Wanneer laat je een hond inslapen?

Moderators: Muiz, Firelight, Maureen95, NadjaNadja, Essie73

 
 
Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-05-19 17:02

Petrichor schreef:
DeMolenhoek schreef:
En hoe zijn de goede dagen tegenover de slechte? Met af en toe een slechte dag zou ik nog kunnen leven. Maar als een slechte dag regelmatig begint te komen, dan heeft ze dus ook heel vaak (te) veel pijn en ongemak.

Ik denk 60% goed 20% mwah en 20% slecht.

Maar ze is natuurlijk altijd mager en plast ook elke dag in huis.


Dan vind ik het persoonlijk niet meer dierwaardig. En mijn eerlijke mening: Het feit dat je twijfeld of het geen tijd is zegt in mijn ogen al veel.


Muronia
Berichten: 19406
Geregistreerd: 29-04-09
Woonplaats: Aan het kanaal, achter de spoordijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-05-19 17:05

Wij hebben vorig jaar deze keuze gemaakt voor onze toen 18-jarige hond. Hij is een tijd geweest zoals jij jouw hond nu omschrijft. Goede dagen, minder goede dagen. Stokdoof, bultjes, licht dementerend, maar blij en hij had wil om te leven. Op een gegeven moment kreeg hij jeuk, onstilbare jeuk. Overal. Hij begon zich te bijten en te likken en hield daar niet meer mee op, waarschijnlijk omdat zijn lever niet meer goed functioneerde. Dat was voor ons de druppel en aan hem zelf merkte je ook duidelijk dat het niet meer oké was. Waren wij te laat? Misschien.. heb ik me ook wel afgevraagd. Maar ik had me er ook niet goed bij gevoeld om hem te laten gaan op het moment dat hij nog wel vrolijk en blij was. Het blijft lastig hoor.

Stal Muronia - Groninger Paarden fokkerij - gecertificeerde K.I.-service op locatie provincie Groningen / Drenthe
Veronia (v. Macho Polo), voor 2024 drachtig van Leffe (Lenard x Onno S) - Elonia (v. Ecksteins Eminenz) voor 2025 gedekt met Major (Mylord x Valentin) - Florentino (v. Florencio) - Wainonia (v. Oliver) - Elmira (v. Krimh)
[KS-MK] Stal Muronia gaat op naar een '24 Groninger veulentje

Kuggur
Berichten: 13893
Geregistreerd: 04-07-06

Re: Wanneer laat je een hond inslapen?

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-05-19 17:15

Ik begrijp eerlijk gezegd niet dat de keuze zó moeilijk is. Ik denk dat het probleem van vele mensen meer bij de eigen emotionele toestand ligt dan het belang van het dier in kwestie. Bijna zonder uitzondering in dergelijke topics is er een toestand van chronisch lijden aanwezig bij het dier waar het om draait. En dan zou de keuze helemáál niet moeilijk of lastig moeten zijn.
En dat staat los van de emotionele toestand van de eigenaar (hm, zou daar los van moeten staan), natuurlijk is het naar een dier te moeten laten gaan dat je jaren het gehad en waar je van houdt.

Art_Ificious
Berichten: 12790
Geregistreerd: 30-06-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-05-19 17:18

Vervelend onderwerp.

Mijn favoriete hond is ingeslapen door prostaatkanker. Maar sukkelde al enkele jaren met zijn gewrichten en begon soms zomaar te blaffen of rende grommend naar buiten (waarschijnlijk soort van dementie/verkalking in aderen rond de hersenen).
Mijn ouders hebben eerst chemisch castreren gedaan maar toen dat uitwerkte plaster de hond waar hij stond met bloed erbij (van de prostaatkanker) dus toch besloten voor inslapen.

Jack Russel was deels blind, deels doof, had darmkanker. Toch 6 maanden pillen gegeven maar had op eind duidelijk pijn. Stond te rillen maar als je hem dan echt aankeek stopte hij met rillen. Hij hield zich dus sterker dan hij eigg was als we naar hem keken :(.
Dierenarts zei dat hij inmiddels vocht op longen had en hij toch echt wel pijn had. Dus ook hem laten inslapen thuis.

Beide zijn 14 jaar geworden.

Leef en laat leven.

Echwel
Berichten: 12439
Geregistreerd: 28-06-05
Woonplaats: Raalte

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-05-19 17:23

Citaat:
Mijn favoriete hond is ingeslapen door prostaatkanker.


