Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-09-19 16:47

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 03-09-19 16:47

Wij hebben een whatsapp groepje aangemaakt voor eenzame noord Hollandse bokkers.
Zo nu en dan appen we heen en weer.
En er zijn al 2 keer ontmoetingen samen geweest die geslaagd waren.
Heel vrijblijvend is het verder.
Dus heeft er nog iemand behoefte aan dan ben je welkom hoor.

Sterkte fleurtjeuh, rotgevoel

**Geplaatst**: 05-09-19 14:31

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 05-09-19 14:31

Pfff waarom doe ik dat dan ook..
Ik heb aan haar gevraagd waarom ze het zo heeft afgekapt.
Haar antwoord(kort samengevat) : ze heeft een te druk leven om een vriendschap op te bouwen..

Fijn is dat.. Waarom vraag ik het dan ook

**Geplaatst**: 05-09-19 14:38

Geplaatst: 05-09-19 14:38

fleurtjeuh schreef:
Pfff waarom doe ik dat dan ook..
Ik heb aan haar gevraagd waarom ze het zo heeft afgekapt.
Haar antwoord(kort samengevat) : ze heeft een te druk leven om een vriendschap op te bouwen..

Fijn is dat.. Waarom vraag ik het dan ook

Waarom trek he het je zo aan?
Ik lees het helemaal niet als negatief naar jou toe :(:)

Tijd voor een nieuw hoofdstuk..

**Geplaatst**: 05-09-19 14:39

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 05-09-19 14:39

Ik vind het een eerlijk antwoord. Heeft niks met jou te maken, het is niet dat ze je niet aardig vond.

**Geplaatst**: 05-09-19 14:43

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 05-09-19 14:43

Nee dat weet ik ook wel..
Maar blijkbaar betekent ze meer voor mij, dan ik voor haar.
En dat is hetgene dat pijn doet.
Ik heb haar altijd gezien als mijn beste vriendin en ik heb nooit meer iemand zo gekend zoals zij.

**Geplaatst**: 05-09-19 17:54

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 05-09-19 17:54

Een vriendschap kan ook uitgaan. Dan is het tijd. Trek je er niets van aan ,je hebt nu ruimte voor een nieuwe vriendschap!

**Geplaatst**: 06-09-19 13:18

Geplaatst: 06-09-19 13:18

ohhhh jeetje wat herkenbaar sommige stukjes.

Altijd veel moeite gedaan om contacten te onderhouden, tot ik vorig jaar een ongeluk kreeg en toen bleek dat de meeste het lieten afweten. Gelukkig het ik een hele lieve zorgzame man, als ik die niet had gehad het afgelopen jaar. Zelfs familie kwam nagenoeg niet langs, niet eens bellen of appen. En dat breekt me nu op, daarom vorige week een intake gesprek gehad bij een psycholoog, ben benieuwd of dat gaat helpen. Door het ongeluk kan ik nog niet goed lopen en ook rijden lukt nog niet, normaal kon ik daar mijn energie in kwijt. Wel ben ik weer aan het werk, maar ja best lastig als je collega's nu heeeeeel vriendelijk het gezellig doen, terwijl ze nooit de moeite hebben genomen om eens langs te komen oid.

**Geplaatst**: 07-09-19 10:12

Geplaatst: 07-09-19 10:12

diesuus schreef:
ohhhh jeetje wat herkenbaar sommige stukjes.

Altijd veel moeite gedaan om contacten te onderhouden, tot ik vorig jaar een ongeluk kreeg en toen bleek dat de meeste het lieten afweten. Gelukkig het ik een hele lieve zorgzame man, als ik die niet had gehad het afgelopen jaar. Zelfs familie kwam nagenoeg niet langs, niet eens bellen of appen. En dat breekt me nu op, daarom vorige week een intake gesprek gehad bij een psycholoog, ben benieuwd of dat gaat helpen. Door het ongeluk kan ik nog niet goed lopen en ook rijden lukt nog niet, normaal kon ik daar mijn energie in kwijt. Wel ben ik weer aan het werk, maar ja best lastig als je collega's nu heeeeeel vriendelijk het gezellig doen, terwijl ze nooit de moeite hebben genomen om eens langs te komen oid.

Het is inderdaad zo dat je,als je geruime tijd ziek wordt, merkt wie wel je echte vrienden zijn en wie niet.

