Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 14-10-20 08:37

Man depressief

Geplaatst door de TopicStarter: 14-10-20 08:37

Ik ben de wanhoop redelijk nabij.. Een paar weken terug ben ik getrouwd met mijn vriend waarmee ik inmiddels al 9 jaar samen ben. Ondanks de beperkingen hebben we een hele mooie dag gehad. Man heeft echter al vanaf het begin van het hele coronagedoe hier heel erg veel moeite mee. Het lastige is dat we hierin erg van mening verschillen. Ik ben een zogenaamd "schaap", ik geloof dat het virus wel degelijk bestaat en de zorg overspoeld (ik ben zelf verpleegkundige..) ben het lang niet met alle maatregelen eens hoor, maar we staan lijnrecht tegenover elkaar. Man heeft alles qua wantrouwen en complotdenken met de paplepel ingegoten gekregen. Hij is enorm koppig en laat zich alleen beïnvloeden door de kant die het virus een verkoudheidje vindt en denkt dat er een paar machtige personen achter dit hele verhaal vinden, regulier nieuws is allemaal nepnieuws, etc.
Dat we hierin zo verschillen is erg lastig, maar daar kan ik mee dealen. Dat hij dit jaar al meerdere keren duidelijk heeft gemaakt dat het van hem niet meer hoeft, en me net ook vertelt dat hij hoopt dat hij morgen dood is, daarmee kan ik niet dealen. Hij is totaal niet gevoelig voor wat ik tegen hem zeg (dat ik toch hoop dat ie er nog wel is, want dat ik van hem houd). Ik krijg "kan me niet schelen, ik ben er klaar mee". Hij is zo ontzettend zwart-wit en ziet echt niks positiefs meer. Ik krijg gewoon geen contact met hem. Ben serieus bang dat ie een keer iets stoms doet en zichzelf tegen een boom rijdt. Ik snap best dat hij er geen ruk meer aan vindt (hij heeft ook echt last van de maatregelen, is chauffeur, overnacht in zijn vrachtwagen en kan nu nergens meer douchen of gewoon zitten om te eten, mag nergens meer een bedrijfskantine in om een kop koffie te pakken- ze worden echt als een paar besmettelijke ratten behandeld). Maar hoe dan ook, hij doet heel koeltjes en afstandelijk tegen me, heel anders dan normaal, ik kan er niet met hem over praten. Het is niet iemand die naar een huisarts of praktijkondersteuner zal gaan voor psychische hulp.. ik weet echt niet wat ik ermee aan moet.. het enige dat ik kan bedenken is dat ik zijn broer insein en hem vertel dat ik me zorgen maak. Die deelt zijn mening op dit vlak, hun band is goed, misschien dat ie bij hem wel zijn verhaal kwijt kan waardoor het iets afzwakt. Iemand tips of ervaringen?

Some people look for a beautiful place, others make a place beautiful

**Geplaatst:** 14-10-20 08:42

Geplaatst: 14-10-20 08:42

In ieder geval sterkte :knuffel:
Klinkt behoorlijk heftig!

Weet je ook waarom hij het niet meer ziet zitten? In je tekst haal ik het aspect werk icm Corona eruit, maar is dat de enige reden? Als je de kans reëel inschat, misschien kan je zelf een afspraak maken met de huisarts om je zorgen te delen?
En hulp inschakelen lijkt me een goed plan!

**Geplaatst:** 14-10-20 08:44

Geplaatst: 14-10-20 08:44

Jeetje wat heftig concorde!
Is het misschien voor jouzelf wel een idee om even met je huisarts te overleggen (die kan toch ook dienen als vertrouwenspersoon) en je zorgen te delen, misschien heeft hij/zij wel tips voor jou hoe hiermee om te gaan waar je nog niet aan had gedacht...

