Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-10-20 15:18

Geplaatst: 03-10-20 15:18

pumpina schreef:
Mij is vroeger altijd geleerd voor het buitenrijden.
Regel nr 1. Nooit van je paard afvallen
Regel nr 2. Als je dan toch valt, nooit je teugels loslaten.

Ik probeer me hier buiten overigens wel echt aan te houden. Want het alternatief is toch wel eng En altijd mobiel bij je, en niet in je zadeltas..

Nr 2 heb ik gedaan met al gevolg dat ik nog een stuk vast had. En het paard er met de rest naar stal ging. Om die reden heb ik ook een telefoonnummer en adres aan het zadel hangen dat krijgen ze er zo snel niet af. Al doende wordt je steeds wijzer.

Ik zou eerst naar stal bellen in de hoop dat daar iemand is. En vandaar uit wellicht politie maar zou denk ik eerst zelf gaan "zoeken" mensen in de buurt aanspreken. Eventueel mensen uit de omgeving van stal bellen of ze het in de gaten willen houden. Afhankelijk waar je bent. Vlakbij stal zullen de meeste paarden wel terug keren.

Als je met trailer weg bent en in onbekend gebied lijkt me politie het meest voor de hand liggend.

**Geplaatst**: 03-10-20 15:35

Re: Wie bel je als je paard buiten alleen wegloopt?

Geplaatst: 03-10-20 15:35

Hangt er vanaf hoe en wat. Als ik weet welke kant ze op gaan kan ik iemand bellen die daar ergens woont, weet ik het niet dan zal ik een rondje moeten bellen of ze wat gezien hebben.

Zo zijn wij ook al een paar keer gebeld door mensen die koeien/paarden/lama's/schapen kwijt waren of ze toevallig bij ons liepen. Soms is dat wel zo en soms niet, dan kan ik nog even een rondje rijden om te zien of ik wat zie (we hebben ongeveer 100ha in de buurt van ons huis).

Maar we zitten hier in een rustig stukje platteland in Frankrijk, mensen zijn gewend aan loslopend vee

**Geplaatst**: 03-10-20 15:39

Re: Wie bel je als je paard buiten alleen wegloopt?

Geplaatst: 03-10-20 15:39

Nou...

Mijn vorige paard, waar ik toch best een aantal keer van afgestuiterd ben in de jaren, die bleef altijd naast mij staan. 1x wilde ze er wel vandoor, maar toen was ik van mijn dikke kont weer op mijn voeten gestuiterd en stond met de teugels nog vast, dus kon ik haar houden.

Toevallig half jaar geleden van mijn huidige paard in de bak afgevallen en daar hou je dus niks meer aan, die is al in verweggistan voor jij weer eens een keer op je benen staat. Dus dat is wel een dingetje idd. Ik ben blij met de tips die ik hier krijg.

**Geplaatst**: 03-10-20 15:46

Geplaatst: 03-10-20 15:46

1x gehad dat m’n paard niet thuis kwam (andere keren wel).
Dus ik weer met de fiets over ruiterpad terug naar de hei, in de verwachting hem onderweg ergens al etend te vinden. Stond boswachter aan begin van de hei op politie te wachten. Ze hadden mn paard gevonden, maar mij niet, dus dachten dat ik misschien nog (gewond) in het bos lag en wilde me gaan zoeken.

Geen idee of ik beter ook 112 ofzo had kunnen bellen. Hebben ze niks over gezegd toen

**Geplaatst**: 03-10-20 15:51

Geplaatst: 03-10-20 15:51

Hier 3 paarden op een 80 km weg en gelijk 112 gebeld zodat de weg afgezet kon worden.

**Geplaatst**: 03-10-20 15:58

Geplaatst: 03-10-20 15:58

Toen ik 3 jaar geleden van mijn drachtige merrie afviel in het bos, heb ik 112 gebeld. Naast de staleigenaren.

Ik ga altijd alleen naar buiten en dit is ook de enige keer dat ik van haar af ben gevallen.

Ze sprong opzij en draaide toen vol gas op haar achterbenen om. Ik op de grond met teugels in m'n handen, die snukte ze vrolijk los en verdween zo de rimboe in.

Binnen 5min was de politie ter plaatse omdat er een N weg bij mijn toenmalige stal liep. Uiteindelijk heeft een fietser mijn paard gevangen en de teugels om haar voorbenen losgehaald. Zij had gelukkig niks en ik ben die man eeuwig dankbaar!! Net als het vlugge optreden van de politie.

