Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-04-21 16:17

Geplaatst: 21-04-21 16:17

Haha herkenbaar, die wasstraat. Die 1x per 3 jaar dat ik mijn auto zelf was doe ik het ook zo.

En lekker handig die elektra! Goed dat jullie er op tijd bij waren.

En je laatste alinea :')

Geit aflikken, hoe kom je er op _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-04-21 16:18

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter : 21-04-21 16:18

Het is toch zo :')

**Geplaatst**: 23-04-21 23:18

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 23-04-21 23:18

Hahahha geit af likken _O-

hoe kom je er bij!

Dat water in die meterkast :oo

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-21 20:18

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-21 20:18

Je bent al aardig aan het inburgeren als je de weersvoorspelling bekijkt en vindt dat -6 met zon prachtig weer is en helemaal niet koud.
Ik moest er zelf gewoon om lachen.
Wat bij jullie winter veroorzaakte, deed het hier in de tweede week van februari ook enorm afkoelen. In andere provincies (Manitoba, Saskatchewan en Alberta) hebben ze temperaturen van -30 tot -40 gehad. Overdag!
Hier gelukkig niet zo idioot, hier zat het de hele week een beetje rond -10 met vrijdag en zaterdag rond -12 tot -15. Maar ook weer overheersend zonnige dagen, dus dan is het niet eens zo heel erg vervelend. Op de zaterdag was het wel bewolkt, dus de -12 voelde als -19. Er was sneeuw op komst en die is 's nachts gevallen. Zo werden we zondagochtend weer wakker met een mooi vers laagje sneeuw van een goede 5-10 cm.

Anyway, voor de zondag stond er eerst ook -15 op de planning. Als er dan uiteindelijk ineens -6 op de thermometer staat ben je daar best tevreden mee, haha! Bij T's paarden rondhuppelen is leuk, maar met -15 is dat minder prettig. Maar met een stralend zonnetje en -7 op de meter besloot ik het er maar gewoon op te wagen. Eenmaal bij T vond ik de paarden in hun middagdutje. Ze stonden en lagen precies in een hoekje waar ze volledig uit de wind stonden, en dat was in het zonnetje echt ontzettend aangenaam.

Afbeelding

Links naar rechts: Jack, Luna, Nazca, Lilah, Campanera en Jaccar.

Ik heb Lilah meegenomen, het zadel omgeknupt en ben naar het grote weiland gegaan. Daar heb ik eerst aan de hand wat rondgesjouwd, gestampt, geploeterd, want de sneeuw was echt behoorlijk hoger dan vorige week. Lilah was absoluut nergens van onder de indruk en was enorm slaperig. Dus ik ben erop gegaan en we hebben rustig wat rondgestapt. Lilah heeft 1x geprobeerd rottigheid uit de halen (hobbelpaard idee) maar nadat ik haar op haar donder heb gegeven daarvoor en ze bijna uitgleed gedroeg ze zich als een zonnetje. Nadat ze nog een rondje doodbraaf heeft rondgelopen ben ik afgestapt en zijn we weer terug gegaan.

T heeft 1 merrie lopen, Campanera, die echt ontzettend bang is voor alles en iedereen. Zenuwpees eerste klas. Als je op 20 meter van haar bent en je loopt richting haar, loopt ze al voor je weg. Sinds januari probeer ik een beetje haar vertrouwen te winnen, en op zondag 14 februari had ik een kleine doorbraak. Nadat ik Lilah had losgelaten probeerde ik weer bij Campanera in de buurt te komen. Eerst liep ze weer van me weg, maar op een gegeven moment ben ik op 10 m van haar gewoon stil blijven staan en ben ik naar haar blijven kijken. Je zag haar denken. En ineens gaan de oortjes erop en komt ze zo in 1 lijn naar me toelopen. Aaien is absoluut nog geen optie, maar ze heeft me uitgebreid staan besnuffelen. Ik kan haar lippen wel aanraken (wie weet had ik wel wat lekkers in mijn hand, helaas voor haar niet deze keer) maar verder dan dat lukt nog niet. Zodra je letterlijk 1 vinger uitsteekt schiet het hoofd de lucht in. Lilah stond inmiddels aan mijn andere kant om aandacht te vragen dus als Campanera zo'n uitschieter had ging ik gewoon even met Lilah kroelen waarna Campanera weer aan de beurt was. Gouden momentjes! T had al aangegeven dat zodra de sneeuw weg was en de bodem weer goed, ik haar zou mogen proberen te rijden. Nou, ik wilde eerst nog een heel stuk verder met haar zijn voor ik er uberhaupt over nadenk om op te stappen. Maar goed, mocht het zover komen dan was het wel een hele eer. Ze stond namelijk al jaren gewoon op de wei en is al jaren niet bereden. Dus wie weet. Wordt vervolgd.

Afbeelding

We hadden overigens nog erg goed nieuws. Weten jullie nog het bedrijf waar Wilco rechtstreeks naartoe gemaild had, en wat hem direct een gesprek opleverde? Op maandag heeft hij een contract getekend en op woensdag is hij begonnen! Hij werkt weer in de IT, met als groot verschil dat dit een standaard thuiswerkfunctie is, dus als alles weer normaal wordt (ooit) dan hoeft hij nog steeds niet naar kantoor. Dit scheelt enorm in reistijd, we hoeven nog geen tweede auto aan te schaffen, en voor onze toekomstplannen van een plekje far far away in the middle of nowhere is dit ook uitermate geschikt!

