Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-11-20 17:04

[VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk

Geplaatst door de TopicStarter: 11-11-20 17:04

We zijn al een heel eind onderweg in het proces van emigratie naar Canada. Nu ik dan ook al 3 maanden effectief in Canada ben en mijn man zich inmiddels bij mij heeft gevoegd, heb ik besloten dan toch eindelijk maar eens een topic aan te gaan maken.
Het lijkt me leuk jullie een kijkje in de keuken te geven en mee te nemen op onze reis naar een nieuw bestaan.

Wie zijn wij?
Ik ben Judith, en ben getrouwd met Wilco.
Jaren geleden is Wilco op een working holiday visum een tijd in Canada geweest. Daar was hij zo enthousiast geworden van het land dat hij eigenlijk altijd de stille wens had om terug te gaan, maar dan voorgoed. Toen ik tegen het einde van mijn studie een buitenlandse stage in ging plannen, was het voor mij heel logisch om dit dan naar Canada te gaan doen. Dit zodat ook ik kennis kon maken met het land buiten vakanties om, want op vakantie is een land altijd mooi. Maar hoe het bevalt in het dagelijks leven, en in diverse seizoenen, daar kom je alleen achter door er een tijd te gaan zitten. Zo gebeurde het dat ik in 2016 een half jaar in Canada heb gezeten. En je raadt het al, ook ik ben verliefd geworden op het land.

Na mijn tijd in Canada zijn we weer terug gegaan naar Nederland. Er gebeurden veel dingen op persoonlijk gebied waardoor Canada even naar de achtergrond verdween. We trouwden, kochten een huis en bouwden ons Hollandse bestaan op.
Toen de persoonlijke omstandigheden weer tot rust kwamen gingen we nadenken. Het begon stiekem toch wel weer te kriebelen om het leven in Canada uit te gaan zoeken. We zijn er weer naar gaan kijken, dingen gaan uitzoeken, en op een gegeven moment besloten we er gewoon voor te gaan. We zijn nu nog jong en hebben geen kinderen, we kunnen gaan en staan waar we willen. En als we niet gaan, blijven we ons waarschijnlijk altijd afvragen "Wat als?".
Dat willen we voorkomen. En daarbij, als het toch niet is wat we ervan verwacht hadden, dan kunnen we toch altijd terug gaan?

Zo ging het hele proces van start. Emigreren is geen grapje. Het is niet zo dat je op dag 1 bedenkt dat je vertrekt en op dag 10 in het bezit bent van een visum. Alles behalve dat. Het is een enorm complex iets waar heel veel voorbereiding bij komt kijken.
Voor een permanent visum moet je heel veel zaken regelen: je diploma's laten vertalen en beoordelen naar Canadees niveau, verklaring van goed gedrag aanvragen, een Engels test doen waarbij je best zo hoog mogelijk scoort voor optimale punten, een medische keuring, een biometrics waarbij je vingerafdrukken afgeeft, je moet je trouwcertificaat laten vertalen, referentiebrieven regelen bij alle werkgevers waar je in de afgelopen jaren gewerkt hebt, etc.
We begonnen met het verzamelen van alle documentatie. Het laten beoordelen van de diploma's kostte al enorm veel tijd, volgens mij ging daar een maand of 2-4 overheen (mijn diploma was al in het Engels, die van Wilco niet).
De Engels test heb ik in Nederland 2x gedaan. De eerste keer had ik al ruim voldoende punten, maar bij controle achteraf bleek dat ik met een halve punt extra op het schrijfonderdeel een hele dikke voorsprong kon krijgen in het emigratietraject.

Het permanente visum kun je niet zomaar aanvragen. Je schrijft je in voor een soort loting. Op basis van een heleboel informatie (leeftijd, opleiding, werkervaring, taalniveau, etc) krijg je een aantal punten. Eens in de twee weken doen ze een trekking waarbij ze bijvoorbeeld 4500 mensen inloten. Dit zijn de mensen met de hoogste scores, dus het loont om zoveel mogelijk punten te verzamelen. Op dit moment is de score zo ontzettend hoog dat je echt wel goed onderlegd moet zijn wil je uberhaupt kans maken op een uitnodiging.

Goed, ik ga het voor nu hier even bij laten. Later vandaag zal ik een volgend stuk schrijven over onze tocht hiernaartoe.
Ik zou het leuk vinden als jullie een berichtje achterlaten. Stel ook gerust alle vragen die je te binnen schieten. Het is een heel complex iets dus het verbaast me niks als sommige dingen gigantisch onduidelijk overkomen.

Laatst bijgewerkt door xingridx op 24-11-21 09:01, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Titel gewijzigd op verzoek TS

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-11-20 02:42

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 13-11-20 02:42

Leuk, al zoveel reacties :)

@Autumn, waar zijn die heen gegaan in Canada? Aarden moet je echt wel je best voor doen, zeker nu met covid. En Canadezen zijn totaal niet moeilijk, maar als jij je best niet doet doen zij het ook niet. Net als in Nederland, daar klagen wij toch ook altijd over de import die geen moeite doet om de taal te leren?

@Libera, we richten ons nu op Ontario. Meer specifieke info volgt :)

@piekosjj, motivatiebrieven van familie zijn niet nodig, maar dus wel alle werkgevers die je laat meetellen voor je werkervaring. En in mijn geval zijn dat er vrij veel, haha (5).
En is dat zo, dat Canadezen vriendelijker zijn dan Zweden? Naar mijn ervaring is dat vergelijkbaar.

@Snow_White, we zitten nu in Lindsay, Ontario. Waar zit jij ergens? En op welk visum, een 'gewoon' werkvisum met LMIA?

Voor het beeld, het traject begon in het voorjaar van 2019. In de zomer van 2019 zijn de diploma's geverifieerd, en in oktober 2019 hebben we de eerste taaltest gedaan. In januari 2020 heb ik de tweede gedaan, mijn man hoefde niet nog eens want als hij een hogere score zou halen leverde dat hooguit een zestal extra punten op. Voor mij was de winst met een halve punt 25. Ik haalde de halve punt, maar verloor op een ander onderdeel ook een halve punt dus het waren er minder die ik erbij kreeg dan het maximale, maar nog steeds een heel flink aantal wat ons totaal flink omhoog geschopt heeft.

Velen van jullie of andere Canada-gangers, zullen bekend zijn met het Working Holiday Visum (WHP). Een eenvoudig en goedkoop visum wat je toegang geeft tot een jaar lang werken en reizen in Canada. In november vorig jaar bedacht Wilco dat het wel eens handig kon zijn als ik me ook zou inschrijven voor een WHP. Gewoon, voor de zekerheid. Je weet maar nooit. Plus dat ik daarmee al zou kunnen gaan werken zolang we nog wachtten op de PR card.
Zoiets kun je eens in je leven doen, en tot een leeftijd van 35 jaar. Ik heb hem nog niet eerder gehad en was toen 28, dus dat kon nog mooi. Wilco zelf niet meer, die had hem in het verleden al eens gebruikt. Dus ingeschreven zodra de pool open ging, en direct bij de eerste trekking het visum gekregen. Dat was januari.

