Geplaatst Dat mondde uit in een volgtopic en veel pagina's.
Ondanks dat veel van ons verhaal, ons proces, al te lezen is vond ik het toch leuk om weer een jaartopic te openen dus bij deze
Heel beknopt:
Op 05-01-2021 is Krisje naar de 'cowboy' gebracht waar uit besloten zou gaan worden of ze zou blijven leven of ingeslapen zou worden.
Hoe het proces gegaan is ga ik niet helemaal herhalen, dat is al te lezen.
Vrij snel ben ik Krisje ook een paar keer per week bij de trainingsstal gaan rijden.
Toen we bedacht hadden dat ze wel weer naar huis zou kunnen zou ik haar eerst nog een hele week volledig daar rijden. Vanaf de 1e x vanaf die beslissing werd Krisje weer stout.
Uiteindelijk heeft ze er nog 4,5 week gestaan en ben ik haar 6x per week daar gaan rijden. Met en zonder begeleiding, net hoe het uit kwam. Maar wel met altijd iemand in de buurt.
13 April is Krisje weer mee naar huis gegaan. De reünie met haar vriendin was heel lief!
https://www.youtube.com/watch?v=ibk5UILEd9w
Bij de rijvereniging in de buurt heb ik een lidmaatschap genomen met vrij rijden om in heel ruime binnenbanen te kunnen rijden om zo moeilijkheden beter uit de weg te kunnen gaan.
Een paar dagen na Krisje haar thuiskomst was moeders mee gegaan om te kijken hoe het nu ging en toen wou ze Krisje wel even uitstappen.
Mijn supermama!
Trailer laden doet ze na ook veel problemen er mee gehad te hebben inmiddels ook bijna net zo goed als mijn andere paard
Eind april hebben we een proefje opgenomen om mee te doen bij de online competitie van We All Ride & Horsebeat.
Daarbij zijn we op de 2e plaats geëindigd met 71,4% (van de ergens tussen de 45 - 50 starts)
Dat was echt heel tof!
Ondertussen blijven we hier en daar lessen bij de trainingsstal.
In elkaar gefrutseld filmpje van in april; https://www.youtube.com/watch?v=TmyI8tXGH-o
Begin mei was Krisje erg vrolijk zegmaar
Helaas kreeg ze allemaal bultjes op haar rug en konden we even niet meer onder het zadel trainen.
Toen werd het 2x per dag longeren anders borrelt het te veel in haar hoofd en lijf van de energie die ze niet goed kwijt kan. Met alleen longeren lukt dat ook niet helemaal goed vandaar dat ik het nu 2 x per dag probeer te doen. Mooie is wel dat je haar dan ook tijdens het longeren echt ziet veranderen, je ziet dan echt de rust weer terug komen in haar hele doen en laten.
Gelukkig konden we na een goede week weer onder het zadel aan de slag.
Daarna bedacht om gewoon weer te gaan starten, why not? Wel weer op B niveau.
Krisje dacht er het hare van bij het onderlinge meetmoment op 13-05-2021 bij onze vereniging.
Met een aantal 8ten en wat onvoldoendes liep ze toch naar 204,5 punt.
Eind mei hebben we een proefje bij een onderlinge in België gereden.
Met losrijden liep ze wel redelijk maar toen ze de ring in kwam vond ze dat gewoon braaf wel goed genoeg was
Leverde 209,5 punt op met o.a. het commentaar dat de activiteit, de echte 'go' wel miste voor een hogere score.
Daar op voor de vrijdag er na 2 HC proeven ingeschreven om te gaan bekijken wat ik daar aan kon doen.
Plannetje bedacht, flink gegaloppeerd in de ring voor de proef en de activiteit was er! Ze was er soms niet helemaal doorheen en miste wat buiging.
Dus in de 2e proef bekeken of we dat wat meer naar elkaar konden brengen. En dat lukte!
Met 207,5 en 211,5 punt is zowel mijn gevoelsdoel als mijn kleine penny-meisjesdroom om 3 winstpunten om 1 proef te rijden geslaagd
Ze tellen dan wel niet maar das bijzaak 
.
Begin juli weer een proefje gestart. Ik had niet zo mijn dag.
Krisje kwam ook niet helemaal los en fijn door haar lijf en kon haar dan ook niet gereden kregen hoe ik wou. De akkerlanden achter het juryhokje vond ze ook nog machtig interessant.
