Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-19 20:10

Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-19 20:10

Hallo allemaal. Dit is een goedgekeurd schaduwaccount.

Terwijl ik dit typ schiet ik al weer vol tranen. Ik verwacht niet van bokt dat hier de keuze gemaakt zal worden maar ik heb vooral behoefte om er over te praten. Eventueel ervaringen te delen met mensen die voor dezelfde keuze hebben gestaan.

Ik ben begin 30 en heb een hele lieve vriend van begin 40. We zijn reeds 6 jaar samen waarvan we bijna 4 jaar in Nederland wonen. Mijn vriend is niet van Nederlandse afkomst. Onderling spreken wij Engels. Dit is niet zijn moederstaal. Zijn moederstaal spreek ik zelf matig.
We hebben een stabiele goede relatie en beide een vaste baan.

Na 2 jaar lang twijfelen hebben we eigenlijk soort van besloten dat we geen kinderen willen. Of in ieder geval nu niet. Gezien de leeftijd van mijn vriend betekend dat soort van helemaal niet. Hoewel we veel twijfels hebben vinden we het leven dat we nu hebben prima en zijn we gelukkig samen. We hebben alle vrijheid en financieel kunnen we gewoon goed rondkomen en lekker verre reizen maken.

Vanwege onze twijfel ben ik wel gestopt met anticonceptie en omdat ik me daar veel beter bij voelde, niet meer aan begonnen. Mijn vriend werd soort van lichtelijk ontvlambaar toen ik over steriliseren begon en dus werden het condooms. En hier ging het fout...

Inmiddels 2 weken geleden ben ik er achter gekomen dat ik zwanger ben. Ik ben nu 8 a 9 weken. De reden dat we er achter kwamen (behalve dat ik dus geen menstruatie had) is omdat ik echt honds en honds beroerd ben. Misselijk, duizelig, heel erg moe. Had ik misselijk al genoemd? Ow en mijn borsten doen pijn haha maar dat is nou niet het ergste van alles.

Maar nu komt dus het grote probleem. Wat gaan we doen? We hebben het er samen veel over en hebben inmiddels ook professionele hulp in geschakeld.
Abortus, ik ben er niet op tegen maar vind het toch wel een heel lastig besluit nu er iets in mijn buik groeit. Ook omdat we altijd zo getwijfeld hebben. Maar we hadden besloten dat we geen kinderen willen, dat veranderd op zich niet opeens omdat ik zwanger ben.
Houden met alle gevolgen van dien. Mijn moedernatuur roept heel hard in mij dat dit de enige optie is. Het lijkt me heel mooi om een kleine mini mensje van ons samen te hebben en te zien opgroeien. Maar daar komt natuurlijk wel veel bij kijken! Kunnen en willen we dit?

We vliegen beide van het een in het ander. Hadden we het maandag nog over hoe dat we het in zouden kunnen richten en het financieel rond kunnen maken, hebben we het gister vrij diep over de abortus, de methodes en de impact.

We willen helemaal achter onze keuze staan. Dit zal heel lastig gaan worden want ik denk dat we altijd zullen blijven twijfelen.

Zoals gezegd zoek ik hier niet het antwoord maar wil ik er graag over praten en zijn er misschien mensen die voor dezelfde keuze hebben gestaan. Ik zou het erg waarderen als hier geen discussie komt over abortus zelf (voor en tegen standerds). De situatie is echt al moeilijk genoeg.

Laatst bijgewerkt door Dani op 28-09-19 08:07, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Toegevoegd dat dit een goedgekeurd SA betreft.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:17

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 27-09-19 20:17

Ik ga je geen meningen geven, en ik hoop dat heel weinig anderen dit doen. Maar ik wil je wel alle sterkte van de wereld wensen, en je vertellen dat er geen foute keuze is

**Geplaatst**: 27-09-19 20:17

Geplaatst: 27-09-19 20:17

Je staat op een punt in je leven waarop wát je ook kiest, het enorm veel impact gaat hebben.

