Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-10-19 13:17

Re: Hoe contact krijgen met je beste vriendin?

Geplaatst: 10-10-19 13:17

Ts ik snap je wel.
Depressie kost enorm veel energie. Voor je vriendin maar ook voor haar vrienden.

Met zijn allen voor de deur staan is niet handig.
Aangeven dat jij best koffie wil drinken een uurtje per maand/om de week maar dat je geen hulpverlener ben.

Heel goed dat je beseft dat hier zelf aan onderdoor gaan niet handig is.

Je kan er voor haar zijn, niet haar genezen, daar zijn professionals voor.

**Geplaatst**: 10-10-19 17:20

Geplaatst: 10-10-19 17:20

SindyKaya schreef:
Memories schreef:
Waarom niet? Je mag best hulp aan bieden en er dan later achterkomend dat de gevraagde of benodigde hulp teveel voor je is. Het is geen alles of niets.

Ja dit dus.. Heeft iemand enig idee hoe zwaar het is om iemand te willen helpen die het niet accepteert?
Het sloopt je, vooral als je door hebt dat het niet werkt.
Ik vind het echt niet gek dat TS een stapje achteruit doet, ze moet ook aan haar zelf blijven denken.

Ik snap best dat je dit niet kunt...
Alleen ligt het aan TS zelf....en niet aan haar vriendin.....
Die heeft er niet om gevraagd, niet om zo zwaar erin te zitten en niet om hulp....

Ik snap best dat je best doet om je vriendin te helpen....
Maar dan moet je niet boos worden omdat ze niet geholpen wil/kan worden.

En misschien ook de conclusie trekken, ik kan haar niet helpen, het probleem is te groot.
Maar radicaal de banden verbreken en 6 vrienden daarin meenemen, dat is wel een K streek.

Zoals ik en nog een aantal anderen zeggen, ga op de koffie en verwacht niks.
Of trek je zachtjes terug en schrijf zo nu en dan een lief kaartje.

**Geplaatst**: 10-10-19 17:30

Re: Hoe contact krijgen met je beste vriendin?

Geplaatst: 10-10-19 17:30

Een depressie vreet energie, niet alleen bij de degene die eraan lijdt, maar ook bij mensen in de omgeving. Je kunt er alleen maar zijn voor iemand met een depressie, zonder verwachtingen.

**Geplaatst**: 10-10-19 18:25

Geplaatst: 10-10-19 18:25

Hoi TS.
Allereerst sterkte toegewenst met deze situatie.

Als iemand die zelf depressief en overspannen is geweest wil ik je allereerst aangeven dat het super goed is hoe je haar hebt willen helpen. Het is allen moeilijk omdat ze misschien wel hulp wil, maar zelf geen uitweg meer ziet.

Goedbedoelde adviezen kunnen dan ook snel als gepush overkomen, terwijl dit natuurlijk niet de bedoeling is. Waarschijnlijk voelt ze het alsof zij alles al geprobeerd heeft. Uiteindelijk is helaas het enige wat jij kan doen het luisteren zonder teveel advies te geven.

Ook als ze zich zo afzondert is er helaas weinig wat je kunt doen. Probeer dan toch niet boos op haar te worden. Maar denk ook aan je zelf. Je wil haar zo graag helpen dat je er op deze manier zelf nog eens aan onderdoor gaat.

Probeer, Hoe moeilijk het ook is, toch wat minder te trekken aan haar. Weees er voor haar als ze je bericht of belt. Stuur af en toe eens een berichtje of ga even langs. Maar probeer het verder toch iets te laten gaan. Want hoe meer je haar pusht, Hoe meer zij zich hiervan zal afzetten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-10-19 07:44

Geplaatst door de TopicStarter : 11-10-19 07:44

Wat ik er vergeten bij te zetten is dat BO GEEN HULP MEER WIL! Met alles wat wij en vooral ik voor haar hebben gedaan ZE WIL GEWOON GEEN HULP! Dat gaf Bo ook zelf! Natuurlijk hadden we daar op in gepraat van Bo zo kan het niet ! We hebben er met zijn allen er alles er aan gedaan maar als iemand zelf niet meer wil dan houdt het op. Hoe goed we ons best ook deden.

