Geplaatst Dat is heel slecht nieuws: je bent maandag afgekeurd als men- en rijpaard en je bent pas 9 jaar oud.
Na 3 jaar medische onderzoeken, therapieën, trainingen, oefeningen, rust en weer optrainen, frustratie, hoop en dan weer wanhoop, weten wij eindelijk wat er is.
We hebben lang naar je gezocht. Je moest de opvolger worden van onze Janouk in de mensport. Je hebt alles wat wij zoeken in een paard: je bent stoer, vrolijk, gezellig, goed gebouwd, goede gangen en betrouwbaar. Onze "once in a life time horse". Wij vonden je meteen gaaf en dat is niet veranderd: dat vinden we nog steeds.
Je bent 6 jaar als we je kopen. Je komt fluitend door de klinische keuring. Je voelt je meteen thuis: King of our Castle. We genieten van je gehinnik als je ons ziet. Telkens weer. Je staat altijd klaar om mee op pad te gaan: ready for action.
We weten weinig van je geschiedenis, dus we beginnen rustig met vertrouwen en rust opbouwen, veel aan de hand stappen om je pezen, banden en botten te sterken om straks het werk als menpaard aan te kunnen.
We laten je wennen aan het tuig, aan onze manier van werken en dan ga je voor de koets. Je bent driftig en druk, maar je vertrouwt ons en je nieuwe Chickie, de ervaren Janouk: samen maken wij kilometers met de koets door de bossen. Je doet het super en je geniet. Maar het valt ons op dat rechtuit het prima gaat, maar dat je de bochten wel heel moeilijk vindt. Je houdt je rug hard en strak. Maar buiging komt later wel< eerst lekker vooruit. En als je ongeduldig bent, knarssetandt je, de tandarts vindt niets afwijkends.
Dan beleren wij je onder het zadel, maar daar ben je wel braaf, maar kunnen wij het gaspedaal niet vinden. Vanaf het begin kom je terug in iedere bocht. In het bos rechtuit ben je een top buitenrij paard: goed wakker en betrouwbaar. Maar in de bak is het frustrerend. De eerste 10 minuten loop je de sterren van de hemel. En in eens gaat de parachute uit. Rijtechnisch van alles geprobeerd, diverse instructeurs, clinics, maar niet op te lossen. Diverse goede ervaren ruiters erop, om te kijken of het probleem aan ons ligt. Je bent niet kreupel, niet onregelmatig, alleen je gaspedaal verdwijnt ineens.
Eerst medisch oplossen: dus we laten je opnieuw klinisch keuren. Niets aan de hand. Stoer, goed ontwikkeld paard, heel bewegelijk en lenig, fluitend door de buigproeven. Niets afwijkends te vinden. Je loopt op de kliniek te paraderen en te showen. Bloedafname: alles goed.
We laten het rijden onder het zadel in de bak even voor wat het is en trainen verder voor de koets en buiten. Tot en met de L dressuur mennen en M vaardigheid mennen gaat het okay. Je wordt zelfs vorig jaar 3e van Nederland op de Hippiade M vaardigheid.
Alleen blijf je heel recht en strak. Hoe meer we je proberen rond te rijden, op het achterbeen proberen te rijden, hoe meer we je uitnodigen wat meer buiging te nemen, hoe meer het gaspedaal verdwijnt. Je wil niet volgens het boekje lopen.
Nog meer veeartsen volgen, fysiotherapie, diverse therapieën, sportmassages, hartslagtrainingen: we proberen van alles. Maar hoe meer we je los krijgen in je lijf, hoe sneller jij je weer vast zet. Je wilt geen los lijf. DNA onderzoek volgt in Amerika: geen PSSM 1 of 2. Niets geen afwijkingen.
Soms hoop ik dat je kreupel bent, heel stom, maar dan weten we tenminste waar we moeten zoeken. Veel mensen adviseren ons om jou te verkopen en een ander paard te kopen. Maar wat dan met jou........dan kom je in de handel terecht, en nieuwe eigenaren gaan tegen hetzelfde aanlopen. We zijn misschien arrogant, maar we denken dat je hier bij ons het beste af bent. Je voelt je hier thuis en wij hebben geduld. We wachten op jou.