De post hier in Lindsay wordt niet aan huis afgeleverd. Om het systeem efficienter te maken hebben ze een soort postbussen op zoveel punten per straat gezet, zodat ze in feite een stuk of 60 brievenbussen op 1 plek hebben staan. Van deze postbussen krijg je een sleutel en moet je eens in de zoveel tijd dus even er naartoe lopen om te kijken of er nog post is. In het blok met de postbussen hebben ze ook 2 vakken voor kleinere pakketjes. Als er een pakketje voor jou is, krijg je de sleutel van het bewuste pakketvak in jouw postvak en dan kun je dus bij je pakketje komen. Wij hebben in de laatste week van januari een flinke hoeveelheid zaden besteld voor onze microgreens. In de tweede week van februari was het dan zover, er lag een sleutel in ons postvak. Dus ik de sleutel in het slot van het pakketvak steken, omdraaien, uh, nog eens proberen. Omdraaien... Weer niet. Wat de heck. Slot gaat gewoon niet open. Het andere pakketvak voor de zekerheid geprobeerd, weer niks. Oke. Now what. Ik heb de post gebeld, en doorgegeven dat het wel lijkt of ze me de verkeerde sleutel gegeven hebben. Eind van de middag kreeg ik via de mail bericht dat het opgelost was en ik een nieuwe sleutel in mijn postvak had liggen. Dus wij er weer naartoe (na de dagelijkse wandeling) en met de nieuwe sleutel weer proberen. Zelfde verhaal. Wilco heeft even staan wrikken en hup, hij ging open. Het is de bedoeling dat je dan het vak weer op slot doet en de sleutel in de brievenbus gooit. Alleen kregen we het vak nu dus gewoon niet meer dicht. Het slot is dus gewoon kapot. We hebben hem maar open gelaten en alsnog de sleutel weer in de brievenbus gegooid. Zo komen ze er misschien nog achter dat het verstandig is het slot te vervangen.

Anyway, wij hadden onze zaadjes en konden weer mooi verder! De plantjes deden het goed, en ook de sla groeide echt al gigantisch mooi nadat we een kleine issue met de voeding in het water hebben opgelost. Het begonnen langzaamaan echt al hele plantjes te worden, zo gaaf! Ook had ik inmiddels wat sperziebonen in een doormidden gesneden colafles geplant (1 per fles). Zo leuk om te zien hoe die wortels zich dan helemaal door de grond verspreiden.

Onderin die flessen, en naast de wortels van Wilco's slaplantjes, hebben we kleikorrels liggen. Omdat die van zichzelf vrij groot zijn, had Wilco die vrijdagmiddag bedacht er een paar met een hamer aan gruzelementen te slaan. Je kunt je voorstellen dat dat enig kabaal geeft. Hierop kreeg ik al vrij snel een SMS van S (de bovenbuurvrouw), met de vraag of ze het goed begrepen had dat wij alleen maar aan het timmeren zijn en dat het niet een kreet om hulp was. Wat een humor, haha. Er was vast iemand toe aan weekend

Omdat Wilco nu echt weer volle dagen aan zijn bureau (onze eettafel) gekluisterd is, was het ook wel hoog tijd met een bureaustoel te komen. Onze goedkope Ikea stoelen zitten echt voor geen meter dus een hele dag daarop vertoeven is een complete martelling. Op de Canadese marktplaats heb ik een leren bureaustoel gevonden voor jawel, 20 dollar! Is dat een deal of is dat een deal. Het enige is dat het leer hier en daar wat versleten is. Nou, daar zit hij niet slechter van!

Wat betreft het corona gebeuren, op dinsdag 16 februari gingen wij weer uit lockdown! Hiermee was ook de stay-at-home order niet meer van kracht. We gingen weer terug naar de kleurcodering zoals we dat voor de lockdown ook hadden. Alleen het gebied rondom Toronto blijft in lockdown, de reden spreekt voor zich. De timing was briljant, want ik had net weer wat spul voor Winny nodig. En we konden ook eindelijk bij Canadian Tire schroefjes gaan halen om de ventilatieroosters weer aan het dak te monteren!

**Geplaatst**: 29-04-21 18:29

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 29-04-21 18:29

Oh brrrr, ik vind de natuur daar absoluut geweldig, blijf maar veel foto's plaatsen. Maar die kou is helemaal niets voor mij.

Fijn dat je man/vriend een baan heeft!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-04-21 18:36

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter : 29-04-21 18:36

Oh ik vond het heerlijk!
Lekker dikke kleren aan, fleece-lined jeans, muts, dikke sjaal en dikke handschoenen en gaan!
Je ziet er wel lekker poofy uit maar dat interessert me echt helemaal niks. Die kou is echt heeeeeerlijk.

**Geplaatst**: 29-04-21 19:30

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 29-04-21 19:30

Ik snap je helemaal, heel wat anders dan die natte en koude kledderzooi hier

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-21 22:24

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-21 22:24

De derde week van februari.

Je bent in Canada. Het is winter. Het is prachtig weer.
Je hebt geen speciale plannen voor het weekend.

En dan komt J met de vraag of je mee gaat ice fishen op zondag. In Beaverton, wat maar iets meer dan een half uur bij ons vandaan ligt. Uh, ja!?

Deze vraag kwam op de vrijdagmiddag bij ons binnen. Ik heb direct voor zowel Wilco als mijzelf een Outdoor card geregeld met daaraan gekoppeld een vislicentie. Voor mijzelf voor een jaar, voor Wilco voor een dag omdat hij nog geen half jaar in Canada was (anders rijzen de kosten de pan uit). Ikzelf had net die donderdag die mijlpaal bereikt.
Op zaterdag hebben we bij Canadian Tire (die weer open was, lockdown voorbij!) wat spul opgehaald zodat we niet alles van J hoefden te lenen. We hebben spul aangeschaft wat ook in de zomer bruikbaar is, zodat we de kosten een beetje kunnen rechtvaardigen

Nu zijn we dus in het bezit van een setje echte ice fishing hengels. Formaatje klein dus, echt geniaal! Vanwege het formaat gaan wij in het zomerseizoen proberen of je hiermee ook vanuit de kano kunt vissen. Klinkt als een goed plan, toch?