Ik had in die tijd zelf geen auto moest een auto lenen bij mijn ouders wat voor mij eerst een half uurtje te fietsen om de auto op te halen. En daar kwam ook nog bij dat ik vanaf maart van dit jaar tot aan juli een huis voor mijn gezinnetje moest vinden anders stonden we ( ik met mijn 2 jongens 6 en 17 jaar) op straat en toch stond ik ook voor Bo klaar.

We hadden met zijn allen regelmatig appjes , smsjes of een belletje na Bo gedaan deze niet of veel later pas gelezen en niet op terug gereageerd , telefoontjes aannemen dat zat er al niet bij, voicemail ingesproken er werd niet op terug gereageerd. Ik was daar ook al een paar keer voor de deur gestaan gebeld , geklopt , geroepen maar er werd niet open gedaan. Tot februari toen was bij ons de maat vol , ik samen met iemand van groep na haar huis geweest en als een gek zo hard gaan kloppen, klapperen met de brievenbus tot het hondje ging blaffen bleef maar door kloppen en klapperen totdat Bo naar beneden toe kwam, toen verteld dat zij de deur moest open doen en ons binnen moest laten en wat ze ook had gedaan. Ik had de huisarts gebeld en zijn we daar geweest.

Ik had een sleutel bij laten maken en ging zoveel als ik kon naar Bo toe. Dat was altijd gezellig. Maar ik kan daar geen 24/7 bij haar zijn , ik heb ook een gezin en mijn paarden. Hoe vaak in die tijd dat ik mijn paarden niet kon rijden omdat ik naar Bo toe moest, zelf op de zondag dat ze ons een vaarwel app had gestuurd zal ik met een groep gaan rijden in de duinen , dat had ik afgezet omdat ik weg moest. Dan sta je daar ook nog eens een keer in de file omdat de A16 was afgesloten. Heel het groepje was overstuur over het vaarwel appje van Bo, ik werd gebeld en als eerste wat ik zei naar naar Bo en bel de politie! Niet veel later was ik er ook aan gekomen. Dan wil je niet weten hoe het is om Bo daar zo aantreffen. Ik was mee gegaan naar de ziekenhuis en haar ook weer diep in de nacht weer opgehaald. Mijn kinderen bij de oppas laten logeren , want iemand die zo over stuur is kan je niet tussen 2 kinderen zetten.

**Geplaatst**: 11-10-19 07:51

Re: Hoe contact krijgen met je beste vriendin?

Geplaatst: 11-10-19 07:51

Ik denk dat de vraag ook helemaal niet is hoe goed jij je best hebt gedaan.
Want dat heb je.
Maar Bo valt niet makkelijk te helpen.
Daar kan Bo niks aan doen.
Dat jij uiteindelijk afstand moet nemen om er zelf niet aan onder door te gaan snap ik en lijkt me heel verstandig.
Maar het is wel een verschil hoe je dat brengt: Bo ik ben het zat, ik kom niet meer en dat is jouw schuld.
Of voorzichtig een stapje terug doen...
Ik wil je heel veel sterkte wensen.
Geen makkelijke situatie.
En lief dat je zo je best doet.

**Geplaatst**: 11-10-19 08:07

Geplaatst: 11-10-19 08:07

XxLMMxX schreef:
Ik denk dat de vraag ook helemaal niet is hoe goed jij je best hebt gedaan.
Want dat heb je.
Maar Bo valt niet makkelijk te helpen.
Daar kan Bo niks aan doen.
Dat jij uiteindelijk afstand moet nemen om er zelf niet aan onder door te gaan snap ik en lijkt me heel verstandig.
Maar het is wel een verschil hoe je dat brengt: Bo ik ben het zat, ik kom niet meer en dat is jouw schuld.
Of voorzichtig een stapje terug doen...
Ik wil je heel veel sterkte wensen.
Geen makkelijke situatie.
En lief dat je zo je best doet.

hier ben ik het mee eens... Ik vind je een fantastisch mens omdat je je zo ontzettend inzet voor iemand die je dierbaar is en ik heb niks dan begrip voor het feit dat je uiteindelijk zelf op een punt komt waarbij je gewoon even jezelf daarboven moet plaatsen. Zeker op het moment dat het besef er komt dat je niks meer kunt doen omdat die persoon zelf niet meer wil.

