Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-12-20 21:16

Corona stress, spanning of zelfs psychische klachten.

Geplaatst door de TopicStarter : 23-12-20 21:16

Vanaf Maart zitten we nu al in de Coronatijd. Voor iedereen een onzekere en moeilijke tijd. Je merkt de spanning bij veel mensen en om eerlijk te zijn is het ook wel een opgave om anderhalve meter te houden en sociale contacten te beperken. Zelf krijg ik meer en meer het gevoel in een isolement te leven. Vooral nu rond de kerst toch wel een tijd van gezelligheid is nu een tijd van social distancing.

Ik vraag me af hoe jullie het zo langzamerhand ervaren en hebben jullie ook het idee dat mensen om je heen gespannen zijn?

**Geplaatst**: 23-12-20 21:18

Geplaatst: 23-12-20 21:18

Laten we het erop houden dat ik heel veel profijt heb van de CGT die ik in mijn tienerjaren vrij intensief gehad heb. :')

**Geplaatst**: 23-12-20 21:29

Geplaatst: 23-12-20 21:29

Yep, bij elke patiënt waar ik naartoe rij is het weer spannend hoe (in)stabiel ze zijn.

De mensen die thuis achter blijven en afscheid nemen van de patiënten die naar het ziekenhuis moeten zijn echt zo afschuwelijk verdrietig, hoe hartverscheurend is het om naast mensen te staan die afscheid nemen van hun dierbare en diegene voor weet ik veel hoe lang niet kunnen zien. En dan niet even een arm om ze heen te kunnen slaan of wat geruststellende woorden want wij weten allemaal hoe hard iemand ineens kan inkachelen.

Vandaag nog iemand die zelf ook besmet is en dus niet naar het ziekenhuis mag, echtgenoot is gisteren opgenomen, meteen door naar de IC en vanmorgen geintubeerd en op z'n buik gedraaid. Of hij het gaat halen? Geen idee..

Ik ben er niet trots op als hulpverlener maar ja, ik heb regelmatig slapeloze nachten.
En ook van de berichten (vooral op FB) van mensen die denken dat het een groot complot is. Iedereen heeft z'n eigen leed maar ik kan na 9 mnd inmiddels weinig begrip meer opbrengen voor mensen die mopperen op gesloten scholen of een lockdown

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-12-20 23:54

Geplaatst door de TopicStarter : 23-12-20 23:54

Polly schreef:
Yep, bij elke patiënt waar ik naartoe rij is het weer spannend hoe (in)stabiel ze zijn.

De mensen die thuis achter blijven en afscheid nemen van de patiënten die naar het ziekenhuis moeten zijn echt zo afschuwelijk verdrietig, hoe hartverscheurend is het om naast mensen te staan die afscheid nemen van hun dierbare en diegene voor weet ik veel hoe lang niet kunnen zien. En dan niet even een arm om ze heen te kunnen slaan of wat geruststellende woorden want wij weten allemaal hoe hard iemand ineens kan inkachelen.

Vandaag nog iemand die zelf ook besmet is en dus niet naar het ziekenhuis mag, echtgenoot is gisteren opgenomen, meteen door naar de IC en vanmorgen geintubeerd en op z'n buik gedraaid. Of hij het gaat halen? Geen idee..

Ik ben er niet trots op als hulpverlener maar ja, ik heb regelmatig slapeloze nachten.
En ook van de berichten (vooral op FB) van mensen die denken dat het een groot complot is. Iedereen heeft z'n eigen leed maar ik kan na 9 mnd inmiddels weinig begrip meer opbrengen voor mensen die mopperen op gesloten scholen of een lockdown

Jullie hebben echt enorm veel te doorstaan in de frontlinie. Dat moet je ook allemaal maar vol houden. En dan duurt het al zo verschrikkelijk lang.