Op een dag merkte ik op dat er heel wat afgegromd werd buiten. Ik riep op de hond die voor mij het mees logisch leek (zij durft soms grommen op de andere hond.) Als ik even roep stopt zij hiermee. Die dag bleef het gegrom dus ik ga kijken.
Blijkt dat het onze andere hond is die naar niets heel hard aan het grommen is. Grommen, ademsnakken, grommen, adem... Haar lippen opgetrokken en tanden ontbloot. Ik stap buiten en vraag haar om te stoppen. Hond kijkt mij verdwaasd aan, zet een paar stappen, springt op een laag muurtje en springt dan naar onze binnenplaats. Je ziet dat ze niet 100% stevig op de poten staat. Ze bekijkt mij met een lege niet begrijpende blik.
Ik vond dit al heel raar gedrag. 's Avonds mijn man hierover aangesproken en samen besloten om de DA te bellen. Zij vond dit ook heel bizar. Ze vroeg mij om dit te filmen. De dag nadien doet de hond hetzelfde.
Ze staat in het ijle te grommen met een blik om nul, wandelt over de binnenplaats naar een grasdeel, legt zich neer en gromt verder. Wederom met lippen omhoog en tanden onbloot. Ze is echt boos op die moment.
Dit heb ik deels kunnen filmen en heb ik doorgestuurd naar de DA. DA heeft het filmpje naar collega DA doorgestuurd. Er wordt gevreesd voor tumor of neurologische schade. De DA vraagt om het de komende dagen nog te filmen en haar door te sturen.
De hond is voor de rest goed gezind. Ze is heel lief, eet heel goed, je mag over aaien, ze heeft geen pijnpunten. (DA is nog niet zo heel lang geleden bij de hond geweest)
De hond lijkt mij wel heel aanhankelijk maar dat heeft ze altijd wel gehad.
Gisteren stond ze na zo een episode ook heel hard te trillen op de benen en wou ze heel graag het huis in. Ik weet dat ze angstig is voor luchtballonen en bliksem (dan mag ze uitzonderlijk binnen in huis) maar nu was er niets te zien.
Vandaag reeds 2 episodes. Ze stopt het gedrag wel van zodra ze mij ziet. Echter valt het wel op dat ze dan een hele tijd zeer stil blijft staan op dezelfde plaats met dezelfde verdwaasde blik.
Onze andere hond bekijkt de hond vaak met een blik van 'wat doe jij nu?'. Ze reageert er niet op of gromt/blaft niet mee. Dit geeft mij het idee dat er inderdaad niets is om naar te grommen.
Info over de hond:
- Gered van broodfok
- Reeds 8 jaar in ons bezit
- Vermoeden van 12 jaar of ouder
- Border Collie
- Heeft in het verleden nog momenten gehad dat ze neurotisch gedrag (Dingen zien die er niet zijn) vertoonde maar ze mocht hier zichzelf zijn met gerust een hoekje af. Haar lieve karakter maakte veel goed.
- Ze heeft ooit 1 x naar zoontje gegromd maar dit was omdat hij haar deed schrikken.
- Hond zoekt weinig contact met kinderen
Vermoeden:
- Tumor?
- Neurologische schade?
- Epilepsie aanvallen?
- Toch pijn?
- Hormonaal?
Voor al wie twijfelt de DA zit er heel kort op. Echter heeft ze ondertussen ook wel haar leeftijd. Ik ga ook eerlijk zijn dat we geen grote kosten meer zouden doen aan de hond omwille van haar leeftijd. Ik hoop dat hier respect kan voor gegeven worden. Medicatie en de nodige DA consultaties zijn zeker wel nog aan de orde. Operaties of zware onderzoeken niet. Wie het hier moeilijk mee heeft, weet dat ik jullie mening ook van harte respecteer.
We hebben ook een zoontje van 4 jaar waar ik mij dan zorgen over maak. DA gaf aan van zoontje niet meer bij haar te laten uit voorzorg.
Help, ik vind dit zo moeilijk. Tussen de episodes door is zij een 'gezonde' hond die geniet van de zon, haar aandacht vraagt en heel lief is.
Ergens vrees ik het ergste....
Edit:
Moderatoropmerking:
Er is een update geplaatst, lees deze eerst door voordat je reageert
