Hilli, het was echt niet leuk, de eerste week om de dag een dierenarts erbij. En vooral het moeten overgeven aan stalpersoneel vond ik moeilijk. Diue eerste week heb ik halve dagen gewerkt omdat ik hem zelf de box wilde in-en uithalen vanwege zijn heup stoten. Dat vond ik zielig.
Maar vanaf dat hij snel opknapte daarna tot bijna rechtuit ging het prima, de artsen zeiden toen dat het een half jaar kon duren dus die tijd neem je dan voor ogen.
Ik was heel blij dat ik er halverwege mei weer op kon zitten, omdat in overleg met de arts we dachten hem zo het laatste stukje recht worden te helpen....dacht echt "nu komt het goed" maar de domper dat na 2 dagen van maar 5 minuten stappen onder zadel zo'n terugslag kwam was een klap in mijn gezicht. Hij knapte echter weer goed op.... dus dacht "oke, te snel begonnen". We gaan rustig aan nu weer vanaf het begin wandelen...
In augustus was hij zo goed als recht.... tot die verhuizing. Direct slechter en na 2 dagen weer terug bij af. Daarna kwam pas deze diagnose.
Het stomme is : al die tijd is hij steeds opgeknapt zónder medicatie. de laatste keer gig hij ook slechter op zijn rechter achterbeen worden, puur door de overbelasting denk ik. at was de reden dat ik de arts belde om eventueel in te slapen. Arts wilde nog 1 ding proberen en daarom op de medicatie...
We zijn op 4 schepjes begonnen en na zo'n 12 dagen over op 3 schepjes. Wel naar dat hij dat direct iets slechter werd.... dan is je hoop meteen weer wat minder....
Alleen de eerste dag na een terugval is echt bizar voor hem en ongemakkelijk. Zodra er een injectie ingaat is hij de dag erna weer bijna als nieuw. Dat scheelt.
De filmpjes en foto's in de beginpost zijn van de eerste ergste dagen, dat maken mensen ook mee wanneer je paard dit heeft en je schrikt je kapot.
Zodra de medicatie aanslaat is het goed te doen.
Jammer is dat de eerste maanden je gewoon geen idee heb wat het is en je toch je dier een kans wil geven. En het is dat hij verder gewoon rent en rolt en blij is met zijn vriendinnetje op de wei, anders had ik het niet gedaan.
Persoonlijk geef ik niet zo snel op, ik wil wel alles eraan gedaan hebben.
De discussie over te vroeg of te laat zijn met inslapen begrijp ik nu opeens heel erg goed!!!!
Vooral omdat ik hem al 25 jaar heb.... ik heb wel de afspraak met mijn arts en stalhouder dat ze me erop aanspreken wanneer ze vinden dat er iets besloten moet worden.
Ook mij smid kent hem al 25 jaar, weet hoe hij is en is altijd eerlijk. Zolang hij nog beslagen kan worden is het te doen...
Laatst bijgewerkt door
ElCamino op 28-08-19 10:49, in het totaal 1 keer bewerkt