Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-01-21 09:22

Re: Nog meer mensen helemaal alleen?

Geplaatst: 21-01-21 09:22

Musiqoloog: Ik ben momenteel trainende voor een halve marathon, heb 350 boeken in de kast en heb voor mijzelf als sinds halverwege oktober de uitdaging om elke dag 9000 stappen te zetten. Nog 3 dagen en ik zit op 100 :')

Ik heb gewoon simpelweg huidhonger en mis iemand om tegenaan te kruipen _O-

**Geplaatst**: 21-01-21 09:57

Geplaatst: 21-01-21 09:57

Hier ook enorme huidhonger (wie heeft dat woord bedacht?)

Best gek dat zo'n avondklok opeens toch best hard aankomt, niet dat ik buiten kom als het donker is.
Maar meer dat er geen einde aan lijkt te komen. Dat de besmettingen nog steeds op lopen.
Hopelijk komt er een een einde aan en kunnen we dadelijk weer gewoon mensen knuffelen als we dat willen.

**Geplaatst**: 21-01-21 13:02

Re: Nog meer mensen helemaal alleen?

Geplaatst: 21-01-21 13:02

Ik hoop het ook.

Ik dacht zelf weer eens Rennen met Evy op te pakken, omdat dat zo gezellig klinkt als je bezig bent. Voelt veel minder alleen. (En het rennen gaat niet, maar bv onderscheid tussen stevig wandelen en rust kan wel.)

Maar blijkbaar is dat 1 commercieel gebeuren geworden waar nog steeds geld aan verdiend moet worden. Terwijl ik gewoon de mp3-tjes wil van 10 - 12 jaar terug.

**Geplaatst**: 21-01-21 13:11

Re: Nog meer mensen helemaal alleen?

Geplaatst: 21-01-21 13:11

Soms baal ik heel erg dat ik zoiets simpels als hardlopen gewoon niet kan doen. Wegens slijtage in mijn nek en ik dan problemen krijg (pijn die niet te harden is).

**Geplaatst**: 21-01-21 13:12

Geplaatst: 21-01-21 13:12

@Winged: nou, dan ben je in elk geval hartstikke goed bezig. Ik krijg hier bijna geen donder gedaan. Natuurlijk, het stilt je huidhonger niet, maar kijk af en toe eens terug op wat je al bewerkstelligd hebt de afgelopen tien maanden. Dan voel je je al een stuk beter, toch?

**Geplaatst**: 21-01-21 17:56

Geplaatst: 21-01-21 17:56

friezenfan2 schreef:
Er is bij 1 bejaardenhuis hier in de buurt zo'n ruilboekenkast. Daar trek ik af en toe een nieuw boek uit.
Ik geloof dat deze ouderen niet veel lezen want die kast staat altijd vol.

Veel ouderen gaan slecht zien en krijgen daardoor moeite met lezen.

**Geplaatst**: 21-01-21 18:34

Geplaatst: 21-01-21 18:34

Ik ben niet alleen, maar voel me desondanks enorm eenzaam en erg slecht. Ik zou zo graag een knuffel willen. Ik zat er gisteren dan ook helemaal doorheen. De avondklok tot daar aan toe, maar die beperking van 1 persoon op visite of met 1 persoon op visite gaan heeft mij genekt. Ik wil niet 7 keer per week bij een verschillend persoon uit een verschillend huishouden op visite kunnen. Ik wil met mijn twee dochters 1x per week even naar een vriend en zijn kinderen kunnen. Maar doordat wij allebei een kind hebben dat >13jr is kan dit nu niet meer.

Ik doe al lang echt keihard mijn best. Ik heb een enorm beperkt kringetje. Ik zie 1x per week mijn ouders, ik zie soms een vriendin en ik zie ongeveer 1x per week een vriend. Die vriend en vriendin zien elkaar ook en dat is ons vast kringetje. Nou ja was .... Met die 2 vrienden ''passen'' wij onderling op elkaars kinderen. Mijn jongste mag naar school i.v.m. vitaal beroep. Mijn oudste van 13 die in de 1e zit niet. Net als de kinderen van die 2 vrienden. Ik zie mijn dochter beginnen met snaaien. Zelfs laatst toen een cliënt uitviel en ik even langs huis kon bleek dat ze om 10:00 een pizza in de oven heeft gestoken. Ze mist enorm school en de vriendinnetjes. Ze voelt zich slecht en eet dit weg. Ik maak me echt zorgen om de kinderen.
Vandaar dat we ze nu bij elkaar school laten volgen voor wat afleiding en sociaal contact.