Ik daarentegen kwam er wat minder goed vanaf. Lichte hersenschudding, zwaar gekneusde bovenbenen en een zwaar gekneusde hand van toen ze de teugels uit m'n handen trok.

**Geplaatst**: 03-10-20 16:05

Geplaatst: 03-10-20 16:05

pumpina schreef:
Mij is vroeger altijd geleerd voor het buitenrijden.
Regel nr 1. Nooit van je paard afvallen
Regel nr 2. Als je dan toch valt, nooit je teugels loslaten.

Ik probeer me hier buiten overigens wel echt aan te houden. Want het alternatief is toch wel eng En altijd mobiel bij je, en niet in je zadeltas..

Leuk idee, werkt helaas niet altijd....
In februari met paard samen gevallen. Midden in de zee. We waren pootje aan het baden toen ze struikelde.
Ze lag op mijn been, dus vasthouden was geen optie. Daarnaast kreeg ik een golf ijskoud water over mij heen.
Paard raakte in paniek en is gaan rennen.

Gelukkig was mijn telefoon droog gebleven, dus kon ik mijn staleigenaresse bellen.

Ondertussen waren mijn man en twee stalgenoten achter mijn normaal zo koele, maar nu helemaal in paniek zijnde paard aan.
Gelukkig voor het einde van het strand haar kunnen vangen. Staleigenaar heeft mij opgevangen aan het einde van het strand en mijn paard is overgenomen door een andere stalgenoot.
Ik ben op stal onder een warme douche gezet.

Maar de paniek dat ze los over het strand rende.... hoop dat nooit meer mee te maken.

Ooit ook nog eens van een verzorgpaard afgevallen buiten.
Dat was een haflinger en die trok ineens zijn kop tussen zijn benen en begon te bokken, net zo lang dat ik op de grond lag. Ik had hem nog vast, maar hij rukte zich los en ging er bokkend vandoor.
Toen gelukkig ook mijn mobiel bij me en kon ik de eigenaresse bellen die hulptroepem heeft opgeroepen. Paard is toen gelukkig gevangen nog voor wielrenners voor hij het natuurgebied uitrende.

Overigena heb ik bij beide paarden een penning aan het zadel hangen met telefoonnummer erop.

**Geplaatst**: 03-10-20 16:47

Geplaatst: 03-10-20 16:47

Kookaburra schreef:
Polly schreef:
Ik heb ooit eens iemand opgeraapt die inderdaad ook had geleerd om niet los te laten, beest was gaan rennen en meisje tegen het hoofd geslagen, geloof me : je kan beter loslaten.
Ik breng 100x liever ergens de melding dat een paard dood is dan dat je ouders moet vertellen dat hun kind dood is. Dat heb ik ook altijd aan mijn bijrijders verteld.

Helemaal mee eens. Hoe cru ook, een paard is 'maar' een dier.

Heel eerlijk vind ik heet ras 'de mens' echt ronduit het achterlijkste en domste ras op de aardkloot. Niks puurs en moois aan.
Even over het algemeen genomen. Ik begrijp dat het op persoonlijk niveau anders ligt...
Liever mijn moeder springlevend dan een paard van een ander.
Maar heel eerlijk gezegd ook liever mijn paard springlevend dan iemand anders zn moeder. Heel cru.. Maar voor veel mensen wel waarheid denk ik. Dus denk niet dat er iets prioriteit moet hebben.

**Geplaatst**: 03-10-20 16:55

Geplaatst: 03-10-20 16:55

Vorig jaar februari ben ik samen op buitenrit met mijn paard gevallen. Ik ben toen even bewusteloos geweest , maar ik dacht altijd dat mijn paard naar huis zou rennen. Ik ben wakker geworden en zag mevrouw stuk verderop staan eten. En maar goed ook , anders had ik totaal niet meegekregen waar ze heen zou zijn gegaan.

2 mensen die toevallig voorbij kwamen hebben haar gevangen. Udith is ontzettend braaf dus ze liet ze heel gemakkelijk vangen. Daarna kwamen er nog 2 mannen aan , waarvan een gelukkig iets ervaring had met paarden. Udith was wel erg onrustig door het hele gebeuren. Waarschijnlijk had ze zich bezeerd en dat ze daarom bleef staan.

Ik heb de stalbaas kunnen bellen , en die heeft Udith opgehaald en mee terug gelopen naar stal. Zelf ben ik met de ambulance naar huis gebracht.

