Elisa2 schreef:Fokken is dus niet zomaar gokken als je je aan het genotype houdt. Bovendien is het ook niet paard A x paard B en je krijgt C. Nee wat er in de moederlijn zit is ook enorm belangrijk qua maat en genen. Daar kunnen dus genen zitten die je niet ziet (fenotype) maar die er wel zijn (genotype) en waar een serieuze fokker ook rekening mee houdt door de moederlijnen uit te pluizen.
Daarnaast houdt je ook rekening met erfelijke gebreken, ook daar kun je veel informatie van uit een moederlijn halen en sommige stamboeken fokken op gezondheid. Een functioneel en gezond paard heeft een veel betere overlevingskans dan een samengevoegd raapsel wat niet gezond is.
Overbouwd moet je nooit willen..komt veel te veel gewicht op de voorhand. Het is niet voor niks dat er zoveel quarters en paints op jongere leeftijd al kapot zijn aan de voorbenen.
Ik vind dat er nu wel heel makkelijk met 'genotype' geschermd wordt, terwijl 99,99% van die genen überhaupt niet bekend zijn. := Zelfs voor kleuren zijn nog niet eens alle genen bekend, en zelfs als wel alle genen bekend zouden zijn, blijft er nog een mate van onzekerheid over de allellen die daadwerkelijk worden vererfd en hoe die samenwerken met andere genen. Je kunt je als fokker nog zo bezighouden met prestaties en fenotype, zolang je niet weet wat er daadwerkelijk onder de motorkap zit, blijft het tot op zekere hoogte puur gokken op wat het fenotype je vertelt, en kun je altijd nog voor verrassingen komen te staan. Zo hebben wij ook een gedrocht van een paard gehad uit een stermerrie uit een goede moederlijn, en een ukkie van krap 1.60 uit een moederlijn die normaliter alleen maar grote paarden gaf.
De vergelijking tussen een gezond stamboekpaard en een ongezonde kruising is natuurlijk ook geen eerlijke vergelijking. Een ongezond stamboekpaard is immers ook een minder lang leven beschoren dan een gezonde kruising, en ik denk dat het WFFS debacle binnen de warmbloedfokkerij of de problematiek met dwerggroei bij Friezen of CPL bij koudbloeden laten laat zien dat stamboekfokkerij óók geen garanties geeft op gezonde dieren die vrij zijn van erfelijke gebreken. Zeker als je met recessieve afwijkingen te maken hebt, kan het generaties duren voordat zoiets naar boven komt. En de kans daarop wordt alleen maar groter als je altijd binnen dezelfde genenpoel blijft fokken.
(Licht) overbouwd an sich lijkt me het probleem niet zo; overbouwd in combinatie met slechte voorbenen wel. Paardachtigen zijn van nature immers meer op de voorhand gebouwd en dat is tienduizenden jaren goed gegaan, alleen zolang wij paarden met zwakke benen (of het nou paints, Shetland pony's of warmbloeden zijn) blijven inzetten voor de fok, blijf je dieren fokken met slechte benen.