Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Lestrange01 schreef:lenaa_tje schreef:Ik ben enorm bang voor slangen en schorpioenen in mijn bed. Mijn vroegere buurjongen had deze en ik was dan bang dat ze in mijn bed kropen als ze ontsnapte. Tegenwoordig kijk ik niet meer iedere dag (die jongen woont hier ook al minstens 10 jaar niet meer...) maar soms bekruipt mij dat gevoel nog en moet ik eerst kijken.
Slaapzak heb ik het nog steeds. Waar we ook kamperen (ook Texel bij wijze van) moet ik voor het slapen gaan kijken. Stel je voor dat die ene adder beslist in mijn slaapzak te kruipen.
Ik ben al meerdere keren wakker geworden midden in de nacht dat mijn slang ontsnapt was en dat hij of in mijn bed lag en ik er wakker van werd of dat hij op mijn nacht kastje lag
Al kan ik wel begrijpen dat het voor anderen heel eng is, ik heb dat met spinnen. Dat er een spin in mijn bed kruipt
brokjes schreef:Ik heb dus dat ik mijn telefoon 's nachts niet durf op te laden als ik alleen slaap, want dan zou hij gaan ontploffen.
DezeNaam schreef:brokjes schreef:Ik heb dus dat ik mijn telefoon 's nachts niet durf op te laden als ik alleen slaap, want dan zou hij gaan ontploffen.
Ik had (vooral in het begin) toen ik mijn slang pas had altijd schrik dat er een kortsluiting zou ontstaan, het terrarium in de fik zou vliegen en vervolgens heel het studentenhuis af zou branden.. Ook telkens wanneer ik brandweerwagens op de weg zag dacht ik van 'oliebol, is alles oké met snake?'.. Achteraf gezien misschien een beetje dramatisch en nu heb ik het minder, maar soms speelt het nog wel eens op. Zeker nadat de kabel val mijn laptop plots vonken begon te geven en soort van ontplofte, wat als ik op dat moment niet thuis geweest was..
Of zoals sommige mensen al schreven; wat als ik tegen mijn eigen wil *dit doe* (zoals het voorbeeld van van het dak afspringen). Ik heb soms ook schrik dat ik in een stille ruimte vol met mensen plots luidop ga roepen ofzo, of mijn gedachtes ga beginnen uitspreken en ik het niet meer kan controleren wat ik zeg/doe.
MarryAnneR schreef:Ik had (ehm heb nog steeds) een enorme angst voor spinnen. Toen ik eenmaal op mezelf woonde vond mijn vader het dus ook niet meer nodig om voor ieder exemplaar de held uit te komen hangen.
Talloze keren heeft hij voorgedaan hoe ik een spin kon vangen en deze dan buiten kon zetten. In mijn gedachte ontsnapte dan deze spin, kroop tussen mijn kleding en kreeg ik werkelijk klotsende oksels bij het idee. Niets hielp... ook niet dat bekende zinnetje dat die spin banger van mij van etc... hij doet niets blablabla.
Op een dag zat hij daar... boven in de nok. Als mijn moed bij elkaar verzameld met bekertje en papiertje de keukentrap op. En ja hoor, spin vond het bekertje en mijn goede bedoeling hem buiten te zetten geen goed idee. Ontsnapte, kroop in mijn nek en ik viel al schuddend aan mijn kleren achterover van de trap. Om mijn val te breken en in een reflex zette ik mijn handen in de landing op de grond en brak van allebei mijn handen mijn duimen.
Op de spoedeisende hulp vonden ze het verhaal erg grappig. De spin heeft het ook niet overleeft, die was net zo geplet als mijn duimen.
Ik heb gewoon een man gezocht die niet bang van spinnen mocht zijn. Voor het geval dat....
E_J schreef:Als rasechte doemdenker heb ik bij bijna iedere situatie waarin ik me bevind wel zo’n gemeen realistisch visueel/beeld in mijn hoofd van wat er wel niet gruwelijk mis kan gaan. Ik zal jullie de details besparen, want ik wou dat ik ze zelf niet wist af en toe
Treinen vind ik eng want dalijk ontspoort hij, ik krijg het spaans benauwd als de bus op een rotonde rijdt want dalijk valt hij om. Over achtbanen hoef je me al helemaal niet te spreken, daar kom ik nog niet bij in de buurt. Ik heb volgens mij een fobie voor grote zeedieren (denk aan: walvis, haai, dolfijn, etc) want ik heb een paniekaanval als ik ze op tv ofzo zie, vooral walvissen kan ik heel slecht hebben. Ik krijg bij paarden altijd hele nare specifieke doembeelden in mijn hoofd. En ook heel erg de “wat als”-dingen. Mijn hoofd bedenkt zich overal wel een of andere horror situatie bij.
MarryAnneR schreef:Ik had (ehm heb nog steeds) een enorme angst voor spinnen. Toen ik eenmaal op mezelf woonde vond mijn vader het dus ook niet meer nodig om voor ieder exemplaar de held uit te komen hangen.
Talloze keren heeft hij voorgedaan hoe ik een spin kon vangen en deze dan buiten kon zetten. In mijn gedachte ontsnapte dan deze spin, kroop tussen mijn kleding en kreeg ik werkelijk klotsende oksels bij het idee. Niets hielp... ook niet dat bekende zinnetje dat die spin banger van mij van etc... hij doet niets blablabla.
Op een dag zat hij daar... boven in de nok. Als mijn moed bij elkaar verzameld met bekertje en papiertje de keukentrap op. En ja hoor, spin vond het bekertje en mijn goede bedoeling hem buiten te zetten geen goed idee. Ontsnapte, kroop in mijn nek en ik viel al schuddend aan mijn kleren achterover van de trap. Om mijn val te breken en in een reflex zette ik mijn handen in de landing op de grond en brak van allebei mijn handen mijn duimen.
Op de spoedeisende hulp vonden ze het verhaal erg grappig. De spin heeft het ook niet overleeft, die was net zo geplet als mijn duimen.
Ik heb gewoon een man gezocht die niet bang van spinnen mocht zijn. Voor het geval dat....
ierusju schreef:Ik heb vaak dat ik tijdens haren wassen dat ik denk dat er een vreemd iemand in de badkamer staat. Dan doe ik in 1 keer mijn ogen open, om er achter te komen dat er echt niemand staat, maar dat er nu wel shampoo in mijn ogen zit.
Vroeger dacht ik altijd dat het huis in de brand zou vliegen en dan bedacht ik voor het slapen altijd wat ik dan allemaal mee ging nemen als we moesten vluchten. Ik had dat dan op de grond staan, zodat ik het meteen mee kon nemen.