Wie heeft er nog een dierenarts nodig |(

De wereld verandert door jouw voorbeeld, niet door jouw mening Paulo Coelho

mika11
Berichten: 11091
Geregistreerd: 12-12-10
Woonplaats: Noord Veluwe

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-05-19 17:28

Het blijft een moeilijke beslissing.
Ons hondje is afgelopen januari ingeslapen op 17.5 jarige leeftijd.
Misschien had hij nog wel een paar weken kunnen leven, als we hem niet hadden laten inslapen.

Maar hij werd ook heel mager, zag slecht, hoorde slecht, af en toe dement, stram, pijnlijk lijfje.
Waar moet je dan op gaan wachten?
Totdat hij zo ellendig er aan toe is, en hem dan pas gaan inslapen?
De dierenarts zei, hij zal heus nog wel goede momenten op een dag hebben, maar als er meer slechte momenten zijn dan goede, dan moet je gaan nadenken.

Zelf hou je je vast aan de goede momenten, omdat je je hond niet kwijt wilt.
Maar in ons geval was het ook eerlijker om ons hondje in te laten slapen, hij was helemaal op.

Makkelijk wordt het in ieder geval nooit, een hond maakt zo deel uit van je leven, dat is heel hard om te verliezen.

Sterkte!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-05-19 07:51

Kuggur schreef:
Ik begrijp eerlijk gezegd niet dat de keuze zó moeilijk is. Ik denk dat het probleem van vele mensen meer bij de eigen emotionele toestand ligt dan het belang van het dier in kwestie. Bijna zonder uitzondering in dergelijke topics is er een toestand van chronisch lijden aanwezig bij het dier waar het om draait. En dan zou de keuze helemáál niet moeilijk of lastig moeten zijn.
En dat staat los van de emotionele toestand van de eigenaar (hm, zou daar los van moeten staan), natuurlijk is het naar een dier te moeten laten gaan dat je jaren het gehad en waar je van houdt.


Het is moeilijk omdat je die beslissing maar één keer kan nemen en je dat op een "goed" moment wil doen.. Mijn ervaring is juist dat dierenartsen soms te lang door willen gaan. Met beide honden een discussie gehad, de eerste keer afgesproken dat we de extra pijnstillers zouden proberen en als die niet zouden werken de behandeling zouden stoppen, DA wilde eigenlijk sowieso behandelen, ik al niet meer.. Met de afspraak dat we dat nog zouden proberen kon hij zelf beter achter die euthanasie staan en ik ergens ook want het gaf wel aan dat hij het idd niet meer ging redden en een tumor waarschijnlijker was dan een ontsteking.
Met de 2e hond kreeg ik opties waarvan ik dacht dit wil ik niet en als we dit gaan doen is het een kwestie van hem in leven houden dus even nagedacht en de afspraak voor euthanasie bij een andere dierenarts in de praktijk gemaakt die het er overigens wel helemaal mee eens was. Die eerste dierenarts vond het een goed idee om hem aan een touw in de tuin te zetten zodat hij toch buiten was en niet gek kon doen.. Ik vond dat geen goed idee omdat hij zich waarschijnlijk binnen een minuut compleet vastgedraaid zou hebben en ik het sowieso niet eerlijk vond om hem buiten te zetten in zijn eentje terwijl de rest lekker binnen lag.
Dat je een hond die al jaren op zijn bed ligt en echt beweging nodig heeft om rust in zijn hoofd te houden niet alles kan verbieden ging er ook niet in want er zijn ook genoeg honden die de hele dag in een kennel zitten en gelukkig zijn dus hij moest zich maar aanpassen.. Gelukkig was de afspraak bij haar voor de foto's maar daardoor heb ik wel meer twijfels gekregen of ik die beslissing nu al wel mocht maken.
Ik ben dus nuchter genoeg om het eerlijk te willen houden en weet dat ik een dier niet voor mezelf in leven wil houden maar ik had vooral de laatste keer iemand tegenover me die dat niet was en door wilde gaan terwijl er dan eigenlijk gewoon geen kwaliteit van leven meer was geweest.

Relaxed
Berichten: 26405
Geregistreerd: 01-06-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-05-19 07:54

DeMolenhoek schreef:
Dat is een vraag waar enkel jij antwoord op kunt geven. Iedereen gaat hier een ander antwoord op geven.

