Geestelijke blokkade bij je zelf met springen

Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Veertje2
Berichten: 166
Geregistreerd: 28-04-15

Geestelijke blokkade bij je zelf met springen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 10-09-19 16:35

Zo kwam ik er vandaag achter dat ik een blokkade heb, maar hoe kom je hier van af of hoe ga je hier mee om of de makkelijkste kan ik het in de doofpot stoppen en net of doen dat ik het niet heb en laat het aan een ander over.

Springen is altijd al een dingetje geweest zolang dat ik mn pony heb, begon met een jonge pony en zeker een naïeve ruiter ik. Dat resulteerde in twee x over de kop geslagen met pony en al en een jaar lang niet in de buurt van een hindernis komen (pony dan) dit is redelijk weer goed gekomen met als we dan een sprongetje gaan doen eerst 3 weigeringen en dan konden wij dit wel, maar verander de hindernis niet want dan stonden we weer stil.

Nu kwam ik er vandaag achter dat ik dus degene bent die hem tegen houd, ik zie al beren op de weg die er niet zijn. Pony reageert super op de sprong nu, maar die laatste 2 meter is voor mij een doet hij het of niet en ik krijg dit niet uit mijn hoofd (gaat om 60cm) als we hem gesprongen hebben dan heb ik het vertrouwen en kunnen wij die sprong nog tig x doen maar de aller eerste of nieuwe sprong help.

Hoe laat je los, hoe zet ik die knop uit in mn hoofd, we hebben hier over gepraat nu blijkt dat ik dit als jong meisje met turnen ook al had met de bok zo gouw dat ik de sprong naar de bok moest maken zag ik alleen maar het gat tussen bok en de mat. Gek als je er zo over praat dat dit soort dingen boven komt.

Ik heb het lijntje gesprongen na oefenen van laag naar 60 cm met een super voorwaartse pony, maar mijn hartslag die zo hoog is dat ademhalen veel te snel gaat en spugen op het randje zit.

Gelukkig ben ik er nu wel achter dat pony het geweldig vind en echt wel kan springen.
Alleen ik ben het probleem. Ik wil uit mijn hoofd en gewoon doen, dit gaat alleen niet zo maar.
Een uitweg kiezen de makkelijkste weg die lijkt me op het moment zelf ideaal, ik zoek wel iemand die met hem gaat springen, kan ik lekker kijken. Maar zo los ik mijn eigen geestelijke blokkade niet op.

Nu eindelijk instructie die dit opgemerkt heeft en hier mee aan de slag gaat, maar zij kan niet voor mij die knop om zetten. Heb geen ambitie om wedstrijden te doen maar variatie in het werk.

Geef mij maar liever tractoren, graafmachines en een bladblazer. Daar draai ik mijn hand niet voor om op rit. Ondanks dat pony dit soms wel eens spannend vind.

Zijn er lotgenoten die hier uit zijn gekomen.


Veertje2
Berichten: 166
Geregistreerd: 28-04-15

Re: Geestelijke blokkade bij je zelf met springen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-09-19 06:25

Jij durft los te laten en weet dat je pony springt.
Zover ben ik nog niet. Maar dat is het punt waar ik wel naar toe wil.

Veertje2
Berichten: 166
Geregistreerd: 28-04-15

Re: Geestelijke blokkade bij je zelf met springen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-09-19 17:19

Pony is poep braaf alleen hij luistert te goed haha, elke verstijving van mijn spieren zegt voor hem al we nemen gas terug, het verschil heeft mijn instructie al laten voelen. Zo confronterend.

interessant boek ik ga me hier in verdiepen.
Beetje extra kennis kan geen kwaad.

Volgende maand is mijn volgende les en hoop ik dat ik hier wat van opgestoken heb en het kan toepassen.

Anders zijn er genoeg die maar al te graag met hem willen springen.


Veertje2
Berichten: 166
Geregistreerd: 28-04-15

Re: Geestelijke blokkade bij je zelf met springen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-09-19 21:01

Ik heb absoluut geen probleem om langs een hindernis te rijden en veilig mijn galoppassen te tellen haha.

Gezichtsbedrog is ook een ding ik vind een steiltje zo anders dan een kruisje terwijl het midden van de kruis net zo hoog is. Kruisje durf ik zo te springen.

Er moet gewoon een hoop gebeuren voor dat mijn hoofd het los laat, mijn instructie ziet het gelukkig en we bouwen het ook op. Alleen heb ik het idee als ik zeg dat ga ik niet doen, dat ik haar tijd verspil. Uiteindelijk heb ik het wel gedaan en gaat het ook goed. Maar met een hartslag van heb ik jou daar en het gevoel dat ik een marathon gelopen heb.


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 bezoekers