Heel veel sterkte in ieder geval, dit lijkt me zeker niet makkelijk! :(:)

edit: LienC en ik dachten hetzelfde volgens mij :)

proud momma of a beautiful girl and boy, proud girlfriend of a bearded viking

**Geplaatst:** 14-10-20 08:45

Geplaatst: 14-10-20 08:45

Ervaring te over helaas, maar dat is te persoonlijk om hier te posten.

In het algemeen, mijn ervaring is dat alleen met professionele hulp je hier mee uit komt. Ga naar de huisarts en zoek hulp, wil hij niet mee, ga dan alleen. Want als jij hierdoor ook afknapt dan ben je nog veel verder van huis met elkaar.

Steun hem in zijn behoefte aan wat dan ook (kan je vragen waar hij behoefte aan heeft, wandelen/rust/samen op de bank?), ga geen discussie aan over wel of geen Corona, voor hem is de waarheid nu eenmaal anders als voor jou. In zijn (denk)wereld is dit dus niet bespreekbaar en ik denk niet dat het helpt om hem te proberen te overtuigen. Laat hem in zijn waarde.

Om de druk er wat af te krijgen is het prima om iemand in vertrouwen te nemen. Heeft hier wel geholpen om een stuk richting professionele hulp te overbruggen.

Life is short....SMILE while you still have teeth!

**Geplaatst:** 14-10-20 08:48

Geplaatst: 14-10-20 08:48

Wat heftig! Ik zou idd ook zelf naar een huisarts gaan en hulp zoeken. Ik denk dat het heel belangrijk is dat jij je ei kwijt kunt bij een luisterend oor dat ook adviezen kan geven.
Heb je het al eens goed met je man er over gehad dat jij dit echt, echt ECHT niet trekt! En dat als hij geen hulp voor zichzelf wil zoeken, hij dat wellicht ook zou kunnen doen om jou te ontlasten?

"Alles van waarde is weerloos" ~Lucebert

**Geplaatst:** 14-10-20 08:49

Geplaatst: 14-10-20 08:49

Staat hij open voor hulp? Je kunt voorstellen eerst samen naar de huisarts te gaan en als hij het nut er niet van inziet kun je aangeven dat als de huisarts zegt dat er niks aan te doen is dan mag hij het zelf weten, maar dat gaat de huisarts niet zeggen, er is hulp.

Wist je dat veel planten eetbaar zijn en dat sommige ook heel gezond zijn? Je leert er meer over tijdens een wildplukwandeling

**Geplaatst door de TopicStarter:** 14-10-20 08:57

Geplaatst door de TopicStarter: 14-10-20 08:57

Dankje voor jullie reacties en lieve woorden.
Het moeilijke is dat hij absoluut niet gaat meewerken aan hulp door de huisarts of iets dergelijks. Hij sluit zich voor alles af (zo is hij ook gewoon hoor, qua karakter, dat is niet specifiek gerelateerd aan de corona situatie). Hij geeft aan dat leven van hem op deze manier niet meer hoeft, wordt op zijn werk als uitschot behandeld (is ook zo) en privé "mag hij niks". Volgens hem maakt de overheid zo alles kapot (en doen ze dit bewust). Ik heb al lang geleden geleerd de discussie niet aan te gaan. Hij zegt te snappen dat ik er, ook door mijn werk, anders tegenaan kijk en mee omga dan hij. (althans, dat zei hij gister op een rustig moment- vanmorgen viel er überhaupt niet mee te praten maar hebben we het daar ook niet over gehad). Dus normaal is het een "agree tot disagree" geval. Voor mijzelf hulp zoeken is nog niet zo'n gek idee misschien, daar had ik nog niet eens over nagedacht

Some people look for a beautiful place, others make a place beautiful

**Geplaatst:** 14-10-20 08:59

Geplaatst: 14-10-20 08:59

Wat jammer dat hij zich zo afsluit voor hulp en adviezen.
Ja, ik denk dat hulp voor jezelf ook heel goed kan zijn! Wellicht kunnen zij je ook advies geven op welke manier hem te benaderen wanneer hij in het negatieve blijft hangen.
Zijn er ook dingen die hij wel leuk vindt om te doen en ook kan doen momenteel?