Ik denk wel, net als een heel aantal anderen dat de manier waarop je dat brengt een enorm verschil kan maken bij Bo.
Ik snap de frustratie en ik snap de pijn die jij en je vrienden hebben, maar in dit geval vind ik boos zijn op Bo niet terecht, puur omdat ze er niks aan kan doen dat ze niks wil.
Dat is niet haar bewuste keuze, maar iets waar ze voor haar gevoel waarschijnlijk nu geen keuze in heeft.

Er simpelweg voor haar zijn als zij jullie WEL nodig heeft (en daarmee bedoel ik grof gezegd wanneer zij aangeeft jullie nodig te hebben ipv dat jullie voor haar bepalen wanneer zij jullie nodig heeft) is denk ik echt het enige wat jullie nu voor haar kunnen doen... en haar dat ook laten weten. Laten weten dat je aan haar denkt en hoopt dat het beter gaat met haar en als ze je nodig heeft altijd kan bellen.
Zelf hulp blijven aandragen denk ik inderdaad dat dat op dit punt geen zin heeft, misschien zelfs averechts werkt, en dat het jullie enorme rust kan geven om dat over te laten aan proffessionals (en het is alleen aan Bo om die eventuele hulp wel of niet te willen/accepteren) en vernieuwde energie om weer een een echte steun voor haar te kunnen zijn, misschien sneller dan je je nu voor kunt stellen.

Het gaat imo echt om de manier waarop dat bij haar gebracht wordt en mij lijkt de manier die jij hier beschreven hebt (met vrienden langs gaan om te zeggen dat jullie het opgeven) gewoon echt niet de juiste in deze situatie.

Wil jullie in ieder geval heel veel sterkte wensen :(:)

**Geplaatst**: 11-10-19 08:36

Re: Hoe contact krijgen met je beste vriendin?

Geplaatst: 11-10-19 08:36

Het is jammer maar accepteer dat ze niet geholpen wil worden, je zegt het op zo’n manier dat het lijkt dat ze hulp MOET accepteren want jullie hebben zo veel gedaan . Dat staat jullie te prijzen maar het gaat om haar, zij wil niet, punt!! Vertel haar dat op een normale manier en trek je daarna met zijn allen terug en ga door met je eigen leven.

**Geplaatst**: 11-10-19 08:41

Re: Hoe contact krijgen met je beste vriendin?

Geplaatst: 11-10-19 08:41

Het lastige is dat wat jullie als hulp zien door Bo waarschijnlijk wordt ervaren als ongewenst gebemoei.

**Geplaatst**: 11-10-19 08:44

Geplaatst: 11-10-19 08:44

Weet je, TS, het niet reageren op telefoontjes, Sms'jes, aanbellen, aankloppen en contact vermijden etc hoort allemaal bij een depressie. Het heeft niks met jullie te maken en ook niks met onwil van Bo. Een depressie kan, al naar gelang hoe zwaar hij is, een verschrikkelijk monster zijn dat in je hoofd zit en alles overneemt. Het legt het normale en gezonde denken stil. Zie het als een gegeven: iemand met verlamming kan niet lopen, iemand met een depressie kan soms niet reageren. Haar gedachten zijn verlamd.

Ik denk dat je aardig je eigen grenzen bent overgegaan met al je goede bedoelingen om haar te helpen. En het heeft ook nog niks geholpen. Want soms heeft iemand geen helper nodig, maar gewoon een vriend.
Neem even ruimte voor jezelf om het op een rijtje te zetten en bij te komen van alles. Het heeft duidelijk heel erg veel impact op je gehad en dan heb je dat nodig. Je kunt er niet voor een ander zijn als je niet goed voor jezelf zorgt.
En bedenk tijdens die afstand of er manieren zijn waarom je er voor Bo kan zijn zonder roofbouw op jezelf te plegen. Misschien is dat af en toe een berichtje sturen dat je aan haar denkt of heel af en toe een klein halfuurtje op bezoek. Het hoeft niks groots te zijn. Het zit hem vaak in hele kleine dingen. Niet helpen, niet haar willen veranderen, maar 'er zijn'. En als je het lukt om dat samen met de hele vriendengroep te organiseren, dan kan je elkaar ook wat steunen en is het niet zo zwaar.

