Afgelopen weekend had ik liever willen overslaan... Banjer had zaterdag waterdunne diarree, onregelmatige hartslag (120, 60, weer terug naar 120... dubbele slagen, slagen overslaan, etc), ondertemperatuur, darmgeluiden niet goed aan de rechterkant.... onze eigen VA kon de symptomen niet met een duidelijke diagnose rijmen, dus we moesten naar de kliniek... in Wolvega bleek ze wormen te hebben, ondanks het regelmatige ontwormen... de vraag (van mij, onze eigen VA en de staleigenaar) is nu of de symptomen door de wormen kwamen, of door het duizendblad, wat ik haar net een paar dagen tegen de pollen gaf (op advies van stalgenootje, die het haar paard ook geeft) en dat de wormen door de diarree zijn “vrijgekomen”...
Lekker even grazen in het grasland achter de nieuw te bouwen loods:
Mijn liefje en ik
En de volgende dag weer lekker grazen:
Feit is dat ze gister (maandag) weer thuis is gekomen... ze heeft het weekend op de kliniek gestaan... vocht via de sonde gekregen, prednison en wormenkuur... gister kreeg ik het verlossende telefoontje van Wolvega: “Banjer knapt erg mooi op, wat mij betreft mag ze naar huis!”
Nooit geweten dat ik zoveel tranen had... en dat ik op mijn leeftijd nog een weekend vrijwel zonder slaap kon doorhalen
Note: we probeerden net een week mest te vangen voor een mestonderzoek...
Weer thuis
En weer terug het land op (de paarden zijn meteen op een schoon stuk land gezet)