Hebben jullie kinderen?

"Alles van waarde is weerloos" ~Lucebert

**Geplaatst:** 14-10-20 09:05

Geplaatst: 14-10-20 09:05

Ik ga misschien een knuppel in het hoenderhok gooien, maar: als hij de kant kiest van de complotdenkers, boven die van jou (die nota bene in de zorg werkt en dus eerstehands te maken heeft met het virus)... wat zegt dat dan over zijn gevoelens voor jou? En wil jij de rest van je leven delen met iemand die 'het internet' eerder gelooft dan de persoon met wie hij getrouwd is? Je zegt dat zijn broer misschien kan helpen, maar als die er op dezelfde manier naar kijkt, gaan ze elkaar dan niet juist versterken?

Kijk, ik snap dat het voor hem een waardeloze situatie is. Dat is het voor iedereen. Maar de situatie zo glashard omdraaien terwijl je partner nota bene in de zorg werkt, dat is voor mij echt een grote rode vlag.

People like that…corporations like that, they have all the money, they have all the power, and they use it to make people like you go away. Right now, you're suffering under an enormous weight. We provide…Leverage

**Geplaatst:** 14-10-20 09:05

Geplaatst: 14-10-20 09:05

Waar haalt hij plezier uit? Kan heel klein zijn, zijn favoriete eten, een stukje wandelen, ergens buiten uitwaaien, spelletje? Of iets kleins inpakken als hij naar zijn werk moet omdat hij dat zo vervelend vindt? Wilde gok, maar misschien staat hij wel open voor hulp als het iets minder zwart is ;)

Ik zie het wel veel om me heen, de hele situatie is ook niet niets.. Mentaal vraagt het van iedereen denk ik een heleboel.

**Geplaatst:** 14-10-20 09:09

Re: Man depressief

Geplaatst: 14-10-20 09:09

Kijk eens naar deze online training https://vraagmaar.113.nl/

Uitspraken als "voor mij hoeft het niet meer" kun je het beste serieus nemen, daar help je hem mee.

Het hoort ook bij een depressie dat iemand dan zwart-wit kan gaan denken.

**Geplaatst:** 14-10-20 09:11

Geplaatst: 14-10-20 09:11

Ik vrees dat dit iets is wat al langer aan het sluimeren was en dat corona nu de spreekwoordelijke druppel is die de emmer doet overlopen. Het jammere is dat je niemand kan dwingen om hulp aan te nemen, tenzij ze een gevaar zijn voor zichzelf en de omgeving. Zeggen dat je er een eind aan wil maken, is helaas niet voldoende voor artsen om iemand tegen de wil in op te nemen.

Het enige wat je kan doen is blijven proberen om tot hem door te dringen. Ik weet niet of hij een vriend of familielid heeft die vat heeft op hem. Mensen die wat verder af staan, kunnen soms beter doordringen.

In ieder geval veel sterkte.

**Geplaatst:** 14-10-20 09:13

Geplaatst: 14-10-20 09:13

Foaly schreef:
Ik ga misschien een knuppel in het hoenderhok gooien, maar: als hij de kant kiest van de complotdenkers, boven die van jou (die nota bene in de zorg werkt en dus eerstehands te maken heeft met het virus)... wat zegt dat dan over zijn gevoelens voor jou? En wil jij de rest van je leven delen met iemand die 'het internet' eerder gelooft dan de persoon met wie hij getrouwd is? Je zegt dat zijn broer misschien kan helpen, maar als die er op dezelfde manier naar kijkt, gaan ze elkaar dan niet juist versterken?

Kijk, ik snap dat het voor hem een waardeloze situatie is. Dat is het voor iedereen. Maar de situatie zo glashard omdraaien terwijl je partner nota bene in de zorg werkt, dat is voor mij echt een grote rode vlag.