Voor mij persoonlijk was dit al genoeg om in te slapen. Je spreekt jou zelf ook tegen, waardoor ik vermoed dat er een deel ontkenning bij is: ze is helemaal doof kan niet altijd meer even goed lopen en Maar ze is nog zo goed te pas Tenzij je dat laatste in een andere context bedoeld, maar hier wil dat zeggen dat ze dan nog goed loopt, wat blijkbaar niet altijd meer het geval is.

Stoppen met eten is het laatste dat elk dier doet voor ze sterven. Als ze daarmee stoppen ben je al te laat in mijn ogen. Ik persoonlijk zou zeggen dat het genoeg is geweest. Ze heeft een mooi leven gehad.


Niets aan toe te voegen..

LadyMadonna
Berichten: 62220
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: werkendam (NB)

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-05-19 07:56

Mijn “ouwe sok” van toen 15,4 was eerst goed, met af en toe een slechte dag. Ze was doof, mager, en dement.
Steeds vaker werd ze ‘s morgens in haar eigen urine wakker, en ik zag dat ze dat verschrikkelijk vond. Ze werd toen slecht met af en tie een goed moment. We hebben toen de knoop doorgehakt.

050206051012
Berichten: 27515
Geregistreerd: 21-04-03

Re: Wanneer laat je een hond inslapen?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-05-19 10:01

Ik heb net een afspraak gemaakt bij de dierenarts voor aanstaande donderdag. Wil even samen met de dierenarts naar Jip kijken, ik wil haar mening weten en hoe zij dit ziet. Misschien is er nog iets van voer/pilletje/poedertje om het nog een paar maanden gezellig te houden voor hem, misschien zegt ze dat het slim is om hem in te slapen. Inslapen van onze dieren doen we altijd thuis, dus ga hem niet achterlaten ofzo, maar weet dan wel wat me te doen staat.

Dat je überhaupt nadenkt over inslapen, betekent denk ik dat je al een eind beseft dat het eigenlijk wel een beetje klaar is... Ik hoop dat mijn dierenarts zegt: 'joh, die kan nog jaaaaaaaaaaren mee, hebben we een pilletje voor!', maar ik denk -weet bijna zeker- dat ze dat niet zal zeggen.

eponine
Berichten: 1598
Geregistreerd: 15-12-02
Woonplaats: Brabantse!

Re: Wanneer laat je een hond inslapen?

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-05-19 19:46

Omze hond liep de dierenarts kwispelend tegemoet toen hij binnenkwam..toen sloeg de twijfel toe. Maar met een stevige hartruis, regelmatige toevallen, mager worden en incontinent door de hartmedicatie.. entot slot wilde hij niet echt meer eten.. hebben wij hem thuis in laten slapen. Maar dat kwispelend staartje..heeft me echt pijn gedaan. Toch denk ik nog altijd, beter een maand te vroeg dan een dag te laat. Onze sharpei was bijna 14 toen hij de regenboogbrug over ging.

Marriefloor
Berichten: 168
Geregistreerd: 23-01-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-05-19 19:58

Kuggur schreef:
Ik begrijp eerlijk gezegd niet dat de keuze zó moeilijk is. Ik denk dat het probleem van vele mensen meer bij de eigen emotionele toestand ligt dan het belang van het dier in kwestie. Bijna zonder uitzondering in dergelijke topics is er een toestand van chronisch lijden aanwezig bij het dier waar het om draait. En dan zou de keuze helemáál niet moeilijk of lastig moeten zijn.
En dat staat los van de emotionele toestand van de eigenaar (hm, zou daar los van moeten staan), natuurlijk is het naar een dier te moeten laten gaan dat je jaren het gehad en waar je van houdt.



Had al gereageerd, maar ben het hier helemaal mee eens.

Majabeestje
Berichten: 3792
Geregistreerd: 07-02-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-05-19 20:08

Onze jack russell heeft zelf nog geholpen met haar grafje te graven in de tuin.. Het was een taai beestje, doorgaan tot het bittere eind. Maar we vonden het voor haar gewoon niet meer oké, hoe graag we haar ook nog bij ons wilden hebben..
Ze ging dementeren (zomaar beginnen te blaffen tegen 'spoken'), zicht en gehoor gingen erg achteruit en ze poepte en plaste in huis.
Dat vond ze zelf zó erg, ze wist dat in huis poepen en plassen niet mocht maar ze kon er niks aan doen |(
Ze is 17 geworden, denken nog met veel liefde aan haar terug.

pompadour
Berichten: 1120
Geregistreerd: 10-06-18

Re: Wanneer laat je een hond inslapen?

