Bokt.nl

2021 was voornamelijk een pech jaar voor Nayeli (en automatisch voor mij) helaas. De foto's staan niet op volgorde ;)

We hebben wel fijne wandelingetjes gemaakt.

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

Haar headshaking was op een gegeven moment zo erg dat ze zelfs door de medicijnen heen schudde. Ik was radeloos ;( Gelukkig stond er al een (bioresonatie)scan gepland met een vriendin van me die een opleiding tot paarden therapeut aan het doen is.
Uit deze scan kwam (in het kort) dat haar hele immuunsysteem overbelast was. Er kwam zo veel naar voren, dat het moeilijk was om te zien wat de (hoofd)oorzaak was. Het advies was om te stoppen met alle krachtvoer/supplementen/medicijnen. En dan na circa drie weken een reinigingskuurtje te doen. Ik heb dit advies opgevolgd, want wat had ik te verliezen ... Krachtvoer/supplementen direct gestopt, medicijnen langzaam afgebouwd. En warempel, na een week begon ik al verschil te merken. Langzaam maar zeker werd ze weer zichzelf. Na ongeveer een maand (of waren het er twee?) nog eens een scan laten doen. En er was niets meer te zien *\o/* Uiteraard had ik dit zelf ook al aan haar gemerkt, maar de bevestiging was heel fijn! Ik kreeg groen licht om weer te beginnen met rijden :D

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

Maar madam dacht er anders over ;(
Een week na het goede nieuws, is ze uitgebroken naar een andere wei en heeft daar van een ander paard een hele nare trap gehad. Gevolg, linkerachterbeen open tot op de pees :(:) De pees net niet geraakt gelukkig. Over geluk bij een ongeluk gesproken O:)

Even opletten, niet voor gevoelige mensen (foto van de onbehandelde wond)


Het revalidatie proces was pittig voor haar. 4 weken boxrust, maximaal 10 minuutjes stappen per dag. Het verband mocht absoluut niet nat worden. Ze heeft heel wat rondjes gedraaid in de stal :+

Maar het is goed gekomen! Het been is nog wat dik (voornamelijk bij het litteken), maar dit is waarschijnlijk ook blijvend. Ze lijkt er geen last van te hebben en beweegt soepel.
Headshaken doet ze nog af en toe, met variabele omstandigheden. Ik heb me er bij neer gelegd dat ze dit altijd (minimaal) zal blijven doen.

Langzaam zijn we nu weer aan het opbouwen. Voornamelijk grondwerk (Showmanship, In Hand Trail, dubbele longe) en 1ste kerstdag heb ik er voor het eerst sinds twee jaar (!) weer eens op gezeten :D Wat een fantastisch gevoel! En ze was zo braaf, alsof de laatste keer de week er voor was ♡

[ img ]

Maar we doen rustig aan en de meeste tijd staat ze lekker zo met haar vriendjes op de wei <3

[ img ]

Benieuwd wat 2022 ons gaat brengen ;)