Zondag 21 februari was dus de grote dag. We hadden om 10 uur afgesproken bij een toko die hutten verhuurt. Op locatie aangekomen reden we hup, zo het meer OP. Normaal gesproken erin, maar met een dikke laag ijs kon je nu makkelijk op het meer parkeren. Dat hebben we dus maar gedaan! Hoe geniaal.

Afbeelding

Vervolgens met J gebeld dat we er waren, en een kwartiertje later kwam er een quad vanaf het meer onze kant op. Daarop zat J, die ons op kwam halen. Eerst ging Wilco met haar mee, met de helft van onze spullen. Intussen ben ik nog even in de auto gaan zitten om nog even gebruik te maken van de warmte daarin. Toen J weer terugkwam mocht ik achterop de quad, en hup daar gingen we. Hobbeldebobbel over het ijs, want omdat Lake Simcoe erg groot is, heb je daar vrij veel wind wat een goede garantie is op slechte ijskwaliteit als in schotsen en dat soort ongein. Een dikke laag sneeuw erop maakt het helemaal af.

Afbeelding

In de verte kon je al heel wat hutten op het ijs zien staan. J gaat altijd ice fishen met F, een goede vriendin van haar die blijkbaar wereldwijd regelmatig meedoet met viswedstrijden en dat dan ook nog erg goed doet. Zij beschikt hierdoor over een flinke dosis kennis en materiaal. Handig! Zij heeft 2 hutten, zelf zat ze met haar man B in de ene en J en J zaten in de andere. Wilco en ik gingen gewoon buiten zitten, want het was echt geweldig mooi weer. Met -2, strakblauwe lucht en zon zijn we aardig verbrand in ons gezicht. Gelukkig zou niemand die wasbeer-gezichten zien vanwege die maskers die je toch overal moet dragen, haha.
Anyway. J heeft voor elk van ons een gat in het ijs geboord waar wij bij plaats konden gaan nemen. J had vouwstoelen voor ons meegenomen, daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt. Toch wat beter dan met je achterste direct in de sneeuw. Het was gewoon warm in de zon, echt heerlijk! We hebben het geen moment koud gehad in de eerste uren. J had ook nog een ijzeren emmer meegenomen waar we 's middags nog even een vuurtje in hebben gestookt, gewoon omdat het kan haha. Die emmer zag je steeds verder naar beneden zakken, maar voor hij echt 'plons' kon doen was het hout alweer op en het vuur weer uit.

Afbeelding

De hele dag hebben we helemaal niks gevangen. F bleef maar herhalen dat de vissen vanaf 3 uur weer actief zouden gaan worden, dus we bleven hoop houden. Iets na 2 uur verkondigde J ineens heel droog dat hij een vis had gevangen. Hij stak de hengel uit de hut naar buiten, en daar hing een prachtige baars aan, ook nog van degelijk formaat! Nadat hij zichzelf goed heeft laten fotograferen met deze aanwinst (eerste van de dag tenslotte) heeft hij hem in de sneeuw naast de hut gegooid. Een blijvertje.
J ging weer zitten, en een minuut of 10 later had hij er weer 1 gevangen. De vissen werden dus blijkbaar inderdaad erg actief. Ook in de hutten naast ons hoorde je af en toe een soort juichkreet opstijgen.

B bedacht dat hij het achter J's hut maar moest gaan proberen, dus hij boorde daar een nieuw gat en ging erbij zitten. Binnen een kwartier was het al raak. Wederom een flink formaat, dus ook deze mocht blijven. Dit moedigde ons allemaal wel aan om het daar ook maar gaan te proberen, helemaal toen hij echt de een na de ander eruit getakeld had. F heeft mijn hengel opnieuw gefixt zodat hij optimaal zou werken onder de huidige condities (ofzo) en toen ving ik ook nog wat. Wilco, F, B en J hadden intussen al meerdere exemplaren naar boven gehaald.
Mijn eerste was erg schattig. Blijkbaar een voorproefje, want toen ik weer beet had moest ik even een klein beetje mijn best doen om het naar boven te krijgen. Eenmaal boven bleken er 2 vissen aan mijn hengel te hangen, beide van degelijk formaat! Dat is nog eens een goede vangst, zullen we maar zeggen.

Afbeelding

We zijn nog even doorgegaan en toen het echt koud begon te worden (zon verdween langzaam achter sneeuwwolken aan de horizon) hebben we de boel ingepakt en heeft J ons weer terug naar de auto gebracht. Wat een lol hebben we gehad, geweldig!