Praat er samen over, maar luister vooral ook heel erg naar je eigen hart. Het kan zijn dat jullie meningen hierover uiteen gaan lopen. En jij draagt het kindje in jouw buik: het is hoe dan ook jouw besluit wat je daarmee doet. Het zou mooi zijn als jullie daar samen uitkomen, maar luister echt naar je eigen gevoel en hoofd. Dat moet in je beslissing leidend zijn, niet zijn hart/hoofd.

Sterkte, je mag altijd PBen: ik heb ervaring met abortus.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:22

Geplaatst: 27-09-19 20:22

Moeilijk.. Zelf gelukkig nooit voor zo'n keuze gestaan. Wat je ook kiest, zorg dat je volledig achter je keuze staat (en je partner ook natuurlijk.. Maar in de eerste plaats jij), dan is het sowieso de juiste beslissing. Veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 27-09-19 20:22

Geplaatst: 27-09-19 20:22

Maar wacht even, je twijfelde over of je wel of geen baby wilde, daarom stopte je met je anticonceptie en nu twijfel je of je het wil houden?

Kinderen zijn het vreselijkste en mooiste wat me is overkomen. Dat gaat niet helpen bij je twijfels maar ik snap je topic niet zo goed, zeker omdat je al professionele hulp hebt. Ik ga deze beslissing niet voor je nemen.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:24

Geplaatst: 27-09-19 20:24

Meer dan dertig jaar geleden overkwam mij dit ook. Ondanks de trouw geslikte pil was ik ineens zwanger. Mijn 'partner' wilde geen kinderen en onze relatie was wat twijfelachtig van zijn kant. Heb drie dagen gehuild (bij mijn ouders) en hoewel iedereen zei dat ik beter een abortus kon laten plegen, heb ik dat niet gedaan. Ik ging ervan uit dat ik het kind alleen zou moeten opvoeden. Uiteindelijk hebben zijn ouders veel druk uitgeoefend en zijn we getrouwd.

het was geen goed huwelijk, ook al was hij wel dol op zijn zoon, maar hij wist niet echt wat hij ermee moest. Daarna kwam 8nogal wat te snel) met zijn instemming een tweede (zoon) en uiteindelijk een ongeplande derde (dochter).

Inmiddels zijn we gescheiden; we pasten ook echt niet bij elkaar. Maar ik ben nog elke dag blij met mijn (niet heel makkelijke) kinderen, die inmiddels volwassen zijn.

DE keus is aan jou, maak hem voor jezelf.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:24

Geplaatst: 27-09-19 20:24

Ik kan me hier melden. Wij hadden besloten het bij twee kinderen te houden en mijn man stond ingepland voor een vasectomie. 2 dagen voor de operatie kwamen we er achter dat ik zwanger was. Shock is denk ik de beste omschrijving die ik kan geven van de eerste periode. We hebben ook echt een aantal weken getwijfeld wat te doen. Hebben zelfs een afspraak gehad bij het ziekenhuis voor abortus waar er gekeken werd wat de mogelijkheden waren en we werden voorgelicht over de abortus. Daar hebben ze toen ook een echo gemaakt en op dat moment drong het tot me door dat ik een abortus niet kon doorzetten en er voor wilde gaan. Gelukkig steunde mijn man mij hier in en inmiddels ben ik dus 22 weken zwanger van nummer 3. Nog steeds bekruipt me af en toe het gevoel dat ik niet weet hoe we dit gaan klaarspelen met alle andere dingen die op dit moment ook gaande zijn in ons leven maar voor ons was dit de keuze die het beste voelde dus waar we volledig voor gaan. Het word zwaar, dat weten we, maar we weten ook dat we dit samen aan kunnen.
De beste tip die ik je kan geven is dus om met een arts te gaan praten (evt den abortuskliniek) om je goed voor te laten lichten en vooral heel erg goed met elkaar te blijven praten. Maak een pro- en con- lijstje. Maar bedenk je vooral dat hierin geen foute keuze is, alleen een keuze die voor julie beter voelt dan de andere. Hoe dan ook is het jullie keuze en zolang die voor jullie goed voelt is dat de goede keuze.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:26

Geplaatst: 27-09-19 20:26

Denk met jou hart en niet met jou hoofd. Want ook al beslis je iets met jou verstand, dat gevoel steekt uiteindelijk toch weer de kop op. Of je het nu houd of niet. Je hebt nog enkele weken om na te denken. Volg jullie gevoel.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:28

Geplaatst: 27-09-19 20:28

Ik ga mee met MarcoBorsato. Ik snap het ook niet goed. Ook een soort van verantwoordelijkheid mis ik wel een beetje in dit verhaal.

