Springruiter Karl Cook wakkergeschud door ongeluk met paard

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 

Kaitlyn
Berichten: 9720
Geregistreerd: 04-06-06
Woonplaats: Veluwe

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-06-19 10:24

Ik zie juist dat er steeds meer naar het paardenwelzijn wordt gekeken, ook (en misschien juist wel) in die hele hoge sport, waar het maximale van een paard wordt verwacht. Ik verkoop mijn paard 10x liever aan het gros van de topruiters, dan aan een onervaren iemand die wel goede bedoelingen heeft maar geen management. Mijn paard wordt echt dolgelukkig van springen, die is zo enthousiast als ze al ziet dat er hindernissen in de baan staan. :D

Het ongeluk met Karl Cook was echt hele stomme pech, een verkeerde afstand gezien, een te vroege afsprong en het ging fout. Echter heeft hij gezegd dat hij een betere ruiter wil worden, om zulke fouten niet meer te maken. Ik lees er niet aan af dat hij stopt met de sport op dit niveau, enkel dat hij niet meer zulke fouten wilt meemaken.


Amber_anne schreef:
De eerste keer dat ik op jumping was zaten we te kijken naar het m springen. Er was een meisje in de ring en het ging allemaal niet zo lekker, na een paar sprongen weigerde haar paard. Haar reactie was om het paard een afranseling te geven en het over de sprong heen te slaan. Ze eindigde het parcours en ging in stilte de ring uit. Er waren een paar verdwaalde klap geluiden te horen maar dat was het ook.

Op dat moment vroeg ik mij in alle eerlijkheid af of dat meisje het wel leuk had. Het paard naar alle waarschijnlijkheid niet.
Maar waarom als het zo moet, moet je het nog willen? Waarom als je merkt dat je paard zijn dag niet heeft laat je hem niet de ring uitlopen, want ja die mensen zitten er ook tussen en die gaan met een groot applaus weg


Ik heb een paar weken geleden inderdaad hetzelfde gehad. 1 van de eerste keren in het L voor ons, er stond echt een flink en groot parcours (selectie voor een landelijke wedstrijd), paard liep met warmrijden erg fijn maar in de ring kregen we gewoon niet de "feeling" en het ritme tussen en op de sprongen, wat bij haar (en ongetwijfeld mij) zorgde voor veel twijfel bij elke sprong. Bij hindernis 6 heb ik afgegroet, om te voorkomen dat we ergens midden in zouden landen. Tuurlijk is dat jammer, maar ik heb in in de inrijdring nog even wat gesprongen, wat wel weer prettig ging en ben toen gaan uitstappen. Heel jammer (voor mij), en dat was ons nog niet eerder gebeurt, maar hoort er wel bij. Het heeft geen zin om daar chagrijnig of boos over te worden, gewoon blijven trainen en volgende keer lukt het wel weer.

21-11-2023 [EJL-ITP] Gibbie, mijn allerliefste Gibbie, een decennium aan liefde

VOLG: Revalidatie na koliekoperatie

Gibalia <3
Velvet
Lorna

I like to open the microwave when 1 second is left. Feels like I'm a Bomb Defuser. :')


Kaitlyn
Berichten: 9720
Geregistreerd: 04-06-06
Woonplaats: Veluwe

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-06-19 13:50

xyzutu2 schreef:
Ik zie blikseminslag in de stal na normale, alledaagse handelingen toch wel als iets totaal anders dan in een parcours verongelukken als je besluit om toch 1 pas minder te vragen dan normaal omdat dat net even meer kans geeft op winst.
Volgens mij is dat wat deze ruiter in dit stukje mee wil geven; dat een 'sportieve', op winst gerichte rijstijl meer risico's geeft voor het paard en dat het soms dus gewoon beter is om een tandje terug te nemen. Of dat nou is door dat paard die ene pas extra te geven om de balans te houden of door voortijdig de ring te verlaten mag je zelf weten. Hij geeft aan dat het met het vorige paard op die manier ook al net goed/net fout ging, en met het laatste paard na dezelfde ruiteringreep écht fout ging.
Natuurlijk is het makkelijk om te concluderen 'maar alles kan altijd ooit een keer fout gaan, want wat als de bliksem precies was ingeslagen op de plek waar hij was geweest als hij er wel een pas langer over had gedaan...??? Dus verander ik niets aan mijzelf.' :)
Jij kiest wat voor mens je voor jouw paard wilt zijn.


