Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
superpony schreef:pien_2010 schreef:Mooi betoog superpony!
Hoe zou jij dit aanpakken?
Dat ligt er echt aan. Pas als je bij zo een pony bent en ermee bezig gaat, kan je een beetje aanvoelen waar het vandaan komt en wat de juiste aanpak is.
Mijn merrie heb ik 6 mnd en was kopschuw. Bij tandarts goed kunnen zien dat haar tong doormidden heeft gelegen, dus schuld van de mens. Ze is super nieuwsgierig en wil wel bij je zijn, maar deinste nog vaak terug. Ging echt super goed..........Maar moest zondag oog zalfen vanwege gestoken, dus stond rechtop. Ik ga daar gewoon helemaal niet in mee en heb gewoon geduld. Maandag liep ze nog rondjes om me heen en wilde rechtop en naar achter. Maandag avond deed ze dat al niet meer en dinsdag ochtend stond ik het zo in te smeren.
Ja, kost 2 a 3 dagen, maar ben niet kwijt wat ik heb opgebouwd. En ze heeft gelijk. Zij heeft alle reden om een hekel te hebben aan mensen. Sommigen vonden haar rot, maar als je ziet wat ze heeft meegemaakt is ze dat juist niet. Na zoveel ellende ben je super braaf dat je nog zo graag naar de mens wil en zo snel vertrouwen hebt.
Maar als ik de reacties zo lees, word ik echt beroerd. Wat een stoer gel*l.
Ik loop al 45jr mee in de paarden en zie alleen maar mensen die OF geen kennis en kunde hebben. Totaal niet met hun dier bezig zijn en als ie dan wat doet, onterecht corrigeren.
Mensen die allerlei problemen hebben en denken dat ze het oplossen met trekken, schoppen en van alles..........
Of ze staan te rillen als een rietje, hebben ene grote mond, maar maken hun paard helemaal nerveus.
Paarden krijgen een slechte naam, maar de mens is zoals je hier kan lezen...........Totaal onterechyt dat mensen paarden/dieren mogen bezitten.
Ja, ik geef een elleboog of schop als een paard echt iets zou doen. Ik weeg 55, mijn quarters 550......
Maar die mensen die zo stoer kletsen en denken dat ze het wel even oplossen met een schop.........Ik hoop dat ze een flinke rake trap terug krijgen. Je paard moet luisteren, maar is ook een levend wezen. Jij moet ook luisteren naar je paard.
En nee, ilk ben geen boomknuffelaar en geiten wollen sokken type. Alles behalve dat. Maar ik heb 5 paarden in een kudde lopen waar ik 100% veilig tussendoor kan. Kan met 5 tegelijk rijden en de straat op. Niet vanwege mijn agressieve en domme gedrag. Maar omdat ik duidelijk ben.
1 wijze les heb ik geleerd; je kan zeggen; ik vertrouw mijn paarden. Maar ik heb iets veel belangrijkers; Mijn paarden vertrouwen mij.
superpony schreef:geerke schreef:Gewoon een lastige oliebol...schop onder zijn hol
Heeft er niks mee te maken!! Zegt meer iets over jou, dan de shetlander. oliebol bestaan niet. Hopelijk heb je geen paarden. Trieste reactie nr zoveel.
Citaat:Ja, ik geef een elleboog of schop als een paard echt iets zou doen. Ik weeg 55, mijn quarters 550......
Cowgirl schreef:superpony schreef:quote="geerke"
Gewoon een lastige oliebol...schop onder zijn hol
[/quote
Heeft er niks mee te maken!! Zegt meer iets over jou, dan de shetlander. oliebol bestaan niet. Hopelijk heb je geen paarden. Trieste reactie nr zoveel.
Superpony je spreekt jezelf wel een beetje tegen :Citaat:Ja, ik geef een elleboog of schop als een paard echt iets zou doen. Ik weeg 55, mijn quarters 550......
superpony schreef:geerke schreef:Gewoon een lastige oliebol...schop onder zijn hol
Heeft er niks mee te maken!! Zegt meer iets over jou, dan de shetlander. oliebol bestaan niet. Hopelijk heb je geen paarden. Trieste reactie nr zoveel.
pien_2010 schreef:Het lastige is van shetlanders dat er vaak geweldige (pittige) paardjes in ze zitten. Ooit een keer een shetlander gehad die ik passeerde op het strand. Er zat een klein meisje op van amper 2 jaar. Het beestje liep met haar vader, en liet zich vallen op de grond en wilde toen rollen→ het kindje zat op hem. Hij had de pech dat hij dit naast mij deed en gelijk uit reflex gaf ik hem met mijn voet een flinke boze por en hij stond dan ook gelijk weer op. Commentaar van de papa: "Ah, so wird es gemacht" . Ik ben wel gelijk in het dorp dit gaan melden want onze Hercule stond bij de verhuurder op stal. Dit paardje werd dus uit de verhuur dienst gehaald.