In maart behaalde ik in totaal 3 jaar werkervaring in hetzelfde vakgebied, en toen schoten onze punten ineens omhoog naar 470. Heel dicht in de buurt van waar de trekking in maart zat. Hij zat op 472. Twee weken later tikten ze hem af op 471. Zou hij 2 weken later dan op 470 komen? Zou het?
...
...
...
...
En toen kwam covid.

De trekkingen kwamen deels stil te liggen. Er werden alleen mensen getrokken die Canadese werkervaring hadden. Dat had ik niet. Of mensen met een bepaald beroep. Ook daar viel ik niet onder. Daar sta je dan met je goede gedrag. We hadden verwacht dat we er twee weken na de 471 trekking bij zouden zitten, maar dat gebeurde dus niet meer. Geen permanent visum in het vooruitzicht. Wat nu?

Canada had de grenzen dichtgegooid. Niemand mocht het land in. Alleen essentieel reizen mocht nog.

Ondertussen waren we ook nog bezig met het verbouwen van ons huis. Dit moest sowieso eerst af voor we hem in de verkoop gingen zetten. We hebben gigantisch doorgewerkt en in maart kwam het huis in de verkoop. Op vrijdag stond hij op Funda, op maandag was hij verkocht voor de vraagprijs. De kopers lieten ons de datum van overdracht kiezen, dat werd 2 juni. Een halve week nadat mijn zusje de sleutel van haar nieuwe plek zou krijgen. Zij zou een groot deel van ons meubilair (en mijn 3 Shetlandpony's) overnemen dus dat was ideaal.
Wilco en ik zeiden beide onze banen op per 1 juni en kochten een caravan om tijdelijk in te gaan wonen. Mijn schoonouders wonen op de Veluwe en hebben een bosperceel waar we het gevaarte neer mochten zetten. Een gevaarte was het overigens niet, want het was echt maar een heel schattig ding van meer dan 25 jaar oud. Heen en weer reizen naar het werk was geen optie, en de covid situatie zou al gauw voorbij zijn en de grenzen weer open. Met al het harde werken van de laatste jaren en geen vakanties behalve 1 week wintersport per jaar (alle andere vakantiedagen waren we aan het verbouwen), gunden we onszelf wel eens een flinke portie vrije tijd tot we eindelijk de grens over zouden mogen gaan.

Maar goed. Dat ging dus even anders dan gepland.
Covid ging niet weg. Het zakte, maar ging niet weg. De grenzen bleven dicht.
Onze planning om in juli die kant op te gaan om alles rustig te gaan opzetten terwijl we wachtten op de PR card (nog 2 bruiloften in juni en juli) viel in duigen, want we zouden het land niet in komen.
Daar zit je dan. In een caravan. Huis verkocht, baan opgezegd, en bijna geen bezittingen meer. In de zomer met mooi weer is zo'n caravan wel leuk. Maar afgelopen zomer hebben we ook weken gehad waarin het koud was en regende. En als dan alles vochtig blijft inclusief je bed, daar ben je heel erg gauw zat van. Heel erg gauw.

[ img ]

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-11-20 03:39

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 13-11-20 03:39

Ja ik wilde je nog pb'en!! Maar ik vergeet het steeds, haha.
En we zijn er nog lang niet hoor, de PR aanvraag is pas 4 weken geleden ingestuurd...

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 15-11-20 00:04

Geplaatst door de TopicStarter: 15-11-20 00:04

@Snow_White, dat is echt balen zeg. En nog geen uitnodiging gehad met 512? Hoe kan dat, vorige week was de cut off toch op 478?

@Cayenne, mijn schoonouders wonen in een heeeeeeeel klein huisje. Daar bij in wonen beloofd je weinig tot geen privacy meer en die hadden we in de caravan wel. Voor een weekje is het gezellig, maar langer dan dat vonden we niet zo'n goed idee.

Anyway.
We zaten dus in de caravan. We hebben ons goed vermaakt op de Veluwe met vooral heeeeeel veel wandelen en wildspotten. Maar als op een gegeven moment weer een verlenging van het dichthouden van de grenzen wordt aangekondigd, ga je toch verder kijken.
En wat denk je? Dat is waar mijn WHP om het hoekje kwam kijken! De enige manier om Canada in te komen was met een job offer. Daarvoor moet je een werkvisum hebben en hallelujah, ik had die. Dus ik begon te solliciteren naar banen in Canada. Wat een tegenvaller was dat zeg.
Voor een gewoon werkvisum moet de werkgever een zogenaamde LMIA regelen. Dit is een soort bewijs dat ze geen Canadees kunnen vinden voor die functie. Heel vaak gebeurt het dan dat iemand uit het buitenland via deze regeling aangenomen wordt, hiermee het land inkomt, en vervolgens na een maand alweer de baan verlaat om verder te gaan met hun leven in Canada. Heel veel bedrijven zijn hier huiverig voor geworden en zijn dus niet zo happig op het aannemen van buitenlanders, ondanks dat ik geen LMIA nodig heb voor mijn WHP.
Plus dan nu ook nog de covid situatie. Want ik kan wel zeggen dat ik met een job offer het land binnen kan komen, maar ik kan dat natuurlijk niet per see bewijzen. Dus dat vertrouwen moeten ze ook maar net hebben.

Na vele afwijzingen kwam eind juli dan eindelijk een positief geluid. Ik mocht via Zoom op sollicitatiegesprek komen. In Nederland heb ik de laatste jaren in de veevoerindustrie gewerkt, en de sollicitatie was ook weer naar een functie als veevoeradviseur. Dus dat was briljant! Het gesprek ging heel goed (behalve het feit dat ik mijn webcam niet aan de praat kreeg en ze me dus niet konden zien) en aan het eind van het gesprek kwam het erop neer dat ik een job offer van ze ging krijgen. Ze wilden me heeeeel graag hebben. Nu kwam alles ineens in een stroomversnelling. Ik kreeg een contract opgestuurd en moest een datum doorgeven dat ik zou beginnen. Oh boy.
Ik besloot een drietal weken later te gaan vliegen. De datum zou dan uitkomen op 18 augustus. En men, wat zijn 3 weken dan kort. Er moest een ticket geboekt worden, een quarantainelocatie gevonden, een manier om online boodschappen te bestellen, er moesten koffers komen, een internationaal rijbewijs, en allerlei andere zaken. Genoeg om 3 weken mee te vullen. En o ja, de familie vindt het ook prettig om me nog eens te zien voor ik zou vertrekken. Nou heb ik die dus niet allemaal meer gezien, want een groot afscheidsfeest was ook geen optie in corona-tijden. Ook niet in de zomer. We hebben een BBQ gehad bij mijn ouders, en dat was het wel zo'n beetje.

