Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Maflinger_S schreef:Je moeder doet hele rare dingen. Het is op dit moment helemaal niet relevant wat je oom en tante er van vinden of jij wel of niet naar de koffietafel komt want jij wéét nog helemaal niet of jij wel of niet komt.
bigone schreef:Je bent volwassen en doe gewoon waar jij je het beste bij voelt . En wanneer je tante op de begrafenis het nodig vind om je aan te spreken op het feit dat je niet bij de koffietafel bent dan is er maar één antwoord om te geven. Namelijk dat je geen zin hebt om op te zitten en pootjes te geven terwijl een persoonlijk afscheid je niet gegund was en dat zij blijkbaar prima de honneurs waar kunnen nemen. En dan draai je je om en ga je weg.
SVRL schreef:Ik had er alleen geen drama rond willen maken. Mijn voornemen was om dinsdag naar de uitvaart te gaan en een tekst voor te lezen in de kerk. Was ook nog van plan om na de dienst mee naar de begraafplaats te gaan en dan in alle stilte af te haken voor de rest van de dag. Dat leek mij de meest nette manier om het aan te pakken. Heb nu wel spijt dat ik aan mijn ouders verteld heb dat ik niet ging komen.
bigone schreef:Gezien de familie van TS waar de schone schijn opgehouden moet worden en de smerige was binnenshuis moet blijven,kan ik me wel voorstellen dat ze precies willen weten wat er gezegd word tijdens de dienst want o wee. Ik had wel gesproken en als er dan een repetitie is gewoon iets anders dan ik werkelijk zou zeggen maar snap wel dat ts dit niet wil/durft want dan is ze helemaal het zwarte schaap van de familie.
SVRL schreef:Het moet echt niet gekker worden zeg! Dat ze jou de tekst aanleveren die je MOET lezen. En je nicht MAG iets persoonlijks schrijven. Daar heb je zelf ook nog iets in te zeggen lijkt me. Ik zou daar persoonlijk echt niet mee akkoord gaan. Je bent toch volwassen en geen kind meer?Heb net nog telefoon gehad van mijn moeder. Blijkbaar hebben ze lezers te kort, dus krijg ik de tekst die ik moet voorlezen via mail. Ik zal dus niets persoonlijks kunnen brengen, maar kan wel nog dingen van mezelf in de tekst stoppen die mijn vriend zal schrijven. Mijn nicht mag trouwens wel een persoonlijk geschreven tekst brengen. Vind het fijn dat er toch 1 van de kleinkinderen iets persoonlijks zal brengen.
pmarena schreef:Als het niet lukt dan lukt het maar niet, je verdriet mag er zijn en daar mag niemand je op aankijken
Wil je niet lezen omdat je denkt dat het te zwaar wordt: zèg het gewoon, en doe het niet. Of zeg dat ze er vanuit moeten gaan dat het je niet lukt, en je daar geen gedoe over wilt hebben als dat inderdaad zo is, maar je de optie best open wilt houden.
Wil je niet andermans verhaal lezen maar iets van jezelf: zeg dat dan ook
Wil je nog iets anders: spreek het uit! Die begrafenis is er voor je oma, voor je familie maar zeker ook voor jou Laat jezelf niet ondersneeuwen, laat het niet nog moeilijker voor je maken dan het al is, wees eerlijk over wat je denkt aan te kunnen. Dan kan niemand je iets kwalijk nemen
Het siert je als je zoveel verdriet hebt dat je niet mee kan doen, het siert je als je wel alles kan doen en daarna in je eigen omgeving instort, het siert je als het nog weer anders gaat. Je verdriet en liefde voor je oma is heel oprecht
ardo_iggy schreef:Wat je ook kunt doen is op de repetitie hun tekst voor lezen en op de begrafenis je eigen geschreven tekst.
heb je toch iets van je zelf en dan kunnen ze er niks meer aan doen.