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-05-19 20:13

Sterkte met het verlies met je hond. En je hebt de goede beslissing genomen,en 15 jaar voor sharpei is best een behoorlijk leeftijd.

Bralindy
Berichten: 3326
Geregistreerd: 06-11-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-05-19 20:18

Ik had 3 jaar terug mijn hond van 7 in moeten laten slapen. Hij had DCM (soort hartziekte, die progressief is en ze gaan er altijd aan dood). Met verschillende medicatie konden wij hem nog een vrij prettig leven geven na de diagnose (ongv. 16-18 mnd). Uiteindelijk merkte ik dat hij sneller benauwd werd (logisch, door het slechte hart), maar waar hij voorheen herstelde en wat beter ging, deed hij dat niet meer. Hij werd slechter, daarin stabiliseerde hij, daarna weer wat slechter etc.

Het was augustus en heel erg warm geweest. Wat voor mij de druppel was, ondanks dat hij zijn 'blije' momenten had met de rest van de honden, was dat hij geen plezier meer had als hij alleen met mij mee ging. We waren maatjes en konden lezen en schrijven met elkaar, dus daar lag het niet aan.

Maar je zag dan pas, als hij niet zelf uitgedaagd werd om over zijn grenzen te gaan en 'mee te doen met de rest', hoe moe hij eigenlijk was en uitgeput. Dan liet hij pas zichzelf echt zien. Dat was voor mij de druppel. Ongeacht hoe je nog verder met medicatie had nog kunnen sjoemelen (wat uiteindelijk bleek dat hij al tegen de max. doseringen aan zat) of kunnen door rekken tot hij nog slechter werd.. vond ik het niet waardig voor mijn hond.

Mijn hond verdiende niet om nóg benauwder te worden. Om nóg moeier te worden, of om nog slechter op te staan. Hoe erg ik het nog steeds vind (moet hier nog steeds om janken), op dat soort momenten schuif jij je emoties opzij en doe je het voor het dier. Voor zijn rust. Om lijden te besparen. Om hem comfortabel te maken. Achteraf zag je hoe zijn ribbenkast verbogen was, wat tekenend was hoe erg hij altijd moest pompen om lucht te halen.

Wat ik door mijn verhaal wil vertellen aan jouw TS: Schuif je emoties op zij. Kijk ECHT naar je hond. Kan het nog? Is het nog hond-waardig? Of gaat zij eigenlijk constant over haar eigen grenzen? Wat geeft je hond ECHT aan?

Alleen deze vragen kan jij beantwoorden. Heel veel sterkte.

"Unable are the loved to die, for love is immortal." - Emily Dickinson

Boras
Berichten: 9933
Geregistreerd: 21-10-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-05-19 20:52

Onze hond was 16 en er werd erg van gehouden. Ze ging in een kort tijdsbestek erg achteruit.

Ze ging erg slecht zien, hierdoor kon ze soms van schrik van zich afbijten.
Ze raakte dement. Ze ging naar de muur zitten staren. Wat erger was, ze ging buiten op de stoeptegels kleine rondjes lopen. En bleef maar doorgaan. Dan bleef soms een nagel vastzitten tussen de tegels. Het was zo triest en verdrietig.

Toen ging ze haar urine laten lopen. Dat was geen pretje. Toen ze ook haar ontlasting liet lopen, kon mijn moeder het niet mee aan (ik was het huis uit en de hond was bij mijn moeder gebleven). Het was zo smerig en de vloerbedekking stonk ontzettend. Mijn moeder vond het zo erg dat dat ze er niet meer tegen kon. Maar hoeveel ik ook van mijn hond hield, ik begreep haar wel. Je moet niet vies worden van je eigen huis, dat is onleefbaar.


Afscheid nemen was heel moeilijk. Maar het ging niet meer. Niet voor de hond en ook net zo goed niet meer voor mijn moeder. Mijn moeder heeft er uiteindelijk om gevraagd. Het was goed. Maar wat deed het zeer.

Omdat het zo'n pijnlijke beslissing en het een proces is, denk ik dat veel mensen, wij zeker, eerder aan de late kant dan aan de vroege kant zijn met de beslissing.

Succes met je beslissing en het naderende afscheid.

Sjong
Berichten: 859
Geregistreerd: 10-02-19

Re: Wanneer laat je een hond inslapen?