Al zou ik de laatste zijn die je een abortus zou "verbieden". Ik ben zelf in verwachting (wel gepland / gewenst) en kan me momenteel niet zo goed verplaatsen in het feit dat je een minimensje niet zou willen... Wat je ook beslist, veel sterkte.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:29

Geplaatst: 27-09-19 20:29

Wat een poedersuiker... Heb er verder geen ervaring mee, maar wil je wel even meegeven dat er geen goede of foute keuze is. Heel, heel veel sterkte!/

**Geplaatst**: 27-09-19 20:29

Geplaatst: 27-09-19 20:29

Jij bent de enige die het antwoord weet. Ik vind het supergoed dat je een topic opent om je ei kwijt te kunnen, maar laat je alsjeblieft niet 'overhalen' tot een bepaalde keuze. Het antwoord zit in jou/jullie. Wens je het allerbeste. Zoals hierboven gezegd; er is geen foute keuze en het is aan jullie om de beslissing te maken. Veel liefs!

**Geplaatst**: 27-09-19 20:33

Geplaatst: 27-09-19 20:33

Ik heb ook voor die keuze gestaan; althans eigenlijk niet. In mijn geval een andere reden. In mijn omgeving was het een paar x goed fout gegaan en dan besef je wat voor impact dat op je leven kan hebben. Het was wikken en wegen en eigenlijk ook besloten het niet te doen. Ik had geen (natuurlijke) kinderwens, mijn man was veel weg voor zijn werk en we hadden het samen ook eigenlijk wel heel leuk.

Maar ik was wel gestopt met de pil (al een tijdje na jaren omdat al die hormonen in mijn lijf iedere x me best wel tegenstonden). En inderdaad condooms gebruikt in die periode.
Toen bleek ik plots ook zwanger. Had er ook geen idee van tot ik me plots ook "raar" begon te voelen.
Voor ons was er geen twijfel of we het zouden houden. We hadden een stabiele relatie al zo'n 12 jaar, maar juist omdat we hadden besloten er niet voor te gaan heb ik me erg moeten aanpassen en wennen aan dat zwanger zijn. Ik was ook ontzettend ziek in die 9 maanden en leefde beslist niet op een roze wolk.

Ik had zelfs gedurende mn zwangerschap nog geen moedergevoel. Ik voelde me alsof er in een verkeerd lichaam een alien in mij groeide. Maar dat was meteen voorbij na de bevalling en op dat moment was ik direct op en top moeder met alles erop en eraan. Ik ben nog steeds "moedertje natuur" dankbaar dat het zo is gebeurd, want als ik het zelf had moeten besluiten was het vrees ik nooit gebeurd. Ik zou mijn dochter voor geen goud meer willen missen.

Ik weet niet of je met dit verhaal wat kunt; het blijft natuurlijk altijd je eigen besluit. Sterkte daarmee.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:34

Geplaatst: 27-09-19 20:34

RyanneZarita schreef:
Ik ga mee met MarcoBorsato. Ik snap het ook niet goed. Ook een soort van verantwoordelijkheid mis ik wel een beetje in dit verhaal.

Ze gebruikten toch condooms. Dat is net zo goed een voorbehoedsmiddel. Dat TS zich beter voelt zonder hormonen en daarom geen hormonen meer wil nemen kan ik me prima voorstellen.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:34

Geplaatst: 27-09-19 20:34

lizy29 schreef:
RyanneZarita schreef:
Ik ga mee met MarcoBorsato. Ik snap het ook niet goed. Ook een soort van verantwoordelijkheid mis ik wel een beetje in dit verhaal.