Voor de oplettende lezers, Wilco mocht dus nog niet mee. Hij zou ook een job offer moeten hebben om de grens over te komen. En dat was zonder work permit natuurlijk geen optie.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 17-11-20 01:40

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 17-11-20 01:40

Leuk dat je ook volgt, Miranda!
Vanaf de volgende update ga ik jullie pesten met foto's ;)

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 17-11-20 03:03

Geplaatst door de TopicStarter: 17-11-20 03:03

En toen brak de dag van 18 augustus aan. Ik zou om 11 uur vliegen, dus de wekker stond al vroeg. Om 7 uur was het net licht en in een schemerig bos genoot ik van mijn laatste Hollandse ontbijt. That involves hagelslag ;)
Uitzwaaiers waren niet toegestaan op Schiphol, dus het zou een 'eenvoudig' afscheid gaan worden. Wilco dropte me af bij de taxiplaatsen. We wisselden nog een laatste dikke knuffel en kus uit en toen ging ik alleen verder. Slik slik slik. Maar hup, we moeten de douane door zien te komen. Dus veel tijd voor gemekker was er niet. Ik had gehoord dat je niet zomaar toegelaten werd tot de vlucht. Ik wist dat er meerdere mensen al bij de vliegvelden weggestuurd waren omdat ze volgens het personeel niet aan de benodigde eisen voldeden (ook al deden ze dat wel en hadden ze bewijs daarvan in vorm van een webpagina bij zich op de telefoon). Dus de zenuwen zaten me enorm hoog.
Ik had een mapje bij de hand met daarin alle documenten die ik nodig heb gehad voor de aanvraag van de WHP. Daarnaast had ik deze aangevuld met de job offer, mijn werkcontract, mijn quarantaine-plan (verplicht, om aan te tonen waar je in quarantaine gaat en hoe je aan je boodschappen komt), uitdraaien van webpagina's om te laten zien dat ik het land wel in mocht, en natuurlijk de brief van het goedkeuren van de werkvergunning.
Ik vloog met KLM, omdat dat naast Air Canada de enige was die de laatste tijd geen vluchten gecancelled had. Kost wat meer, maar een garantie om daadwerkelijk te vliegen was mij veel meer waard dan een paar honderd euro. Dus. Eenmaal in de vertrekhal KLM opgezocht en in de rij voor het inchecken van de bagage. Dat opzoeken ging heel eenvoudig, omdat Schiphol zowat uitgestorven was. Toen ik aan de beurt was gooide ik mijn koffers op de band. Samen precies 46 kg. Spot on, haha. Dus hup koffers verdwenen, en mevrouw begon met het verwerken van mijn ticket. Ik dacht nog, dit gaat makkelijk! Tot ze vroeg naar de rest van mijn papieren. Mijn WHP was goedgekeurd in januari, dus die datum stond bovenaan de brief. Dat schoot haar in het verkeerde keelgat, omdat er toen nog geen covid was. Ze bleef volhouden maar stond mij toe op mijn telefoon op te zoeken dat de Canadese overheid me weldegelijk toe zou laten. Nog steeds niet overtuigd gaf ze me uiteindelijk wel toestemming, met de mededeling dat ik het er van haar op mocht gaan wagen. Enorm opgelucht en trillend van de adrenaline vervolgde ik mijn tocht naar boven, naar de douane. En er was niemand! Je kon echt zo doorlopen. Ik was zelfs vergeten mijn riem af te doen evenals sieraden voor ik door het poortje heenging. Normaal heb je tijd zat om dat te doen, nu dacht je er gewoon niet over na omdat je gelijk aan de beurt was. Dus ik werd gefouilleerd en moest zo vaak gescand worden totdat ze ervan overtuigd waren dat het enige metaal wat nog zichtbaar was de knopen op mijn broek waren.
En toen was ik in de tax-free hal. Wederom enorm uitgestorven vergeleken met de drukte van normaal! Ik kocht nog snel een flesje water en wat wafels voor onderweg, en ging op pad naar de gate die me gegeven was. Dat was niet het eigenlijke gate-nummer, maar een medisch controlepunt waar temperatuur genomen werd en je een gezondheidsverklaring moest invullen. Daarna kreeg je te horen bij welke gate je daadwerkelijk moest zijn. De verklaring werd gestempeld en ondertekend en moest je later inleveren bij het boarden.

[ img ]

Een goed uur later was het tijd om te gaan boarden. De rij leek enorm lang, maar met 2 meter afstand tussen iedereen lijkt hij natuurlijk al gauw langer dan hij eigenlijk is. Bij het boarden checkten ze ook weer alle documenten. En hoe zenuwslopend is het als de man voor je in de rij alsnog geweigerd wordt omdat hij zijn papieren niet op orde had. Toen was ik aan de beurt. De man van de KLM keek naar mijn papieren, en nam ze vervolgens even mee om aan de geweigerde man te laten zien wat hij dan wel aan documentatie bij zich had moeten hebben. Oftewel, ik had alles netjes op orde en mocht aan boord. Joepie!!!

In het vliegtuig was het wederom volledig uitgestorven. Vrijwel iedereen had 3 stoelen voor zichzelf. Heeeeeel vervelend natuurlijk. Een uur na het opstijgen kregen we de warme maaltijd (heeeel ranzig, haha. Behalve het toetje: tiramisu!). Weer een uur later gingen ze rond met zakjes met proviand. In plaats van meerdere keren de ronde te doen door het vliegtuig, kreeg je nu gewoon 1x een zak met van alles en nog wat. Dat was voor mij echt zat om de vlucht mee door te komen. Tijdens de vlucht moest je constant je mondkapje op houden. Om tussendoor even fatsoenlijk adem te kunnen halen kun je dus je snacks zo plannen dat je om de zoveel tijd even geen masker op je neus had.

[ img ]

Eenmaal geland in Toronto vloog je weer zo de douane door. De meneer bij de douane vroeg eigenlijk alleen wat je kwam doen, hoe lang je bleef en of je je bewust was van dat je in quarantaine moest. En toen mocht ik al door naar de immigration, waar mijn WHP opgemaakt werd. Een half uur na het landen stond ik al buiten. Met een taxi ben ik naar mijn quarantaine-adres gegaan, waar ik de volgende 2 weken zou verblijven.

[ img ]

Via AirBNB had ik een basement gehuurd met wat ramen zodat ik toch nog wat van buiten kon zien. Mijn boodschappen werden bezorgd door Walmart.
De eerste dagen van de quarantaine waren nog goed te doen. Na een halve week slaat de verveling toe. Holy moly, je moet echt je best doen om niet gillend gek te worden. Je moet je voorstellen dat ik eerst 2,5 maand in een caravan heb gewoond midden in het bos op de Veluwe. Van dat ineens naar 2 weken fulltime binnen zitten, dat is best een hele overgang, zacht uitgedrukt. Het was buiten ook nog eens prachtig zomerweer, dat maakte het ook niet makkelijker. Ik mocht ook niet buiten in de tuin komen, omdat de verhuurders daar ook elke avond waren. Ik zou alleen ergens buiten mogen komen als er op die plek tijdens de volle 2 weken helemaal niemand zou komen. Dus ik hing regelmatig met mijn kop uit het raam om toch even wat frisse lucht te snuiven. Ik heb verder Netflix goed gebruikt, Youtube, het handboek voor het Canadese rijbewijs doorgelezen, en flink wat puzzels gemaakt. Je moet wat.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 17-11-20 22:22

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 17-11-20 22:22

Nee, al lang niet meer. Alleen aan het begin van de covid-ellende. In de US nog wel?