**Geplaatst**: 12-11-19 00:58

Geplaatst: 12-11-19 00:58

Ik schop het topic even omhoog.
Ik merk dat ik me de afgelopen tijd weer meer eenzaam voel. Ik ben redelijk actief qua werk en alles, maar voel weinig aansluiting en mis het hebben van een echte goede vriendin. (Ik heb er 1 maar die woont ver weg)
Ik vind het ook lastig om een gelijkwaardige vriendschap aan te gaan, heel vaak ben ik voor iemand het luisterend oor -wat ik overigens met liefde ben- maar kan ik niet mijn ei kwijt.
Ik begin ook steeds maar aan mijzelf te twijfelen, dat het aan mijn persoonlijkheid ligt. Ik denk ook dat ik best wel een complex persoon ben. Toch, die ene goede vriendin, wij zitten volledig op 1 lijn, dus voor sommige mensen ben ik te begrijpen.

Ik ben wel benieuwd of mensen dat herkennen, ongelijkwaardige vriendschappen. En hoe je daarmee dealt.

**Geplaatst**: 12-11-19 01:20

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 12-11-19 01:20

Klinkt hetzelfde als dat ik ben independence,

Voor mijn gevoel komt vriendschap vaak vanuit mijn kant, ik heb moeite om grenzen aan te geven, en mensen maken daar graag gebruik van, ik moet eerlijk zeggen dat ik momenteel door een heel zware periode ga in mijn leven, en er nu achter kom wie Mn “echte” vrienden zijn... kan ze nog op een hand tellen, ik vraag never nooit om hulp, voel me daar al snel bezwaard toe, maar andersom is niks te gek... kan ik 100,- lenen sharon? Ja tuurlijk neem maar, kun je me komen halen? Ja geen probleem, Hoelaat en waar? Kun je me brengen? Ja sure, zeg maar Hoelaat en ik zal er zijn.... zo maken mensen misbruik van mij... ik doe dit met alle plezier voor iedereen, maar als er dan één keer iets terug gevraagd word door mij, dan is het teveel moeite of geeft niemand thuis.

So, ik heb veel vriendschappen verloren afgelopen periode, en voel soms wel alleen ja... maar ik hou wel in Mn achterhoofd dat alleen goede mensen mijn vriendschap verdienen, en laat me niet meer misbruiken (zeg ik nu voor de 100e) keer, want deze dombo is al zo vaak op der bek gegaan.

Anyway, liever alleen, dan mensen die mij gebruiken

**Geplaatst**: 12-11-19 09:01

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 12-11-19 09:01

Herkenbaar hier, maar 1 vriendin. En had nog een goede vriendin maar daar hoor ik laatste jaren niks meer van. Als we afspreken meld ze af, en maakt ze geen nieuwe. Nou dan niet..

De paardenvriendinnen die ik heb wonen ook nog wat verder weg..

**Geplaatst**: 12-11-19 13:04

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 12-11-19 13:04

Ik snap wel wat je zegt hoor, Sharon. Maar soms denk ik wel dat ik liever een paar vriendinnen heb die inderdaad misbruik van mijn goedheid maken, maar dat ik wel het gevoel heb dat ik mensen om me heen heb.

**Geplaatst**: 12-11-19 15:08

Geplaatst: 12-11-19 15:08

Independence schreef:
Ik snap wel wat je zegt hoor, Sharon. Maar soms denk ik wel dat ik liever een paar vriendinnen heb die inderdaad misbruik van mijn goedheid maken, maar dat ik wel het gevoel heb dat ik mensen om me heen heb.

Nee joh! Onbetrouwbare "vrienden"kun je missen als kiespijn! Heb je geen paard,hond,of ander dier waar je je tijd aan kunt besteden? Die zijn vrijwel altijd dankbaar voor liefde en aandacht die ze krijgen. Dankzij hen krijg je meer zelfvertrouwen en menselijke vrienden die jou waard zijn komen dan ook!

**Geplaatst**: 13-11-19 23:25

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 13-11-19 23:25

Ik heb een hond en een paard en daar ben ik heel blij mee. Daarnaast heb ik ook angst- en depressieklachten waar ik af en toe graag even over zou willen spuien en dát kan dan weer niet bij de hond of het paard.

Ik had gelukkig wel een gezellige middag met een paardenvriendin, ik moest nog even de stad in en vroeg of ze mee wilde dus zijn we samen gegaan. Heb ergens ook voorzichtig durven zeggen dat ik me soms best wel alleen voel en zij vertelde dat ze dat gevoel herkent. Dus twee eenzame zielen samen op pad :')

**Geplaatst**: 14-11-19 00:32

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 14-11-19 00:32

Je mag me altijd een Pb sturen Independence als je wil spuien over je “dingen” is misschien niet zo als dat je echt met iemand praat, maar misschien lucht het op voor je.

