Humorist in 1921. Foto: Wikipedia
Achter de winst in de Derby van 1921 schuilt het tragische verhaal van Humorist, het renpaard dat nog geen drie weken na zijn overwinning stierf. Humorist werd geboren in 1918 als nakomeling van de hengst Polymelus en was het eerste veulen van de merrie Jest. Hij was een mooie vos met een brede bles en had een heel ander temperament dan zijn, onberekenbare, moeder. Hij werd gekenmerkt door zijn vriendelijke karakter en iedereen die met hem omging hield van hem.
Humorist werd getraind door Charles Morton in Berkshire en al gauw bleek dat hij zeer getalenteerd was. Zijn eerste race zouden de Woodcote Stakes op de renbaan in Epsom worden, maar kort voor de race bleek Humorist lusteloos en kon hij nauwelijks op zijn benen blijven staan. Er was geen duidelijk aanwijsbare reden voor deze problemen en hij herstelde vlot. Er werd dus toch besloten om hem van start te laten gaan. Hij leek zijn eerste race gemakkelijk te gaan winnen, tot hij plotseling enorm vertraagde en uiteindelijk nog maar net won. Humorist bleef gezondheidsproblemen houden en zijn deelname aan Royal Ascot werd afgezegd omdat hij begon te hoesten, terwijl geen enkel ander paard op stal ziek leek. Zijn trainer Morton vertelde: "Ik wist dat hij beter moest zijn dan de andere tweejarigen, maar al die tijd had ik het vermoeden dat er iets met hem aan de hand was. Ik vroeg me constant af waarom hij zich de ene dag heel goed voelde, terwijl hij de volgende dag lusteloos kon zijn." Pas na Humorist's dood zou blijken waarom hij zo wisselvallig presteerde.
Het volgende doel waren de Champagne Stakes. Humorist leek geen last meer te hebben van het hoesten, maar toch werd hij verslagen door Lemonora. Vervolgens won hij wel de Buckenham Stakes en de Clearwell stakes, waar hij een kleine demonstratie van zijn uitzonderlijke vorm gaf. Hierna werd hij tijdens een belangrijke race, de Middle Park Plate, met een halslengte verslagen door Monarch. Door zijn resultaten in de laatste races ging Humorist als favoriet voor de klassiekers van het nieuwe seizoen de winter in. Hij kwam de winter goed door en in zijn eerste race van het seizoen leek hij comfortabel te gaan winnen. Echter, in de laatste rechte lijn voor de finish wankelde Humorist en werd hij gepasseerd door twee andere paarden. Humorist bereikte uitgeput de finishlijn als derde. De kritieken rondom Humorist zwollen aan: het paard zou geen lef hebben. Zijn jockey, Steve Donoghue, nam het voor de hengst op en zei dat er een fysieke reden moest zijn. Het trainingsregime van het paard werd gewijzigd, in de aanloop naar de Derby werd hij enkel licht getraind.
Tijdens de Derby, waar hij wederom gereden werd door Steve Donoghue, leverde Humorist een heldhaftige prestatie. Donoghue positioneerde het paard net achter de leiders van de race en behield die positie, zodat Humorist weinig van zijn krachten hoefde te verspillen. Toen Donoghue Humorist vroeg te versnellen, reageerde hij direct en kreeg hij concurrentie van Craig-an-Eran, die hem eerder dat jaar nog versloeg. De paarden liepen zij aan zij en Humorist moest vechten voor de overwinning. Met succes, hij versloeg Craig-an-Eran met een halslengte. Na de race was Humorist er slecht aan toe. Hij was zo moe en verzwakt dat hij struikelde in de winnaarsring. Morton besloot hem te laten overnachten in een stal bij de renbaan zodat hij kon herstellen. Een dag later nam hij hem mee naar huis. Niemand wist toen dat dit de laatste keer was dat ze Humorist op de renbaan hadden gezien.
Een kleine drie weken later overleed Humorist. Tijdens een training voor Royal Ascot had de hengst een bloedneus en werd besloten hem een periode rust te gunnen. Op een zondagavond, kort nadat het paard in ogenschijnlijk blakende gezondheid had geposeerd voor schilder Alfred Munnings, werd Humorist dood in een plas bloed in zijn stal gevonden. De wanden van de stal waren besmeurd met bloed, de laatste tekenen van hoe het paard, snakkend naar adem, moet hebben rondgelopen in zijn stal voor hij stierf. Uit de autopsie bleek dat de jonge hengst geboren was met slechts één functionerende long, waardoor hij ernstige tuberculose kreeg en uiteindelijk stierf aan een longbloeding.
Steve Donoghue zei het volgende over het paard, dat volgens de critici niet moedig genoeg zou zijn: "Hij gaf alles voor me, terwijl hij enorm moet hebben geleden. Geen enkel ander paard heeft zoveel moed getoond als hij."
Humorist werd begraven bij het stallencomplex van zijn fokker, Childwickbury Stud. Zijn graf, voorzien van een grafsteen, wordt nog altijd gedecoreerd met verse geraniums.
Bronnen:
http://www.tbheritage.com
en.wikipedia.org
101 Interesting Facts on the History of Horse Racing, Tony Byles (2014)
![[ img ]](http://boktimg.nl/upload/27743/humorist_(1).jpg){kind=link}