Maar nu met die beperking mag ik niet meer met mijn kinderen bij hen even wat gaan drinken. Mijn oudste is net 13 geworden. Zij zit de hele dag thuis of bij 1 van die vrienden. Genoeg kinderen hier van 12 die praktijklessen volgen en nog wel naars school gaan. Ik snap dat ze een grens moeten trekken, maar waarom niet alle kinderen uitgezonderd of alle kinderen incl.
Ze begon heel hard te huilen toen ze zich realiseerde dat ze niet meer met mij naar opa en oma kon.

Dat ik met hen niet meer even ergens heen kan, betekend dat ik dat overdag dan ook niet alleen zal doen. Maar 's avonds kan ik ook amper meer weg door de avondklok. Ik lig in scheiding en wij wonen nog samen, maar dit doet enorm de spanningen oplopen helaas. Ik ben niet alleen, maar voel me wel vreselijk eenzaam en mis een fijn volwassen gesprek en een arm om me heen.
Ik vind het gewoon nu echt heel ver gaan. Ik kom vanuit mijn werk net van een 87 jarige cliënt. Risicogroep. Maar zij geeft zelf ook aan dat ze veel liever sociaal contact heeft met het risico ziek te worden en te overlijden, dan nu die sociale isolatie.

En ik vind het ook krom ook. Mijn dochter mag dus 7 verschillende mensen zien per week, mijn andere ook en ik ook. Kunnen dus binnen de regels 21 personen uit allemaal verschillende huishoudens zijn. Wat ik overigens absurd vind en niet ga doen, maar even voor het voorbeeld.
Terwijl ik nu 3 vaste huishoudens had die ik zag. En dan echt niet dagelijks. 2 ervan zag ik max 1x per week en de andere 1x in de 2 weken of soms nog wat meer tijd ertussen. De rest was ik al thuis. Ik ga niet buitensporig veel weg.
Ik had gezegd beperk bezoek tot max 1 of 2 huishoudens die je per week mag ontvangen of zien. En mijn kinderen kwamen er toch al. Wat maakt dan die ene persoon uit als die binnen hetzelfde huishouden zit en je je aan de afstand kunt houden??

De eerste maanden hebben wij mijn ouders niet gezien, nu gelukkig wel. Ik ben enorm blij ook, want anders zie je gewoon je ouders een jaar niet. Dat vind ik niet acceptabel. Toevallig net een appje van een vriend dat zijn vader plots in het ziekenhuis is opgenomen en helemaal vol zit met kanker. De verwachting is dat hij binnen enkele dagen tot weken zal overlijden. Stel dat je elkaar dan een jaar niet gezien hebt.

Kwaliteit van leven is ook gewoon erg belangrijk en ik vind het nu over de grens gaan. Ik ga me hier wel houden aan de meeste regels op mijn ouders na. Daar ga ik gewoon 1x in de week even heen met mijn kinderen. Avondklok zal ik ook netjes thuis blijven. Maar als dit nu weer verlengd gaat worden en/of weer strengere regels ...

Ik ben blij dat ik zondag gevaccineerd word. Een huisarts in het naastgelegen dorp had het er in de plaatselijke krant over dat de kans groot is dat je andere dan ook minder makkelijk of niet kunt besmetten. Ik hoop wel dat als daar duidelijkheid over is, dit ook eerlijk naar buiten wordt gebracht. Ik krijg soms de indruk dat ze dergelijke info bewust achterhouden om geen tweedeling te krijgen tussen gevaccineerden en niet-gevaccineerden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-21 13:14

Re: Nog meer mensen helemaal alleen?

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-21 13:14

Dikke knuffel Vayo! :(:)

Het lijkt me ook heel naar om met je ex, waar je blijkbaar niet goed mee omgaat, nog in een huis te moeten wonen. Je komt hier doorheen!

**Geplaatst**: 22-01-21 14:59

Geplaatst: 22-01-21 14:59

Sheran schreef:
Dikke knuffel Vayo! Het lijkt me ook heel naar om met je ex, waar je blijkbaar niet goed mee omgaat, nog in een huis te moeten wonen. Je komt hier doorheen!