Ze gebruikten toch condooms. Dat is net zo goed een voorbehoedsmiddel. Dat TS zich beter voelt zonder hormonen en daarom geen hormonen meer wil nemen kan ik me prima voorstellen.

Ik ook. Maar er staat 'vanwege die twijfel'.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:35

Geplaatst: 27-09-19 20:35

lizy29 schreef:
Ze gebruikten toch condooms. Dat is net zo goed een voorbehoedsmiddel. Dat TS zich beter voelt zonder hormonen en daarom geen hormonen meer wil nemen kan ik me prima voorstellen.

In mijn geval toch ook niet goed genoeg

**Geplaatst**: 27-09-19 20:39

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 27-09-19 20:39

Ach, ook de pil is niet absoluut veilig. Ik werd er gewoon zwanger mee naa ruim een jaar trouw slikken.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:40

Geplaatst: 27-09-19 20:40

Je gaat hier waarschijnlijk veel meningen krijgen die flink uiteen lopen. Abortus is nog altijd een gevoelig onderwerp. Maar laat je geen schuldgevoel aanpraten door mensen die willen dwingen het te houden. De enigste die daadwerkelijk een beslissing hierover mag maken zijn jij en jouw man, maar denk erover dat jij degene bent die het 9 maanden moet volhouden.

Laatst bijgewerkt door Saranghea op 27-09-19 20:41, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-09-19 20:40

Geplaatst: 27-09-19 20:40

MarcoBorsato schreef:
lizy29 schreef:
Ze gebruikten toch condooms. Dat is net zo goed een voorbehoedsmiddel. Dat TS zich beter voelt zonder hormonen en daarom geen hormonen meer wil nemen kan ik me prima voorstellen.

Ik ook. Maar er staat 'vanwege die twijfel'.

Ja en dat ze zich beter voelde zonder pil en dus nadat de beslissing genomen was niet meer aan de pil wilde en voor condooms koos. Niets onverantwoordelijks dus maar gewoon een bewuste keuze om alvast te stoppen met de pil en condooms te gebruiken en bij de definitieve nee het te houden bij condooms. Vind het dus erg veroordelend en oneerlijk tegenover TS om haar onverantwoordelijk te noemen.

Overigens kan ik me ook heel goed voorstellen dat mensen heel gelukkig zijn zonder kinderen. Vind dat altijd zo'n dooddoener dat kinderen echt je leven verrijken. Echt ik geniet van mijn kinderen maar vind het ook gewoon superzwaar met momenten en durf gerust te zeggen dat ik zonder ze niet minder gelukkig zou zijn geweest.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:41

Geplaatst: 27-09-19 20:41

DeMolenhoek schreef:
Denk met jou hart en niet met jou hoofd. Want ook al beslis je iets met jou verstand, dat gevoel steekt uiteindelijk toch weer de kop op. Of je het nu houd of niet. Je hebt nog enkele weken om na te denken. Volg jullie gevoel.

Precies

**Geplaatst**: 27-09-19 20:41

Geplaatst: 27-09-19 20:41

Ik heb hiervoor gestaan toen ik 23 was. We woonden echt nog maar net 2 maanden in ons huis. Wij wilden wel kinderen, maar eigenlijk nog niet op dat moment. Hier ook over beide opties getwijfeld. Ik bleek alleen al ruim 14 weken zwanger op de echo en na het zien van die echo hebben we besloten het te laten komen. Nog steeds erg blij mee.

Nu ben ik 35 jaar en hebben we twee kinderen van bijna 9 en bijna 12. Ons gezin is echt compleet en ik zou er niet meer aan moeten denken aan nog een kindje. Mocht ik nu onverhoopt zwanger raken, dan zou ik wel de keuze voor abortus of overtijdsbehandeling maken.