Nou, nou, wat een conclusie.
Angst en depressie doet hele gekke dingen met mensen, ook als ze van anderen houden.
Als het 'echt gevoel' een rekensommetje zou zijn, was het leven een stuk simpeler.
Dat heeft bar weinig te maken met 'willen'.

Books, minds and umbrella's only work when they are open.

**Geplaatst:** 14-10-20 09:16

Geplaatst: 14-10-20 09:16

Ik zou proberen de verbinding te gaan zoeken. Zijn er geen dingen overeenkomstig aan jullie standpunten? Het klinkt mij in de oren alsof jij extreem aan de ene kant zit en hij extreem aan de andere kant. Ikzelf zit er tussenin, geloof niet in complottheorieën maar ben het ook niet helemaal eens met het beleid waar we nu in gedwongen worden.

https://www.rivm.nl/coronavirus-covid-19/grafieken

Misschien kan je hier eens induiken en kijken of jullie elkaar ergens in het midden kunnen vinden? Sowieso is praten wel fijn, daaruit kan je ook heel veel opmaken mochten jullie het midden niet vinden. M.a.w., ik zou zelf een meningsverschil in een relatie niet erg vinden maar vind dat je er wel open over moet kunnen praten. Schiet iemand enorm in de verdediging en valt er niet te praten zou dat voor mij ook voldoende zijn om een conclusie te trekken, maar dan weet je in ieder geval zeker dat je de conclusie trekt op basis van een mismatch in jullie relatie IPV Covid ansich.

**Geplaatst:** 14-10-20 09:19

Geplaatst: 14-10-20 09:19

SVRL schreef:
Zeggen dat je er een eind aan wil maken, is helaas niet voldoende voor artsen om iemand tegen de wil in op te nemen.

Het is *gelukkig* niet voldoende. Gedwongen opnames kunnen ook averechts werken, kunnen enorm traumatiserend zijn en helpen meestal niet om sneller of beter door een depressie heen te komen. Zoiets is echt een laatste redmiddel, en terecht.

**Geplaatst:** 14-10-20 09:27

Re: Man depressief

Geplaatst: 14-10-20 09:27

Ts wat een rotsituatie.

Mijn man heeft een burnout gehad.
Weigerde altijd om met iemand te gaan praten.
Ik trok het echt niet meer.
Keus gegeven tussen echtscheidingsadvocaat of huisarts.
Hij is naarde huisarts gegaan en daarna naarde praktijkondersteuner.

Het heeft hem en ons gezin geholpen.

Als hij echt niet wil, zoek dan hulp voor jezelf.
Het is zo lastig ommee om te gaan.

[o]

**Geplaatst:** 14-10-20 09:33

Geplaatst: 14-10-20 09:33

Zoek hulp Concorde, dit kun je niet alleen.
En kijk uit voor de valkuil mbt werk/prive: thuis ben je geen verpleegkundige, maar zijn partner.

Ik denk dat het echt heel verstandig is dat je naar je huisarts gaat en daar advies in gaat winnen hoe hier mee om te gaan. Doe dit (ook) voor jezelf. Op je werk is het druk en zijn er spanningen, en nu loopt het thuis ook flink op.

Het is bij je man dus ook de aard van het beestje. Corona vergroot alles uit. Dus ik snap wel dat als hij van nature al een beetje een doemdenker is, dat deze situatie op zijn werk er nog veel harder inhakt dan bij iemand die 'alleen maar' z'n werk van kantoor naar huis verplaatst.
Is hij normaliter in zijn vrije tijd een sociaal dier buitenshuis? Want dat zou zijn uitspraak dat hij thuis "ook niks mag" verhelderen. Misschien is het een optie om het met elkaar te hebben over een bewuste keuze maken mbt jullie 'bubbel' voor de komende tijd, zodat hij toch wat sociale contacten heeft? Hij zit overdag natuurlijk ook grotendeels in z'n uppie in die vrachtwagen... Hierin zou zijn broer mogelijk een rol kunnen spelen. MAAR.... kijk uit dat jij niet alles gaat proberen te arrangeren. Je bent niet zijn verpleegster en niet zijn moeder he... Dus probeer er met hem over te praten, een ingang te creeeren, maar laat het vooral ZIJN idee zijn om bv eens met zijn broer te gaan praten en een eigen bubbel te gaan vormen.

