Nu Bundy, mijn aller eerste echt verzorgpony en vooral mijn allerbeste maatje, toch wel zichtbaar ouder begint te worden en begint af te takelen en het een paar weken terug zulk mooi weer was, was dat een goed moment om nog eens wat mooie plaatjes te laten maken onder het mom van nu het nog kan. En vooral ook zoals ik hem me graag wil blijven herinneren. Mijn zus (Bnet) heeft zich voor mij in alle mogelijke bochten gewrongen, want Bundy is Bundy niet als ie eens gewoon meewerkt, met deze voor mij erg dierbare foto's als resultaat.
Fog on her glasses, From the still steaming tea, A book in her hand, As she casually reads. A catch in her breath, As the Climax grows near, She's deaf to the world : The book's all she can hear. She's completely lost now, or perhaps she is found, In this strange paper world That's far from the ground.