Dank je! Lief van je! In principe gingen we goed met elkaar om. En we doen daar nog steeds ons best voor. Maar door alle beperkingen lopen de spanningen individueel zo enorm op en dan gaat het samen niet meer.
Op mijn werk is het gewoon lastig met sommige cliënten en deze situatie. Ik zie/spreek geen collega's. Dus je kunt je ei niet even kwijt.
Ik kon echt even opladen door met de kinderen even binnen mijn zeer beperkt kringetje even op bezoek te gaan en een hapje mee te eten. Lekker even er tussenuit. Vaak was dit maar 1x in de week of in de 1,5 week. Maar wel een momentje in deze tijd om naar uit te kijken. Dat valt nu compleet weg.

In de avonden ging ik soms wel eens even een rondje rijden in de auto, muziekje op. Even alleen en tot rust komen. Dat kan ook niet meer vanaf morgen.

Overdag moet ik of werken of ik help de kinderen met hun thuislessen en huiswerk. Zelf doe ik nog een opleiding erbij en ik merk dat ik me niet meer kan concentreren op het leren, doordat het druk is in huis vanwege de kinderen die thuislessen volgen. Nu gaat dat voor, maar ik ga wel achterlopen vrees ik. Mijn ex zijn werk (ZZP) stopt volgende week dus is hij erg veel thuis tot hij een nieuwe opdracht heeft. Dan zitten we echt veel op elkaars lip, zonder echt even weg te kunnen.

Het frustreert me gewoon dat er niet gekeken wordt naar huishoudens en de leeftijdgrens op 13 ligt. Ik mag zelf elke dag iemand uit een ander gezin bezoeken en mijn kinderen ook. Dan zou je met 21 verschillende gezinnen in aanraking kunnen komen. Dat zou gewoon mogen volgens de regels. Uiteraard ga ik dit niet doen omdat ik dat onverantwoord vind. Maar het zou prima binnen de regels mogen. En dat maakt me zo boos dat dat wel zou kunnen maar met mijn 2 kinderen bij slechts 1 vriend met zijn 2 kinderen op visite mag niet. Ik zou het prima kunnen houden bij alleen hen bezoeken en daarmee de kring enorm klein en overzichtelijk houden. Dat zou veel verantwoorder zijn. Op deze manier zijn de regels voor sommige mensen veel zwaarder dan voor andere in de praktijk.

Mijn 13 jarige heeft een vriendinnetje van 12,5 die praktijklessen op school volgt met klasgenootjes, terwijl mijn 13 jarige echt alle dagen thuis zit. Qua gevaar voor besmetting is mijn kind dan veel minder een risico. Dat voelt gewoon zuur. 13 jaar worden was dit jaar ook echt geen leuke verjaardag. Het kon al niet gevierd worden, maar ivm de regels krijgt het nog eens een extra negatieve lading.

Ik snap ook echt wel dat ze geen individuele regels kunnen maken, maar het is in mijn ogen soms gewoon enorm krom. Voor mijn vriendin met haar 12,5 jarige kind zijn de verscherpte maatregelen veel minder heftig omdat zij nog wel met haar kind naar iemand kan. Pak dan alle kinderen in de regels mee of doe het excl. kinderen.

En ik houd me aan de regels. Hier zal dit nu zo zijn dat wij echt 2,5 week niemand zullen zien aan visite en ook naar niemand toe kunnen gaan. Avondklok ga ik me ook aan houden. Zondag ga ik me laten vaccineren. De scholen ... laat die nu maar even voor de veiligheid dicht tot na de vakantie.

Maar ik ben verschrikkelijk bang dat veel mensen zich totaal niet aan de regels houden. Dat de cijfers weer niet genoeg gedaald zijn en de avondklok en bezoekbeperking gewoon verlengd wordt of regels zelfs nog scherper worden. En daar raken ze juist de mensen mee die zich netjes aan de regels houden. Voor mensen die al totaal niet lekker in hun vel zitten kan dit echt een druppel zijn. Ik begin daar echt bang voor te worden. Ik merk dat ik soms hele sombere nare gedachten heb. Ik probeer me ook af te sluiten voor sommige berichten. Het is naar als mensen vinden dat je niet moet zeiken. Het is eng om te lezen dat veel mensen denken dat dit nog maanden gaat duren of er binnen aanzienlijke tijd weer een dergelijke epidemie aan komt.

