kiwiwitje schreef:Hier mogen baasjes ook echt niet kiezen. Ze mogen hun voorkeur(en) opgeven en daar zullen we absoluut zo veel als kan rekening mee houden.Maar ik ga gewoon niet de pittigste pup aan de meest onervaren mensen mee geven.
Femke, ik zou sowieso gewoon wel echt aangeven waarom je gevoel echt uitgaat naar de andere en vragen waarom ze die evt liever naar de andere mensen zou doen. Maar als t allemaal fijn bespreekbaar was met de fokker zou ik dat nu ook doen en zeker ook je zorgen uiten dat je t er een beetje moeilijk mee hebt.
Dat eerste is een klein beetje de situatie.
Niet helemaal hoor, zowel ik als de andere zijn ervaren hondenmensen.
Maar wel andere leefsituatie/gezinssituatie zeg maar.
De klik die ik voel is met de iets terughoudender van de twee, degene die iets meer 'laid back' is ook.
De andere is wat reactiever.
Verschil tussen eerst nadenken en dan doen, of eerst doen en dan nadenken zeg maar.
De een is oom wat meer op mensen gericht, de ander wat meer op de roedel.
Voor mij zijn dat erg belangrijke verschillen, omdat ik dus echt een 1op1 maatje zoek die straks bijna altijd en overal bij mij is.
Dat tweede heb ik gedaan face to face.
En ik denk dat ik dat nog een keer mooi verwoord en dan via Whatsapp herhaal maandagochtend.
Maandagmiddag bij of direct na het bezoek van de andere mensen valt de beslissing.
Ik wist ook dat de fokker zou kiezen, en dat ze zo zou proberen te kiezen dat beide pups goed terecht komen.
Dus wat dat aangaat was het bekend dat ik niet zelf mocht kiezen, dus verwijten richting fokker zouden niet terecht zijn.
Maar eigenlijk iedereen in mijn omgeving zei dat dit soort dingen eigenlijk altijd goed komen.
(Daar hoop ik dus ook gewoon nog steeds op ;) vandaar ook dat ik om duimen vraag... ;) )
Ik had mezelf bedacht rationeel te blijven, een beetje op afstand te blijven en vooral geen voorkeur te krijgen.
Dat was mijn idee 4 weken terug.
Maar het hart speelt ook mee. En die overruled heel duidelijk ratio op dit moment.
Die door mij zo gewenste klik zeg maar...
Bij het eerste bezoek had ik nog geen echte voorkeur. Heel íetsje misschien, maar t kon nog alle kanten op.
2e bezoek begon het zich wel erg duidelijk af te tekenen.
En gisteren het derde bezoek echt zo duidelijk dat ik haast emotioneel werd toen mijn favoriet op een heel mooie manier contact met mij zocht, toen hij iets een beetje spannend vond.
Hij liep niet naar zijn nestgenoten due samen stonden te kijken/keffen, liep niet naar zijn moeder, niet naar zijn fokker.
Maar liep naar mij, (ik zat op de grond buiten) hij krabbelde op schoot, draaide zich richting geluid en ging vanaf mijn knie eens rustig zitten kijken wat hij er van vond.
Op dat moment smolt ik echt definitief enorm voor deze...
Over klik gesproken...