Begin die week hadden we overigens nog een beste lading sneeuw gehad. Het was dezelfde bui die in Texas en veel andere Amerikaanse staten voor flink wat problemen heeft gezorgd. De bui zou eerst op maandag overdag al komen, maar uiteindelijk begon het maandagavond pas te sneeuwen. En het stopte niet meer, haha. Dinsdagochtend werden we wakker met een pak van een goede 20 cm op de stoep. Aangezien iedereen hier aan het werk was behalve ik, heb ik mezelf maar aangewezen als sneeuwschuiver, wat meer schepper bleek te zijn (niet creeeren, maar scheppen met een sneeuwschep, duh).
Man, dat was me een workout! Sneeuwschuiven is 1 ding, maar probeer dat eens met 20 cm. En als je zegt ja, die hadden wij ook maar dat viel nog aardig mee, bedenk dan dat wij overal in de gazons, bermen en alles waar niemand direct loopt of rijdt er al een gigantische hoeveelheid lag. Ter info, het stukje gazon tussen ons huis en dat van de buren aan 1 kant lag al zo vol dat daar geen schep sneeuw meer bovenop kon. Dat rolde dan net zo hard weer naar beneden. Langs de weg was de bult zo hoog dat ik er niet meer overheen kon kijken. Dus sneeuwschuiven is 1 ding, maar vervolgens moet je het dus boven je hoofd nog over een berg heen gooien. En dan is 20 cm echt heel erg veel. Goed, ik vind het niet erg om te doen maar ik had op woensdag wel gigantische spierpijn! De sportschool is er niks bij, haha.

Op de zaterdag hadden we een dubbele Skype-sessie gehad, om de beurt met beide thuisfronten. Het was weer erg gezellig!
Terwijl Wilco nog met zijn thuisfront bezig was, ben ik weer naar T gegaan.
Ze had me een bericht gestuurd dat Jack (haar favoriete paard) flink gewond was aan zijn oog. De dierenarts was erbij geweest en die had gezegd dat hij nog niet weet of het oog nog kan herstellen. Nou, toen ik hem zag schrok ik flink! Echt formaatje tennisbal, niet overdreven. Arm dier. Hij was wel lekker rustig door alle verdovingen en antibiotica. (Inmiddels is zijn oog weer helemaal hersteld, het is nooit duidelijk geworden wat de oorzaak was.)

Met Lilah was ik nog even door het weiland gaan wandelen. Meer kon ook echt niet, want men de sneeuw lag daar echt letterlijk tot aan je knieen. Over het hele stuk! De sneeuwduinen langs de schuilstal waren nog leuker. Ik heb me een rotje gelachen om Lilah. Die ging regelmatig stilstaan en trok zo'n ontzettend chagrijning hoofd. Je zag haar echt denken: "Nou hahaha, wat is dat grappig. Erg leuk. Goed idee, dit."

Afbeelding

Met Campanera heb ik ook weer een kleine stap vooruitgang geboekt. Ik mocht haar nog steeds niet verder op haar hoofd aanraken dan bij haar lippen, dus ik bedacht dat ik haar schouder wel kon proberen. Eerste keer sprong ze zowat een gat in de lucht. De tweede keer een iets minder groot gat en de derde keer ging goed. Toen nog een aaitje geprobeerd en hup, weer de lucht in. Uiteindelijk heb ik er 3 achter elkaar kunnen doen zonder dat ze reageerde, dus toen heb ik haar verder met rust gelaten en ben de overige klusjes gaan doen. Echt tof, dat soort projectjes. Wel jammer dat ik niet vaker dan eens per week kan oefenen, maar goed dat is niet anders.

Afbeelding

**Geplaatst**: 14-05-21 22:53

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 14-05-21 22:53

Canada klinkt echt helemaal leuk, zoals je alles beschrijft. Zeker als je van de great outdoors houdt. Was je in Nederland ook al zo?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-21 02:02

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-21 02:02

Hoe bedoel je?

**Geplaatst**: 15-05-21 07:48

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 15-05-21 07:48

Ik denk dat ze bedoeld of je er in Nederland ook al zo op uit trok zoals nu in Canada

Leuk verhaal weer!

dat hoofd van die pony _O-

duidelijk niet mee eens

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-21 13:40

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-21 13:40

Oh zo. Ja wij zijn altijd wel veel buiten te vinden geweest.
In Nederland hadden we onze eigen kano gebouwd. Afgelopen zomer zijn we bijna dagelijks daarmee gaan varen, in de periode dat we nog zaten te wachten tot ik eindelijk eens kon gaan.
En we wandelden daar ook al heel veel. Dagelijks kleine stukken maar op zondag serieuze afstanden.

Enne, Lilah is een paard, geen pony. Een echte paso fino is klein maar officieel toch echt een paard

**Geplaatst**: 15-05-21 13:50

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 15-05-21 13:50

Dat bedoelde ik inderdaad, JudithO, of je in Nederland ook altijd van het buiten-leven was.

Een eigen kano gebouwd, dat klinkt wel heel gaaf, dat ijsvissen trouwens ook. Daar heb ik nou niet zo'n behoefte aan maar buiten zijn is ook wel een beetje mijn ding geworden in de loop der jaren. Vooral sinds we een paard hebben maar wandelen en fietsen, inclusief fotograferen, zijn ook geweldig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-21 16:03

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-21 16:03

Ik ben ook geen visser, maar dit was wel vissen met de intentie bruikbare formaatjes te houden en later op te bakken. Dan vind ik het wel weer grappig, want het is weer eens een andere vorm van 'boodschappen doen'.
Verder was het hoofddoel hier voornamelijk een dag besteden met J. Vanwege alle covid ellende heb ik haar zo enorm weinig gezien, dan had ik me echt heel anders voorgesteld.

**Geplaatst**: 17-05-21 12:36

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 17-05-21 12:36

Ik vind het leuk om mee te lezen. Wat mooi is het daar! En ijs vissen ziet erg gaaf uit.

(Zit met de hout kachel aan in +8 graden winter avond)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-21 13:37

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-21 13:37

Ach als het 14 graden is steek ik 's avonds nog steeds de houtkachel aan. Niks lekkerder dan dat!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-21 15:01

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-21 15:01

Eind februari hebben we weer een nieuwe stap gezet richting onze toekomstplannen! Niet zo spannend hoor, maar we hebben die week dan eindelijk ons waterfilter ontvangen!

