Geplaatst Het bezoek van deze bunker was onderdeel van een spel. Dit spel wordt hier met toestemming uitgevoerd en is dus volledig volgens de regels. Ook is iedereen op een veilig en verantwoorde manier de bunker in gegaan en waren er genoeg ervaren mensen bij. In dit topic zijn exacte locatie's en foto's die de locatie kunnen verklappen bewust weg gelaten. Dit in verband met het gevaar dat hierbij kan zijn, voornamelijk als je niet goed weet waar je mee bezig bent en niet goed bent voorbereid.
Betreed nooit zomaar zonder toestemming, goede voorbereiding en ervaring bunkers en soortgelijke objecten, dit kan erg gevaarlijk zijn!
Oke, na het bovenstaande stukje, wat ik even heel belangrijk vind om mee te geven....wil ik jullie graag meenemen in mijn avontuur van gister. Gister ben ik met een vriend afgereisd naar ergens een plek in Frankrijk. Hier hebben we een oude bunker bezocht, samen met een aantal Duitsers. Deze ervaring is zo mooi en indrukwekkend geweest, dat ik deze graag deel.
Zondag avond hebben we de laatste voorbereidingen gedaan voor deze trip, gister ochtend vroeg zijn we gaan rijden. En gister middag kwamen we aan bij de bunker, ons doel van vandaag, voor een spel naar binnen. We wisten welke bunker we moesten hebben, wat we binnen moesten doen, en waar de ingang van de bunker was. Verder....wisten we niet zo heel veel.
Aangekomen bij de bunker, hebben we het geheel staan aanschouwen. Wat was dit al indrukwekkend om te zien als je er voor staat. Zo ontzettend groot, 1 grote bak beton....
Eerst maar eens de buitenkant verkennen van de bunker. Het is echt al gigantisch, even een klim door het bos naar boven. Want in al die jaren is de bunker grotendeels ingegroeid in de grond en staan er veel struiken en bomen boven op de bunker. Ook stonden er 2 best wel grote koepels boven op.
Eenmaal weer beneden, voor aan de bunker, zijn we even dichterbij gaan kijken, hier troffen we al snel de ingang. Of althans, ik denk niet dat dit vroeger de officiële ingang geweest is, maar tegenwoordig gaan de selecte, kleine groep "bezoekers" via hier naar binnen. Als je vanaf buiten naar binnen kijkt was dit het zicht, en het gat in de muur aan het einde, zo een zelfde soort gat zijn we door naar binnen gegaan.
Dit was de eerste hal van de bunker. Voor de bunker, hebben we onze aller, aller, aller laatste voorbereidingen gedaan. Tassen checken, hebben we alle spullen en materiaal bij ons dat mee naar binnen moet. Het materiaal dat we (misschien?) nodig gaan hebben, zit dat er in? Hebben we de zaklampen en reserve zaklampen bij ons? Dat zijn enkele zaken waar we op het laatste moment mee bezig waren. Nadat we alles af hebben kunnen vinken hebben we de eerste kleine klim gemaakt. Mijn maatje ging eerst naar binnen, daarna de tassen doorgegeven en ben ik erachteraan gegaan, gevolgd door het tweede gat waar we direct doorheen gingen. En toen....toen stonden we binnen, binnen in een oude bunker. Een bunker waarschijnlijk uit de tweede wereldoorlog, wellicht zelfs uit de eerste wereld oorlog. Wat ontzettend gaaf was dit!
We wisten dat we een aantal honderd meter de bunker in zouden gaan. Vandaar ook de goeie voorbereidingen. In het begin van de bunker een aantal gangetjes, hoekjes en een kamertje. Op een gegeven moment een deur die half open staat.
We kijken om de hoek....en we zien een trap. Ohjee....we kijken elkaar even kort aan
Dit wisten we niet, we gingen er niet van uit dat er een trap in de bunker zou zijn. Maar we waren goed voorbereid, hadden (te) veel spullen mee. Want mijn maatje is ervaren en weet dat je nooit weet wat je tegen kan komen. Oke, we waren er klaar voor en begonnen enigszins voorzichtig aan de afdaling. Want ondanks er toestemming is voor deze betreding, moet je natuurlijk op ditsoort plaatsen altijd voorzichtig en alert blijven. Eenmaal beneden kijken we even terug naar boven....voor zover we kunnen kijken tenminste....