De mensen die gewoon nog gezellig bij elkaar komen met teveel mensen, meerdere bezoeken per dag doen, de avondklok omzeilen door te blijven borrelen tot 4:30 of te blijven slapen hebben er gewoon veel minder tot amper last van. En dat maakt mij zo intens boos. Ik zou willen dat ze in plaats van steeds verscherpen het gewoon hadden gehouden zoals de lock down nu was en gewoon enorm streng gaan handhaven. Eens zorgen dat mensen in niet essentiële beroepen echt even tijdelijk vanuit huis werken, omdat de meeste besmettingen nog steeds op de werkvloer plaatsvinden.

**Geplaatst**: 22-01-21 23:15

Geplaatst: 22-01-21 23:15

Even een virtuele knuffel voor iedereen hier die dat kan gebruiken :knuffel:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-21 23:24

Re: Nog meer mensen helemaal alleen?

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-21 23:24

@ Vayo: het is ook gewoon heel poedersuiker. En niet alle regels lijken logisch en voelen soms heel onrechtvaardig. Dit geldt echt voor iedereen, misschien helpt dat een beetje. Sommige regels zijn er ook zodat er andere dingen weer wel kunnen. En het is dan zo vervelend dat mensen ook de grenzen weer opzoeken. Maar ik vind het een fijn idee dat ik deel uitmaakt van de oplossing, niet van het probleem.

**Geplaatst**: 22-01-21 23:35

Geplaatst: 22-01-21 23:35

Ik heb best wat mensen in de omgeving met kinderen waarbij de oudste 12 of 12,5 is. En soms zie je dat deze kinderen nog praktijklessen volgen op school. Zij kunnen nog met de kinderen bij één of meerdere contacten op visite. Zelfs iedere dag van de week. En ik kan dat in het geheel niet meer met mijn kinderen. Vooral dat voelt oneerlijk. In mijn ogen moeten ze meer kijken naar huishoudens. Mijn 13 jarige zit echt alle dagen gewoon thuis. Hoe dan ook is iedereen geraakt hoor door de regels. Maar het terugschroeven van 2 naar 1 persoon heeft voor mij een enorme impact. Die avondklok niet zo.

Ik ben inderdaad blij dat ik meedraag aan de oplossing. Al voelt het soms als water naar de zee dragen. Ik zie zoveel mensen om me heen die laks zijn met de regels. Zelfs mensen die voorheen wel streng waren worden nu soepeler. Ik word nu juist strenger. Maar ik houd dat niet voel als ik om me heen blijf zien dat mensen laks blijven en het blijkt straks dat deze maatregelen weer niet voldoende zijn en het wordt weer verlengt of strenger.
Maar dat ik zondag mijn vaccinatie krijg voelt echt als de grootste stap richting de oplossing.

**Geplaatst**: 22-01-21 23:40

Geplaatst: 22-01-21 23:40

Zo, laatste keer dat ik mezelf hier melden was het nog mei 2020. En daarna ging alles in de stroomversnelling. Ik ben verantwoordelijk voor de ponykampen en manegeweken en met alle maatregelen was ik super druk. Daarnaast kreeg ik de kans om mezelf te ontwikkelen en doe ik nu gedeeltelijk de lesplanning naast mijn instructie en stalwerk. Dus; druk druk druk.

Ik heb nu eindelijk even adempauze, en ben in een fijne ritme gekomen. Oke, leasepony zou ik soms meer mee willen doen. Maar dat is op 1 dag (van de 3) best lastig. Dan moet ik of van 10.00 tot 19.00 op mijn werk zijn of van 13.00 tot 21.00. In beide gevallen kan ik slecht het bos in en is het zwaar plannen of ik een bak beschikbaar heb om te trainen. En elke keer longeren komt op een gegeven moment ook mijn neus uit (vooral als ik een week heb als ik ook al veel manegedieren sta te longeren)

Adem pauze duurt hopelijk tot halverwege april.
Maar, ik kan gewoon niet genieten. Afgelopen woensdag. Hele dag vrij, ik hoefde niet naar de manege (iets wat voorheen wel moest ivm lease maar nu heb ik op een andere dag lease) en ik verveelde me dood (niet dat ik niks in huis te doen had) maar het feit dat ik met niemand kon afspreken of ergens heen kon om met mensen af te spreken. Uit pure onmacht maar het huishouden gedaan (en iedereen die mij kent weet hoe ongewoon dit is....) schrok van mezelf wat voor werk ik had verzet.