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 17-11-20 23:36

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 17-11-20 23:36

Oh wat erg! Hier gelukkig geen last van haha.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-11-20 02:35

Geplaatst door de TopicStarter: 19-11-20 02:35

Dag 15 in Canada kwam tegen het einde van de quarantaine toch ineens wel vlot dichterbij. De stress sloeg weer toe. In quarantaine was er nog niet veel te doen of te regelen, en daarom moest ik daarna alles alsnog in een kort tijdsbestek doen. Ik kon geen telefoonnummer krijgen want niemand kon garanderen dat de simkaart binnen 14 dagen bij me geleverd zou worden, ik kon geen SIN nummer (persoonsnummer) omdat ik bewijs van adres moest leveren en dat kon ik niet omdat ik er nog niet woonde, ik kon geen bankrekening openen, ik kon niks.
Ik kwam op een dinsdag uit quarantaine. Plan was om een auto te huren en dan naar Lindsay te gaan waar we een appartement zouden gaan huren. Het appartement was echter nog niet klaar (vertraging door covid vanwege het feit dat veel essentiele zaken niet geleverd waren. Een voordeur bijvoorbeeld is wel handig) en dus moest ik eerst nog in een hotel verblijven voor anderhalve week.

Goed. De dinsdag brak aan. 1 september. Vol energie, want ik mocht ein-de-lijk weer naar buiten!!!!!!! Al vroeg stapte ik de deur uit. Halte 1 was de autoverhuur. Online had ik een auto gereserveerd en de verhuur zou een half uur lopen zijn. Geen probleem, na 2 weken is het heerlijk om weer buiten te kunnen rondlopen. Zelfs door Toronto, haha. Bij de autoverhuur aangekomen was het wel verdacht donker binnen. Met het hart in mijn keel liep ik naar de deur en ja hoor, deze locatie was gesloten. Hoe handig dat je dan dus een reservering daar hebt geplaatst maar je er verder nooit over gebeld of gemaild wordt. Op het papier op de deur stond dat je bij 2 andere locaties terecht zou kunnen. Ik maakte een foto van het papier en vertrok naar de MacDonalds waar ik net langsgelopen was. Daar haalde ik een kop koffie en nam plaats om eens goed gebruik te maken van de Wifi. Want waar the heck zitten die andere 2 locaties??
Die bleken uiteraard niet naast de deur te liggen. Wel in Toronto, maar ja dat is nogal een ruim begrip. Ik gokte op 1 en die was 5 km verderop. Dus weer op pad gegaan. De route was niet moeilijk want het was gewoon aan dezelfde straat maar dan dus een heel stuk verder. Onderweg heb ik de ogen uitgekeken. Naar het bijzondere Canadese rijgedrag (daarover later meer), naar zwervers die onder een brug lagen te slapen, naar delen van Toronto die echt volledig Chinees zijn (hoezo emigreren), etc.
Anderhalf uur later (heuvels heb je ook in Toronto, dan loop je niet zo snel als normaal) kwam ik bij de tweede locatie van de autoverhuur aan. Vol goede moed liep ik er naar binnen, waar ik er net zo snel weer uitgezet werd. Vanwege covid werden de klanten niet buiten ontvangen. Stond ook op de deur, blijkbaar. Maar als er nog 10 andere papieren op de deur hangen lees ik die niet allemaal.
Anyway. Buiten kwam een jongeman me al gauw helpen. Mijn reservering stond inderdaad hier klaar (hele diepe zucht van opluchting!). Mijn gegevens werden gecheckt en toen werd het tijd om te betalen met de creditcard. Geen probleem. Kaart erin, pincode intoetsen en... geweigerd.
Like what??
Kan gebeuren, misschien een foutje gemaakt. Ik had mijn spiekbriefje met de pincode bij me, dus even dubbelchecken en nog eens proberen. Pincode onjuist. En dan verschijnt er 'Last pin' in beeld. Uhm. Nee. Laat maar even dan, want een geblokkeerde creditcard is nog altijd onhandiger dan een creditcard met kuren.
Bij de Tim Hortons om de hoek (DE Canadese koffietent, met gratis wifi) ben ik even koffie gaan drinken en ik ging proberen om contact op te nemen met de bank. Blijkbaar is die vanuit Canada niet te bereiken. Hoe handig is dat. Ondertussen was Wilco met me mee aan het kijken vanuit Nederland. Bleek dat we niet genoeg op de creditcard hadden staan, omdat we net gisteren nog een grote betaling moesten doen. En het duurt 2 werkdagen voor het extra afgeloste bedrag weer op de kaart beschikbaar is. Fijnheid!
Nou ja. Ik ging weer naar de autoverhuur en deed het verhaal. De meneer verlaagde het bedrag (borg eraf en een dag minder) en daar gingen we weer. Poging 3. Creditcard erin, pincode intikken...
... geweigerd.
Wat nu?
Tja, volgens de automeneer kon ik na 24 uur deze creditcard weer gebruiken omdat het nu 3x mis is gegaan. Niet fijn, maar dat is dan even niet anders. Gelukkig had ik mijn AirBNB een dag extra geboekt, voor de zekerheid. Dat kwam nu dus mooi van pas. Ik reserveerde een auto voor de woensdag en ging weer op pad.

Eerst weer even naar Tim Hortons om te kijken waar ik nu eigenlijk was ten opzichte van mijn AirBNB. Een enorm eind weg. Zo ver, dat ik op de terugweg makkelijk mijn eerste helft van de geplande reis voor vandaag kon gaan doen. Dus dat ben ik maar gaan doen. Eerst op naar het service centre om mijn SIN aan te vragen. Dat is het Canadese burgerservicenummer. Ik kwam onderweg langs een Service Centre Ontario, dus daar in de rij gaan staan. Die stond tot om te hoek, maar goed je moet wat. Drie kwartier later was ik dan eindelijk aan de beurt. "Ik wil graag een SIN aanvragen" zei ik tegen de mevrouw aan de andere kant van het plexiglas.
Ze keek me medelijdend aan. "Dan staat u hier verkeerd, u moet bij Service Centre Canada zijn".
Crap. Je hebt dus een Service Centre Ontario en een Service Centre Canada. En die doen dus blijkbaar niet dezelfde dingen. Dus ik heb gezellig drie kwartier voor Jan metdekorteachternaam in de brandende zon in de rij gestaan. Nou ja, dan kijken we waar het goeie service centre is en wandelen we daar maar naartoe. Daar aangekomen was het heerlijk rustig. Er stond wel een rij, maar ze hadden het heel goed opgevangen met het aantal mensen wat daar werkte dus het liep vlot door. Binnen 20-30 minuten stond ik weer buiten, met SIN deze keer.

