Even door alle angsten heen...

Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Laibadji

Berichten: 1688
Geregistreerd: 18-06-15
Woonplaats: België

Even door alle angsten heen...

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-19 16:12

Dag bokkers,

Ik ga er mij aan wagen. Een In The Picture topic van mezelf en mijn meest fantastisch paard (Hmmm hmmm :+ )

Ik heb mijn paard nu 4 jaar. Vanaf de eerste dag dat ik hem had wist ik, dit wordt hem!
Jammer genoeg heb ik al een hele lijdensweg achter de rug met mijn paard. Ondanks keuring bleek hij een gevoelige rug te hebben en slaagde hij er, het eerste jaar dat ik hem had, in om 2 zware blessures op te lopen aan zijn achterbenen. (Peesletsels) Dit telkens door gewoon weidegang in combinatie met hele gekke, ongeziene Spaanse rijschoolachtige bokkensprongen en als je weet dat hij van nature redelijke onhandig (zeg maar lomp) is, komt dit natuurlijk niet goed.

Na deze blessures bleek hij vrij gevoelig aan beide benen. Hierdoor nog een paar keer mank gestaan. De dierenarts is rijk geworden op mijn kosten :D maar gelukkig is nu alles goed genezen en terug stevig en stabiel waardoor we terug volop kunnen rijden.

Ook de rug is heel intensief aangepakt door osteo en wordt nog steeds goed bijgehouden met onderhoudskuren. Paard leeft hierdoor helemaal op.

Ik heb mijn paard gekocht vlak nadat mijn zoontje geboren was. (Hiervoor reed ik M1 maar moest ik mijn paard verkopen omdat ze echt gevaarlijk was.)
Dus zelf was ik nog bezig met terug de nodige spierkracht te krijgen en mijn routine te vinden. Ook merkte ik op dat ik sinds de geboorte zeer veel last heb van angsten. Angst is steeds aanwezig in mijn leven maar op mijn paard had ik nooit last. Door de geboorte van mijn kind kwam dit heel hard aan de oppervlakte. Hierdoor heb ik de eerste 3 jaar meer met mezelf geworsteld en ben ik op zoek moeten gaan naar de gepaste coaching en trainer.
Na heel wat watertjes te hebben door zwommen, trainers geprobeerd en vooral veel tranen (Ik was bijna met alles gestopt)... ben ik terecht gekomen bij een goede vriendin van mij. Ze rijdt zelf niet heel hoog dressuur maar wat kan zij coachen. Ze heeft de nodige trainerdiploma's en weet waarover ze praat maar het is vooral de coachende rol die ze speelt die voor mij zo belangrijk is. Ze praat mij door mijn angst, ze houdt rekening met wat ik lichamelijk en psychisch aan kan (Sta op de rand van burn-out), ze brengt humor en laat tranen toe...

Eindelijk de gepaste combinatie. Stilaan droom ik zelfs terug van eerste B-wedstrijdje. Echter de angst om dit te doen is nog te groot.

Maandag heb ik samen met haar getraind. 's Ochtends heb ik haar geappt om te vragen om de les te verleggen. Wat een weertje! Het waaide, plots kon het stortregen, windstoten... Alles op en aan.
Mijn paard kennende wist ik dat hij hier ging op reageren. Het vluchtdier in mij nam over en dus vroegen we om de les niet te laten doorgaan. Antwoord van de trainer: Neen de les gaat door, als het niet gaat, neem ik wel over...

Zo gezegd zo gedaan. Samen zijn we aan de les begonnen. In het begin ging alles redelijk goed. Paard was wel iets nerveuzer en het zakken in de hals ging wat moeilijker maar hij bleef mooi bij mij en deed wat ik vroeg.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Daarna de galop. Oh wat was hij in zijn nopjes. Hij bokte er op los. Een paar maanden geleden zou ik hier volop op toe klappen en echt niet meer durven. In tranen zou ik stappen. Maandag heb ik doorgezet.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Ook was er even kortsluiting in het hoofd van mijn paard. En ook dit heb ik uitgezeten. De angst was er maar ik kon hier mee om. Het is best ok om bang te zijn. Het enige wat ik nog moet leren is om ondanks de angst, zo snel mogelijk terug de ontspanning te zoeken. Mijn handen mogen ook bij zo een schrikmoment lager. Ben ik mij bewust van.