Ik wens je sterkte en wijsheid, en ik hoop dat je zelf ook iemand in je omgeving hebt waarbij je je verhaal kwijt kunt.

**Geplaatst:** 14-10-20 09:33

Geplaatst: 14-10-20 09:33

Had hij voor het corona virus ook al zulke trekken? Ik zou in elk geval beginnen met zelf naar de huisarts gaan en met hem bespreken wat er aan de hand is.
Veel sterkte :(:)

SHELBY (EJ Shot Gun x Super Natural x Samaii) ♡ [05-11-2022]
[Volg] Baby Shelby's avonturen in Zuid-Afrika!

**Geplaatst:** 14-10-20 09:34

Geplaatst: 14-10-20 09:34

Foaly schreef:
Ik ga misschien een knuppel in het hoenderhok gooien, maar: als hij de kant kiest van de complotdenkers, boven die van jou (die nota bene in de zorg werkt en dus eerstehands te maken heeft met het virus)... wat zegt dat dan over zijn gevoelens voor jou? En wil jij de rest van je leven delen met iemand die 'het internet' eerder gelooft dan de persoon met wie hij getrouwd is? Je zegt dat zijn broer misschien kan helpen, maar als die er op dezelfde manier naar kijkt, gaan ze elkaar dan niet juist versterken?

Kijk, ik snap dat het voor hem een waardeloze situatie is. Dat is het voor iedereen. Maar de situatie zo glashard omdraaien terwijl je partner nota bene in de zorg werkt, dat is voor mij echt een grote rode vlag.

Ik vraag me af in hoe verre je iemand het kwalijk kan nemen dat die persoon ergens stellig in gelooft. Dat geloof in iets kan heel diep zitten. Zelfs harde bewijzen helpen daar niet bij.

Op zijn werk behandeld worden als zwaar besmettelijk dat hakt er ook wel in. Bijna iedereen is tegenwoordig afstandelijk. Ik doe er zelf noodgedwomgen ook aan mee. Het vreet wel aan je dat gewoon normale menselijke contacten niet meer mogelijk zijn.

**Geplaatst:** 14-10-20 09:57

Geplaatst: 14-10-20 09:57

Foaly schreef:
Ik ga misschien een knuppel in het hoenderhok gooien, maar: als hij de kant kiest van de complotdenkers, boven die van jou (die nota bene in de zorg werkt en dus eerstehands te maken heeft met het virus)... wat zegt dat dan over zijn gevoelens voor jou? En wil jij de rest van je leven delen met iemand die 'het internet' eerder gelooft dan de persoon met wie hij getrouwd is? Je zegt dat zijn broer misschien kan helpen, maar als die er op dezelfde manier naar kijkt, gaan ze elkaar dan niet juist versterken?

Kijk, ik snap dat het voor hem een waardeloze situatie is. Dat is het voor iedereen. Maar de situatie zo glashard omdraaien terwijl je partner nota bene in de zorg werkt, dat is voor mij echt een grote rode vlag.