Het is een keuze die alleen jullie kunnen maken. Ik vind het wel heel erg goed dat jullie professionele hulp hebben ingeschakeld. Bedenk je wel dat als je voor abortus gaat, je 5 dagen bedenktijd hebt. Maar inderdaad laat je niet overhalen tot een beslissing, maar maak die beslissing samen met je vriend.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:42

Geplaatst: 27-09-19 20:42

Wanneer een keuze zó moeilijk is, is er niet één goed en één fout. Ze zijn beide goed, maar de consequenties zijn anders.
Ik heb zelf heel laat en in mn eentje een kind gekregen. Dat was de eerste anderhalf jaar megazwaar en voelde soms als de hel.
Het is niet persé leuk en mooi. En ook met zn tweeën vast nog heel zwaar. Ik heb ook alle begrip voor mensen die er niet voor kiezen.
Maar zelfs als het zwaar is, komt het uiteindelijk goed.
Doe vooral waarvan jullie voelen dat het goed is.

**Geplaatst**: 27-09-19 20:42

Geplaatst: 27-09-19 20:42

Hevonen schreef:
Ach, ook de pil is niet absoluut veilig. Ik werd er gewoon zwanger mee naa ruim een jaar trouw slikken.

De enige veilige optie is geheelonthouding. Al het andere geeft een risico....

**Geplaatst**: 27-09-19 20:43

Geplaatst: 27-09-19 20:43

MarcoBorsato schreef:
lizy29 schreef:

Ze gebruikten toch condooms. Dat is net zo goed een voorbehoedsmiddel. Dat TS zich beter voelt zonder hormonen en daarom geen hormonen meer wil nemen kan ik me prima voorstellen.

Ik ook. Maar er staat 'vanwege die twijfel'.

Inderdaad, vanwege de twijfel. Ik heb het gelezen als: gestopt omdat ik wel kinderen wilde, dan wilden we het toch niet meer en gebruikten we condooms / ik had niet echt zin meer om terug te beginnen met de pil. Vind ik niet erg doordacht overkomen.

Daarnaast is gewoon algemeen bekend dat condooms niet zo betrouwbaar zijn als de pil.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-19 20:48

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-19 20:48

Ik ben al zeer jong begonnen met de pil omdat ik veel problemen had met mijn menstruaties. Ik ben gestopt met de pil toen we twijfel hadden. Een deel om mijn lijf vast de kans te geven te resetten mochten we voor kinderen kiezen en deels omdat ik last had van de hormonen. Dit voelde zoveel beter dat ik nooit meer begonnen ben. We hebben altijd condooms gebuikt in die 2 jaar en dit is al die tijd goed gegaan. Staat verder ook los van de discussie denk ik.

Bedankt voor jullie lieve reacties. Het is inderdaad echt om mijn hart te luchten. De keuze zal echt bij ons liggen en die verwacht en wil ik ook niet van bokt halen. Maar gezien de gevoeligheid van het onderwerp kan ik dit niet met iedereen bespreken zeg maar... En als er mensen ervaringen hebben met deze keuze kan het me wel helpen denk ik om er over te praten.

Mijn vriend is zelf ook enorm in twijfel maar zal wel achter mijn keuze staan mocht ik die maken. Vooral omdat abortus mijn lijf betreft is hij hier heel begrip vol in.

We hebben inmiddels al enkele gesprekken gehad met een prof en zijn ook al in de kliniek geweest voor een intake om alles te bekijken en bespreken maar we zijn nog niet tot een keuze gekomen. De 5 dagen bedenk tijd zijn dus geen probleem, mochten we daarvoor kiezen.
De keuze zelf maken is een ander verhaal...

Laatst bijgewerkt door Twijfelmam op 27-09-19 20:50, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-09-19 20:49

Geplaatst: 27-09-19 20:49

Lastige keuze ts.

Goeie tips zijn al voorbij gekomen. Probeer naar je hart te luisteren.
En bedenk ook dat je altijd zult twijfelen tot de keuze definitief is en dan pas kun je er vrede mee hebben.

Je kan jezelf afvragen:
Kan onze relatie een kindje aan
Kan ik leven met een abortus
Mocht se relatie het niet aan kunnen wil ik dan het kind zelf opvoeden
Wil en kan ik een kind opvoeden

Hoe zie je jezelf over 30 jaar.