Afbeelding

Dit is een Berkey waterfilter. Dit filter verbruikt geen energie en heeft geen waterdruk nodig. Op pure zwaartekracht filtert hij voor ons het drinkwater.
Om het apparaat in huis te krijgen was nog niet zo eenvoudig, overigens. Hij was afgeleverd bij het postkantoor en daarvan kreeg ik een mail die ik bij afhalen moest tonen. Dus ik op maandag daarheen, hadden ze niks met die code uit de mail. Maar de pakketten kwamen altijd pas later op de dag, dus moest ik het dinsdag nog maar eens proberen. Dus ik dinsdag daar weer heen, weer niks. Nu begon het toch wel vervelend te worden, dus ik nam contact op met het hoofdkantoor. Daar zagen ze in hun systeem dat het pakket gewoon op dat postkantoor moest liggen, maar dat kreeg ik met mijn mail dus niet voor elkaar. De Canada Post ging een onderzoek instellen naar waar het pakket nou gebleven was.
In de brievenbus lag een papieren versie met daarop ook een code. Ik besloot het daarmee gewoon nog eens te proberen. Op het postkantoor begon de mevrouw me al te herkennen. Ik gaf haar de papieren variant met de code en kreeg het antwoord waar ik op wachtte: het pakket is er! Wat was nu het probleem? Op de mail en papieren melding stonden 2 verschillende codes. Handig toch? Voor 1 en hetzelfde pakket? Anyway, ik ben blij dat ik uiteindelijk toch het pakket heb weten te bemachtigen.

Berkey claimt dat hun filters vrijwel alle rotzooi uit het water kunnen filteren. Niet alleen bepaalde stofjes, maar ook de geur zou hiermee flink positief beinvloed worden (vieze chloorlucht en -smaak).
Nadat we het filter twee keer door hebben laten lopen om het systeem op gang te krijgen, namen we de proef op de som. Het water smaakt fantastisch! Gewoon zoals water hoort te smaken.
De Berkey vullen we elke dag bij met 5-6 liter en dan kunnen we daar de hele dag mee vooruit.
Met het oog op ons doel hier in Canada is deze ook heel erg geschikt, omdat je er ook regenwater en oppervlaktewater zoals uit beken, rivieren of meren mee kunt filteren. Echt ideaal. En hij is niet lomp groot of zwaar dus heel veel ruimte neemt hij niet in beslag. Wij zijn fan!

Verder hebben we die laatste week van februari flinke dooi gehad. De winter begon ook hier langzaamaan aan zijn einde te komen. Nu kwamen we in het vervelende deel van de winter waar het de ene dag dooide en de volgende dag weer flink vroor waardoor alles dus echt spekglad werd. De sneeuwresten zijn niet zomaar weggesmolten met temperaturen van hooguit +5, dus dat leverde voornamelijk op opritten erg gladde situaties op. Met boodschappen bezorgen was dat vooral echt ontzettend irritant.

Zo hebben we vop 28 februari voor het eerst sinds de kerst weer eens regen gehad! Niks aan hoor, doe mij maar sneeuw!
Sneeuw en ijs lag er dus nog wel genoeg, zo hard dooide het niet en er lag natuurlijk een beste hoeveelheid. Het was overigens wel leuk om alle beesten weer actief te zien worden. Ineens kwamen er overal vogels tevoorschijn, net als eekhoorns. En de week ervoor had ik de eerste dode skunk (stinkdier) ook al langs de weg zien (ruiken) liggen. Blegh. Ook hadden we de eerste knoppen aan de bomen ook alweer gespot.
Het begin was er. Nog een lange weg te gaan.

**Geplaatst**: 24-05-21 18:49

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 24-05-21 18:49

Oef is het geen drama op de weg met al dat ijs? Of maken Canadezen zich daar niet zo druk om?

**Geplaatst**: 24-05-21 19:01

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 24-05-21 19:01

Leuke update weer TS!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-21 19:22

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-21 19:22

kevinsky schreef:
Oef is het geen drama op de weg met al dat ijs? Of maken Canadezen zich daar niet zo druk om?

Nee hoor, de wegen worden altijd goed schoon gehouden. Het is echt puur vervelend op stukken waar het niet schoongemaakt wordt, dus op opritten en op de wandeltrails. De stoepen zijn ook gewoon schoon dus niet glad.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-05-21 17:12

Geplaatst door de TopicStarter : 27-05-21 17:12

De eerste week van maart hebben we het nog echt flink koud gehad. We begonnen met een flinke sneeuwstorm, een zogenaamde white-out. Je ziet dan dus echt gewoon helemaal niks meer behalve een soort muur van sneeuwvlokken. De overkant van de straat is nog niet eens te zien zeg maar. Dat is overigens niet goed op beeld te krijgen, want de camera kan er blijkbaar beter doorheen kijken dan wijzelf.
Na die sneeuwbui was het mooie weer weer terug en konden we bijna dagelijks weer van een zonnetje genieten.

De tweede week van maart kwam er weer een periode van dooi. Op de donderdag hebben we zelfs 15 graden aangetikt! Een beste verandering van het weer in slechts een paar dagen. Nadat Wilco klaar was met werken hebben we nog een rondje gewandeld over de welbekende Trans Canada Trail. Er stond regen voorspeld met een eventuele klap onweer, maar als we de wolken bekeken zouden wij hooguit wat regen gaan krijgen dus we besloten gewoon te gaan. Eenmaal op de trail waren we net onder de bomen weg, en stonden we naar de lucht te kijken. Het contrast van de donkere wolken boven de sneeuwresten was echt geweldig! In de donkerste wolken zat een onweersbui, maar dat deel trok langs ons heen.