En toch is dat het "spel". Als jij normaal gesproken op zo'n afstand prima een pas minder kan rijden door groter te gaan rijden, moet dat geen probleem zijn. Echter is een fout zo gemaakt, of als jij een bocht naar de hindernis net wat ruimer of strakker rijdt dan hoe je 'm gelopen hebt. Dat pakken wij in de training ook mee, kan ik 'm kleiner rijden en een pas meer rijden of kan ik 'm groter rijden en een pas minder rijden?


YentlShots schreef:
Kaitlyn schreef:
Ik heb een paar weken geleden inderdaad hetzelfde gehad. 1 van de eerste keren in het L voor ons, er stond echt een flink en groot parcours (selectie voor een landelijke wedstrijd), paard liep met warmrijden erg fijn maar in de ring kregen we gewoon niet de "feeling" en het ritme tussen en op de sprongen, wat bij haar (en ongetwijfeld mij) zorgde voor veel twijfel bij elke sprong. Bij hindernis 6 heb ik afgegroet, om te voorkomen dat we ergens midden in zouden landen. Tuurlijk is dat jammer, maar ik heb in in de inrijdring nog even wat gesprongen, wat wel weer prettig ging en ben toen gaan uitstappen. Heel jammer (voor mij), en dat was ons nog niet eerder gebeurt, maar hoort er wel bij. Het heeft geen zin om daar chagrijnig of boos over te worden, gewoon blijven trainen en volgende keer lukt het wel weer.


Dit stukje wat vetgedrukt staat maakt me bij. Ik ben heel blij dat jij een persoon bent die inderdaad zo denkt. Dan nog vind ik de hoge topsport te zwaar voor een paard maar dat terzijde gelaten, stel iedereen in de topsport denkt zo dan denk ik dat er veel minder ongelukken zouden zijn. Dit is verantwoordelijk omgaan met paarden.

Hij stopt inderdaad ook niet met de sport, daar doelde ik ook niet op en heb dat in de OP misschien verkeerd verwoord. Maar wat ik goed vind is dat hij zijn fout inziet, en hier verbeteringen in wilt brengen en niet meer succes maar zijn paarden op de eerste plaats zet, dat is al een erg grote vooruitgang


Ja ik wilde haar niet afschrikken, dit was duidelijk iets te snel en te groot na onze stop. Overigens snapte niet iedereen het, ze sprong toch? :+
Maar ik zal wel eerlijk zeggen dat als ik haar voel twijfelen op 1 sprong, ik ook even een keer extra been geef en een stemhulp om haar toch te overtuigen. De zweep heb ik altijd wel vast, maar gebruik ik heel zelden. Wanneer ze hengstig is en enorm afgeleid tik ik nog weleens op de schouder om weer even de aandacht terug te pakken, maar afranselen om een stop begin ik niet aan.

Ik snap wel dat een ongeluk als dit lastig is, een parcours ga je eigenlijk heel snel doorheen en als er iets gebeurt moet je nog sneller beslissen of je wel of niet doorgaat. Dit geld op B niveau maar ook op 160 niveau. Soms kies je verkeerd en pakt het goed uit, maar er is ook een kans dat het verkeerd uitpakt. Ik heb ze ook wel gezien dat ik het hele rondje heb gedacht: DIt gaat fout! En die kwamen toch foutloos over de finish, doordat ze zo'n meedenkend paard hebben. En ik heb ook weleens een paard een misstap zien maken en zien vallen, zonder dat daar echt reden (goede bodem etc.) voor was.

21-11-2023 [EJL-ITP] Gibbie, mijn allerliefste Gibbie, een decennium aan liefde

VOLG: Revalidatie na koliekoperatie

Gibalia <3
Velvet
Lorna

I like to open the microwave when 1 second is left. Feels like I'm a Bomb Defuser. :')

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: AhrefsBot, Babootje, Eve_16 en 5 bezoekers