En hopelijk kunnen jij en je paardenvriendin wat vaker afspreken, kennelijk hebben jullie daar beide wel wat aan

**Geplaatst**: 29-01-20 01:06

Geplaatst: 29-01-20 01:06

Ik kom dit topic weer even uit het stof halen.
Ik heb momenteel een ingewikkelde situatie met de paardenvriendin waar ik eerder over schreef. Eigenlijk liep het een tijdje goed, maar de laatste weken krijg ik het gevoel dat het initiatief altijd bij mij vandaan moet komen.
Hoe meer ik over haar als persoon en over de vriendschap na ga denken, hoe meer twijfels ik krijg. Ik heb van kinds af aan een beste vriendin gehad, maar op het moment dat ik openheid gaf over mijn depressie en andere zaken, heeft ze me enorm laten zitten en wilde ze geen contact meer. Sinds kort besef ik me dat de huidige vriendin enorm veel lijkt op haar. Fysiek sowieso, maar qua karakter ook wel. En dat maakt me wel een beetje angstig: ben ik nu weer in een ongelijkwaardige vriendschap beland?

Daarnaast heb ik nog altijd contact met een vrouw die ik ken van therapie. We weten van elkaar dat appen niet ons sterkste punt is en dat reacties soms lang kunnen duren. Ook bij haar moet ik steeds het initiatief nemen. Een tijdje geleden had ik haar geappt over een heftige gebeurtenis. Daar kwam minimale reactie op. Later heb ik haar nog weer eens geappt, met het voorstel om weer eens af te spreken, maar daar heb ik geen reactie op gekregen.

Dit alles maakt me enorm eenzaam, waardoor ik me ook weer depressiever voel.
Ben ik te claimerig, of zie ik de situatie verkeerd en zit ik in de slachtofferrol? Of zie ik het wel goed, en ben ik gewoon niet interessant?

**Geplaatst**: 29-01-20 12:19

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 29-01-20 12:19

Misschien verwacht je direct te veel van mensen.Vriendschappen doorlopen soms een groeiproces,ze kunnen steeds beter worden maar ook juist wegzakken.I.t.t. relaties is enige mate van vrijblijvendheid wel iets wat eigen is aan vriendschappen denk ik.

**Geplaatst**: 11-02-20 13:29

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 11-02-20 13:29

Ik heb in de tussentijd mijn gevoel eens besproken met een stalgenootje die ons beide kent. Zij bevestigde mijn gevoel, het was haar ook opgevallen dat zij erg weinig moeite voor mij doet.
Nu wil ik het dus wel bespreken, maar dat vind ik ook wel lastig. Ik heb heel veel over om deze vriendschap te redden, maar als zij in de verdediging schiet, dan weet ik niet of het nog wel goed komt

**Geplaatst**: 11-02-20 15:17

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 11-02-20 15:17

Een vriendschap is geen relatie, maar de overeenkomst is wel dat het van 2 kanten moet komen. Als je het gevoel hebt dat die ander niet meer wil, nou jammer dan, je krijgt dan ruimte en tijd voor een leukere vriendschap die wel van 2 kanten komt.

**Geplaatst**: 11-02-20 15:34

Geplaatst: 11-02-20 15:34

Independence schreef:
Ik heb in de tussentijd mijn gevoel eens besproken met een stalgenootje die ons beide kent. Zij bevestigde mijn gevoel, het was haar ook opgevallen dat zij erg weinig moeite voor mij doet.
Nu wil ik het dus wel bespreken, maar dat vind ik ook wel lastig. Ik heb heel veel over om deze vriendschap te redden, maar als zij in de verdediging schiet, dan weet ik niet of het nog wel goed komt

Niet aanvallend bedoeld, maar als ik lees dat je wel eens wil spuien over “angst- en depressieklachten”, dan vind ik dat je ook wel gelijk een hele zware claim op een vriendschap legt. Ik zou daar ook geen zin hebben bij iemand die ik net ken. Ik heb vriendschappen die al 10-20+ jaar lopen, zij kunnen mij bij nood en dood en nacht en ontij bellen. Maar om daar nou mee te beginnen, nee, daar bedank ik voor. Ik ga een vriendschap aan om samen leuke dingen te doen, niet om als onbezoldigd psycholoog te fungeren.