**Geplaatst**: 11-10-19 08:51

Re: Hoe contact krijgen met je beste vriendin?

Geplaatst: 11-10-19 08:51

Ik denk dat het vooral gaat inhouden... kan ik vriendschap onderhouden zonder er iets voor terug te verwachten.
Dus zo nu en dan een berichtje sturen wetende dat die niet of nauwelijks beantwoord worden maar miss wel veel voor haar betekenen.

Een keer een kaartje door de bus duwen.

Eens zomaar op de koffie en het over koetjes en kalfjes hebben.

Allemaal zonder de bedoeling haar te verplichten iets ermee te doen.

Kijk stuurt ze weer zo'n heftig berichtje..meteen 112 of huisarts eropaf. Dat is niet voor jullie om iets mee te doen. Haar schreeuw om hulp die ze nog niet doorheeft.

Ik snap dat je je rot voelt en denk dat je even teveel hooi op je vork hebt genomen.

Wil je geen contact meer ga dan zonder verwijten naar haar toe en leg het rustig uit.

**Geplaatst**: 11-10-19 09:00

Re: Hoe contact krijgen met je beste vriendin?

Geplaatst: 11-10-19 09:00

Ik snap dat de situatie frustrerend is, maar probeer je eens in te leven als 6 man je een ultimatum komt geven/vertellen dat ze je niet meer willen helpen. 6 man tegen een persoon die ook nog eens te kampen heeft met depressie en dus niet haar mannetje kan staan.

Ik sluit me aan bij de reacties boven me. Een stapje terug doen kan goed, maar af en toe wat van je laten horen en er zijn als ze wel hulp wil lijkt me beter

**Geplaatst**: 11-10-19 09:09

Geplaatst: 11-10-19 09:09

Als iemand met een depressie niet zelf wil vechten dan moet je dat ook niet afdwingen. Dan kan je beter diegene steunen als vriendin, niet als hulpverlener. Dus leuke dingen doen, langskomen, appjes sturen. En dan hoef je niet direct naar de Efteling... maar samen koekjes bakken of een serie kijken is ook leuk! En dan niet uren blijven.

Ik zit momenteel in dezelfde situatie en heb me er maar bij neergelegd dat er een grote kans is dat ze dood is binnen een jaar (ze is 21...). Tja, ze willen haar niet opnemen en ze woont alleen. Ik heb ook een sleutel en hoop gewoon heel hard dat ik niet degene ben die haar aantreft.
En dat betekent niet dat ik niet over de zeik was de vier keer dit jaar dat ze in het ziekenhuis lag. Dat raakt me enorm, maar je houdt er niks aan. Dat is niet mijn taak.

**Geplaatst**: 11-10-19 09:15

Geplaatst: 11-10-19 09:15

Ok, allereerst, ik begrijp heel goed dat je zo je best voor haar doet, en dat je alles doet wat binnen je kunnen ligt. Het is ontzettend moeilijk om van iemand te zien dat ze zo ongelukkig is en ik proef aan alles dat je haar het liefste door elkaar zou willen rammelen tot ze weer 'normaal' doet (wat dat dan ook moge zijn).

Het verdriet, de frustratie, de onmacht... Dat snappen we hier denk ik allemaal. Alleen de manier waarop helpt Bo niet. Zoals iemand eerder in dit topic al aangaf: je behandelt haar als een kind, maar ze is geen kind. Ze is een volwassen vrouw, die ziek is. Een depressie is een ziekte waar mensen zelf over het algemeen niet uit kunnen komen, en waar niet-opgeleide mensen zich ook niet aan zouden moeten willen branden... Het is écht een ziekte, die professionele behandeling nodig heeft. Tegen iemand met een onbehandeld gebroken been moet je ook niet zeggen dat hij maar gewoon moet blijven bewegen om te voorkomen dat het stijf wordt. Daarmee gaat dat been alleen maar meer kapot. En dat risico loop je als je op zijn Janboerenfluitjes iemand met een depressie gaat proberen te helpen ook, zéker als je met 6 vrienden afspreekt om haar met zijn allen te confronteren, dat gaat mis. Dan krijg je die nacht mogelijk opnieuw een schokkend appje ofzo... (en ik bedoel je hiermee echt absoluut nergens de schuld van te geven. Ben niet bezig met 'schuld', maar ik probeer vooral om je aan het denken te zetten over de mogelijke uitkomsten van bepaalde handelingen)