Afbeelding

Terwijl we stonden te kijken zag je de wolken gigantisch snel veranderen. Het werd steeds donkerder, het onweer werd actiever en breidde zich uit. En ineens flitsten de wolken die wij zouden gaan krijgen ook. Oeps... Dus we draaiden om en zijn op redelijk stevige pas terug gaan lopen. Al snel werd duidelijk dat we nooit op tijd thuis zouden zijn, en omdat we een veld over zouden moeten steken in een onweersbui besloten we de bui maar even uit te gaan zitten onder het viaduct. Precies op tijd hebben we het viaduct bereikt. Er kwam een gigantische hoeveelheid water naar beneden, in vorm van regen en fikse hagelkorrels (formaat erwt). Het flitste aan alle kanten lekker door.
Zo snel als de bui begonnen was, zo snel was het ook weer voorbij. Het druppelde nog wat na, maar niet zo hard dat je er zeiknat van zou worden. En vervolgens werden we beloond met een prachtige zonsondergang! De wolken kleurden mooi rood, alles eronder goudgeel, en de sneeuwresten op de grond begonnen te dampen. Echt prachtig!

Afbeelding

Hoe ziet die dooi er hier eigenlijk uit? Iedereen verwacht dat het hier een gigantische bende wordt. Niks is minder waar. Als het hier sneeuwt is het eigenlijk alleen tijdens de buien even lastig. Al snel vegen ze de straten schoon, inclusief de stoep (hebben ze een mini-schuivertje voor inclusief zoutstrooier).
Dus zodra het begint te dooien, heb je geen last van die natte snot overal, want dat ligt alleen nog maar in de bermen, en op enorme hopen op de parkeerplaatsen van scholen en winkels.
Omdat hier niks vlak is, watert het erg goed af. Daar wordt overigens met de bouw van huizen en inrichting van het landschap ook flink rekening mee gehouden. Zo zie je hier regelmatig een soort geul tussen huizen, dat is puur om dit soort hoeveelheden water af te voeren. Zo'n geul loopt ook langs de school hier schuin tegenover. Op de donderdag na die onweersbui kwam daar echt een belachelijke hoeveelheid water uit stromen, over de stoep, zo de straat op waar het vervolgens verdween in de putten. Overigens ging dat met zoveel geweld dat de helft gewoon over de eerste put heen stroomde. Best geinig om te zien.

Met 2 dagen boven 10 graden en een flinke hoeveelheid zon was de meeste sneeuw al snel verdwenen. En dat ging belachelijk snel! Zo liepen/glibberden we op de woensdag nog over een volledig wit veld,
die donderdag was dat gewoon bijna volledig groen/bruin (gras is na 2,5 maand sneeuw echt niet groen meer). Donderdag was het dus enorm ploeteren door de blubber, en door de vele plassen op het pad. Op een gegeven moment stond ik in een plas op een stuk ijs, waarvan ik dacht dat die vast lag aan de bodem. Totdat Wilco erbij op kwam staan en de hele boel begon te golven. Zo grappig, haha.

We hadden sinds de kerst de grond niet meer gezien, dus om het nu weer tevoorschijn te zien komen was best gek, eerlijk gezegd. Nu de dooi was ingezet mocht het van mij ook wel gauw weg zijn, want alle resten die er nog waren, waren puur ijs en echt belachelijk glad. Maar dat was eigenlijk dus alleen op de trails en in de weilanden.

Op de zaterdagavond zijn onze bovenburen, nog bij ons op bezoek geweest. We hadden ze al een tijd niet meer gesproken en ons was opgevallen dat ze de laatste tijd heel veel spullen naar hun nieuwe huis aan het slepen waren. Nieuwsgierig als we zijn hebben we ze dus uitgenodigd voor een kop thee zodat we ze eens flink konden uithoren. Ze liepen behoorlijk op schema met de bouw en verwachtten er in de tweede helft van mei in te trekken. Erg jammer voor ons, maar ze blijven gelukkig dichtbij (20 minuten vanaf Lindsay) en ze zouden het heel leuk vinden als we tegen die tijd nog eens op hun nieuwe stek komen kijken. Dat gaan we natuurlijk doen! Een opvolger voor de huur hadden ze ook al geregeld, vrienden van hen hebben net hun huis bij Toronto verkocht en verhuizen ook deze kant op. Zij gaan dus hier intrekken zodra S en S weg zijn.

Zondag 15 maart was het flink koud met een temperatuur van -4 maar een gevoel van veel lager, -10 om precies te zijn. De lucht was stralend blauw, maar het waaide gigantisch en vanwege de modder en ijsresten had ik besloten niet naar de paarden te gaan maar in plaats daarvan thuis gewoon wat aan te rommelen. Op maandag was het weer koud maar met minder wind, en vanaf dinsdag zaten we weer boven nul. De temperatuur zou voorlopig nog wel zo blijven schommelen, dat is vrij normaal hier. Sneeuw zouden we ook hier en daar nog wel eens gaan krijgen, pas half of eind mei kun je er vrij zeker van zijn dat de winter echt over is.

Laatst bijgewerkt door xingridx op 19-10-21 08:43, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Link filmpje aangepast op verzoek TS

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-06-21 15:02

Geplaatst door de TopicStarter : 03-06-21 15:02

21 maart.
Het was nu officieel lente. Volgens de kalender. Nou, volgens het weer ook! Die week hebben we nog flink wat koude dagen goed onder 0 gehad, en vanaf de woensdag was de temperatuur weer gaan stijgen.