Volgende halte, de bank. Die zat op hetzelfde terrein. Maar let op, het terrein is Canadees formaat dus het was een belachelijk eind sjouwen. Ik ben eerst even wat gaan lunchen bij een uitgestorven restaurant (ik was de enige) en toen weer terug naar de bank, waar het nu ook weer rustig was.
Ik was zo aan de beurt en heb een gezellig gesprek gehad met een Afrikaan die me voor gek verklaarde dat ik naar Canada gekomen ben omdat het hier in de winter soms als -40 aan kan voelen. Haha. Ja, dat kan. Lekker toch ;)
Een klein uurtje later (Afrikanen zijn niet zo snel, daarom doen ze het in Canada zo goed) stond ik buiten, met Canadese pinpas. Ik ben de naastgelegen supermarkt nog even binnengelopen (SUPERmarkt) en heb daar ook een SIMkaart gescoord die ik nog even online moet activeren. Zodra dat gedaan is heb ik ook een Canadees telefoonnummer. En toen moest ik nog naar huis. Volgens Google maps was dat nog 1 uur en 44 minuten lopen. Joepie, haha. Maar goed, we gingen weer op pad. Onderweg nog een stinkdier tegengekomen, altijd leuk. Die dingen ruik je van tevoren al. En deze was ook nog dood, dan stinken ze dus 10x zo erg. En als je wind in de rug hebt kun je daar dus heel lang van genieten ;)

Ondertussen was ik wel door mijn watervoorraad heen (had 1 liter water mee) dus ik ben halverwege nog bij een Burger King naar binnen gelopen voor een halve liter cola. Daar kunnen we mee thuis komen, zullen we maar zeggen.
Eenmaal thuis ben ik gelijk onder de douche gesprongen. Schade van het avontuur, beide voeten vol blaren en gigantisch zere benen. Tja, moet je maar niet 20 km gaan lopen als je net 2 weken alleen maar op je kont hebt gezeten, he?

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-11-20 15:02

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 19-11-20 15:02

Dank voor de complimenten over mijn schrijfstijl :)
Ik begon me al af te vragen of het niet te langdradig werd, laat me vooral weten als jullie dat wel zo ervaren.

@DiantaM, ja ik kon absoluut wel janken. Maar goed, zitten tobben was geen optie dus schop onder de kont en door.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-11-20 15:46

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 19-11-20 15:46

Ahhh wat tof Snow_White!

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-11-20 17:45

Geplaatst door de TopicStarter: 19-11-20 17:45

Vraag maar raak. Ik snap je heel goed met die afkortingen. Als je er niet in zit maakt dat het echt ontzettend ingewikkeld. Zelfs als je het constant uittypt, omdat het gewoon heel complex is.

PGWP = post-graduation work permit (krijg je nadat je gestudeerd hebt in Canada)
PR = permanent resident (dus permanent verblijfsvergunning)
ITA = invitation to apply (krijg je als je wordt ingeloot voor de PR card aanvraag)
CRS = score die bepaald of je een ITA krijgt
CLB = score die je hebt behaald in de taaltest, omgerekend naar een algemene waarde (vanwege verschillende toegelaten tests is het handig om 1 overzicht te hebben zodat je geen appels en peren gaat vergelijken).
LMIA = labour market impact assessment (deze heb je nodig om een work permit te krijgen, het zogenaamde gesloten work permit waarbij je dus alleen toestemming krijgt om bij 1 werkgever te gaan werken)
WHP = working holiday permit (een jongerenvisum die je toestaat een jaar of voor sommige landen 2 jaar te reizen, waarbij je ook mag werken om de reis te bekostigen)

De afkortingen zet ik er vooral in voor de mensen die hetzelfde traject hebben gevolgd, of van plan zijn om te volgen. Dan is het erg relevant.
Val je niet in die categorie, dan is het echt abracadabra. Ik heb er ook over nagedacht die dingen niet te benoemen, maar aangezien er mensen zijn waar het wel voor van belang is, heb ik besloten ze er toch in te gooien.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-11-20 20:31

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 19-11-20 20:31

emilyslaluna, helemaal niet erg hoor! Waar heb je toen gewoond, waar zijn de foto's gemaakt en waar wil je je gaan vestigen?

En leuk, allemaal nieuwe volgers :)

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-11-20 20:59

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 19-11-20 20:59

Overspoelen ben ik niet bang voor hoor, ik hou juist van een beetje interactie.
Als je vragen stelt waar later antwoord op komt, dan geef ik dat wel aan.

Wilco is 35 en ik ben net vorige maand 29 geworden. Wij staan in feite heel egoistisch in ons besluit ten opzichte van onze familie. Het is ons leven, wij moeten leven op een manier waarop wij gelukkig worden. En naar onze mening is dat het belangrijkste wat familie je kan wensen: geluk. Wij konden dit niet in Nederland vinden.
Overigens heb ik een tante die met een Amerikaan getrouwd is en in de USA woont. Dus wij wisten wat voor invloed het zou hebben omdat ik dat vanuit eigen ervaring als achterblijver ken.
Ja, het doet mensen pijn, maar ze weten allemaal dat wij dit al jaren roepen. Dat het nu dan ook eindelijk in werking is gezet, kwam voor velen toch als een soort schok. Dat is niet erg, het went en tegenwoordig heb je ook gewoon heel veel opties voor online contact via Skype, Facetime of welk ander programma dan ook. Dat maakt het allemaal wel een stuk makkelijker.

Wij hebben de insteek om te proberen elk jaar een keer naar Nederland te gaan. Maar niet tijdens de zomer- of kerstvakantie vanwege idiote prijzen en drukte. Hoe dat precies allemaal gaat lopen hangt van 1000 dingen af, dus vandaar ook 'proberen' en niet 'besloten'. Want zoals nu met covid, ik ga niet naar Nederland voordat covid voorbij is. Ik wil niet het risico lopen het land niet meer in te komen, plus dat ik eerst in NL in quarantaine zou moeten en bij terugkomst hier weer. Geen pretje.

Begin dit jaar toen covid toesloeg hebben we diverse keren nagedacht over een plan B. Maar na een week enthousiast te zijn geweest zwakte dat weer af en kwamen we toch weer bij Canada uit. We hebben veel gewerkt met lijstjes met plussen en minnen. De plussen waren in alle opties even groot, het verschil zat hem vooral in de minnen. En die minnen bestaan voor ons voor een groot deel in wat we met ons leven willen. Daarover komt later meer in mijn verhalen (lange termijn).

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-11-20 23:49

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 19-11-20 23:49

Graag gedaan wat betreft uitleg van de afkortingen. Laat het vooral weten als dingen onduidelijk zijn!

Carrie79, ik zal daar binnenkort even op ingaan.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 20-11-20 17:12

Geplaatst door de TopicStarter: 20-11-20 17:12

Daantj__ schreef:
Oooo ik volg! Vind dit soort topics altijd leuk. En Canada heeft wel een speciaal plekje in mijn hart maar ik ben eigenlijk alleen bekend met Alberta en niet met Quebec. Dus ik ben benieuwd hoe het daar is. En natuurlijk wat jullie daar allemaal beleven en wat jullie plannen zijn etc.
Wordt daar trouwens nog veel Frans gesproken?

Ik zit in Ontario, niet in Quebec ;)
Quebec is een verhaal apart. Een land binnen een land, zeg maar. Met eigen wetten en regels. Als je daarheen wilt emigreren moet je weer een heel ander traject door.
Frans wordt voornamelijk in Quebec gesproken, maar ook nog in een groot deel van New Brunswick.
De overige 'zuidelijke' provincies vrijwel niet. Ik weet niet hoe het met de noordelijke provincies zit.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 20-11-20 19:07

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 20-11-20 19:07

Nee, dat is optioneel. Je moet ofwel Frans ofwel Engels doen. Een tweede taal kun je doen, levert meer punten op. Maar dan moet je wel een redelijk niveau hebben. Als je met een 6 op de middelbare bent geslaagd en er daarna nooit meer wat mee gedaan hebt, is het redelijk kansloos.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 20-11-20 23:00

Geplaatst door de TopicStarter: 20-11-20 23:00

3 pony's, die zijn naar mijn zusje gegaan. Ik deed voorheen altijd al de pony's met haar dus dat was een logische keuze.
Verder hadden we nog vijvers met goudwindes en goudvissen, die zijn achtergebleven bij het huis, evenals 2 kipjes.