Afbeelding

Afbeelding

Uiteindelijk ben ik heel fier op mezelf dat ik toch goed ben kunnen eindigen. Met een paard in ontspanning en vooral een ruiter in ontspanning. En ja hoor morgen kruip ik er terug op. En ook dit kunnen we samen aan.

Afbeelding

Afbeelding

Dus is dit mijn doompaard geworden? Ja toch wel, het is misschien niet de mooiste bink van de stal maar hij leert mij terug mezelf zijn. Hij leert mij om met mijn angsten om te gaan en dat is het mooiste cadeau die hij mij kan geven. Tenslotte is hij ook het liefste paard van de stal. De grootste knuffelbeer die het allemaal goed bedoelt maar soms even bang is als ik. Stilaan vinden we elkaar en samen worden we sterker. En is er nog werk aan? Ja hoor! NOG HEEEEEEEEEEL VEEEEEEEEEL WERK! Daar ben ik mij oprecht van bewust. Maar laat ik even eerlijk zijn, het vinden van vertrouwen en lol is nu op dit moment veel belangrijker dan het perfect uitgevoerde figuurtje. Eerst leren ademen en nadien komt zeker de afwerking. <3

Tips mogen zeker gegeven worden. Ik kan niet beloven dat ik met alles iets doe maar ik luister met een open hart naar jullie mening. Weet dat het zeker niet mijn doel is om topdressuurruiter te worden. Je mag me gerust in het vakje: Lol met de knol indelen. :o :+

BigOne
Berichten: 38260
Geregistreerd: 03-08-09

Re: Even door alle angsten heen...

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-19 16:17

Tip, kijk eens naar je zadelligging, vind hem ver naar voren en veel ruimte achter het zadel. Jouw paard kan bokken omdat dat in de galop niet fijn aanvoelt. Wel knap dat je dit weer oppakt(die ene foto waar je hem giga in zijn mond hangt, tja is gebeurt) en misschien kun je een halstertouw om de hals doen zodat je daar steun aan vind ipv aan de teugels.

kiwiwitje

Berichten: 20110
Geregistreerd: 22-08-09
Woonplaats: Vught

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-19 16:18

Het belangrijkste is dat je plezier hebt en dat je kan genieten van je paard! Dat je zo door jouw vriendin en jouw paard wat meer ruimte in je eigen hoofd kan maken en de angsten minder bepalend laat zijn voor jou!
En als je dan dit plaatje ziet van hoe jullie rond rijden, ben je meer dan goed onderweg! :)

Laibadji

Berichten: 1688
Geregistreerd: 18-06-15
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-19 16:21

bigone schreef:
Tip, kijk eens naar je zadelligging, vind hem ver naar voren en veel ruimte achter het zadel. Jouw paard kan bokken omdat dat in de galop niet fijn aanvoelt. Wel knap dat je dit weer oppakt(die ene foto waar je hem giga in zijn mond hangt, tja is gebeurt) en misschien kun je een halstertouw om de hals doen zodat je daar steun aan vind ipv aan de teugels.

De zadelpasser is onderweg. Zadel is op maat van mijn paard. Bokken deed hij al jaren niet meer door het nieuwe zadel maar het moet inderdaad wel terug eens onder handen genomen worden. (Vorig jaar is ze geweest maar door de weke rug moet dit heel nauw in de gaten gehouden worden) Jouw tip neem ik dus zeker ter harte! :)

Nadien heb ik nog gegaloppeerd zonder zweep en toen liep hij goed. Ik vrees dat hij zelf overprikkeld was. Hij voelde dat ik niet zo zeker was, daarbij wind en regen en dan nog spoor en zweep waar ik waarschijnlijk onbewust meer mee werkte. Het was een leerrijke les op dat vlak. We hebben samen ook alles onder de loep genomen en bekeken waar het lag.

Ja en de foto waar ik hem zo vast had. :o Hij schoot als een pijl van onder mij met hoofd in de lucht. Ik moet nog meer leren reageren vanuit mijn zit ipv uit mijn angst waardoor mijn handen reageren. Leermoment.

nine1987

Berichten: 8324
Geregistreerd: 14-07-08
Woonplaats: Alphen aan den Rijn

Re: Even door alle angsten heen...