Als ik even wat zinnen uit je laatste bericht mag aanhalen:

jansje73 schreef:
Wat ik er vergeten bij te zetten is dat BO GEEN HULP MEER WIL! Met alles wat wij en vooral ik voor haar hebben gedaan ZE WIL GEWOON GEEN HULP![...]We hadden met zijn allen regelmatig appjes , smsjes of een belletje na Bo gedaan deze niet of veel later pas gelezen en niet op terug gereageerd , telefoontjes aannemen dat zat er al niet bij, voicemail ingesproken er werd niet op terug gereageerd. Ik was daar ook al een paar keer voor de deur gestaan gebeld , geklopt , geroepen maar er werd niet open gedaan.

Bo geeft hier een heel duidelijke boodschap af, luister daar alsjeblieft naar. Ze heeft tijd nodig om tot inzicht te komen. En hopelijk, hopelijk, komt ze uiteindelijk tot de conclusie dat ze inderdaad professionele hulp nodig heeft, maar uiteindelijk is dat volledig aan haar zelf. Het is niet voor niets dat je iemand bijvoorbeeld ook alleen in uitzonderlijke situaties mag onderwerpen aan een gedwongen opname of een gesloten inrichting... Mensen hebben het recht om zelf hun eigen keuzes te maken. Dat recht voelt ieder mens tot in zijn botten. Tast je dat aan dan roept dat heel veel verzet op, en dat is wat Bo doet als ze niet open doet, de telefoon niet opneemt en appjes niet beantwoordt. Ze kan het niet of ze wil het niet. En dat mag.

Stel je eens voor dat je griep hebt. Je hebt je werk gebeld om je af te melden, en ze wilden eigenlijk gelijk al weten wanneer je weer beter was. Je zegt ze dat je dat niet weet, hangt op, en kruipt je bed in. twee uur later word je wakkergebeld, het is je werk, of je, je al beter voelt. Je vind het lief dat ze het vragen, maar had eigenlijk wel graag doorgeslapen want je hebt veel hoofdpijn en bent duizelig. Je legt de telefoon neer en valt weer in slaap. De volgende dag word je 's middags opnieuw gebeld. het is je werk weer, ze vertellen je dat je nu al twee dagen ziek bent, dat het bij griep na twee dagen normaliter over is dus dat ze verwachten dat je morgen gewoon weer op kantoor bent. Je bent zo met stomheid geslagen dat je niets terug kunt zeggen en hangt verbouwereerd de telefoon weer op. Omdat je nogsteeds wel echt duizelig en koortsig bent kruip je, je bed weer in. De volgende dag ben je echt nog niet in staat om naar je werk te gaan. Je hebt geen zin in een vervelend gesprek, dus je stuurt je baas een appje dat je nog steeds ziek in bed ligt, en zet het geluid van je telefoon uit en gaat slapen. 's middags word je wakker omddat de deurbel gaat. Je verwacht niemand, dus je negeert het en probeert verder te slapen. de bel blijft echter gaan, en na een tijdje word er ook nog gebonst, geroepen en met de brievenbus geklepperd. Het is je leidinggevende die je komt vertellen dat het nu echt klaar is met je griep...

jansje73 schreef:
Tot februari toen was bij ons de maat vol , ik samen met iemand van groep na haar huis geweest en als een gek zo hard gaan kloppen, klapperen met de brievenbus tot het hondje ging blaffen bleef maar door kloppen en klapperen totdat Bo naar beneden toe kwam, toen verteld dat zij de deur moest open doen en ons binnen moest laten en wat ze ook had gedaan. Ik had de huisarts gebeld en zijn we daar geweest.