Dat is exact wat ik dacht toen ik de openingspost las.
TS, mjn oprechte vraag is waarom je onder de door jou genoemde omstandigheden met deze man getrouwd bent. Wat betekent jullie relatie voor hem? Wat beteken jij voor hem? Waar sta jij in deze relatie? Hoe was deze vóór de Coronacrisis? Je zegt dat het complotdenken hem met de paplepel is ingegoten, wat vind jij daarvan?
Hoe dan ook, zorg alsjeblieft dat je geen reddingsboei cq. stootkussen wordt voor iemand die blijkbaar alleen met zichzelf en zijn eigen verknipte ideeen bezig is, hoe ellendig hij zich ook voelt. Het is en blijft zijn eigen keuze om zich te laten leiden door complottheorieën en doemdenken. Het is heel triest dat hij daar nu zo in vastloopt dat hij zegt dat het beter op kan houden. Maar daarmee legt hij ook een loden last op jouw schouders.
Sta erop dat hij professionele hulp zoekt en zich ook echt láát helpen. Zo niet, ga dan weg, of neem in ieder geval een time-out om te zien of hij nog bij zinnen komt. Hem redden kun jij niet, dat moet hij toch echt zelf doen.

http://www.stalskyjafar.nl
Centered Riding, IJslandse paarden & meer

**Geplaatst:** 14-10-20 10:14

Geplaatst: 14-10-20 10:14

Ik zou tijdens een conflict aangeven hoeveel tijd jullie aan deze discussie gaan besteden, anders blijft dit onderwerp tussen jullie in staan. Hij moet kunnen zeggen wat voor hem belangrijk is en jij ook. Luisteren naar elkaar en vat aan het einde van het gesprek kort samen wat voor de ander belangrijk is!

Laatst bijgewerkt door Lindaonline op 14-10-20 10:42, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst:** 14-10-20 10:25

Geplaatst: 14-10-20 10:25

Wat hier vrijwel direct weggezet wordt als 'complotdenken' mag ook gewoon 'kritisch' of 'andersdenkend' genoemd worden.
Door direct te stellen dat wat hij zegt onzin is, is er dus op zijn werk geen reet aan, privé kan hij niets leuks buiten de deur doen om zijn hoofd leeg te maken, en zijn partner vindt alles wat hij zegt onzin.
Aan zijn kant van het verhaal klinkt het dus ook niet gezellig.

Het is realistisch dat 'de waarheid' aangaande de huidige situatie (virus) in het midden zal liggen, en zo zal ook jullie verstandhouding moeten zijn.
Van beide kanten is er dus weinig ruimte voor consessies.

Zoals jij niet kunt stellen dat wat hij stelt pertinent onwaar is (dat weet je immers niet), kan hij ook niet stellen dat wat jij denkt te weten onwaar is (dat weet hij immers ook niet).
Intuïtief hebben jullie beiden een ander idee, jouw idee is het meest gangbaar (maar daarmee niet perse meer waar), en zijn idee afwijkender (maar daarmee niet perse onwaar).

Misschien kan hij proberen zijn focus wat te verleggen om zichzelf niet te verliezen in frustratie (dingen zoeken waarin hij kan ontspannen en even lol maken), en kun jij proberen een iets opener vizier te hebben?
Zolang jij niet iedere dag bergen lijken naar het mortuarium van gezonde 21-jarige overleden Corona patiënten hoeft te sjouwen, dan is de ernst misschien een beetje te overzien en kun je zelf dus ook wat 'luchtiger' doen.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 14-10-20 10:44

Geplaatst door de TopicStarter: 14-10-20 10:44

Askja schreef:
Foaly schreef:
Ik ga misschien een knuppel in het hoenderhok gooien, maar: als hij de kant kiest van de complotdenkers, boven die van jou (die nota bene in de zorg werkt en dus eerstehands te maken heeft met het virus)... wat zegt dat dan over zijn gevoelens voor jou? En wil jij de rest van je leven delen met iemand die 'het internet' eerder gelooft dan de persoon met wie hij getrouwd is? Je zegt dat zijn broer misschien kan helpen, maar als die er op dezelfde manier naar kijkt, gaan ze elkaar dan niet juist versterken?

Kijk, ik snap dat het voor hem een waardeloze situatie is. Dat is het voor iedereen. Maar de situatie zo glashard omdraaien terwijl je partner nota bene in de zorg werkt, dat is voor mij echt een grote rode vlag.