Boodschappen doen is wel een drama...maar daar kom ik uiteindelijk ook wel weer uit.

Ik zit maar op de bank te zitten.
Maar goed. Ik heb mijn baan nog, ik draai nog normale uren. Ik ben nog gezond. Maar toch, maar toch komen de muren deze week heel erg op mij af...

Tot zo ver het klaag uurtje. Moest het even uit mijn systeem gooien. Dank je voor het lezen. Reageren hoeft niet hoor

gewoon even van mijn af schrijven

**Geplaatst**: 23-01-21 01:05

Geplaatst: 23-01-21 01:05

Normaal heb ik een gruwelijke hekel aan mensen die voordat een maatregel ingaat nog even van alles gaan doen "nu het nog kan". Maar ik ga zo toch echt nog wel even 's nachts buiten lopen. Niet naar een huisfeestje natuurlijk, gewoon een rondje met mezelf. Ik doe er niemand kwaad mee, ik kom juist buiten als ik niemand kan besmetten en van niemand iets kan oplopen (nee dan overdag!) en toch wordt het me afgepakt.

Nou ja, ben ik ook eens bijvangst van een maatregel. Dat overkomt andere mensen nu al een jaar lang...

**Geplaatst**: 23-01-21 05:28

Re: Nog meer mensen helemaal alleen?

Geplaatst: 23-01-21 05:28

Ik ben er echt helemaal klaar mee. Mijn partner werkt erg veel waardoor hij vaak laat thuis is. Daarnaast is hij mijn mantelzorger. Sinds vorig jaar jan loop ik te kloten met mijn al slechte gezondheid en heb veel hulp nodig. Zomers ging het nog wel qua alleen zijn op werkdagen maar sinds de herfst/winter werd dat steeds zwaarder en zwaarder. Nu met de nieuwe regels is het helemaal zuur omdat ik zelfstandig niet altijd heen kan. Al die jaren ziek thuis heb ik mij nog nooit verveeld maar nu komen alle muren op mij af en ben het echt goed zat. Heb niks te vertellen, maak niks mee en slaap ritme is aardig van de rel. Kan niet wachten op beter weer zodat ik weer rondje met mn scootmobiel kan doen ipv nu zoveel mogelijk binnen blijven door extreem veel pijn door de temp wisselingen.

**Geplaatst**: 23-01-21 06:01

Geplaatst: 23-01-21 06:01

smit_ilse schreef:
Ik ben er echt helemaal klaar mee. Mijn partner werkt erg veel waardoor hij vaak laat thuis is. Daarnaast is hij mijn mantelzorger. Sinds vorig jaar jan loop ik te kloten met mijn al slechte gezondheid en heb veel hulp nodig. Zomers ging het nog wel qua alleen zijn op werkdagen maar sinds de herfst/winter werd dat steeds zwaarder en zwaarder. Nu met de nieuwe regels is het helemaal zuur omdat ik zelfstandig niet altijd heen kan. Al die jaren ziek thuis heb ik mij nog nooit verveeld maar nu komen alle muren op mij af en ben het echt goed zat. Heb niks te vertellen, maak niks mee en slaap ritme is aardig van de rel. Kan niet wachten op beter weer zodat ik weer rondje met mn scootmobiel kan doen ipv nu zoveel mogelijk binnen blijven door extreem veel pijn door de temp wisselingen.

Probeer hoe moeilijk ook wat afleiding te zoeken. Met Thermokleding en dikke lagen, een fijne muts/sjaal, eventueel electrisch verwarmde handschoenen kun je toch warm buiten zijn. Probeer de voordelen te zien voor een avondklok. Zo is het buiten lekker rustig/weinig verkeer wat langsrijdt en zitten de meesten binnen. Dus geen / minder onrust op straat, voorkomen dat de ziekenhuizen straks ineens vreselijk vol lopen.

Misschien is yoga wat voor je of meditatie. Kleuren op nummer, mandela's of kleuren voor volwassenen, een puzzel maken, fijn dat boek of die netflixserie kijken, classike muziek luisteren..mag allemaal! Ik noem maar wat dingen.
Voor de pijn helpt misschien voltarenK smeren of een warm bad(zo ben ik nu aan kijken naar een Bath Bucket) of een infrarood lamp, of een massage kussen/mat.