Nu maak ik buiten alleen nog maar staprondjes , en dicht bij stal. Bij mijn jonge paard straks zal ik zo vaak mogelijk gezamenlijk op buitenrit gaan en niet alleen. Ik denk dat ik wel een tag aan het zadel maak met mijn telefoon nummer en het adres van de stal. Ik probeer altijd te laten weten waar ik heenga en hoelang enz. Ook wel vaak mijn internet / locatie aan zodat ik gemakkelijker terug gevonden kan worden mocht er wat gebeuren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-20 19:45

Re: Wie bel je als je paard buiten alleen wegloopt?

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-20 19:45

Nou, vandaag ons eerste officiële buitenrit alleen gemaakt (de landweg af wandelen en terug telt niet :')

) Tag dus al aan zadel, plan van aanpak in achterhoofd, en de geruststelling dat het vaker goed afloopt dan fout wanneer een paard gaat rennen.

Pony liep als een trein, zelfs het vreemde paard voor ons met energie teveel en dus springgedrag bleef ze goed onder. Lading fietsers, met mij plat op dr nek onder laaghangende struiken...alles top zonder noemenswaardige spanning. Nam na de tweede afdaling mijn hulpen ook aan, blijkbaar was het geen stom idee van me rustig en met beleid naar beneden te gaan.

...en toen kwamen we een dame tegen met haar paard aan de hand. Paard hyperdepiep, liep zijn baasje omver en recht voor onze neus zette hij het op een lopen. Om vervolgens stuk verder op weer om te keren en volle sprint terug te komen rennen. Mooi dat ie terug kwam, baasje was ook nog heel, maar mijn pony steeg op. Letterlijk en figuurlijk. Heb haar gelukkig achter weer twee andere vreemde paarden kunnen zetten, die van het hele gebeuren niet warm of koud werden.

Goede start van onze solo-carriëre

Dank voor alle tips en gedeelde ervaringen!

**Geplaatst**: 03-10-20 19:51

Geplaatst: 03-10-20 19:51

Voor de mensen die stellen dat een paardenleven net zoveel waard is als een mensenleven.. dat dacht ik vroeger ook. En ik hou intens veel van mijn dieren maar ik breng nog steeds liever de boodschap dat iemands paard is doodgereden dan dat een familielid is omgekomen omdat die het beest niet wilde lossen.
Maar dat is iets wat ieder voor zich moet beslissen, maar ik heb in elk geval na het oprapen van de betreffende (minderjarige!) dame altijd mijn bijrijdsters en verzorgsters op het hart gedrukt om vooral los te laten, ja ik was vast heel verdrietig geweest als er iets gebeurd zou zijn maar dat is maar een fractie van het verdriet van een ouder die een kind verliest.

**Geplaatst**: 03-10-20 20:25

Geplaatst: 03-10-20 20:25

Polly schreef:
Voor de mensen die stellen dat een paardenleven net zoveel waard is als een mensenleven.. dat dacht ik vroeger ook. En ik hou intens veel van mijn dieren maar ik breng nog steeds liever de boodschap dat iemands paard is doodgereden dan dat een familielid is omgekomen omdat die het beest niet wilde lossen.
Maar dat is iets wat ieder voor zich moet beslissen, maar ik heb in elk geval na het oprapen van de betreffende (minderjarige!) dame altijd mijn bijrijdsters en verzorgsters op het hart gedrukt om vooral los te laten, ja ik was vast heel verdrietig geweest als er iets gebeurd zou zijn maar dat is maar een fractie van het verdriet van een ouder die een kind verliest.

Ik snap je kijk erop helemaal! Wat heftig zeg dat je iemand hebt gevonden na een val. Snap dan heel goed dat je liever hebt laat ze maar los.

**Geplaatst**: 03-10-20 20:27

Re: Wie bel je als je paard buiten alleen wegloopt?

Geplaatst: 03-10-20 20:27

Vooral ook omdat het een kind was van een jaar of 14 die echt niet wilde loslaten omdat de eigenaar had gezegd dat als ze los zou laten dan mocht ze niet meer verzorgen...

**Geplaatst**: 03-10-20 20:57

Geplaatst: 03-10-20 20:57

Ik zou niet boos zijn op een ander indien ie het paard lost omdat ik de gevaren ken en weet dat het niet altijd mogelijk is of verstandig is, om ze vast te houden. Maar voor mijn zijn mijn paarden wel als kinderen. Ik heb geen kinderen en wil ze ook niet dus ik stel niemand achter. Maar ik weet wel hoe intens veel pijn en verdriet het me elke keer doet als ik eentje moet laten gaan. Verlammend veel. Dat maakt overigens ook dat ik mijn paarden zelden tot nooit uit handen geef.