Dat is exact wat ik dacht toen ik de openingspost las.
TS, mjn oprechte vraag is waarom je onder de door jou genoemde omstandigheden met deze man getrouwd bent. Wat betekent jullie relatie voor hem? Wat beteken jij voor hem? Waar sta jij in deze relatie? Hoe was deze vóór de Coronacrisis? Je zegt dat het complotdenken hem met de paplepel is ingegoten, wat vind jij daarvan?
Hoe dan ook, zorg alsjeblieft dat je geen reddingsboei cq. stootkussen wordt voor iemand die blijkbaar alleen met zichzelf en zijn eigen verknipte ideeen bezig is, hoe ellendig hij zich ook voelt. Het is en blijft zijn eigen keuze om zich te laten leiden door complottheorieën en doemdenken. Het is heel triest dat hij daar nu zo in vastloopt dat hij zegt dat het beter op kan houden. Maar daarmee legt hij ook een loden last op jouw schouders.
Sta erop dat hij professionele hulp zoekt en zich ook echt láát helpen. Zo niet, ga dan weg, of neem in ieder geval een time-out om te zien of hij nog bij zinnen komt. Hem redden kun jij niet, dat moet hij toch echt zelf doen.

Waarom ik met hem getrouwd ben? Omdat we de afgelopen 9 jaar genoeg met elkaar hebben meegemaakt en hij mijn beste vriend is en we het normaal gesproken echt heel fijn hebben met elkaar. We zijn heel verschillend (ik heel introvert en geen sociaal dier, hij juist wel, bijv.- mij straf je niet zo hard met een lockdown). Het hele complot/doemdenken is voor corona ook nooit een issue geweest (al wist ik dat hij andere ideeën heeft dan ik, het stond niet op de voorgrond. Maar dat is ook wat me in het algemeen best wel raakt, dat mensen nu zo verdeeld zijn, recht tegenover elkaar staan en vaak op een enorm vijandige manier een ander hun mening op willen dringen en elkaar niet in hun waarde laten)
Hij respecteert het echt wel dat ik anders over dingen denk (vice versa ook) ook qua corona. Dus we zijn het er niet over eens, kunnen er ook wel raakvlakken in vinden (ik vind de maatregelen op sommige vlakken ook niet logisch en disproportioneel, hij vind best dat we "iets" kunnen doen, zoals geen bijeenkomsten, afstand houden) We vinden het lastig dat we er niet hetzelfde over denken maar gaan er niet (meer) over in discussie.

Ik geloof wel in het "alles even niet meer helder zien" op een moment dat het hem teveel is. Hij overziet het dan gewoon niet en sluit zich voor alles af. (en dat is ook niet nieuw, heb ik hem vaker zien doen, normaal heeft ie dan tijd nodig om iets te verwerken en dan begint ie weer te praten, zoekt altijd de verbinding wel weer op)

Some people look for a beautiful place, others make a place beautiful

**Geplaatst door de TopicStarter:** 14-10-20 10:56

Geplaatst door de TopicStarter: 14-10-20 10:56

Ik ben zeker niet zijn verpleegster hoor, "duw" mezelf niet in die rol. Heb daardoor wel wat voorkennis over hoe om te gaan met (zoals dingen zoeken waar iemand nog wel plezier aan beleeft, wat al eerder genoemd werd), maar ik vind het vooral eng dat ik de verbinding met hem kwijt ben en dat hij me op zo'n moment totaal niet toelaat.
Heb hem net nog even gesproken en toen was hij al wat gekalmeerd. Ik zei hem vanmorgen "ik begrijp dat er voor jou nu niets meer aan is en dat je niet zo verder wilt, maar het doet mij wel pijn dat je dit zo zegt, want ik hou wel van je" en heb hem gevraagd of hij "van plan was iets doms te gaan doen". Toen kreeg ik daar nul reactie op.
Net kwam hij daar op terug en zei dat ie niks doms ging doen, maar er gewoon niks meer aan vindt (iemand noemde het eerder al, is dit 'de druppel', maar dat is het wel hoor, dat hij niet happy is met hoe bepaalde dingen gaan is niet nieuw. Hij is vooral heel "regeltjes-moe", vindt dat we teveel vrijheid moeten inleveren).