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-19 16:25

Ik vind het alleen maar knap dst je zo'n foto neerzet.. We maken allemaal fouten en we hebben allemaal wel eens zo'n moment.. En je geeft duidelijk aan dat je dit wil veranderen..

Wat me wel opvalt is dst je paard op elke foto "strak" oogt en ook alleen maar zijn oren naar achteren heeft. Ik zou toch eens nakijken of er niet meer aan de hand is..

Als dit gedrag zich gaat ontwikkelen, zit je dadelijk weer met angst en dat zou zonde zijn..

Veronica2
Berichten: 2661
Geregistreerd: 26-08-13

Re: Even door alle angsten heen...

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-19 16:30

Leuke serie en je praat jezelf ook door de OP heen. Fijn dat je een manier gevonden hebt om er weer zin in te hebben, houd dat vast! Wat je zou kunnen helpen te ontspannen is om je hak lager te houden en je knie komt daardoor ook wat later waardoor je je been ontspannener kan laten afhangen. Op fijne momentjes kun je dit misschien een beetje proberen.

Laibadji

Berichten: 1688
Geregistreerd: 18-06-15
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-19 16:31

nine1987 schreef:
Ik vind het alleen maar knap dst je zo'n foto neerzet.. We maken allemaal fouten en we hebben allemaal wel eens zo'n moment.. En je geeft duidelijk aan dat je dit wil veranderen..

Wat me wel opvalt is dst je paard op elke foto "strak" oogt en ook alleen maar zijn oren naar achteren heeft. Ik zou toch eens nakijken of er niet meer aan de hand is..

Als dit gedrag zich gaat ontwikkelen, zit je dadelijk weer met angst en dat zou zonde zijn..


Je hebt gelijk met wat je opmerkt. Hij was die dag heel slecht gezind. Ik hou hem sowieso heel kortbij in het oog. Van zodra zijn gedrag veranderd bel ik dierenarts, zadelpasser, osteo... omdat het bij hem inderdaad makkelijk ook lichamelijke last is. Wat maandag betreft weet ik het nog niet 100%. De Ik had vrijdag en zondag voordien gereden en toen liep hij echt top. Heel ontspannen en werkwillig. Het weer was toen ook anders. Nu was het weer een ramp en wijt ik het (momenteel maar kan zeker nog veranderen) hier aan. Mijn paard is zeer gevoelig voor rondvliegende grassprieten, geluiden die anders zijn... Hij is van nature uit een heel kijkerig type. Ik hou het zeker in mijn achterhoofd. Ik zie mijn paard namelijk te graag om hier geen rekening mee te houden. ;)

Laibadji

Berichten: 1688
Geregistreerd: 18-06-15
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-19 16:33

Pipodipo schreef:
Leuke serie en je praat jezelf ook door de OP heen. Fijn dat je een manier gevonden hebt om er weer zin in te hebben, houd dat vast! Wat je zou kunnen helpen te ontspannen is om je hak lager te houden en je knie komt daardoor ook wat later waardoor je je been ontspannener kan laten afhangen. Op fijne momentjes kun je dit misschien een beetje proberen.

Ook weer zeer terechte opmerking. :o Er zijn momenten dat dit af en toe al lukt. Hier moet ik nog op oefenen. Ik heb ook na het bekijken van de foto's aan mijn coach gevraagd om mij hier op te wijzen. Hoe meer zij mij het zegt, des te sneller het een automatisme wordt. Ik hoop er dus zo veel mogelijk aan te werken!

(Sorry heb nog niet gevonden hoe ik verschillende quotes in 1 antwoord kan zetten.)

Veronica2
Berichten: 2661
Geregistreerd: 26-08-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-19 16:40

Laibadji schreef:
Pipodipo schreef:
Leuke serie en je praat jezelf ook door de OP heen. Fijn dat je een manier gevonden hebt om er weer zin in te hebben, houd dat vast! Wat je zou kunnen helpen te ontspannen is om je hak lager te houden en je knie komt daardoor ook wat later waardoor je je been ontspannener kan laten afhangen. Op fijne momentjes kun je dit misschien een beetje proberen.

