Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Citaat:It is concluded that the clinical significance of ossification is almost nil. Ossification is not painful when developing and not thereafter. There is no correlation between navicular disease and ossification of the cartilages either. Orthopedic shoeing is of no significance at all. An unfavorable advice in purchase examinations in sporting horses due to cartilage ossification is not justified in the author's opinion.
Citaat:Paarden lopen in 99% van de gevallen niet kreupel door verbening van het hoefkraakbeen.
De omvang van de verbening speelt daarbij geen enkele rol.
Ik begrijp dat het vervelend is dat ik dat maar blijf herhalen, maar het is gewoon een feit.
In Scandinavië worden lichte koudbloeden gefokt, die ingezet worden voor drafrennen.
Zowel ivm de sport, als ivm de fokkerij worden allerhande gegevens nauwkeurig bijgehouden.
Verbening van het hoefkraakbeen komt bij dit ras veel voor.
In 2014 werd een groot onderzoek opgezet, waarbij 647 koudbloed dravers betrokken waren.
De paarden liepen samen tussen 1973 en 2009 meer dan 23.000 rennen.
Alle paarden werden radiologisch onderzocht, en van alle paarden werd bekeken of ze verbening van het hoefkraakbeen hadden, en indien ja, in welke graad die verbening aanwezig was.
Uiteindelijk werd bekeken of er een verband bestond tussen verbening (eventueel de graad van verbening) en de prestaties in wedstrijden.
De conclusie was:
Citaat:
Ossification of the ungular cartilages does not cause decreased performance in cold-blooded trotters and is therefore most likely not a cause of clinical or subclinical lameness in this breed.
Verbening van het hoefkraakbeen veroorzaakt geen verminderde prestaties bij koudbloed dravers, en is daarom naar alle waarschijnlijkheid niet de oorzaak van klinische of subklinische kreupelheid bij dit ras.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4220060/
Niqui schreef:Ik heb er te weinig verstand van om je te adviseren om er wel of niet mee te fokken. Dat kun je beter aan je dierenarts vragen. Wat ik wel weet is dat de problemen rondom de verbening vaak ernstiger worden voorgesteld dan uit recent onderzoek is gebleken. Bijvoorbeeld: https://www.sciencedirect.com/science/a ... via%3Dihub :Citaat:It is concluded that the clinical significance of ossification is almost nil. Ossification is not painful when developing and not thereafter. There is no correlation between navicular disease and ossification of the cartilages either. Orthopedic shoeing is of no significance at all. An unfavorable advice in purchase examinations in sporting horses due to cartilage ossification is not justified in the author's opinion.
Meestal is er namelijk iets anders aan de hand als een paard met verbening kreupel is. Er lopen al diverse topics over hoefkraakbeen verbening. Hier wordt o.a. het volgende gezegd:Citaat:Paarden lopen in 99% van de gevallen niet kreupel door verbening van het hoefkraakbeen.
De omvang van de verbening speelt daarbij geen enkele rol.
Ik begrijp dat het vervelend is dat ik dat maar blijf herhalen, maar het is gewoon een feit.
In Scandinavië worden lichte koudbloeden gefokt, die ingezet worden voor drafrennen.
Zowel ivm de sport, als ivm de fokkerij worden allerhande gegevens nauwkeurig bijgehouden.
Verbening van het hoefkraakbeen komt bij dit ras veel voor.
In 2014 werd een groot onderzoek opgezet, waarbij 647 koudbloed dravers betrokken waren.
De paarden liepen samen tussen 1973 en 2009 meer dan 23.000 rennen.
Alle paarden werden radiologisch onderzocht, en van alle paarden werd bekeken of ze verbening van het hoefkraakbeen hadden, en indien ja, in welke graad die verbening aanwezig was.
Uiteindelijk werd bekeken of er een verband bestond tussen verbening (eventueel de graad van verbening) en de prestaties in wedstrijden.
De conclusie was:
Citaat:
Ossification of the ungular cartilages does not cause decreased performance in cold-blooded trotters and is therefore most likely not a cause of clinical or subclinical lameness in this breed.
Verbening van het hoefkraakbeen veroorzaakt geen verminderde prestaties bij koudbloed dravers, en is daarom naar alle waarschijnlijkheid niet de oorzaak van klinische of subklinische kreupelheid bij dit ras.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4220060/
Sizzle schreef:Als het een 10 jarige was die veel voor de wagen liep op de weg dan zou ik er niet veel van denken.
Maar een 4 jarige en dan ook nog Fries waarbij dit een bekend probleem is zou ik het risico niet nemen
In deze link staat helemaal onderaan dat ze het terug hebben weten te dringen door fokbeleid, erfelijk dus.
https://www.kfps.nl/Actueel/Nieuws/news ... ewsid=3440
Citaat:Mede op basis van eigen onderzoek is gebleken dat binnen de populatie van Friese paarden verbening van hoefkraakbeen sterk erfelijk bepaald is. Reden dat de jury de afgelopen 12 jaar zeer terughoudend is geweest met de selectie van dergelijke hengsten. Het aantal gevallen is hierdoor sterk teruggelopen. De mate (ernst) waarin verbening voorkomt op de röntgenbeelden is mede bepalend voor de uiteindelijke besluitvorming.
jenli88 schreef:Dat komt niet uit deze onderzoeken dat de verbening vervolgproblemen op zou leveren. Veel paarden, ook springpaarden, hebben het en hebben er nooit last van. Ik heb ooit een dierenarts gesproken die vertelde dat er paarden met verbening op Olympisch niveau deelnemen zonder problemen hiervan te ondervinden. En hij kon het weten, want hij was als dierenarts mee geweest.Bedankt voor deze info. Als je dit leest dan klinkt het weer allemaal goed. Ik heb heel veel gezocht via bokt. De 1 springt 1.50 ermee en de ander is na 1 jaar afgeschreven. Dus zoveel tegenstrijdige berichten dat je inderdaad denkt dat het niet om de verbening zelf gaat maar misschien meer het gevolg van de verbening? Dus de schokken absorberen?
Citaat:KFPS Executive Director, Ids Hellinga
The pattern that we see with horses that suffer from
sidebone is that the paces are significantly shortened,
especially on hard pavement. Lameness is not what
we tend to see.
We estimate that the prevalence of sidebone within
the Friesian breed is 12%. Our study showed a high
heritability: the differences among groups of offspring
is remarkably high, varying from 5% to 40% however,
based on limited numbers of offspring.
Our policy in terms of selection is that stallions who
have sidebone have little chance to be approved.
Only in cases of extreme quality may such a stallion
be selected. During the last 5 years, no stallion with
sidebone has been approved.