Nieuw zadel, ander tuig, lichtere koets, andere manieren van training. We proberen van alles. We laten zelfs een reading uitvoeren. We lezen op Bokt reviews, waarin mensen uitgebreide antwoorden krijgen van zielige jeugd en mishandeling, etc. We zijn benieuwd, hopelijk komt er iets uit, waar we verder mee kunnen: je weet maar nooit. We krijgen de brief van de reader: "Meneer Anton wil niet met mij praten" HAHA typisch jij, niets voor jou al dat gemiep.
Je bent stoer, een bikkel, maar wij voelen dat er iets is.
De vraag blijft: Waarom kan zo'n mooi en goed gespierd en getraind paard niet tot dragen komen? Waarom geef je zoveel en ineens is het gaspedaal weg? Jouw karakter is prima, jij wilt altijd met ons mee. Je bent open en gezellig, vol vertrouwen. We geloven in je. Je bent niet lui of dwars. Er is iets.
Het laatste half jaar heb ik je alleen nog maar aan de hand getraind en gelest. Onbelast focussen op balans en rechtsgerichtheid. Je vindt het leuk en bent speels. Je vindt alles leuk. Weken gaat het goed en als we aan de laterale buiging beginnen, is ineens je gaspedaal weer weg en begin je weer te knarssetanden.
Maandag zijn we naar een specialistisch orthopedisch kliniek geweest. Nog maar weer eens een medisch onderzoek. Kassa. De buigproeven zijn goed. De röntgenfoto's zijn goed. Geen kissing spines. Maar de veearts ziet iets afwijkends, niet duidelijk, maar toch iets. Ze vraagt om een echo te mogen maken.
Een echo volgt en daarna een inwendige echo. De uitslag is helder en (*)&%*^&$. Daar is het probleem.
Je hebt een aangeboren afwijking: wervels L4 en L5 zijn aan elkaar gegroeid: daarom kan jij niet tot dragen komen.
Jouw Facetgewrichten Thoracale wervels T13, T14, T15 T16 en T17 hebben een vorm van artrose, precies onder zadel dus,daarom kan jij geen ruiter dragen en niet lateraal buigen in de bochten.
En jouw linker si gewricht is zwaar aangetast, daarom kan je niet voorwaarts. Duidelijk oud trauma.
Je ben een vechtersbaas, opgegroeid op de hengstenweide. Je lijf zit onder de littekens. Blijkbaar toen toch 1 gevecht teveel gehouden en blijvend schade opgelopen. Bikkel.
Weg zijn onze dromen om met jou in de voetsporen van Janouk te treden. Zo balen want als je los loopt in de wei, zie je niets afwijkends. Je rent, je bokt, je stuitert. Alleen als we je gaan belasten en je lijf losmaken, kom je in de problemen. Je bent zo' n gaaf paard. Nu weten we waarom het niet lukt om jou voorwaarts te houden.
Voor de mensport ben je niet geschikt. De veearts zegt dat er een mogelijkheid is om je gewrichten in te spuiten en dat je je dan comfortabeler gaat voelen. Ze geven geen garantie. Je moet dan wel weer aan de training. We zijn aan het afwegen of dat wel in jouw belang is. We weten het nog niet. Veearts denkt dat je dan wel in tweespan nog wat licht werk kan doen in het bos, als Janouk het echte werk doet en jij uit de trek meeloopt. Dat vindt je geweldig. Onder het zadel is geen optie meer. Geen gewicht meer op je rug.
Hoe nu verder. Je blijft bij ons zolang je comfortabel bent. Onze dure grappige lieve grasmaaimachine
, want onbelast en op je eigen manier lopend ben je vrolijk en blij. We weten nu wat er is en je blijft lekker bij je chickie Janouk de hele dag samen op de wei. Jullie vermaken je wel. Wij beloven je dat dit je laatste huis is, want als ooit de dag komt dat je je ook vrij niet meer comfortabel voelt, dan nemen wij onze verantwoordelijkheid. We zijn samen het avontuur aangegaan en wij maken het samen af. Ooit.
Wij houden van je, Meneer Anton.
(Waarom plaats ik deze brief hier? Omdat ik mensen tot nadenken wil zetten. Als een paard iets aangeeft, luister naar hem. Ook als de symptomen niet duidelijk zijn. Zoek verder. Vraag, onderzoek, voel en luister. Ze zijn het waard )
.
Ik had zoveel informatie te verwerken en alle puzzelstukjes ( die ik al had) in elkaar te passen. 
