Bokt.nl

Precyll schreef:

Zidore schreef:

hahaha serieus die frikadellenreacties hier, ik ga stuk


mams, dit paardenbeest RUIKT dat jij onzeker bent, en daar maakt die mooi gebruik van.

ik zou er niet meer op gaan zitten totdat je dit oplost, dwz rijd veel andere paarden/ponys totdat je je hier 100% zeker over voelt, dan na een tijdje ga je op jullie eigen-huis-tuin-en-keuken-frikadel zitten en dan rijd je gewoon vol zelfvertrouwen weg

ponys zijn draken btw..succes

Hij ruikt waarschijnlijk de frikandellen van eerdere vriendjes


Op een andere noot..Ik was ook echt niet van plan om er weer op te gaan...arabierenponys zijn levensgevaarlijk. Ik ga voor de koelbloedige PAARDEN


[ [url=m/jmcZqX.jpg]Afbeelding[/url] ]

Gowlan schreef:

Dit topic
Hierbij een virtuele hug voor TS!

Ik heb dan geen pony die zo is, maar wel een poes.
Heb haar gered van een vrouw die haar geregeld sloeg, schopte enz.
Ze zag er slecht uit, mager, ongesteriliseerd en zat opgesloten in een hele kleine kamer volgestouwd met kasten in slechte omstandigheden.
Door omstandigheden wist ik waar ze was, hoe ze werd behandeld en heb ik haar mee kunnen nemen.
De poes was zodanig getraumatiseerd dat we haar met 3 man en met 5 jassen over elkaar ivm haar nagels hebben moeten vangen in een kamer waar slechts beweegruimte was van 2 bij 0,5m. Gewoon rustig benaderen en aanraken was werkelijk onmogelijk. Zo angstig dat ze urine en poep liet lopen en ik heb haar werkelijk aan de gordijnen zien hangen en aan het plafond (!!!) in haar wanhoop om weg te komen.
Echt heel triest..
Ik heb haar tijd gegeven om bij te komen en te wennen, mooie spulletjes gehaald voor haar, goed voedsel, uiteindelijk gesteriliseerd, vlooien druppeltjes gegeven, ontwormd, gechipt, mooie krabpalen uitgezocht, lekkers, speelgoed enz enz.
En wat denk je? We zijn 3 jaar verder en mij moet ze nogsteeds niet.
Ze is helemaal weg van mijn vriend waar ze uren bij op schoot ligt, bovenop ligt als mijn vriend ligt te slapen en ze is echt zijn schaduw.
Ze komt wel bij mij langs om mij een krab uit te delen, als ze naar buiten wilt, als ze wilt eten, en een enkele keer als er niemand thuis is en ik kom thuis: Dan komt ze blij aangerent, geeft 1 kopje tegen mijn been en lijkt ze vervolgens eigenlijk teleurgesteld weg te lopen als ze ziet dat het niet mijn vriend is die thuiskomt
Wel is er 1 soortvan lief moment geweest;
1 keer was ze van balkon gevallen (oude huis) en zat ze buiten heel angstig verstopt.
Ik ben haar midden in de nacht met snoepjes en tranen in de ogen aan het zoeken geweest, toen rende ze wel keihard miauwend op me af en sprong letterlijk in mijn armen.
Snel gekeken of ze niets had (gelukkig niet) en gauw naar binnen.
Jammer genoeg wist ze binnen niet hoe snel ze weer uit mijn armen moest springen om weer bovenop mijn vriend te gaan liggen die inmiddels al lag te slapen.
Oke, nu na 3 jaar durft ze soms op mijn voet einde te liggen in bed en zeer sporadisch mag ik haar aaien.
Ze heeft overigens ook niks met andere vrouwen die over de vloer komen, soms tot aan blazen en brullen toe als iemand gewoon stil op de bank zit..
Dus eigenlijk is het gewoon sneu en denk ik dat ze toch gewoon echt getraumatiseerd is en vrouwen linkt aan wat ze heeft meegemaakt.
Of ze is een kat met duidelijke voorkeuren, van binnen hoop ik dat eigenlijk wel.