Ook weer zeer terechte opmerking. :o Er zijn momenten dat dit af en toe al lukt. Hier moet ik nog op oefenen. Ik heb ook na het bekijken van de foto's aan mijn coach gevraagd om mij hier op te wijzen. Hoe meer zij mij het zegt, des te sneller het een automatisme wordt. Ik hoop er dus zo veel mogelijk aan te werken!


Top, dan komt het heus wel goed. Het is niet ingewikkeld hoor, meer het gevoel alsof je je benen meer over en om je paard heen laat zakken.

SinneJ

Berichten: 3077
Geregistreerd: 02-04-15
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-19 16:56

Super knap dat je foto's durft neerzetten, we mogen allemaal wel eens toegeven dat het bij ons ook wel eens misgaat.. ik heb ook nog zo'n oepsmomenten hoor. Laatst nog struikelde hij en ik hing er lekker in met mijn stang en trens omdat ik me gewoon een hoedje schrok! Niet fijn voor het paard en ik heb me ook uitgebreid geëxcuseerd alsof hij me kon verstaan :') (een suikerklontje is gelukkig wel een geruststellend gebaar in paardentaal haha).

Gewoon zo verder doen en zodra jij kan gaan ontspannen zal je paard wel volgen! Als je zo niet uren elke dag rondstuurt, zal dat zeker wel goedkomen op termijn, niets dramatisch aan. Natuurlijk enkel als het paard gezond is nu, maar dat weet je zelf ook wel!

Van mijn kant een tip waarvan je helemaal zelf moet weten of het kan helpen:
ik werk met voedselbeloningen. Veel mensen vinden dat niet zo handig bij het rijden, maar het is een manier om zowel jezelf als je paard even een rustmoment te geven als er iets goed gaat. Het moment dat jij dat klontje geeft en je paard voelt onspannen, krijg je zelf ook een enorme boost.

Daarnaast kan je het ook gebruiken om hem te leren terugkomen op je zit; je geeft het commando met je zit om te stoppen (je moet zelf kiezen wat dat inhoudt, dat is gewoon afspraak dat je maakt met je paard, eventueel een stemcommando kan ook) en je zet hem dan op een duidelijke manier stil met je teugels en je beloont hem met een snoepje of suiker. Na een tijd zal hij al gaan stilstaan voor je de teugel gebruikt en dat beloon je natuurlijk nog enthousiaster :). Als je dat bevestigt, heb je een nieuwe hulp aangeleerd.
Op die manier kan je de focus van je teugels gaan afhalen, want je weet dat je hem kan stoppen zonder je handen te moeten gebruiken. Dit heeft mij ENORM veel rust gebracht toen ik jonger en onzeker was en ik durfde plots zo in galop de teugels los te gooien. Je hoeft dat niet voor altijd zo te doen, maar extra rem installeren kan in die beginperiode zeer nuttig zijn en de stress wat minder maken. En als je het consequent en met beloningen doet, duurt het echt maar een paar sessies voor ze het volledig kennen.

Laibadji

Berichten: 1688
Geregistreerd: 18-06-15
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-19 17:03

SinneJ schreef:
Super knap dat je foto's durft neerzetten, we mogen allemaal wel eens toegeven dat het bij ons ook wel eens misgaat.. ik heb ook nog zo'n oepsmomenten hoor. Laatst nog struikelde hij en ik hing er lekker in met mijn stang en trens omdat ik me gewoon een hoedje schrok! Niet fijn voor het paard en ik heb me ook uitgebreid geëxcuseerd alsof hij me kon verstaan :') (een suikerklontje is gelukkig wel een geruststellend gebaar in paardentaal haha).

Gewoon zo verder doen en zodra jij kan gaan ontspannen zal je paard wel volgen! Als je zo niet uren elke dag rondstuurt, zal dat zeker wel goedkomen op termijn, niets dramatisch aan. Natuurlijk enkel als het paard gezond is nu, maar dat weet je zelf ook wel!

Van mijn kant een tip waarvan je helemaal zelf moet weten of het kan helpen:
ik werk met voedselbeloningen. Veel mensen vinden dat niet zo handig bij het rijden, maar het is een manier om zowel jezelf als je paard even een rustmoment te geven als er iets goed gaat. Het moment dat jij dat klontje geeft en je paard voelt onspannen, krijg je zelf ook een enorme boost.