Daarbij heerlijk kopje thee zetten en genieten van je rustmomenten. Probeer de leuke kanten te zoeken. En te bedenken, je bent niet de enige!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-21 09:16

Re: Nog meer mensen helemaal alleen?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-21 09:16

@Ilse: wat vervelend

Wat deed je andere jaren thuis? Heb je hobby's die je even op zou kunnen pakken, ook al heb je er nu geen zin in?

Ik ben gaan aquarellen tijdens de lockdown en ik blijk er best goed in te zijn. Ook ben ik een nieuw instrument gaan leren. Natuurlijk niet te vergelijken met wat ik hiervoor deed en vooral contact met mensen mis ik heel erg, al ben ik geen sociaal dier. Maar normaal ging ik wekelijks wel dingen doen waarin ik in ieder geval mensen zag en sprak. Dansen, language meetings, dat soort dingen. Het aantal mensen van mijn leeftijd dat ik sinds maart live heb gesproken staat op 5. En er gaat nu zomaar een week voorbij dat ik geen mens zie. Soms zelf 3.

**Geplaatst**: 23-01-21 12:05

Re: Nog meer mensen helemaal alleen?

Geplaatst: 23-01-21 12:05

Smit_ilse, je zou eens na kunnen vragen, bv bij de gemeente/buurthuizen of bij het Rode Kruis, of er wellicht iemand in de buurt is die wat aanspraak kan geven. Er zijn bv her en der maatjesprojecten. Hoe je dat invult kun je vaak overleggen - maar als er verder niemand bij jullie komt dan mag overdag een kopje thee komen drinken ook. Maar ook misschien samen een bezigheid delen? Het kan al helpen als je dat niet alleen voor jezelf doet maar ook nog iemand anders hebt om het aan te laten zien en weer reactie van te krijgen.

Verder veel sterkte gewoon, het is ook naar. En het is ook koud buiten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-21 12:13

Re: Nog meer mensen helemaal alleen?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-21 12:13

Ja wat Shadow zegt over dat delen... Social media helpt mij daar erg bij. Ik zit in aquarelfacebookgroepen en het delen en het krijgen van reacties is gewoon heel prettig. Dan lijkt het of je nog bestaat, haha.

**Geplaatst**: 23-01-21 19:05

Geplaatst: 23-01-21 19:05

Sabri schreef:
smit_ilse schreef:
Ik ben er echt helemaal klaar mee. Mijn partner werkt erg veel waardoor hij vaak laat thuis is. Daarnaast is hij mijn mantelzorger. Sinds vorig jaar jan loop ik te kloten met mijn al slechte gezondheid en heb veel hulp nodig. Zomers ging het nog wel qua alleen zijn op werkdagen maar sinds de herfst/winter werd dat steeds zwaarder en zwaarder. Nu met de nieuwe regels is het helemaal zuur omdat ik zelfstandig niet altijd heen kan. Al die jaren ziek thuis heb ik mij nog nooit verveeld maar nu komen alle muren op mij af en ben het echt goed zat. Heb niks te vertellen, maak niks mee en slaap ritme is aardig van de rel. Kan niet wachten op beter weer zodat ik weer rondje met mn scootmobiel kan doen ipv nu zoveel mogelijk binnen blijven door extreem veel pijn door de temp wisselingen.

Probeer hoe moeilijk ook wat afleiding te zoeken. Met Thermokleding en dikke lagen, een fijne muts/sjaal, eventueel electrisch verwarmde handschoenen kun je toch warm buiten zijn. Probeer de voordelen te zien voor een avondklok. Zo is het buiten lekker rustig/weinig verkeer wat langsrijdt en zitten de meesten binnen. Dus geen / minder onrust op straat, voorkomen dat de ziekenhuizen straks ineens vreselijk vol lopen.

Misschien is yoga wat voor je of meditatie. Kleuren op nummer, mandela's of kleuren voor volwassenen, een puzzel maken, fijn dat boek of die netflixserie kijken, classike muziek luisteren..mag allemaal! Ik noem maar wat dingen.
Voor de pijn helpt misschien voltarenK smeren of een warm bad(zo ben ik nu aan kijken naar een Bath Bucket) of een infrarood lamp, of een massage kussen/mat.