Honden, katten of andere dieren hadden we niet dus dat scheelt. Had ik anders ook niet meegenomen trouwens.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 30-11-20 20:23

Geplaatst door de TopicStarter: 30-11-20 20:23

Een nieuwe dag, een nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Poging 2 om uit Toronto te komen.

Ik had bijna een zonnesteek te pakken. Ik voelde me die nacht echt niet al te best en was ook goed verbrand op alles waar de zon bij kon (geen pet helpt ook niet). Planning was oorspronkelijk dan ook dat ik na het ophalen van de auto me zou insmeren maar dat feest ging dus niet door.

Anyhow, de volgende ochtend kon ik rustig aan doen want ik kon pas om 11 uur bij de verhuur terecht. Omdat ik echt heel slecht geslapen had (alles van mijn heupen tot aan mijn tenen deed zeer) vond ik het een strak plan om het langste stuk met de bus te gaan. Dus nu hoefde ik maar anderhalf kilometer te lopen in plaats van 8. Alles goed en wel en ik was mooi op tijd op locatie. Eerst maar naar de Timmies gegaan, want ik was dus een uur te vroeg. Goed excuus om nog even een donut en een double double te halen (koffie met dubbel melk en suiker).

En toen was het 11 uur. Ik naar de verhuur en rapapapapapaaaaa. Pas geweigerd. Verdorie. Nou, dat was het dan. Ik kon echt wel janken. Geen auto. Dus weer met de bus naar huis en een Uber taxi besteld. Per direct. Ik dacht, dat duurt dan nog 5-15 minuten voor hij er is. Nee hoor, binnen een minuut stond hij voor de deur!!! Ik dus als een malle alle zooi naar buiten sjouwen. Lekker met zo'n mondkapje voor ook, dat gehijg. Voor het beeld, het was 30 graden dus hijgen deed je sowieso al.
Alles in de auto geladen en daar gingen we dan. Op naar Lindsay, waar ik dus eerst een hotel had geboekt.
De rit duurde officieel een uur en 18 minuten, volgens mij hebben wij het in een uur gedaan. Wat reed die gast hard, regelmatig tegen de 30 km/uur boven het toegestane limiet. We zijn veilig bij het hotel aangekomen en daar was ik al snel ingecheckt. Het bestaat hier uit een motel en hotel gedeelte. Ik had een kamer in het motel. Ik dus alles daar naartoe zeulen, en toen bleek dat ik geen wifi op mijn kamer had. Echt 0,niks; hij vond geen enkel netwerk. Dus ik naar de balie en ze zouden de router even gaan resetten. Ik weer terug en even met de laptop geprobeerd. Hij vond wel wat, maar met een bereik van 0-1 streepje kon hij hotmail nog niet eens fatsoenlijk openen. Dus ik ben weer naar de balie gegaan en heb gezegd dat het nog niet werkt en ik het wel nodig heb voor mijn werk. Ondertussen had de dame daar al overleg gehad met haar manager en kon ze me een kamer aanbieden in het hotel. Daar was de ontvangst wel goed. Groot pluspunt is dat de kamers daar net gerenoveerd waren. Omdat het niet mijn fout was kreeg ik deze upgrade gratis. Ik had nu een hele chique kamer met een heeeeeerlijk zacht king-size bed en een vernieuwde badkamer. Een koelkast van een meter hoog ipv een halve meter en gordijnen die wel groot genoeg zijn om de ramen te bedekken. Ik was een tevreden mens.

Wilco was ondertussen ook weer bereikbaar en is met de bank gaan bellen over de creditcard. Ze hadden mij ervoor nodig om te kijken hoe en wat, maar goed ik kon de ING dus niet bellen hier vandaan. Dus de ING-mevrouw stelde voor dat Wilco mij via Skype ging bellen en dat zij dan via Skype met mij kon praten met Wilco als tussenpersoon. De telefoon lag naast de iPad en zo konden we gewoon met ons drieen een gesprek voeren.
De kaart is niet geblokkeerd en mevrouw ging even overleggen met haar collega's wat ze eraan kon doen. Ondertussen had ik overleg met Wilco en op een gegeven moment noemde ik een pincode. Wilco zei ineens met een grote glimlach dat dat dus het probleem was. Want hoe toevallig zou het zijn als de pincode van de creditcard exact hetzelfde was als die van zijn betaalpas.
Ja.
Dus.
Beetje jammer dit.
Ben ik blond?
Ja.
Ik heb dus gewoon de verkeerde pincode gebruikt waardoor het allemaal niet werkte. Ik heb de verkeerde brief meegenomen.
De oplossing was dus eenvoudig, gewoon de juiste pincode gebruiken. Dat wil wel helpen, schijnt.
Wilco verkondigde al dat ik de award voor domste actie van de week heb gewonnen. Heeft hij ook wel gelijk in, haha. Ik kon er zelf ook wel om lachen, het was ook gewoon echt ont-zet-tend stom!!!

Ik was allang blij dat dit dus niet zo spannend bleek als gedacht. Geen nieuwe pas die dan eerst nog de oceaan over moet. En ik was nu in Lindsay en kon lekker de omgeving gaan verkennen waar we in elk geval het komende jaar nog gaan verblijven. Op de Canadese marktplaats had ik nog een fiets gevonden dus die ben ik die avond ook nog even op gaan halen. Wederom een vreselijk eind lopen, maar goed ik kon nu in elk geval terug op de fiets. En ik had nu een betrouwbaar vervoersmiddel wat me in elk geval binnen Lindsay op weg kon helpen.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 30-11-20 21:43

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 30-11-20 21:43

Oh emilyslaluna, I feel you!
Ik zorg er altijd voor dat ik cash op zak heb. 4 jaar geleden was het bijna overal alleen cash, nu eigenlijk overal voornamelijk creditcard. En het werkt ook gelijk een stuk beter overal. Een heel verbetering! Wel lief dat je de slush puppy dan gratis kreeg ;)

Mirranda, zeker waar. Lachen deden (en doen we nog steeds) we er wel om ja, alleen op het moment in Toronto was het niet zo grappig.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 01-12-20 04:36

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 01-12-20 04:36

Klinkt bekend ja :')

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 12-12-20 17:34

Geplaatst door de TopicStarter: 12-12-20 17:34

Na een soort-van rustgevende nacht slapen had ik donderdag overdag nog om wat zaken te regelen en wat basis boodschappen te doen.
4 jaar geleden ben ik voor mijn afstudeerstage in Canada geweest, en degene waar ik toen in huis woonde heb ik nog steeds heel goed contact mee. Ze is destijds omgedoopt tot mijn Canadian mum en dat houden we erin!
Nu ik eindelijk in Canada was en ik me vrij mocht bewegen door het land werd het dus tijd dat ze me op kwam zoeken. Dat weekend was het Labour Day, dus een heerlijk lang weekend voor de boeg. J heeft een caravan en dus zouden we dit weekend gaan kamperen. Op donderdagavond kwam ze me ophalen. Voor haar een interessante rit, want ze reed net door een flinke onweersbui waar een code rood voor was afgegeven. En toen stuurde haar GPS haar ook nog over een dirt road.
Nadat ze me opgevist had, gingen we op weg naar Guelph, waar J woont. Daar zouden we vannacht gaan slapen. 4 jaar is niks! We praatten elkaar bij en het voelde alsof ik nooit weg was geweest. Behalve dan dat ik in Guelph de helft niet meer herkende omdat het allemaal zo veranderd was. Eenmaal daar was het al na middernacht dus we zijn direct naar bed gegaan.