Daarnaast kan je het ook gebruiken om hem te leren terugkomen op je zit; je geeft het commando met je zit om te stoppen (je moet zelf kiezen wat dat inhoudt, dat is gewoon afspraak dat je maakt met je paard, eventueel een stemcommando kan ook) en je zet hem dan op een duidelijke manier stil met je teugels en je beloont hem met een snoepje of suiker. Na een tijd zal hij al gaan stilstaan voor je de teugel gebruikt en dat beloon je natuurlijk nog enthousiaster :). Als je dat bevestigt, heb je een nieuwe hulp aangeleerd.
Op die manier kan je de focus van je teugels gaan afhalen, want je weet dat je hem kan stoppen zonder je handen te moeten gebruiken. Dit heeft mij ENORM veel rust gebracht toen ik jonger en onzeker was en ik durfde plots zo in galop de teugels los te gooien. Je hoeft dat niet voor altijd zo te doen, maar extra rem installeren kan in die beginperiode zeer nuttig zijn en de stress wat minder maken. En als je het consequent en met beloningen doet, duurt het echt maar een paar sessies voor ze het volledig kennen.

Dank je wel voor de tip. Leuke uitdaging ook om aan te leren. Ik rij 2x per week omwille van drukte werk/gezin. Dit bleek voor hem ook een verademing. Dagelijks werken, daar wordt hij echt niet gelukkig van. En het leuke is, is dat mijn levensstijl perfect matcht zijn noden. Paard staat 7 op 7 minimaal 12 uur per dag buiten in een kudde van 4. Sinds dit mogelijk is, zijn er een heleboel lichamelijke klachten verdwenen of minder geworden. Hij voelt zich duidelijk beter in zijn vel.

Ik ben van mening dat iedereen heeft moeten leren en weet je wat... Niemand is perfect en ik zeker niet. Soms moet je eerlijk zijn, met je paard, met jezelf...

artosje
Berichten: 118
Geregistreerd: 25-04-18

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-19 17:30

ik vind het prachtig te lezen hoe je met alles omgaat. Je bent gewoon lekker bezig . Je paard en jij worden samen sterker . Heel mooi !!!! gewoon dus lekker doorgaan .

khirshanta

Berichten: 7565
Geregistreerd: 28-08-06

Re: Even door alle angsten heen...

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-19 17:35

Het enige dat ik rijtechnisch zou kunnen aanmerken, is wellicht je handen rechtop en wat dichter bij elkaar te houden. De rest, zover ik het zie, is vooral nog spanning bij jullie allebei, en daar werken jullie al aan.

Top dat je het hier plaatst, en knap dat je over je werkt aan het overwinnen van je angst! Daar mag je heel erg trots op zijn, en op je knappe paard ook :)

Laibadji

Berichten: 1688
Geregistreerd: 18-06-15
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-19 20:31

khirshanta schreef:
Het enige dat ik rijtechnisch zou kunnen aanmerken, is wellicht je handen rechtop en wat dichter bij elkaar te houden. De rest, zover ik het zie, is vooral nog spanning bij jullie allebei, en daar werken jullie al aan.

Top dat je het hier plaatst, en knap dat je over je werkt aan het overwinnen van je angst! Daar mag je heel erg trots op zijn, en op je knappe paard ook :)

Bedankt voor de tip. Ik ga normaal morgen rijden en ga er op letten. Ik hou mijn handen inderdaad wat open om hem ruimte te geven om in te plooien maar misschien hoeft dat niet.

Saar88

Berichten: 2448
Geregistreerd: 02-11-06

Re: Even door alle angsten heen...

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-19 21:49

Jeetje wat klinkt jouw verhaal herkenbaar! En wat knap (en goed om te lezen) dat je doorzet. Ik weet hoe verlammend angst kan zijn. Dus je mag heel erg trots zijn op jezelf! En weet je, al komt dat wedstrijdje er niet, ook prima. Je rijdt rond!!

Ik ben wel heel benieuwd naar de naam van jouw coach. Zou je me die misschien in een berichtje willen sturen?