Als er iets gebeurt dan wil ik niet het risico lopen dat ik door emotie, iemand die er ook niets aan kon doen, verwijten zou maken.

Ieder bepaalt voor zich wat ie belangrijk vind. Maar ik ga niet oordelen over iemand die lijf en leden zou opofferen om zijn of haar dier heel te houden.

Je kan voor een ander niet bepalen hoe diep die emotie gaat. Gewoon niet. En nee, ook de moeders niet. Wellicht lag het anders als ik wel kinderen had. Maar ik heb ze niet. Dus voor mij is dit mijn realiteit.

Neemt niet weg dat ik het kwalijk vind dat een kind zo goed als verongelukt omdat de eigenaar haar die verantwoordelijkheid op legt. Je weet dat dat geen realistische eis is. Laat ze dan niet naar buiten gaan. $:\$ Je hebt IMO ook niet het recht om andermans kind op te offeren voor jouw dier.

**Geplaatst**: 03-10-20 21:48

Re: Wie bel je als je paard buiten alleen wegloopt?

Geplaatst: 03-10-20 21:48

Precies dat bedoel ik ook, ik heb ook zeker respect als je die keuze voor jezelf maakt maar mijn ervaring is dat het vaker door eigenaren tegen (jonge) verzorgers word gezegd en dat vind ik wel kwalijk.

**Geplaatst**: 03-10-20 22:16

Geplaatst: 03-10-20 22:16

Hier helaas ook een ervaringsdeskundige al is het al even geleden. Paard schrok van een mountainbiker en ik ging eraf. Teugel vasthouden was echt een illusie. Ik probeerde het wel. Gevolg twee volledig kapotte handen en paard er alsnog vandoor. Wat ik toen gedaan heb is eerst de stal gebeld. Vriendin van stal werkt bij de bereden politie en belde direct de meldkamer. Zo was ik snel weer met mijn paard verenigd. Hij was namelijk halverwege de tocht naar huis toch gestopt en daar opgevangen door fietsers. Die belden de politie die dus de melding had. Mijn vriendin bericht gaven van de locatie. Eind goed . al goed. Het heeft dus zeker zin om de politie te bellen, want anders kan het nog best een zoektocht worden als t gebied heel erg groot is, zoals in mijn geval. Mensen die het paard vinden, bellen namelijk de politie en dan voorkom je een hoop heisa. Was de politie niet geinformeerd dan was mijn paard waarschijnlijk door de politie opgehaald en had ik op zoek kunnen gaan waar hij gebleven was. Dus ik zou inderdaad gewoon beiden doen. Stal bellen; hij is onderweg en politie ; ik ben mijn paard kwijt.

**Geplaatst**: 03-10-20 22:22

Geplaatst: 03-10-20 22:22

Het was niet de bedoeling van mij om een discussie te starten. Tuurlijk zijn wij allemaal levende wezens, en dienen we ook om elkaar te denken. Hoe klein ook.

Gevoelsmatig vind ik persoonlijk wel dat er een verschil zit tussen mijn soortgenoten en een ander dier. Ik kan mij beter inleven in de impact die het heeft op familie en vrienden, dan dat ik mij in kan leven in dieren. Tuurlijk houd ik van ze en ik zal ze nooit bewust in gevaar brengen. Maar helaas zit een ongeluk in een klein hoekje. Ik veroordeel dan ook niemand die mens-dier wel gelijk heeft staan qua gevoel.

**Geplaatst**: 03-10-20 22:26

Geplaatst: 03-10-20 22:26

De keren dat mijn paard me eraf gegooid heeft had ik gelukkig de teugels nog vast dus nils gebeurd.
1 x teugels los toen ik een hoefschoenen probeerde goed te doen en paard tankte er vandoor.. Gelukkig wel met een stalgenootje op pad dus die erachter aan haha

En 1 x gehad dat ik er naast stond en hij besloot weg te galloperen :')

Toen was ik pas 600 meter van stal dus wist dat hij terug zou gaan. Stal eigenaar gebeld die hem opgevangen heeft en vastgebonden tot ik terug was haha.

Ik zou sowieso eerst stal bellen, en afhankelijk daarvan en van waar ik ben dan eventueel de politie.