Vrijdagochtend moest J's dochter A al vroeg naar haar werk (6 uur). De hond, die bij haar op de kamer sliep kwam met haar mee naar beneden. Nadat A het huis had verlaten kwam de hond gezellig naast mij (ik sliep op de bank) op de grond slapen. Twee uur later was ik wakker en kwam de hond ook weer overeind. Ze kwispelde me tegemoet en stak haar neus gezellig in mijn gezicht. Goedemorgen, zeg maar. Lekker dier, ze had me duidelijk gemist. Zij was 4 jaar geleden echt mijn maatje!

[ img ]

Toen later J ook aangekleed en wel was, zijn we nog snel even wat boodschappen gaan halen voor haar vriend J (lekker verwarrend, haha) met de caravan bij het huis aankwam. Terug thuis stond hij al voor de deur. We hebben nog wat dingen ingeladen en na een korte stop bij de Timmies (het blijven Canadezen) gingen we dan eindelijk onderweg naar Port Elgin. Dat is twee uur west van Guelph, heerlijk over de binnenwegen. Onderweg moesten we van J nog even uitkijken naar een kraam met verse sweet corn en aardappels. Toen we op een gegeven moment langs een kleine Alpacafarm reden, moesten we daar ook nog even stoppen. J is erg van het breien en wilde heel graag een keer iets van Alpacawol breien. Dus dat kan ze nu eindelijk eens gaan uitproberen.
Een kilometertje of 5 verderop vonden we ook een stand met verse groenten en fruit. Daar hebben we flink ingeslagen met sweet corn, aardappelen, gele sperziebonen en een ui ter grootte van een halve voetbal (spanish onion heet dat, ben ik inmiddels achter).

Een uur later kwamen we op de camping aan in Port Elgin. In het kampwinkeltje vond ik eindelijk een pet, de zon steeds vol op mijn hoofdje vindt mijn hoofdje niet zo fijn. Dus die was bij deze erg blij met mijn nieuwe pet! We checkten snel in (lekker rustig op de camping) en werden naar onze plek gebracht. Ter info, alle kampeerplekken in Canada en omstreken zijn voorzien van een picknickbank en firepit, dus zo ook deze.
De caravan stond al gauw op de plek. Aangezien ze hier niet aan een voortent doen maar gewoon een uitklapbare luifel, ging dat opzetten echt heel snel. Dat is best lekker, kan ik je vertellen! J heeft een hele leuke trailer van een jaar of 20 oud. Hij is van alle gemakken voorzien: een keuken met magnetron, volwaardige koelkast met vriezer en zelfs een elektrische oven. Er zit ook een badkamertje in met een bad en douche. Niet bestemd voor lange mensen, voor mensen van mijn formaat gaat dat douchen echt perfect (lees: snel haren wassen en afspoelen, anders is het warme water op).

[ img ]

Het avondprogramma bestond elke avond uit het bezoeken van het strand voor de zonsondergang. De Show, noemt J het. En die was prachtig, je kon 'de son in de see sien sakken'! ;)

[ img ]

[ img ]

Bij terugkomst op de camping was dan aan mij de taak om een flink kampvuur te stoken. J had een flinke houtvoorraad meegenomen en die moest aan het einde van het weekend op zijn. Challenge accepted! We hebben heerlijk marshmallows en Wieners gerookt. Dat is echt genieten. En met de al wat frissere nachten (rond 12 graden) was dat vuurtje best lekker als de zon eenmaal verdwenen was.

[ img ]

Op zaterdag heeft J haar vrienden B&J uitgenodigd om samen uit eten te gaan. Ik heb hen ook 4 jaar geleden leren kennen. Gasten zijn op de camping niet toegestaan vanwege jeweetwel, dus uit eten was een goed alternatief. We kwamen bij een leuk restaurant uit waar ze van alles wat hebben. Uiteindelijk hebben we allemaal een pizza besteld, waarvan ik de helft (letterlijk) in een doos mee naar huis heb gekregen omdat ik het niet opkreeg. Hier hoef je daar dus niet om te vragen, ze komen er al mee aanzetten zodra ze zien dat je het niet opkrijgt. Moesten ze in Nederland ook eens doen, dat zou heel wat schelen in het weggooien van goed voedsel!
Anyway, als toetje had J bedacht dat we een kop thee gingen halen bij het theehuis om de hoek. Volgens haar hebben die de lekkerste thee die je maar kunt wensen. Dus dat geloven wij natuurlijk meteen, haha.
Eenmaal in het theehuis vroeg de dame achter de toonbank of we belang hadden bij wat donuts. Het was een half uurtje voor sluitingstijd en ze moest er vanaf. Daar zeggen we geen nee tegen, dus kregen we een grote doos vol donuts en muffins! De thee zelf was overigens niet per see heel bijzonder, maar goed ieder zo zijn smaak natuurlijk.

[ img ]

Eenmaal weer op het strand hebben we met ons vijven weer van De Show staan genieten. Ondertussen was het erg gezellig met B&J. Ik stond met J te praten over hun nieuwe hond, toen hij mij ineens tijdens het gesprek een knuffel gaf. Hij had me gemist, haha. Zo schattig, J is een grote vent waar je dat niet zomaar van verwacht.
De uitnodiging staat ook alweer om daar eens langs te komen, zodra Wilco er ook is. Dus dat gaan we tzt nog wel eens uitvoeren.

We hebben overigens zowel zaterdag als zondag gezwommen. Het was niet per see heel erg warm, maar het was nog prima te doen. Op zaterdag stond er heel veel wind, waardoor het meer echt een soort golfslagbad was. Wat kan een mens dan een lol hebben! Echt genieten. En op zondag was de wind gaan liggen en hebben we gewoon wat gedobberd.

[ img ]

Op maandagochtend zijn we rond 10 uur uit Port Elgin vertrokken. Eerst richting Guelph om de spullen uit te laden, en toen de caravan naar de stalling gebracht. De caravan staat op een boerderij gestald waar ze een heleboel soorten appelbomen hebben, echt heel tof. Bij het verlaten van het terrein zei de eigenaar nog tegen ons dat we nog wat paprika's en tomaten mee moesten nemen, omdat ze er zoveel hebben. Zo'n aanbod slaan we natuurlijk niet af, dus we hebben wat van beide mee naar huis genomen.
In Guelph heb ik dochter A en haar vriend B ook nog even gezien en gesproken, dat was nog wel even gezellig. Na een snelle lunch was het dan weer tijd om richting Lindsay te gaan. J's vriend J zou deze keer meegaan, voor de gezelligheid. En gezellig was het, haha. Lekker meebleren met allerlei muziek op Spotify. Super tof.