Lillian__

Berichten: 3274
Geregistreerd: 21-02-08
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-19 21:56

Ik vind het een erg fijne basis houding om te zien, beter dan dat die als een kameel door de bak gaat *D
Het zou misschien niet mis staan om hem van voor iets langer te laten en hem met je zit en been aan te vullen, vind hem op een aantal stukken vrij star in zijn houding. Dan heeft hij omdat er wat meer ruimte is de ruimte om te schakelen in zijn hoofd-halshouding en stretch je de lange rugspier wat meer.

Heel veel foto's zijn wel heel herkenbaar, ik rijd er ook zo één, op het bokken na dan, maar die peert m er soms tussenuit. het enige wat ik dan doe is aan de voorkant helemaal los gooien := hij is wel heel erg voor uit gegaan op voorwaarts neerwaarts.

knap dat je het zo op bokt durft te zetten en je eigen werkpunten toegeeft! Ben heel benieuwd naar je volgende topic :)

Ga vooral zo door!

Lukasje
Berichten: 11256
Geregistreerd: 06-01-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-19 22:14

Angst kan erg verlammend zijn. Erg knap hoe je daarmee omgaat +:)+

Laibadji

Berichten: 1688
Geregistreerd: 18-06-15
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-19 22:17

Lillian__ schreef:
Ik vind het een erg fijne basis houding om te zien, beter dan dat die als een kameel door de bak gaat *D
Het zou misschien niet mis staan om hem van voor iets langer te laten en hem met je zit en been aan te vullen, vind hem op een aantal stukken vrij star in zijn houding. Dan heeft hij omdat er wat meer ruimte is de ruimte om te schakelen in zijn hoofd-halshouding en stretch je de lange rugspier wat meer.

Heel veel foto's zijn wel heel herkenbaar, ik rijd er ook zo één, op het bokken na dan, maar die peert m er soms tussenuit. het enige wat ik dan doe is aan de voorkant helemaal los gooien := hij is wel heel erg voor uit gegaan op voorwaarts neerwaarts.

knap dat je het zo op bokt durft te zetten en je eigen werkpunten toegeeft! Ben heel benieuwd naar je volgende topic :)

Ga vooral zo door!

Dank je wel voor het compliment. :o

Klopt wat je zegt ivm de ruimte vooraan. Op momenten zonder stress lukt mij dit soms. Maandag was echt een hele grote uitdaging voor mij waardoor ik hem inderdaad te sterk vast heb. Soms durf ik wel hand geven maar in angst momenten zijn deze nog niet zo heel lang. Ik zal er proberen opletten. Hij mag inderdaad nog iets meer zakken zodanig dat zijn rug gebruik sterker wordt.

Mijn coach stelt mij hierin gerust. Wanneer we meer een team worden en de angst minder wordt vermoed zij dat het automatisch wel in orde komt.

We blijven alleszins keihard werken. En dan vooral aan onszelf :+

maava
Berichten: 1568
Geregistreerd: 14-12-14
Woonplaats: Friesland

Re: Even door alle angsten heen...

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-19 22:27

Ik heb geen advies voor je, maar ik wilde toch even reageren dat ik het enorm dapper van je vind om een topic te openen en zo eerlijk te zijn over je angsten met het rijden.
Je hebt de goede instelling, met tijd komt dit allemaal goed, ga zo door!

pien_2010

Berichten: 43283
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-03-19 15:24

Succes met je paardje en je angsten. Er is nog een heule lange weg te gaan. Het ziet er strak uit, totaal niet ontspannen en van voor naar achteren gereden.
Wellicht is een Duits klassieke instructrice iets voor jou en jouw paardje. Ik wens je veel succes toe. Voor nu zou ik zeggen, probeer je paard ruimte te geven van voren en probeer zelf in je hele lijf ontspannen te zijn en zacht in je armen en je handen. Dan zal het geheel er vast al veel ontspannender gaan voelen en uitzien.

hagelslag
Berichten: 9026
Geregistreerd: 18-09-10

Re: Even door alle angsten heen...