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-05-19 21:07

Je weet het als het tijd is. Ik heb in oktober mijn hond van bijna 16 laten gaan. Ze ging steeds langzaam achteruit en op een dag keek ik haar aan en was het licht uit haar ogen. Die dag is ze ingeslapen en pas na haar dood besefte ik hoeveel ze had ingeleverd. Bij mijn andere honden zal ik misschien iets eerder zijn. Liever een week te vroeg dan een dag te laat.

Relaxed
Berichten: 26405
Geregistreerd: 01-06-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-05-19 22:26

pompadour schreef:
Sterkte met het verlies met je hond. En je hebt de goede beslissing genomen,en 15 jaar voor sharpei is best een behoorlijk leeftijd.


Huh? Op wie reageer je nou?

josewoos
Berichten: 4807
Geregistreerd: 30-01-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-05-19 23:03

Verdrietig onderwerp waar de meeste mensen met liefde voor hun dieren tegenaan lopen.

Dieren geven zoveel geluk en liefde, maar ze kunnen je ook zoveel (kop)zorgen geven :(:)

Onze vorige hond hebben we bijna 4 jaar geleden in laten slapen, maar ik herinner en voel het als de dag van gisteren.

Hij had DCM, een hartziekte wat iemand eerder hier ook al benoemd had bij haar hond.

Met medicatie knapte hij weer op, maar de medicatie moest wel steeds opgehoogd worden.
In overleg met de da hebben we ook op een gegeven moment gezegd 'tot hier en niet verder ophogen'
Eigenlijk hielden we hem in leven voor ons geluk, omdat wij zoveel van hem hielden...
En op medicatie deed hij het prima hoor, maar het blijft uitstel.
Hij is uiteindelijk 8,5 jaar geworden wat voor een bordeauxdog een hele mooie leeftijd is.
Al blijft het te kort.
Maar goed, of ze nou 2, 5, 10 of ouder worden, het verdriet blijft hetzelfde.

We zitten met de hond van nu in de medische molen omdat ruime maand geleden chronische nierziekte is vast gesteld en in een ver stadium :\
De hond is pas 2,5 jaar oud..
Maar er is al gezegd dat hij helaas ook niet oud zal worden.
We hopen nu dat medicatie aan slaat, maar weer zitten we in het rekken van zijn leven.
We willen hem een dierwaardig bestaan geven, maar we zijn ook heel erg op onze hoede. De hond mag niet lijden, als het kan willen we dat voor zijn.

Kortom per hond en situatie ishet anders, maar persoonlijk vind ik het mijn verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen op te letten dat de hond het goed heeft. Daar hoort soms ook de keuze van inslapen bij. Die maak ik uit liefde voor de hond, om de hond ellende te besparen

Sterkte met je besluit, geniet nog van je hond zo lang ze er zijn!

idefix4
Berichten: 4355
Geregistreerd: 15-07-08
Woonplaats: bommelerwaard

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-05-19 12:17

dees_daan schreef:
Kuggur schreef:
Ik begrijp eerlijk gezegd niet dat de keuze zó moeilijk is. Ik denk dat het probleem van vele mensen meer bij de eigen emotionele toestand ligt dan het belang van het dier in kwestie. Bijna zonder uitzondering in dergelijke topics is er een toestand van chronisch lijden aanwezig bij het dier waar het om draait. En dan zou de keuze helemáál niet moeilijk of lastig moeten zijn.
En dat staat los van de emotionele toestand van de eigenaar (hm, zou daar los van moeten staan), natuurlijk is het naar een dier te moeten laten gaan dat je jaren het gehad en waar je van houdt.