Als je dit vergelijkt met het griep-verhaal, voel je dan hoeveel druk hieruit voortkomt? Ik denk dat het vooral belangrijk is, om écht te begrijpen dat een mentale ziekte, echt een ziekte is. Het overkomt je, en je hebt er maar in beperkte mate invloed op. In het geval van een depressie is professionele hulp nodig, maar je kunt iemand die dat niet wil niet dwingen

jansje73 schreef:
Hoe vaak in die tijd dat ik mijn paarden niet kon rijden omdat ik naar Bo toe moest

Van wie moest dat? Is dit niet druk die je, jezelf oplegt? Ik heb het al eerder gezegd, maar pas op jezelf. Je kunt het niet voor haar oplossen, dat moet ze zelf doen, met behulp van een professional. Als je haar wilt helpen, en er bovendien zelf niet aan onderdoor wilt gaan, is het in mijn optiek het beste, om wat milder te worden. Zowel voor haar als voor jezelf. Ze is niet je verantwoording. Ze is wel je vriendin. Dus wees dan ook haar vriendin inplaats van haar ouder/ begeleider. Stuur haar appjes die niet zijn bedoeld om iets van haar te vragen, maar juist om haar iets te geven. Stuur desnoods alleen een emoticon van een hartje als dat op dat moment voor jezelf alles is wat erin zit. Maar leg jezelf niet de druk op dat jij hier iets mee 'moet', want dat is niet zo. Je bent een goed mens, en geen tovenares. En zij is een volwassen vrouw die haar eigen keuzes mag maken. Wat die keuzes dan ook zijn.

**Geplaatst**: 11-10-19 10:58

Re: Hoe contact krijgen met je beste vriendin?

Geplaatst: 11-10-19 10:58

Als iemand met 6 man komt en zoveel druk op mij zou leggen zou ik ook niks meer willen.
Bo is volwassen toch, dus haar keus om wel of geen hulp te accepteren.
Je hebt je best gedaan. Ga je nu richten op je eigen zaken.
Maar stuur gewoon af en toe eens een appje hoe het gaat.

**Geplaatst**: 11-10-19 11:08

Re: Hoe contact krijgen met je beste vriendin?

Geplaatst: 11-10-19 11:08

Ontzettend moeilijk TS. Ik zou het misschien ook wel opgeven. En het is goed om een stapje terug te doen, je moet zeker niet zelf er onder lijden.

Bedenk wel dat ze ziek is. Ze wil geen hulp, dat willen heel veel niet. Ze ziet het zelf niet in waarschijnlijk. En voor haar te zijn, hoef je er niet 24/7 te zijn. Je kan haar ook gewoon af en toe een appje sturen dat je aan haar blijft denken. En misschien eens een keertje langs inderdaad. Maar een appje is sowieso zo gedaan. Ik verplicht je niks, maar uiteindelijk kan ze er weinig aan doen dat ze niet reageert, ze is ziek.

Wel sowieso petje af voor jou TS!

**Geplaatst**: 11-10-19 11:11

Geplaatst: 11-10-19 11:11

MarlindeRooz schreef:
Als iemand met een depressie niet zelf wil vechten dan moet je dat ook niet afdwingen. Dan kan je beter diegene steunen als vriendin, niet als hulpverlener. Dus leuke dingen doen, langskomen, appjes sturen. En dan hoef je niet direct naar de Efteling... maar samen koekjes bakken of een serie kijken is ook leuk! En dan niet uren blijven.

Ik zit momenteel in dezelfde situatie en heb me er maar bij neergelegd dat er een grote kans is dat ze dood is binnen een jaar (ze is 21...). Tja, ze willen haar niet opnemen en ze woont alleen. Ik heb ook een sleutel en hoop gewoon heel hard dat ik niet degene ben die haar aantreft.
En dat betekent niet dat ik niet over de zeik was de vier keer dit jaar dat ze in het ziekenhuis lag. Dat raakt me enorm, maar je houdt er niks aan. Dat is niet mijn taak.