Normaal weet ik de A-C lijn ook altijd goed te vinden maar nu echt totaal niet. Tja... je hebt ooit van die dagen
We kregen 198,5 punt
Net een week voordat er weer klassementen en prijzen mochten zijn liep Krisje op een selectiemeetmoment naar de hoogste score van de B starters met 216,5 punt
(72,17%)In juli weer een proefje gereden. Krisje had wat moeite met de aansturing in haar lijf waardoor ik er voor koos om 'safe' te rijden. Normaal scoren we dan +/- 200 punten.
We hadden nu wel 2 grote fouten maar de jury vond het vooral een zeer groot struikelblok dat Krisje iets te diep liep en heeft dat belachelijk zwaar afgestraft, in de B. Er staan meer 5en op ons protocol dan wat anders (en een 7 voor de impuls)
De 9 die we voor het halsstrekken kregen maakte wat puntjes goed maar onze eerste keer geen winst is binnen. 174 punt.
Ook reden we de laatste selectiewedstrijd in juli. Na dat ze eerst met een dik oog de wei uit kwam. Waarschijnlijk gestoken door iets maar gelukkig trok het snel weer weg!
Door lichamelijke mankementen aan mijn kant kreeg ik helaas niet goed opgelost dat Krisje wat terug bleef kruipen en niet fijn zat naar mijn hand wou lopen. We kregen 200 punten.
We krijgen tegenwoordig ook Car-Cleaning-Service-by-Krisje
We mochten starten op de Limburgse Kampioenschappen!
We zijn er nog lang niet en er zijn nog 101 dingen te verbeteren. Maar we doen het.. zonder verzet en gevaar.
Ik hoopte in de top 10 te kunnen eindigen maar dan moesten we wel echt een goede dag hebben en geen fouten maken. Wie weet zat er dan wel een prijsje in. Hoop mag er altijd zijn toch
Dat is het niet geworden haha. Maar ik ben goed met mijn eigen spanning om kunnen gaan, goed met de spanning van Krisje om kunnen gaan en we reden een proef ipv dat we de proef overleefden. Steeds wat dingen gaan beter en meer puzzelstukjes vallen op de juiste plaats.
Met wat foutjes maar toch wel een prima gevoel de ring uit gekomen waar het besef er ineens met wat traantjes uit kwam.
Terug kijkend naar waar we vanaf komen is dit, zoiets 'simpels', in de laagste officiële klasse, toch heel wat.
Uiteindelijk zijn we op de 15e plaats van Limburg geëindigd. Van de 28 geselecteerden van de (ik meen) iets in de 70 combinaties.
Daar na liep Krisje helaas niet meer goed. Nog steeds geen idee van wat ze precies mankeerde, ze was ook niet echt kreupel maar maakte toch ongelijke passen en ja.. het was gewoon niet goed.
Kort da na werd ik weer van mijn andere paard gelanceerd en liep ik hierbij een blessure op waardoor ik toch niet kon rijden dus heeft Krisje weidevakantie gehad.
Weer een hoop malen en bedenken wat nu wel/niet met haar te doen. Eind oktober zou ik van mezelf een besluit moeten hebben.
Uiteindelijk een orthomanueel therapeut bij haar gehaald, later weer de osteopaat, weer de therapeut...
En ondertussen leek er weer hoop te zijn!
Dus we gingen weer trainen. En lessen bij de dressuur lesgeefster die in inmiddels ook met mijn andere paard had. Dat klikte goed en haar manier, denkwijze en inlevingsvermogen leek ook goed bij Krisje te passen. Ideaal, in hetzelfde dorp.
We mochten ook samen met haar vriendin model staan in een klaprozenveld.
'I hope you get to be with someone who is a home and is an adventure. A soul who calms you - and drives you wild'
Begin oktober kwam ik op een zondagavond thuis bij een Krisje met een temperatuur van 42(!) graden.
Gelukkig was ze buiten dat ze niet at en een gruwelijk hoge hartslag had er vrij goed er aan.
Het waren zware dagen voor me met 24/7 om de 1 a 2 uur bij Krisje te checken hoe ze er aan toe was om ook zo snel mogelijk in te kunnen grijpen.
Wat dierenartsbezoekjes, een hoop medicatie en een hoop geschommel met haar temperatuur verder eet ze inmiddels weer alles en is haar temperatuur ook weer onder de 38 graden gekomen.
Na een hoop gedoe verder is het gelukkig weer goed gekomen!