Op de zaterdag hebben we een heerlijk stuk over de trail gelopen. Het weer was echt geweldig maar de trails waren nog erg modderig. We konden dus nog niet naar de 'echte natuur' gaan, want die trails zouden er niet beter bij liggen. Dus voor nu deden we het nog even met de Trans Canada Trail. Nadat we omgekeerd waren besloten we ergens aan de kant van het pad op een heuvel gewoon even lekker in de zon te gaan zitten. Jas uit, daarop zitten, en gewoon even genieten van de zon. Nou, dat was echt fantastisch. Je zat daar bijna helemaal uit de wind, op een koel briesje na. Je voelde jezelf gewoon opladen. Er waren bijna geen mensen op de trail dus we hadden het rijk zo'n beetje voor onszelf. Op een gegeven moment hoorden we wat ritselen in het gras naast ons. Een paar tellen later verscheen er een chipmunk op de boomstam 2 meter naast mij. Hij ging op zijn achterpootjes staan, zag dat wij naar hem zaten te kijken, deed ineens heel hard PIEEEPPP! En was weg. Echt hilarisch, die kop van dat beest was echt goud waard. Hij schrok zich echt helemaal te pletter hahaha. Helaas dus geen foto, maar goed je snapt het beeld vast wel

Naast de chipmunks waren er ook steeds meer vogels te zien. Hier in de straat zagen we alweer spreeuwen, mussen, robins (soort merel met rode borst), roodgevleugelde merel, cardinals (knalrood vogeltje) en daarnaast zagen we ook weer heel veel roofvogels verschijnen waaronder de bald eagle oftewel de Amerikaanse Zeearend! Daar zitten er hier in de regio best een aantal van, dus af en toe zie je ze over vliegen. Helaas nog niet op een fotografeerbare afstand gezien, dus die houden jullie nog te goed.
Oh en naast vogels, chipmunks en eekhoorns kwam ook al het andere gespuis weer tot leven. Wat dacht je van de stinkdieren. Altijd jammer om er weer aan herinnert te worden dat zij hier ook leven, haha. Die krengen kun je letterlijk ruiken als ze in de buurt zijn.

Afbeelding

Turkey vulture

Op de zondag ben ik weer naar T geweest terwijl Wilco een flink stuk op de Trail gewandeld heeft. T stuurde me halverwege de ochtend al een sms waarin ze hoopvol vroeg of ik nog van plan was te komen die dag en zo ja hoe laat ik er ongeveer zou zijn. Ze had blijkbaar last van de lentekriebels, want zodra ik kwam stond ze haar pareltje Nazca al op te zadelen. Ze had al helemaal bedacht dat ik samen met haar zou gaan rijden vandaag. Oke! T en S wonen zoals ik eerder wel eens gezegd heb bovenop een heuvel, dus zij hebben zolang je bovenop blijft niet zoveel last van de modder. Het enige rijbare stuk was op dat moment de round pen, wat eigenlijk gewoon een cirkel van verplaatsbare hekken is wat is opgezet op een redelijk vlak deel van het hooiland. Dus daar gingen we rijden. We hebben mega veel lol gehad, het was echt heel erg gezellig. De paarden waren ook erg braaf en hadden ook lekker de lente in de bol. Heerlijk! Het was 16 graden dus echt ontzettend lekker weer. Lekker in de zomerjas, en de laarzen waren gewoon te warm!

Afbeelding

Ik op Lilah

In de foto's hieronder nog even wat overzichtsplaatjes van de situatie hier in februari en eind maart, zodat je een beetje kunt zien hoe wij dus in 1 week (eigenlijk 2 dagen) van het eerste landschap naar het tweede zijn gegaan.

Afbeelding

**Geplaatst**: 03-06-21 18:14

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 03-06-21 18:14

Wat een verschil zeg, nu kan je goed zien hoeveel sneeuw er eigenlijk lag.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-06-21 14:58

Geplaatst door de TopicStarter : 06-06-21 14:58

In de laatste week van maart hadden we echt heerlijke lente-weer. Het was dus heerlijk in de zomerjas rondlopen, en op de donderdag hebben we zelfs 19 graden gehad! Echt ontzettend genieten. Op de vrijdag kwam daar een eind aan, toen begon het enorm te regenen (20-30 mm) en daarmee koelde het ook flink af. Zaterdag was het nog maar 4 graden. Een verschil van 15 binnen 2 dagen. Dus de winterjas maar weer aan!

Op de maandag had ik eerst een intake gehad bij een recruiter in Peterborough. Ik moest op locatie wat assessments uitvoeren en ik had een kort gesprek met 1 van de recruiters. Hopelijk konden zij mij aan een baan helpen. Nog weer iemand die met je meekijkt was altijd weer prettig.
Omdat ik toch in Peterborough was en ik om 1 uur klaar was, ben ik na die tijd nog bij T en S langs gegaan. T had besloten dat Lilah voor de wagen moet en omdat ik daar ervaring mee heb heeft ze mij gevraagd haar daarmee te helpen/het voor haar te doen. In de loop van de jaren heeft ze heel veel tuigonderdelen verzameld, waarbij ze geen idee had wat compleet was en welke maat ze eigenlijk moest hebben. Dus we begonnen eerst met uitzoeken welke onderdelen er allemaal waren en toen ik een goede set bij elkaar had gezocht, moest het allemaal gepast worden. Voor het doel wat we nu hadden, Lilah aan het tuig laten wennen, konden we wel uit de voeten met wat we nu hadden liggen. Maar ik heb T wel vertelt dat als ze Lilah daadwerkelijk voor de wagen wil hebben, er nog wel het een en ander vervangen moet gaan worden. Dat zou ze gaan regelen, en op de donderdag lag er al een nieuw tweedehands tuig. Ik heb met Lilah in de roundpen gewerkt en ze pakte het heel erg goed op. De vraagtekens waren in het begin heel duidelijk op haar gezicht af te lezen, maar ze is erg slim en begreep al snel wat de bedoeling was.
Wat me overigens ontzettend shockeerde was dat elk hoofdstel wat T had liggen, voorzien was van een opzetteugel. Gelukkig kun je zoiets erg makkelijk van het tuig verwijderen, dus dat heb ik ook maar gelijk gedaan. En daarbij T verteld dat ik dat ding echt nooit ga gebruiken. Maar hier is dat dus heel erg normaal. Ik ging eens googlen bij wat winkels hier in de regio en nieuwe recreatie-tuigen worden dus ook gewoon met zo'n ding geleverd. Te absurd voor woorden.