Daarbij heerlijk kopje thee zetten en genieten van je rustmomenten. Probeer de leuke kanten te zoeken. En te bedenken, je bent niet de enige!

Heel lief bedoeld maar helaas is de pijn vele malen hoger en zit ik aan oa morfinepleisters,morfinepillen en vele andere medicatie. Bewegen is erg lastig voor mij door alles dus veel valt er dan al af. Enige fijne houding is liggen of gebukt zitten. Heb diverse verwarmde kleding zoals bv een warmte jas maar is alsnog te koud om daarmee een rondje scootmobiel te maken. Puzzelen doe ik wel maar zitten is drama dus hou dat niet lang vol. Douchen heb ik hulp bij nodig en bad heb ik niet en kan ik ook niet in/uit komen meer.

Ben blij als ik de dag door kom met een broodje en drinken want er zitten dagen tussen dat ik niet zelfstandig uit bed kan komen en moet wachten tot partner thuis is of dat mijn lijf weer een beetje meewerkt.

Ik kan van rust momenten genieten als dat lukt maar door de extreme pijn wordt dat steeds moeilijker. Helaas durft geen arts iets aan ivm mijn ziekte en icm hard achteruit gaan is het niet zomaar iets. Snap de artsen wel dat ze niets durven maar het belemmert enorm.

Hopen dat het snel lente wordt en weer wat buiten ben dan ben ik er wel weer maar voor nu is het gewoon even K..

@shadow bedankt voor je ideeën. Heb gister toevallig een link gehad van de gemeente voor as dinsdag. Ze hebben dan voor het eerst een "koffiemoment" en bij genoeg animo gaat dat door. Hoop dat dat leuk is!

**Geplaatst**: 24-01-21 14:07

Geplaatst: 24-01-21 14:07

Shadow0 schreef:
Ik hoop het ook.

Ik dacht zelf weer eens Rennen met Evy op te pakken, omdat dat zo gezellig klinkt als je bezig bent. Voelt veel minder alleen. (En het rennen gaat niet, maar bv onderscheid tussen stevig wandelen en rust kan wel.)

Maar blijkbaar is dat 1 commercieel gebeuren geworden waar nog steeds geld aan verdiend moet worden. Terwijl ik gewoon de mp3-tjes wil van 10 - 12 jaar terug.

Ik kan je die mp3tjes sturen

**Geplaatst**: 26-01-21 13:27

Re: Nog meer mensen helemaal alleen?

Geplaatst: 26-01-21 13:27

Ik ben benieuwd of het je wat brengt Ilse!

Mijn buitenactiviteit is al een stuk leuker geworden! $*\o/*$
Maar nu ben ik toch binnen weer een beetje ongedurig. Ik heb nu een heleboel bouwpakketjes in elkaar gezet, en dat is leuk, maar ik ben ongeveer door mijn ruimte heen en heb nu ook het idee dat ik het wel kan. Ik heb nog wel een paar leuke, maar dan is het denk ik ook wel klaar. Ik mis zo snel een doel.

**Geplaatst**: 26-01-21 13:34

Re: Nog meer mensen helemaal alleen?

Geplaatst: 26-01-21 13:34

Shadow. Die papieren bouwpakketten. Wat voor papier gebruik je daarvoor? Mijn printer is weer aangesloten alleen nu nog fijn papier ervoor vinden

**Geplaatst**: 26-01-21 13:47

Re: Nog meer mensen helemaal alleen?

Geplaatst: 26-01-21 13:47

Ik heb geen papieren bouwpakketten - ik ben bij hout gebleven. Maar ik denk dat je beter 80grams hobbypapier kunt gebruiken dan specifiek printerpapier, omdat dat vaak zo glad is. Misschien dat nog iets zwaarder papier ook lukt, maar dat hangt ook van je printer af denk ik.

**Geplaatst**: 26-01-21 13:48

Geplaatst: 26-01-21 13:48

Mijn printer kan ook dik foto papier aan

en ik kan de vellen er ook individueel invoeren. fijn ding

Alleen tsja ergens kopen nu is er niet bij. Ik voel graag wat ik koop

vouwblaadjes heb ik ook nog ergens in een verhuisdoos, maar ja ergens, ik ben aardig wat dozen kwijt helaas. -O-

. En die zijn ook te klein voor de pakketten De origami boeken staan al wel in de kast. Mijn moeder is daar ooit mee begonnen.