Als ik met mijn andere paard een lange dag of wat dagen weg ben dan mag ik een van de shetjes van de buren lenen. Mijn andere paard kan het ook goed met haar vinden. Soms mogen ze ook even met zijn 3tjes, geweldig om te zien!
https://youtu.be/KKhZAcp4UkM
Eind oktober was ik een wedstrijd vergeten af te melden. Onze eerste x L1 sinds oktober 2020 en we begonnen de week er voor pas weer met rijden.
Toen besloten om deze week af te kijken hoe het rijden zou gaan, daar we echt net weer begonnen met rijden. En daar vanuit te beslissen of toch te gaan of alsnog af te melden.
Het ging redelijk prima dus toch op pad gegaan.
Krisje gedroeg haar zelf goed! Ondanks dat ik zelf slordig reed in de proef, was ik heel blij met hoe ze het deed!
We kwamen we op 196,5 punt uit en een 10e plaats van de 23.
De kop is er weer af!
In november weer op pad. Heel blij met hoe Krisje zich liet rijden ondanks ook wat mindere dingetjes. Maar ook daar in kon ik blijven rijden! Dat is al heel wat gewonnen!
We kregen 189 punt en een 9e plaats van de 19.
Op deze wedstrijd was er ook een fotografie die fijne plaatjes van ons geschoten heeft.
Zie; [RIJ-ITP] Wedstrijdplaatjes van Krisje B
Hier na ging het weer wat minder. Krisje had bedacht dat ze best wel wat kan gaan proberen. Zo konden we niet eens meer normaal galopperen. Dus alles wat lukte was mooi meegenomen. Doen alsof je neus bloed en gaan.
We kregen 189 -2 voor een extra volte ivm galoppeer en ontploffingsgedoe in de 1e volte maakte 187 punten.
Midden december stond weer een wedstrijd op de planning.
Krisje was braaf en liep eigenlijk prima zat maar ik zat mezelf in de weg en het ging niet zoals het had kunnen gaan. We kregen 192 punten.
Helaas gingen de laatste selectiewedstrijden niet door en hebben we ons net niet kunnen plaatsen voor de regio kampioenschappen. We hadden met een wedstrijd net de pech dat onze klasse op de zondag viel en niet op de zaterdag toen de lockdown weer van start ging.. We hadden maar 1 start nodig.
We staan nu 2e reserve, wie weet mogen we alsnog gaan. En anders deze zomer wellicht weer een nieuwe kans.
Hier na is Krisje helaas weer semi-stil komen te staan door een behandeling van de osteo en doordat ik net daarna Covid positief was. Toch nog redelijk wat aan de longe laten lopen. Mevrouw heeft alleen uiteraard zeer goed in de gaten dat ik zwakker was. Wat dus resulteerde in héél goed op te moeten letten om niet door een paard overlopen te worden, besprongen te worden, een hoef je in gezicht te krijgen en van dat soort fratsen. Ook aan de longe ging ze eerst weer behoorlijk de lucht in tot dat ze in de gaten had dat dit gedrag niets veranderde. Ik reageerde evengoed hetzelfde dus dat gedrag ging weer weg. (Stuk prettiger ook!)
Inmiddels heb ik er weer een keer op gezeten en zoals verwacht moest ze toen toch ook echt even proberen of ik niet toch net nog te zwak zou zijn of wat anders. Gelukkig had ze weer snel, zonder al te veel gedoe in de gaten dat dat gedrag niet nodig is.
Dus, we kunnen, alweer, opnieuw verder.
2021, no regrets. Het jaar van héél veel leren
En ook veel verbetering. Een heel ander paard. Maar toch hetzelfde. Zo ver weg maar toch zo dichtbij. The story continues.
Ik heb echt zoveel respect voor hoe jij met je paarden omgaat, naar ze kijkt en luistert, je doorzettingsvermogen en je flexibiliteit voor hen. Ik bekijk jullie topics altijd graag en ik vind het mooi om te zien welke stappen je met ze zet en hoe realistisch je daar ook naar kijkt. Voor mij ben je absoluut een voorbeeld van een echt paardenmens 
Ik dacht dat ik al gereageerd had. Helemaal eens met de rest, je bent een enorme doorzetter en een echt team met Krisje B geworden. Ze heeft het inderdaad maar getroffen bij jou! En dat filmpje met je andere paard, ik heb hem wel 10x bekeken 