Naast de trap was namelijk een buis die naar boven liep, waar we mooi langs konden kijken. Maar naar boven kijken ging niet. Daar was het te hoog voor. We stonden even een schatting te maken van hoe ver we afgedaald zijn. We denken beide dat we ongeveer een 50 meter afgedaald zijn zojuist. Erg gaaf om te beseffen. Leuke kant tekening, dit is mijn aller eerste lost place die ik bezoek. En dan zo een lost place? Juist ja, de adrealine gierde door mijn lijf.
Beneden komen we in een gang uit, de gang ligt vol met buizen, wellicht transport buizen? Eerst moeten we over een grote buis heen klauteren, daarna moeten we linksaf. Iets verderop zit een deur, even de open deur in kijken, wat zal het geweest zijn? We denken een opslag kamer of iets.
Het begon steeds gaver en bijzonderder te worden. Zeker toen even het besef kwam wat hier wellicht allemaal is gebeurd. Even wat flitsen voor me van oude oorlog films, dat soort beelden, dat soort dingen. Heeft zich hier allemaal afgespeeld, ik besef me dat ik als het ware in de geschiedenis loop op dit moment. Heel bijzonder.
Snel verder door de tunnels, aan het einde komen we op een T splitsing, we kunnen linksaf en rechtsaf....wat doen we? We gaan rechtsaf. Lange gangen, soms kom je een gang aan de zijkant tegen, we hebben alles bekeken en verkent. Je komt veel verschillende ruimtes tegen, voor veel ruimtes blijft het de vraag waar het voor gediend heeft. Sowieso een douche ruimte, althans dat denken we. Verschillende ruimtes waarvan we vermoedes hebben voor: Werkplaatsen, slaapvertrekken, opslag hokken, wellicht wat kantoren en weet ik het wat allemaal. Er was zo gigantisch veel daar beneden. Dat is echt absurd, aan het einden van deze gang hebben we al honderden meters gelopen. Uiteindelijk terug gekeerd naar de t splitsing. En nu? Gaan we de andere poot in, ja dat doen we.
Hier zijn we lang aan het lopen geweest, deze gang was lang en er leek geen einde aan te komen. Af en toe kleine of grotere kamers zaten er aan de gang. Maar op een gegeven moment een kamer met een doorgang naar een andere hal lijkt het. maar deze staat een flinke laag water in helaas, we lopen verder.
Uiteindelijk lopen we in de hal tegen een soort deur aan, achter deze deur ligt weer een plens water. We kijken elkaar aan, spreken het even door. Maar besluiten niet verder te gaan. De t splitsing achter ons, was al ruim een kilometer of anderhalf achter ons. Het was waarschijnlijk hooguit een graad of 10 beneden, en we hadden allebei niet zoveel trek om met natte schoenen en sokken helemaal terug te moeten lopen.
We zijn rustig aan terug gegaan naar het begin, hier en daar nog wat rond gekeken. En wat lopen praten...praten wat we een volgende keer anders zouden doen. 1 ding was duidelijk, we nemen kaplaarzen mee een volgende keer. We zijn beide erg nieuwsgierig naar wat er achter die stukken water zit. We zagen er droge vloer achter, dus er moet meer zijn. Geen idee hoe lang, de tunnels achter het water kunnen een paar meter lang zijn, maar kunnen net zo goed kilometers zijn. Want die hebben we inmiddels al gelopen. We zijn erg nieuwsgierig en gaan wellicht nog een keer terug om nog verder te gaan en te onderzoeken.
Ons doel in de bunker hebben we in iedergeval behaald, het is voor mij een hele bijzondere en indrukwekkende ervaring geweest die ik zeker nooit meer ga vergeten. Uiteindelijk hebben we naar schatting een kilometer of 5 gelopen door de bunker heen. Bizarre afstanden en een super mooi bunker stelsel.
Voor degene die heel mijn avontuur gelezen hebben, heel erg bedankt voor de moeite. Reageren mag uiteraard, en vragen staat vrij. Dus hebben jullie vragen? Stel ze gerust!