Zo had hij ook een Tarzan, een grote shetlander en heel barok robuust, die voor de kindjes niet te hebben was. Hij had mijn zoon, die vond ik, echt te groot en wat te zwaar, gevraagd of hij hem mee wilde nemen naar buiten samen met mijn dochter die dan Hercule reed. Mijn zoon dit deed 3x per week, want het was zo'n gaaf paardje. Als hij mijn zoon al zag, dan bokte hij door de wei van vreugde, naar hem toe, zo geweldig vond hij dat. Om een lang verhaal kort te maken, die twee reden met mijn dochter mee, draafden en galoppeerden (mijn zoon dan als een jockey) op het strand, en Tarzan probeerde altijd Hercule eruit te rijden . Ze zwommen ook veel en dit oersterke paardje zag je opbloeien en blij worden als mijn zoon daar op vakantie was. Dan was dit mensen paardje ook braaf met de kleintjes en rustig. Maar dit paardje was te veel paard voor zijn gestalte om altijd die suffe ritjes te doen en alleen een goede ruiter kon hem geven wat hij nodig had. Ach.... lieve toffe Tarzan, we waren gek op hem.
Ik heb me toen pas gerealiseerd, dat dit vaak het probleem is bij dit soort kleine pittige leuke paardjes. Ze zijn te veel paard, zo ondeugend zo karaktervol.
Dat zie je hier ook in het filmpje. Deze dondersteen is gewoon heel gaaf paardje. Maar inderdaad, ballen eraf en gaan met dit paardje. Geef hem een programma.
Goudhaan1 schreef:pien_2010 schreef:Het lastige is van shetlanders dat er vaak geweldige (pittige) paardjes in ze zitten. Ooit een keer een shetlander gehad die ik passeerde op het strand. Er zat een klein meisje op van amper 2 jaar. Het beestje liep met haar vader, en liet zich vallen op de grond en wilde toen rollen→ het kindje zat op hem. Hij had de pech dat hij dit naast mij deed en gelijk uit reflex gaf ik hem met mijn voet een flinke boze por en hij stond dan ook gelijk weer op. Commentaar van de papa: "Ah, so wird es gemacht" . Ik ben wel gelijk in het dorp dit gaan melden want onze Hercule stond bij de verhuurder op stal. Dit paardje werd dus uit de verhuur dienst gehaald.
Zo had hij ook een Tarzan, een grote shetlander en heel barok robuust, die voor de kindjes niet te hebben was. Hij had mijn zoon, die vond ik, echt te groot en wat te zwaar, gevraagd of hij hem mee wilde nemen naar buiten samen met mijn dochter die dan Hercule reed. Mijn zoon dit deed 3x per week, want het was zo'n gaaf paardje. Als hij mijn zoon al zag, dan bokte hij door de wei van vreugde, naar hem toe, zo geweldig vond hij dat. Om een lang verhaal kort te maken, die twee reden met mijn dochter mee, draafden en galoppeerden (mijn zoon dan als een jockey) op het strand, en Tarzan probeerde altijd Hercule eruit te rijden . Ze zwommen ook veel en dit oersterke paardje zag je opbloeien en blij worden als mijn zoon daar op vakantie was. Dan was dit mensen paardje ook braaf met de kleintjes en rustig. Maar dit paardje was te veel paard voor zijn gestalte om altijd die suffe ritjes te doen en alleen een goede ruiter kon hem geven wat hij nodig had. Ach.... lieve toffe Tarzan, we waren gek op hem.
Ik heb me toen pas gerealiseerd, dat dit vaak het probleem is bij dit soort kleine pittige leuke paardjes. Ze zijn te veel paard, zo ondeugend zo karaktervol.
Dat zie je hier ook in het filmpje. Deze dondersteen is gewoon heel gaaf paardje. Maar inderdaad, ballen eraf en gaan met dit paardje. Geef hem een programma.
Leuk verhaal, maar nee, hier ben ik het niet mee eens. Een shet is niet “meer paard” dan welk ander, een shet is net als anderen gewoon een ras wat opgevoed moet worden. Streken heb je altijd kans op, maar dat heb ik met mijn haflinger ook nog steeds, zelfs na 11 jaar.