We hebben al jaren paarden, maar een jaar als dit heb ik nog nooit meegemaakt.
Misschien herinneren jullie je dit nog : [IM] Dag lieve Shiney
In het voorjaar hebben we onze lieve Shiney met haar ongeboren veulen moeten laten inslapen wegens een noodlottig ongeval op de weide.
Een aantal weken geleden merkte ik op dat Maggy, één van onze andere drachtige merries, afgevallen was. Omdat de merries toch naar huis moesten komen (ipv 24/7 buiten, komen ze in de winter 's nachts binnen en overdag op de wei), en we thuis beter kunnen controleren wat elke merrie eet, hebben we ze op een ruimer rantsoen gezet, eens extra ontwormd voor bloedworm en goed in de gaten gehouden.
Echter vond ik dat het niet goed ging met haar. Ze ontwikkelde oedeem in haar gezicht en bleef afvallen. Haar mest was plat. De dierenarts was ondertussen al enkele keren geweest, en ze had al een darmkuur gekregen en een pot Equisolon. Ze bleef echter wel goed eten en had steeds dagen dat het ook goed ging, met vaste mest, en dat we dachten dat alles aansloeg. Ze kwam echter niet bij, integendeel.
Na twee potten equisolon en drie darmkuren besloten we dat het welletjes was en hebben we haar naar de kliniek in Merelbeke gebracht in samenspraak met onze dierenarts.
Daar stonden ze met de handen in het haar. Alle onderzoeken wezen niks uit. Geen koorts, geen bacteriën, geen parasieten, niks. Hart normaal, ademhaling normaal. Enkel terugkerende diarree, lusteloos, oedeem en ze was ondertussen ook al extreem mager.
In het bloed waren allerlei tekorten, oa eiwit en ijzer, wat normaal was gezien de terugkerende diarree. Ze is ook dragend en het vruchtje was helemaal OK. (wat ik eigenlijk al een soort van jammer vond, want ik wil liever dat ze haar energie in zichzelf steekt!) Ondertussen was er ook een insuline-absorbtie test gedaan, waarvan de uitslag extreem slecht was. < 35 terwijl > 85 normaal is.
Vier dagen is ze gebleven en toen kreeg ik het nieuws dat ze duidelijk aan de beterhand was en dat we haar mochten ophalen mits nog 3 maanden medicatie! *\o/* *\o/* *\o/* Dat was zaterdag.
Toen we haar aflaadden van de vrachtwagen merkten we op dat ze weer plat gemest had, maar we weten dit aan wat stress van het transport.
Eens thuis hebben we haar lekker op de wei gezet, en toen merkte ik dat Sneaky, één van onze andere merries, ontzettend kreupel liep.
Gauw gaan kijken, en er stak een grote nagel in haar hoef. Mijn man direct de nagel eruit gehaald en de DA gebeld. Die vond de plaats waar de nagel ingedrongen was erg riskant, dus opnieuw opladen en naar de kliniek.
RX wees uit dat de nagel tot in het kraakbeen gedrongen was en het gat moest tot diep in haar hoef uitgehaald worden, hoef in de gips en minimum nog tien dagen in de kliniek om te zien of het gewricht niet ontsteekt. Daarna mag ze normaal gezien naar huis komen en nog 6 weken op stal blijven. Ideaal voor zo'n drachtige stresskip :(
Ondertussen vond ik dat Maggy nog steeds niet goed was. Mest erg plat en ze wou ook niks meer eten.
Overleg met de DA en die zei van het nog even aan te kijken tot de medicatie aanslaat omdat ze nog maar een dag terug was uit de kliniek.
's nachts nog eens gaan kijken, en ze had nog helemaaal niks gegeten, lag neer, had liggend erg plat gemest en wou niet opstaan.
Kliniek gebeld en we mochten haar binnenbrengen in spoed.
Dat was dus vannacht. In de kliniek stonden ze voor een raadsel. Ze leek zo aan de beterhand! Ondertussen was ze al erg zwak en in totaal op 5 weken 170kg afgevallen! |(
Bij het opvoelen bleek dat er enkel waterige ontlasting in haar darmen zat, niks meer van mest. Haar bloedwaardes waren weer extreem verslecht. Opnieuw oedeem in haar gezicht en ook in de dikke darmwand, wat een erg slecht teken is. Dit zagen ze op de echo. Ze hebben haar toen aan het infuus gezet en de mest van een gezond paard opgegoten. In een laatste poging de darmflora terug normaal te krijgen.
Deze extreme terugval is dus van één dag! De vooruitzichten zijn zeer zeer slecht. De kans dat we haar weer mee naar huis zullen kunnen nemen is miniem.
Alles hebben we overlopen : voerbeleid, parasieten, bacterien, infectie, niks niks niks te vinden.
Al onze paarden krijgen hetzelfde water, hooi en voer. Ze staat al jaren in dezelfde stal 's nachts, naast dezelfde buurvrouw. Ze is altijd tijdig ontwormd en geënt geweest. Het is gewoon één groot raadsel.
Nu staan er dus weer twee paarden van mij in de kliniek. Beide drachtig. Kans is groot dat ik één van hen zal moeten laten gaan, samen met haar ongeboren veulen.
Sorry voor het lange verhaal, respect voor wie het tot op het einde gelezen heeft, maar ik moest het even van mij afschrijven. Ik heb het zo zo moe. Denk dat ik alles wegdoe en ermee ophoudt. Ik kan het niet meer aan weer een paard te moeten afgeven!
Born to slide, forced to work