Ik zeg niet tegen hem dat ik zijn denken "complotdenken" of absoluut niet waar vind, maar laat hem zijn mening hebben en reageer met "ik weet het ook niet, maar kijk daar toch anders tegenaan" en laat inhoudelijke dingen verder in het midden. (ik benoem het hier zo omdat sommige dingen m.i. best ver gaan, ik heb niets tegen kritisch zijn op de informatie die je wordt voorgeschoteld) Word zelf ook niet graag voor gek uitgemaakt :P Toen hij laatst een keer in the heat of the moment zei dat ik "eens moest nadenken" was ik goed pissig en dat heeft ie ook geweten. Hij mag alles vinden, maar dat ik een andere mening heb betekent niet dat ik dom ben of niet nadenk. Kwam ie ook wel op terug.

Ik ben niet volkomen van de leg door mijn werk nu hoor. Ben wel verantwoordelijk voor het crisismanagement binnen onze organisatie (ouderenzorg) en we hebben net onze eerste besmette cliënt gehad, dus ik heb het druk, het is spannend (maar ik ben niet voor niks degene die het crisismanagement mag doen, men heeft er vertrouwen in dat ik niet doordraai :+ ). Denk wel dat ik privé gewoon wat minder moeite heb met de maatregelen... Mijn "uitlaatklep" (paarden) mag nog gewoon, contact met mijn familie mis ik maar doen we op een alternatieve manier (werken zelf ook in de zorg) en een mondkapje op mijn neus kan in de winkel kan ik wel mee leven. Het raakt me wat dat betreft minder. Mijn werk is stressvoller, maar kan dit wel relativeren. Doe mijn stinkende best om onze ouderen veilig te houden, maar als straks, ondanks alle maatregelen, toch het hele huis ziek is en er mensen overlijden, dan is dat heel verdrietig voor de naasten maar dan is dat zo. Uiteindelijk is dit een hele kwetsbare groep mensen met gemiddeld een heel hoge leeftijd (die anders wellicht volgende maand aan een 'gewone' longontsteking of hartfalen gaan)

Laatst bijgewerkt door Concorde op 14-10-20 11:08, in het totaal 1 keer bewerkt

Some people look for a beautiful place, others make a place beautiful

**Geplaatst:** 14-10-20 11:01

Geplaatst: 14-10-20 11:01

Wat een nare situatie. Ik vind het wel zorgelijk dat hij niet open staat voor een gesprek met jou of met de huisarts. Dit kan zo niet doorgaan.
Hulp voor jezelf zoeken is inderdaad een goed idee, ik hoop dat je dan ook hulp krijgt in hoe je het beste met hem om kan gaan.

Wat mij nog een mogelijkheid lijkt, is om proberen om het nog een keer vanuit jouw kant aan hem toe te lichten. Dus echt vanuit jezelf; dat jij je zorgen om hem maakt, dat jouw leven hier erg door beïnvloedt wordt op een negatieve manier, en dan aan hem voorleggen hoe hij dit verder ziet.
Als hij meer inziet wat dit voor jou doet en het niet alleen zijn ellende is maar ook die van jou, zijn er misschien mogelijkheden voor aanpassingen.
Als hij geen enkel oog heeft voor hoe hij jouw leven ook negatief beïnvloed, dan zou ik voor een ultimatum gaan.
Maar goed, snap dat je dat niet gelijk wil, maar dit klinkt wel als een situatie die nog een hele tijd kan voortbestaan als je geen grote en misschien moeilijke stappen zet.

Veel sterkte, lijkt me een heel nare situatie.

This is my design

Wie is er online