Na dat weekend dus weer terug naar het 'echte' leven. Dinsdag stond voor mij de eerste werkdag gepland, dus ik was stiekem wel een beetje zenuwachtig. Met name of het nu dan toch eindelijk gzou gaan lukken met het huren van een auto. De creditcard deed het weer, daar zou het niet aan moeten liggen.

Voor de timeline, dit was het eerste weekend van september.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 18-12-20 19:07

Geplaatst door de TopicStarter: 18-12-20 19:07

Dinsdagochtend 8 september ben ik eerst naar de autoverhuur gegaan. Laten we zeggen dat ik flink zenuwachtig was of het deze keer dan eindelijk zou lukken. Dus bij de verhuur de pas in het apparaat, pincode intoetsen en.... dan verschijnt er Approved in beeld. Ik kon wel een gat in de lucht springen, haha! Eindelijk was het gelukt.
Ik kon dus mooi in mijn 'eigen' huurauto naar mijn werk. Ik zou gaan werken als Livestock Feed Consultant, oftewel voeradviseur in de agrarische sector. Ik moest dinsdag om 9 uur in Oakwood zijn, daar zou mijn baas mij een intro geven gevolgd door een rondleiding. Kom ik daar om iets voor 9, is hij er nog niet. Ik kon wel vast beginnen met het invullen van wat papierwerk, terwijl ik op hem wachtte. Om half 10 kwam hij dan eindelijk binnen. Het bleek dat hij zijn kids vandaag voor het eerst weer naar school moest brengen. Normaal gaan ze met de schoolbus, maar die reed deze week blijkbaar nog niet. Omdat het de eerste keer was sinds maart duurde het allemaal even langer dan gepland.

Maar goed, we konden dan eindelijk beginnen. Hij liet me een powerpoint zien met wat geschiedenis van het bedrijf. Na de powerpoint liet hij me de winkel op die locatie zien en stapten we in zijn truck (holy moly!!! Wat een luxe bak). Vanuit de truck deden we een korte tour over het terrein in Oakwood, waarna we naar de locatie in Sunderland reden. Ook daar zijn we de winkel door gegaan en het kantoor wat eronder zit. En we zijn nog in de fabriek geweest (super schattig fabriekje). Daarna gingen we door naar de volgende locatie in Lindsay, van waaruit ze alleen brandstof verkopen (gas, propane, etc.). Na een korte stop bij de Tim Hortons (cafeine gehalte weer op peil brengen) reden we door naar de laatste locatie, in Peterborough. Ook daar heb ik de winkel en alle overige zaken gezien en mensen ontmoet. Wel vreemd trouwens, om ergens voor het eerst te zijn en dan geen handen te kunnen schudden en gezichten niet goed kunnen bekijken vanwege mondkapjes.
Nadat we na de tour weer terug waren in Oakwood was het alweer tijd om naar huis te gaan. Aangezien ik nu een auto had heb ik gelijk even wat groot spul bij de supermarkt ingeslagen (weer een voorraadje water bijvoorbeeld, kraanwater heeft een enorme chloorsmaak dus niet erg lekker). Dat grotere spul is toch lastig mee te nemen op de fiets (zonder bagagedrager).

Op woensdag hadden we een sales training. Corona-proof, met ieder een grote tafel voor zichzelf. Heel gezellig, haha. De training zelf was wel leuk, ik had er toch weer wat van op gestoken. En de trainers konden het goed, het was niet saai en ze hadden veel leuke praktijkvoorbeelden.

Op donderdag ging ik in de winkel helpen in Sunderland. Heel veel klanten komen daar gewoon hun zakgoed ophalen, en overige zaken zoals afrastering, graszaad, huisdierspul etc. Er is enige onderbezetting vanwege nog wat mensen die vrij waren, dus dat konden ze mooi opvangen door ons (ik en nog 2 anderen die ook net begonnen waren) tijdelijk in de winkel te zetten. Dus dat heb ik donderdag en vrijdag gedaan, afgewisseld door wat praatjes maken met de mensen die daar op kantoor zitten (planning, transport, fabriek en klantenservice). Ook de week erna zou ik voornamelijk op die locatie zijn. Al werd ik dan wel iets meer richting het praktische werk ingezet. Maandag kreeg ik nog een training van mijn baas en dinsdag was ik eerste aanspreekpunt van voedingsvragen die over de telefoon binnen kwamen. Verder kreeg ik voor woensdag een paar klanten die ik moest gaan bellen. Dat zijn voor nu bestaande klanten die overgeplaatst moeten worden naar een nieuwe adviseur vanwege tijdgebrek van hun huidige adviseur.

Het bedrijf zat in een enorme groeispurt, dus er was veel te halen. Ik geloofde dat ik het daar de komende tijd wel ging uithouden. Mijn baas noemde overigens ook dat hij me misschien deels of volledig gaat inzetten als feed manager. Er zat nu niemand in die rol en vanwege mijn opleiding zag hij mij dat wel doen. Dat klonk op zich best aardig, maar voor nu ging ik eerst nog even gewoon de weg op. Eerst maar eens wat praktische ervaring opdoen in het land, want alles werkt hier toch weer heel ander dan in Nederland.

Inmiddels waren er voor Wilco ook grote veranderingen gaande. Vlak voor ik naar Canada vertrok kwam er een regeling waarmee directe familie van temporary residents, tijdelijke inwoners, een ontheffing konden krijgen op het inreisverbod. Hiervoor moest aangetoond worden dat ik een actief visum had en onze onderlinge band moest aangetoond worden door middel van het trouwdocument. Per mail moest je dan toestemming vragen aan de overheid. Wilco was 3x afgewezen, maar in deze week kreeg hij eindelijk een akkoord! Hij had dus inmiddels een ticket geboekt richting Canada. Wel pas over 3 weken, want hij moest nog heel wat zaken afhandelen (onze caravan verkopen, evenals de motoren, de jeep en de auto).
Laten we zeggen dat dit bericht een enorme opluchting was! In plaats van alleen maar kunnen afwachten tot wanneer we elkaar weer zouden gaan zien (weken, maanden?), konden we er nu een datum aan hangen en gaan aftellen.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 18-12-20 19:47

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 18-12-20 19:47

:D
Laten we het erop houden dat ik dat ook echt niet grappig vond ;)
Er hebben in die eerste weken stiekem heeeeel veel traantjes gevloeid.

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

**Geplaatst door de TopicStarter:** 18-12-20 20:39

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter: 18-12-20 20:39

Klopt inderdaad, ik volg jouw blogs op de VP ook graag!
Ik zit in Ontario, inderdaad een beetje ver weg. Een paar dagen rijden is ook weer zover voor een bak koffie ;)

[BEU] [VOLG] Onze emigratie naar Canada en Frankrijk
Wooden Shoes Knots and Climbing http://www.knotsandclimbing.com

Wie is er online