miezelke schreef:Hoi allen,
Ondertussen veel gebeurd maar niet erg plezierig jammer genoeg..
We hebben uiteindelijk besloten om hem naar de kliniek in Gent te brengen, om een biopt te nemen en eventueel een operatie als dat nodig/nuttig bleek. Net die periode hadden we een reis gepland, kwam dus wel wat lastig uit maar goed. Maar ook wel handig ergens, want we wisten zeker dat hij in goede handen was tijdens dat we weg waren. De dag voor ons vertrek (18/9) hebben we hem naar de kliniek gebracht. Hij heeft er uiteindelijk 2 weken gestaan, waarbij ze bij het eerste onderzoek al vaststelden dat het gezwel weg was. Vermoedelijk zou het dus om een blaassteen gegaan zijn, die ondertussen losgekomen was. Wat ze ook vaststelden was dat heel zijn blaas aan de binnenkant ontstoken was. Heb het op film gezien (voor en na) en dat was best indrukwekkend.
Enfin, biopt en operatie bleek niet meer nodig; ze hebben hem dan gedurende die 2 weken 4 keer de blaas zo veel mogelijk gespoeld om het sediment, blaasgruis, kristallen etc.. zoveel mogelijk uit zijn blaas te krijgen, en hem op AB gezet. Na 2 weken mochten we hem terug gaan ophalen. Toen was de ontsteking bijna weg en zijn blaas zo goed mogelijk gereinigd. Langer gaan spoelen wilden ze ook niet doen omdat je dan de baas net weer te veel gaat irriteren en er mogelijks weer randproblemen gaan ontstaan. Benen waren ook terug goed genezen doordat het lekken weg bleef. Terug thuis moesten we hem nog 4 weken AB voortgeven en daarna terug door onze DA een endoscopie laten doen om te zien hoe het intern gesteld was. Grote vraag was of en hoe die blaas zich ging houden: ging ze in staat zijn om terug even sterk te zijn als vroeger en te werken als voorheen?
Helaas, de 4 weken hebben we zelfs niet gehaald want na 2,5 weken bleek hij al terug zijn plas te laten lopen. Zoals ze in de kliniek al vreesden (en zagen), blijkt zijn blaas dus te zwak om zijn werk (vol te lopen en dan volledig leeg te plassen) ooit nog naar behoren te doen. En hier is dus helemaal niets meer aan te doen. Eens verzwakt, altijd verzwakt. Orgaanblazen worden zelfs niet gestoken bij een paard. Hij gaat dus voor de rest van zijn leven incontinent blijven, en de blaasstenen en ontstekingen gaan onvermijdelijk terugkomen (doordat hij niet in staat is om alle sediment zelf af te voeren gaat dat weer ophopen met alle miserie vandien).
Hoe nu verder? Moeilijke vraag, maar ik vrees dat er geen andere optie is dan hem op termijn te laten inslapen. We kunnen hem blijven naar de kliniek sleuren de rest van zijn leven om zijn blaas op te kuisen maar dat is praktisch en financieel niet haalbaar. De afspraak met de DA is dat we geregeld zijn urine binnen brengen om te testen op ontsteking, en van zodra dat het geval is, het einde verhaal is.
Ik heb de Woof Wear Mud Fever boots nog gekocht; daar loopt hij nu mee rond om zijn benen zoveel mogelijk te beschermen, om hem toch nog zoveel mogelijk kwaliteit van leven te geven. gedurende zijn laatste maanden.
Wat een ellendige update zeg..... Heel veel sterkte!