Het is moeilijk omdat je die beslissing maar één keer kan nemen en je dat op een "goed" moment wil doen.. Mijn ervaring is juist dat dierenartsen soms te lang door willen gaan. Met beide honden een discussie gehad, de eerste keer afgesproken dat we de extra pijnstillers zouden proberen en als die niet zouden werken de behandeling zouden stoppen, DA wilde eigenlijk sowieso behandelen, ik al niet meer.. Met de afspraak dat we dat nog zouden proberen kon hij zelf beter achter die euthanasie staan en ik ergens ook want het gaf wel aan dat hij het idd niet meer ging redden en een tumor waarschijnlijker was dan een ontsteking.
Met de 2e hond kreeg ik opties waarvan ik dacht dit wil ik niet en als we dit gaan doen is het een kwestie van hem in leven houden dus even nagedacht en de afspraak voor euthanasie bij een andere dierenarts in de praktijk gemaakt die het er overigens wel helemaal mee eens was. Die eerste dierenarts vond het een goed idee om hem aan een touw in de tuin te zetten zodat hij toch buiten was en niet gek kon doen.. Ik vond dat geen goed idee omdat hij zich waarschijnlijk binnen een minuut compleet vastgedraaid zou hebben en ik het sowieso niet eerlijk vond om hem buiten te zetten in zijn eentje terwijl de rest lekker binnen lag.
Dat je een hond die al jaren op zijn bed ligt en echt beweging nodig heeft om rust in zijn hoofd te houden niet alles kan verbieden ging er ook niet in want er zijn ook genoeg honden die de hele dag in een kennel zitten en gelukkig zijn dus hij moest zich maar aanpassen.. Gelukkig was de afspraak bij haar voor de foto's maar daardoor heb ik wel meer twijfels gekregen of ik die beslissing nu al wel mocht maken.
Ik ben dus nuchter genoeg om het eerlijk te willen houden en weet dat ik een dier niet voor mezelf in leven wil houden maar ik had vooral de laatste keer iemand tegenover me die dat niet was en door wilde gaan terwijl er dan eigenlijk gewoon geen kwaliteit van leven meer was geweest.

Waar zit die dierenarts? Mijn dierenarts wilde mijn Jack inslapen omdat ze kaakontsteking had. Na een kuur en zacht vlees als dieet liep ze weer vrolijk rond en heb ik nog 8 maanden met een intens vrolijk hondje in huis genoten. Als ik de dierenarts had laten beslissen was ik haar kwijt geweest. Zelf ken je het dier het beste natuurlijk en je weet dat je dat besluit een keer moet nemen, maar dat besluit is aan mij en niet de dierenarts. Ik heb inmiddels 2 Jacks laten gaan en bij allebei had ik meer moeite met het moment van besluit, dan het moment van afscheid.

Groetjes, Anouk!
Engels gediplomeerd (Qualified) zadelmaker en lid van Society of Mastersaddlers in Engeland. Tevens zadel fitter. Kijk eens op mijn site: http://www.wellsaddle.nl

truus1970
Berichten: 1260
Geregistreerd: 07-05-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-05-19 12:21

Een hond weet niet wanneer het te vroeg ingeslapen is. Ze merken het wel wanneer het "te laat" in geslapen is.

It's more important to love, than it is to hate....---->Prince
Bink v hayo, Veel plezier bij je nieuwe baasje
Raika, mn gele fjordendame op de eeuwige velden. 't ga je goed meis,
voor altijd bij mij.

050206051012
Berichten: 27515
Geregistreerd: 21-04-03

Re: Wanneer laat je een hond inslapen?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-19 09:42

@TS; heb je er nog over nagedacht?

Wij hebben onze Jip gisteren in laten slapen. De datum stond al 2 weken vast, dus we hebben rustig afscheid kunnen nemen. De berg er naartoe was enorm, het inslapen an sich een enorme opluchting, voor iedereen. Het ging zó vredig, dit was absoluut de beste beslissing.

Lara_Silver
Berichten: 9117
Geregistreerd: 03-01-07
Woonplaats: Zwitserland

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-19 09:54

Als hun lichaam op is.

Dus als ze bv echt niet meer goed kunnen lopen, niet meer kunnen opstaan, niet meer willen eten. Of dat wel nog goed doen maar vel over been zijn door de kanker. Onze teef van 12 jaar was bv in het koppie nog helemaal goed maar had kanker, werd op een gegeven moment heel mager en weigerde zelfs te eten, en werd daarna ook helemaal lusteloos, toen hebben we besloten dat het genoeg was geweest.

Mijn ouders hebben een Jack Russel van 21 jaar, hij is onderhand bijna doof en zijn zicht begint sterk achteruit te gaan, maar hij kent het bij hun thuis uit zijn hoofd. Eet nog zeer goed en gaat nog iedere dag 1,5 uur wandelen met mijn moeder en dartelt zelfs nog rond dan. Dus hij mag nog lekker mee tot hij niet meer kan motorisch gezien.

Kortom het is echt een hele moeilijke en individuele beslissing. Die kan eigenlijk alleen de baas en eventueel de dierenarts beslissen.

Petrichor
Berichten: 10500
Geregistreerd: 14-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 09-06-19 08:32

Dat was het dan..

The smell of earth after rain!

Relaxed
Berichten: 26405
Geregistreerd: 01-06-05

Re: Wanneer laat je een hond inslapen?

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-06-19 08:39

Sterkte.. :(:)


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 32 bezoekers