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-03-19 15:32

Knap gedaan!
En ehm op zulke bokkesprong momenten boeit het niet veel hoe je erop zit zolang je niet eraf valt en jullie daarna door kunnen gaan.
Als ik mij bedenk hoe de eerste x proefrijden ging met de tinker die ik gekocht heb.beschamend eigenlijk, maar inmiddels gaat het beter :Y)

Laibadji

Berichten: 1688
Geregistreerd: 18-06-15
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-03-19 15:49

pien_2010 schreef:
Succes met je paardje en je angsten. Er is nog een heule lange weg te gaan. Het ziet er strak uit, totaal niet ontspannen en van voor naar achteren gereden.
Wellicht is een Duits klassieke instructrice iets voor jou en jouw paardje. Ik wens je veel succes toe. Voor nu zou ik zeggen, probeer je paard ruimte te geven van voren en probeer zelf in je hele lijf ontspannen te zijn en zacht in je armen en je handen. Dan zal het geheel er vast al veel ontspannender gaan voelen en uitzien.

Klopt wat je zegt hoor. 200% gelijk. Echter heb ik 2 Duitse klassieke rijschool trainers gehad maar die misten heel hard het coach deeltje. Hierdoor verstrakte ik nog meer en werd ik zelfs verweten dat ik en mijn paard niets konden. Dus die heb ik de laan uitgestuurd. Toen wou ik er echt volledig mee stoppen.

Nu is mijn rijstijl misschien nog niet denderend goed maar ik voel me goed en we werken aan mijn hoofd en angsten om vandaaruit later technisch sterker te worden. Maar zoals ik zei, je hebt echt gelijk hoor maar geef mij nog wat tijd ;)

SusanH
Lid Bezwaarcommissie

Berichten: 34634
Geregistreerd: 27-06-07
Woonplaats: In het midden van het land

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-03-19 16:30

Ik herken het heel erg. Ik ben door een val heel angstig geworden. Wat mij helpt is dat ik niks moet. Voelt het niet goed stap ik niet op en ga ik iets anders doen. Ik ben gekomen van aan een touwtje stappen 2 rondjes naar nu los en van de week zelfs een paar passen galop. Ik ben er nog niet want het lijntje tussen lekker rijden en de angst die overneemt is heel dun. Maar ik mag nu van mezelf zeggen dat ik stiekem best een heel klein beetje kan rijden. Dat kun jij ook want M1 is niet niks. Je moet alleen zelf het vertrouwen weer terug krijgen. Dat heeft tijd nodig. Maar je bent op de goede weg :j

denisesilver

Berichten: 2881
Geregistreerd: 27-08-11
Woonplaats: Zwerf ergens door het land

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-03-19 16:48

Die angst is heel herkenbaar, evenals een paard dat makkelijk overprikkeld raakt. Ik vind het top dat je ondanks je angst toch opstapt! En super fijn dat je nu een trainer hebt die jou kan helpen! :j

Rijtechnische tips ga ik je verder niet geven. Dat het geheel allemaal wat strak en gespannen is wijt ik aan je eigen spanning, en dat gaat zeker loslopen! Succes!

Laibadji

Berichten: 1688
Geregistreerd: 18-06-15
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-03-19 22:21

SusanH schreef:
Ik herken het heel erg. Ik ben door een val heel angstig geworden. Wat mij helpt is dat ik niks moet. Voelt het niet goed stap ik niet op en ga ik iets anders doen. Ik ben gekomen van aan een touwtje stappen 2 rondjes naar nu los en van de week zelfs een paar passen galop. Ik ben er nog niet want het lijntje tussen lekker rijden en de angst die overneemt is heel dun. Maar ik mag nu van mezelf zeggen dat ik stiekem best een heel klein beetje kan rijden. Dat kun jij ook want M1 is niet niks. Je moet alleen zelf het vertrouwen weer terug krijgen. Dat heeft tijd nodig. Maar je bent op de goede weg :j

Bij mij is het de combinatie van zware vallen vorige paarden. (Ene paard moeten verkopen door karakter en de andere bleek ziek te zijn) Hierbij dan ook nog mama geworden en dus een grote verantwoordelijkheid naar mijn kindje toe. Hierdoor zijn mijn angsten enorm uitvergroot. Letterlijk hyperventileren bij angst, huilen, shaken... Dit ook in combinatie met perfectionisme en faalangst. Heerlijke combinatie _O-

Zoals jij ook doet rij ik enkel wanneer ik wil. Moeten staat niet meer in mijn woordenboek. Sindsdien gaat het al ietsje beter maar er is nog heeeeel veeeeel werk :=