Mee eens. Ik ben zelf jaren geleden ook zo depressief geweest dat ik mezelf in huis opsloot, de deurbel en het geluid van de telefoon uit had staan en het liefst de hele dag met de gordijnen dicht in huis zat. Mensen probeerden via de brievenbus met me te praten, maar ik stond er op dat punt gewoon nog niet voor open en dan praat je dus letterlijk tegen een muur.
Op dat moment zag ik het inderdaad als bemoeienis, maar nu achteraf snap ik dat iedereen het beste met mij voor had. Toch is het op dat moment niet handig om je zin door te drukken, want daardoor kruipt de persoon met depressie juist nog verder in zijn/haar schulp. Ze moeten er echt zelf klaar voor zijn om die stap te zetten. Pas dan zie je ook dat het steeds beter met ze zal gaan.
En misschien komt dat moment over een week, een jaar, 5 jaar of misschien wel helemaal niet, maar daar zul je helaas niets aan kunnen doen.

**Geplaatst**: 11-10-19 11:54

Re: Hoe contact krijgen met je beste vriendin?

Geplaatst: 11-10-19 11:54

Heb je de mogelijkheid om met een proffesioneel iemand erover te praten hoe je dit als vriendin het beste kunt doen?

Mijn gezond verstand zou namelijk als optie zien haar op een fatsoenlijke manier te zeggen, BO dit gaat zo niet.
Ik trek het niet ik wil er graag voor je zijn maar momenteel is uet te zwaar.
Maarja dat ben ik

**Geplaatst**: 11-10-19 19:49

Geplaatst: 11-10-19 19:49

safina schreef:
Weet je, TS, het niet reageren op telefoontjes, Sms'jes, aanbellen, aankloppen en contact vermijden etc hoort allemaal bij een depressie. Het heeft niks met jullie te maken en ook niks met onwil van Bo. Een depressie kan, al naar gelang hoe zwaar hij is, een verschrikkelijk monster zijn dat in je hoofd zit en alles overneemt. Het legt het normale en gezonde denken stil. Zie het als een gegeven: iemand met verlamming kan niet lopen, iemand met een depressie kan soms niet reageren. Haar gedachten zijn verlamd.

Ik denk dat je aardig je eigen grenzen bent overgegaan met al je goede bedoelingen om haar te helpen. En het heeft ook nog niks geholpen. Want soms heeft iemand geen helper nodig, maar gewoon een vriend.
Neem even ruimte voor jezelf om het op een rijtje te zetten en bij te komen van alles. Het heeft duidelijk heel erg veel impact op je gehad en dan heb je dat nodig. Je kunt er niet voor een ander zijn als je niet goed voor jezelf zorgt.
En bedenk tijdens die afstand of er manieren zijn waarom je er voor Bo kan zijn zonder roofbouw op jezelf te plegen. Misschien is dat af en toe een berichtje sturen dat je aan haar denkt of heel af en toe een klein halfuurtje op bezoek. Het hoeft niks groots te zijn. Het zit hem vaak in hele kleine dingen. Niet helpen, niet haar willen veranderen, maar 'er zijn'. En als je het lukt om dat samen met de hele vriendengroep te organiseren, dan kan je elkaar ook wat steunen en is het niet zo zwaar.

Hier sluit ik me volledig bij aan

**Geplaatst**: 11-10-19 20:09

Re: Hoe contact krijgen met je beste vriendin?

Geplaatst: 11-10-19 20:09

Ik ben lui geweest en heb niets gelezen na de opening post maar wat super dat zij nog zo bij jou op de radar staat. Je lijkt me een enorm fijne en goede vriendin van haar.

Echter, (zullen vast anderen ook al gezegd hebben) het klinkt alsof Bo nu heel erg depressief aan het worden is en op dit moment is het niet aan jou om daar iets aan te veranderen. Dat kan jij niet en dat zou jou ook veel te zwaar vallen om verantwoordelijk te moeten zijn voor iemand ander's geluk. Het is echt aan Bo nu om te kijken wanneer ze wel weer open staat om haar leven anders in te willen gaan richten.

