Kraagjes en sokjes enzo hebben ze in mijn ervaring binnen een dag af :o En helaas inmiddels de nodige ervaring ermee.
Wij hebben een paar maanden terug 2 mannen van de Franse bende geadopteerd. Koppeling ging vlekkenloos, alsof ze elkaar al jaren kenden! Helaas is er langzaam aan mot ontstaan in de groep. Een van de mannen ging echt fel op de ander, en was ook niet uit zo'n bui te krijgen. Dit heeft bij meerdere dieren (herhaaldelijk) abcessen opgeleverd. Uiteindelijk besloten om beide mannen dan ook maar te castreren. De andere optie was 1 terug naar de opvang, maarja.. Wie kies je dan? Nog los van dat ik dieren het liefst tot hun dood houdt, ik kies er immers voor.
Dit had totaal niet de uitkomst die wij verwacht hadden: de aanstichter is na castratie overleden aan (vermoedelijk) interne bloedingen doordat ie direct na ontwaken leip is gegaan op de hechtingen (lees: ze hebben hem 5min alleen gelaten). Reanimatie mocht niet baten. Dus 2 mannen weggebracht, 1 man mee naar huis.... -O- (Wat ik overigens totaal niet verwijt aan de DA. Ze hebben hun best gedaan, oliebol happens.)
Ventje doet het goed, en ik heb wel het idee dat hij veel gelukkig is zonder bullebakje. Een schrale troost.
A.s. woensdag gaan we met onze Ellie (2 jaar, 5 maanden) naar de DA om haar in te laten slapen. Ze heeft meerdere (niet operabele) tumoren en ik merk aan haar dat ze er last van krijgt, dat ze oud wordt. Ik wil graag het punt voor zijn waarop we echt te laat zijn.
Dus we zijn in korte tijd van 3, naar 5, en over een paar dagen weer terug naar 3 ratten.. -O-
Denk toch dat het hier een uitsterf beleid wordt, want dit is even echt niet leuk meer.
"Today me will live in the moment. Unless it's unpleasant, in which case me will eat a cookie." - Cookie monster