maria1990 schreef:Er zijn genoeg merries met kissing spines waarmee gefokt wordt waar de eigenaar zelf niet van op de hoogte zijn dat ze kissing spines hebben omdat die merries niet op de röntgenfoto's zijn gezet. Dus het is maar net hoe je dat zelf bekijkt. Ik hoop dat er nu mensen gaan reageren die wel verstand van zakken hebben ;)
De echt goede merries zijn zeker weten wel (prok) gekeurd met hals en rug foto's.
Mijn merrie heeft ook een fijne bloedlijn (Don Shufro x Jazzx Contango) en was bedoeld voor de fokkerij tot ik haar perse wilde.
En had dus alle keuringen doorstaan.
Ze heeft op 4 jaar een veulen gebracht, waarvan ik met trots kan zeggen dat hij bij een GP ruiter staat. (zo stoer :+ )
Maar helaas heeft de merrie daarna zo'n groei speurt gemaakt dat met het sluiten van de wervels er zenuwen klem zijn komen te zitten, waardoor ze kleine neurologische afwijkingen heeft.
Ik kon haar als dressuurpaard niet meer gebruiken, dus heb ik haar naar Frankrijk gebracht om lekker paard te zijn op 42 HA. Volgens SMCD Heesch kon ik nog wel een veulen met haar fokken, maar ik duf het niet.
Ik weet niet of het erfelijk is, ik denk van niet maar ik ben geen arts. En ik zou het de merrie ook niet aan kunnen doen. Er komt zoveel kijken bij een dracht.... Als je al kijkt naar wat een gewicht ze extra mee moeten dragen... Ik heb al zoveel langdurige fokkies op hun kogels zien lopen... en die hoefde alleen maar een veulen te dragen en verder geen arbeid. Het is gewoon best een zware klus voor een merrie, imo.
Dus bedenk je gewoon goed van te voren wat je ermee wilt bereiken....
Wil je het veulen voor jezelf houden of verkopen?
Wil je de merrie als sportpaard kunnen blijven gebruiken of is het niet zo erg als dat misschien niet meer kan?
Er is altijd een risico dat je merrie of veulen verliest (ook als ze wel gezond zijn).
Wat zeggen je artsen ervan?
Als je alles goed afgewogen hebt en je wil het nog steeds, kan niemand je tegenhouden toch....