Ik lees hier al sinds het begin af en aan mee. Ik reageer niet omdat we qua aanpak zo enorm verschillen dat ik meestal het nut niet zie van reageren.
Maar eerlijk ts: ik heb wel mijn twijfels bij je aanpak. Je hebt duidelijk de beste intenties begrijp me niet verkeerd. Maar ik word al duizelig van dit topic lezen, en ik vraag me af of je paard er nog wel iets van snapt. Het is een jong paard maar niet piep jong dat amper gewerkt is. Hij mag imo heel veel plan trekken bij jou. Of ‘kiezen’ wat jullie die dag gaan doen.
In dat longeren bvb zie ik echt een paard wat gangen dooreen gooit, geen constante cirkel maakt en zich erg weinig van jou aantrekt. Ik zie jou daar ook geen duidelijke aanwijzingen geven. En daar wringt het volgens mij: dat je de ervaring mist om een paard van op de grond en ohz correct recht te richten en door het lijf te rijden. Dat vond ik ook echt opvallend toen je ergens in training met hem stond. Je bent duidelijk niet bang wat een enorm voordeel is maar voor mij mis je wel echt kennis en kunde wat betreft een paard functioneel doorrijden. En dan heb je nog eens een gangenpaard, dat maakt het nog moeilijker.
Mijn advies zou zijn:
Minder mensen er bij. Enkel je dierenarts, osteo en smid. Nu heb je zo ontzettend veel meningen en adviezen.
Goede begeleiding qua rijden, longeren en grondwerk. Dit ontbreekt voor mij echt in je routine. En dus ook in een accomodatie waar je echt kunt rijden en trainen en niet op van die grasveldjes.
Wekelijks les met een jong paard vind ik echt onmisbaar.
Als ik je verhalen lees en filmpjes zie vind ik hem eigenlijk net aan zadelmak. Maar ontbreekt er zelfs daar nog veel.
Voorzichtig zijn met hoe je naar dingen kijkt. Het is goed dat je bezorgd bent maar ik denk dat je sommige details veel te ver uitvergroot en er te veel achter zoekt. Ik kom ook niet elke dag soepel uit bed zeker als ik nog nooit echt door getraind ben. En ja de ene dag reageer ik emotioneel op iets maar zit daar echt niet zoveel achter. Niet te veel psychologie maar doen.
Dat hij fel wordt van een voorbij razende koets snap ik. Maar eigenlijk moet je daar ook niet meer achter zoeken. Hij kent het concept stil staan toch? Als hij dan niet blijft staan en een keer de druk voelt, ja dan is het zo. Geen te fluwelen handschoentjes aantrekken ook niet.
Alles bijeen vind ik dat je nogal vaak bezig bent met het managen van dingen die er niet zijn of niet toe doen. Ik zou hem met regelmaat en begeleiding aan het werk zetten in een geschikte accomodatie. Nu zijn lijf beoordelen heeft weinig zin. Er is geen grote schade en veel dingen verbeteren nu eenmaal met correct werk. Ga dingen niet te veel uitvergroten. Ik denk dat er heel veel mogelijk is met dit paard maar dat je momenteel te veel verdwaalt in zijwegen en niet tot de kern komt.
Ik heb lang getwijfeld of ik nog eens zou reageren maar wat ik hier zie is dat er voornamelijk mensen reageren die heel erg in je verhaal meegaan ...
"I say the forces of this planet all were bound in this cat" (Zita Swoon)