Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
lavidaloca schreef:Hi iedereen, bedankt voor het meedenken en de reacties!
Ik heb er even wat tijd over laten gaan vooraleer ik wat postte maar dit is wat er gebeurd is en hoe de stand van zaken nu zijn:
De dag nadien heb ik hem aan de longe willen nemen. Door corona kon ik even niet naar de piste gaan waar ik normaal train met hem dus dat moest dan maar in de weide. Hij heeft zich tweemaal toe losgetrokken. De eerste maal heb ik mijn handen verbrand aan het touw dus de tweede keer lostrekken was kinderspel voor hem. Uiteraard altijd terug bij mij genomen en aan het werk gezet. Na de tweede keer heb ik hem nog even laten werken maar dan meteen gestopt. Mijn handen konden geen derde keer getrek meer aan.
Ik zal hier gewoon eerlijk in zijn: ik was retebang van hem geworden Zo'n groot stoer sterk paard: wat heb ik daar in godsnaam over te zeggen?
Ik had ondertussen ook een afspraak gemaakt met een osteopaat om hem 's te laten nakijken. Ze kon gelukkig kort nadien langskomen en heeft hem gecontroleerd: hij zat vreselijk vast aan zijn heilig been, het stond scheef en zijn kaken zaten moervast. Het verklaart best wel zijn gedrag, dat heb ik ook met haar besproken.
Meneer kreeg 3 dagen rust en ik moest 3 tot 4 keer per dag met hem een kwartiertje rondstappen om hem wat losser te krijgen na de behandeling. Eigenlijk waren die drie dagen wat we nodig hadden. Het was enkel maar stappen maar ik ben héél streng en consequent geweest. Hij had de neiging om heel erg in mijn bubbel te komen dus op die drie dagen hebben we heel goed geoefend op afstand houden en achteruit gaan.
De stal(weide)eigenaar heeft ook voor mij een mini-piste gemaakt, afgesloten, waar ik met hem aan de slag kon. Een schat van een kerel, die man. Daar zet ik hem stevig aan het werk. Niet boos of angstig maar gewoon erg consequent. Draven is draven, stoppen is stoppen en ga zo maar door. Losbreken heeft hij nog niet gedaan maar dat kan natuurlijk nu ook niet op dat afgesloten stuk. Voorlopig gaat het erg goed en kan ik hem puur op mijn lichaam sturen. Ik merk zo al dat hij pakken meer respect heeft voor mij.
Binnenkort zal ik opnieuw op een ruimer stuk gaan werken met hem en zien hoe dat gaat.
Ik snap de reacties dat ik hem nu even goed moet doorrijden etc. maar voorlopig ga ik er niet op. Door corona moet ik het op m'n ukkie doen en alleen rijden zie ik niet zitten. In België mogen er weer privélessen gegeven worden vanaf morgen dus ik spreek af met mijn lesgeefster wat onze volgende stappen zijn. Ik hoop dat ik hier ook wat op begrip mag rekenen
Hij is overigens 6 jaar en werd bij zijn vorige eigenares reeds doorgereden. Heb hier dus niet te maken met een jonkie dat nog niks kent. Daarbovenop is hij mijn 2e paard. Mijn eerste heb ik nog steeds, heb ik gekregen toen ze 4 jaar en onbeleerd was. Maar helaas is ze op pensioen door hoefkatrolontstekingen.