**Geplaatst**: 11-02-20 16:02

Geplaatst: 11-02-20 16:02

Roodvos schreef:
Independence schreef:
Ik heb in de tussentijd mijn gevoel eens besproken met een stalgenootje die ons beide kent. Zij bevestigde mijn gevoel, het was haar ook opgevallen dat zij erg weinig moeite voor mij doet.
Nu wil ik het dus wel bespreken, maar dat vind ik ook wel lastig. Ik heb heel veel over om deze vriendschap te redden, maar als zij in de verdediging schiet, dan weet ik niet of het nog wel goed komt

Niet aanvallend bedoeld, maar als ik lees dat je wel eens wil spuien over “angst- en depressieklachten”, dan vind ik dat je ook wel gelijk een hele zware claim op een vriendschap legt. Ik zou daar ook geen zin hebben bij iemand die ik net ken. Ik heb vriendschappen die al 10-20+ jaar lopen, zij kunnen mij bij nood en dood en nacht en ontij bellen. Maar om daar nou mee te beginnen, nee, daar bedank ik voor. Ik ga een vriendschap aan om samen leuke dingen te doen, niet om als onbezoldigd psycholoog te fungeren.

Voor mij mag een vriendschap best wel in de diepte gaan. Ik heb juist eerder een hekel aan heel oppervlakkige contacten.Maar uiteraard is iedereen anders.

**Geplaatst**: 11-02-20 16:46

Geplaatst: 11-02-20 16:46

Roodvos schreef:
Independence schreef:
Ik heb in de tussentijd mijn gevoel eens besproken met een stalgenootje die ons beide kent. Zij bevestigde mijn gevoel, het was haar ook opgevallen dat zij erg weinig moeite voor mij doet.
Nu wil ik het dus wel bespreken, maar dat vind ik ook wel lastig. Ik heb heel veel over om deze vriendschap te redden, maar als zij in de verdediging schiet, dan weet ik niet of het nog wel goed komt

Niet aanvallend bedoeld, maar als ik lees dat je wel eens wil spuien over “angst- en depressieklachten”, dan vind ik dat je ook wel gelijk een hele zware claim op een vriendschap legt. Ik zou daar ook geen zin hebben bij iemand die ik net ken. Ik heb vriendschappen die al 10-20+ jaar lopen, zij kunnen mij bij nood en dood en nacht en ontij bellen. Maar om daar nou mee te beginnen, nee, daar bedank ik voor. Ik ga een vriendschap aan om samen leuke dingen te doen, niet om als onbezoldigd psycholoog te fungeren.

Daar gaat het in deze vriendschap niet om. Ik schreef eerder dat ik graag zo'n vriendschap zou willen, maar deze persoon is daar niet geschikt voor.
Deze vriendschap heb ik om precies dezelfde reden als die jij noemt: samen leuke dingen doen. Echter moet dat initiatief altijd bij mij vandaan komen. Het is ook niet dat ik haar net ken: we kennen elkaar al een jaar of 7 en in die tijd zijn we meer naar elkaar toegegroeid. En in die tijd heb ik regelmatig haaf psycholoog uitgehangen. Dat is niet erg, dat verwacht ik niet van haar, simpelweg omdat ik complexe problematiek heb waar zij geen verstand van heeft.

Toen zij in het ziekenhuis belandde na een ongeval, was ik de eerste die het van haar hoorde. Ik ben er direct heen gegaan en gedurende haar verblijf kwam ik elke dag langs. Met liefde.
Ik steek echt mijn nek voor haar uit, ik heb haar al zovaak uit de oliebol geholpen, advies gegeven, een luisterend oor geboden. Maar op het moment dat ik haar vraag om iets leuks te doen, komt ze elke keer met smoesjes. En daarbij liegt ze ook wel eens. Dan zegt ze dat ze om een reden niet kan, maar kom ik er later achter dat ze heel ergens anders was. Wees dan gewoon eerlijk.

**Geplaatst**: 11-02-20 23:16

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 11-02-20 23:16

Ik heb nu echt dagen dat ik mij alleen voelt...

Wil wat doen kwa sport maar nu het geld niet voor.. lang geleden dat ik me alleen heb gevoeld..

Meestal vind ik het heerlijk ff avondje alleen zijn. Als vriendlief aan sporten is.

Ik mis vooral vriendinnen..

**Geplaatst**: 11-02-20 23:17

Geplaatst: 11-02-20 23:17

plutolover schreef:
Ik heb nu echt dagen dat ik mij alleen voelt...

Wil wat doen kwa sport maar nu het geld niet voor.. lang geleden dat ik me alleen heb gevoeld..

Meestal vind ik het heerlijk ff avondje alleen zijn. Als vriendlief aan sporten is.

Ik mis vooral vriendinnen..

hey echt rot..
heb je wel wat contacten via de paarden?
en op werk?
welke regio woon je?
pb kan ook altijd

**Geplaatst**: 11-02-20 23:49

Re: Eenzaamheid, wie kent het niet.

Geplaatst: 11-02-20 23:49

Hier zelfde vragen en aanbiedingen plutolover

Eenzaam zijn is echt niet leuk