En appjes/briefjes worden waarschijnlijk niet beantwoord, maar wel gelezen. Een kleine "ik denk aan je", "ik ben er voor je wanneer jij daar aan toe bent" etc etc zal ze waarschijnlijk echt wel heel fijn vinden. Daar hoeft ze dan ook even niets mee, waardoor ze ook niet bang kan zijn om geen energie te hebben om daar op in te gaan.

Veel sterkte, hopelijk vindt Bo haar kracht snel weer

**Geplaatst**: 14-10-19 00:37

Geplaatst: 14-10-19 00:37

Ik lees vooral wat jij/jullie vinden en wat zij allemaal moet volgens jullie.. Houden van is ook dingen accepteren en loslaten.

Een vriendin van me met zelfmoord pogingen en gesloten opname zei ik juist dat ik het niet uit haar hoofd ging praten. Ik luisterde en gaf aan: zorg dat je voor de nabestaande een brief maakt.

Mensen die psychisch er doorheen zitten denken niet zoals wij. En denken echt niet oh jij doet zoveel voor mij dus ik ben je wat schuldig.

**Geplaatst**: 17-10-19 11:37

Geplaatst: 17-10-19 11:37

Robijntjah schreef:
Als het voor de omgeving al zo zwaar is, kun je nagaan hoe het voor die persoon zelf is

Ik ben het eens met de verantwoordelijkheid daar laten waar hij hoort, echter is het soms wel de toon die de muziek maakt.
Ik persoonlijk had het in mijn depressie niet getrokken als ineens de hele vriendengroep op de stoep stond om dit 'even duidelijk te maken' en mij onder mijn neus te wrijven wat zij allemaal wel niet voor mij gedaan hadden (zonder dat ik daarom gevraagd had) en dat ik dus fout zat door niks te ondernemen daarmee.

Mee eens. Dat zou voor mij nog eens bevestigen hoe waardeloos ik ben.

**Geplaatst**: 23-10-19 21:21

Geplaatst: 23-10-19 21:21

Vraagje aan de mensen die al wel van dichtbij geconfronteerd zijn geweest met iemand met een depressie:
Een collega die vriend geworden is, zit er nu ook middenin, gaat door therapie, is thuis van het werk. Is het echt "normaal" dat die zelfs niet kan vragen hoe het met mij gaat? Dat ik aangeef (na zijn vraag van hoe was je dag?) pijn te hebben en naar de dokter te moeten en zelfs geen "oei, waarom" krijg? Is echt een oprechte vraag trouwens, ik kan het echt ff niet plaatsen.

**Geplaatst**: 23-10-19 21:24

Re: Hoe contact krijgen met je beste vriendin?

Geplaatst: 23-10-19 21:24

Vanuit mijn ervaring: ja, ik denk dat dat normaal is. Hoe erg ik dat ook voor jou vind.

Die mensen zitten er zo diep in, die kunnen niet meer meeleven, meedenken. Ook niet voor hunzelf. Het gaat niet meer, ze zijn op. Dus ze kunnen er niets bij hebben.

**Geplaatst**: 23-10-19 21:29

Geplaatst: 23-10-19 21:29

Xanthippe schreef:
Vraagje aan de mensen die al wel van dichtbij geconfronteerd zijn geweest met iemand met een depressie:
Een collega die vriend geworden is, zit er nu ook middenin, gaat door therapie, is thuis van het werk. Is het echt "normaal" dat die zelfs niet kan vragen hoe het met mij gaat? Dat ik aangeef (na zijn vraag van hoe was je dag?) pijn te hebben en naar de dokter te moeten en zelfs geen "oei, waarom" krijg? Is echt een oprechte vraag trouwens, ik kan het echt ff niet plaatsen.

Ja dit kan er gewoon bij horen. Een depressie kan zoveel energie kosten voor degene die er doorheen gaat dat hij/zij de energie niet over heeft om zich om een ander te bekommeren, ook al gaat het daar slecht mee en ook al zouden ze dat ergens misschien wel graag willen. En soms hebben ze het überhaupt niet door omdat ze er zelf zo diep in verzakt zitten.
Ik zou het van je af proberen te zetten, zonder oordeel verder met hem contact te hebben voor zover jij daar zelf ook energie voor over hebt, en je eigen steun even halen uit mensen die daar wel de kracht voor hebben.