Anyway. Op donderdag ben ik weer naar T en S gegaan, want S had me gevraagd hun gazon aan te harken en te ontdoen van alle zooi wat zich daar in de afgelopen maanden met sneeuw verzameld had. Resten hooi, takken, etc. Hij zou me er per uur een leuk centje voor betalen, dus ja prima! En donderdag was het dus 19 graden, dus echt geweldig weer om buiten bezig te zijn. Uiteindelijk ben ik in 5 uur tijd maar tot de helft gekomen (belachelijk veel gazon). Terwijl ik bezig was kwam S naar buiten en parkeerde de ATV/quad voor mijn neus, met bijbehorend aanhangertje. Ik mocht die wel gebruiken om de zooi af te voeren op een bult verderop op hun perceel, want anders bleef ik heen en weer lopen. Hij liet me zien hoe het apparaat werkte en liet me weer mijn gang gaan. Nou, dat was leuk! Zo'n ATV is echt geweldig speelgoed. Lekker over het erf crossen daar, haha! Ik heb echt mega veel lol gehad in mijn eentje. En het scheelde inderdaad heel wat gesjouw, want je kon best wat zooi kwijt in het aanhangertje.
Afbeelding

Op vrijdag ben ik met T op stap geweest. Ze had inmiddels een ander wagentje gevonden voor Lilah, want die ze zelf nog had staan wilde ik niet mee werken (half vergaan en de nog resterende kwaliteit was ook niet al te best, ik wil nog niet dood). Ze had op facebook wat voorbij zien komen op donderdag terwijl ik bij hen thuis bezig was. Ze kwam toen al steeds naar buiten gecrosst om te vertellen hoe ze aan het onderhandelen was over dat ding. Wel nadat ze eerst mijn goedkeuring had gehad, haha. Ze had een wagentje (type sulky cavaletti-achtig) uitgezocht waar ik al wat ervaring mee heb (de details weet ze niet, houden we ook lekker zo) dus daar heb ik iets meer vertrouwen in dan haar barrel. Maar goed het ding moest opgehaald worden en ze vroeg of ik mee wilde gaan om te dubbelchecken of het echt wel goed genoeg zou zijn. Man, dat mens rijdt echt vreselijk. Mega agressief, enorm bumperkleven, echt als de gemiddelde Canadees zeg maar, haha. We hebben het overleefd gelukkig dus de volgende week zouden we gaan kijken of het wagentje Lilah uberhaupt wel zou gaan passen.

Op de zaterdag was het droog en dus besloten Wilco en ik om eens wat verder de Trans Canada Trail uit te gaan wandelen. Wilco had afgelopen herfst een heel eind verder op de trail een beek gevonden, dus dat was de eindbestemming van de dag. Na de lunch pakten we de tas in met een brander, flessen water, wat oplossoep en wat bifi worstjes, en we gingen op pad. Het bleek een leuk stuk trail te zijn, echt heel anders dan wat we hier direct bij Lindsay altijd zien. Na zo'n 8,5 km kwamen we eindelijk bij de beek aan. Wat in de herfst blijkbaar een schattig beekje was, was nu een woest kolkende massa van volgens Wilco 3x zo groot als in de herfst. De trail liep er met een brug overheen, en onder de brug was genoeg ruimte om even te gaan zitten. Dus daar hebben we een soepje gemaakt en hebben we eventjes de beentjes rust gegeven voor we weer terug zouden lopen. Het was echt heerlijk rustig op de trail, omdat het wat kouder was dan afgelopen dagen en er stond redelijk wat wind. Maar het was echt weer even flink genieten om wat verder te lopen dan 5 km. De beentjes moesten er wel weer aan wennen, maar er was de volgende dag geen spierpijn dus dat viel gelukkig helemaal niet tegen.

Afbeelding

Op de zondag had ik een lang Skype gesprek gehad met mijn lieve grote kleine zusje, terwijl Wilco aan het genieten was van de eerste F1 race van het seizoen.
Na het bakken van een brood ...
Afbeelding

... zijn we nog even lekker buiten gaan uitwaaien, want het waaide echt flink. En het was eindelijk even droog, dus dat kon mooi nog even.
Ondertussen was onze indoor tuin ook lekker bezig. We hadden die week flink wat rucola geoogst, elke week hadden we een verse lading microgreens, de boontjes stonden in bloei (paarse bloemetjes!) en we hadden een flinke voorraad sla in opkomst. Echt genieten!

Afbeelding

**Geplaatst**: 06-06-21 16:20

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 06-06-21 16:20

Leuke update weer, ik lees nog steeds graag mee!