Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Saskia9 schreef:Maar anjali, je snapt toch wel dat ook een advocaat niet iets recht kan breien wat eigenlijk gewoon krom is?
Maw, een advocaat kan iets betekenen binnen de regels van de wet. Die kan niet ineens in voordeel van cliënt buiten de lijntjes gaan kleuren hoor.
Dressage001 schreef:Een pony die nu al meerdere malen gericht heeft uitgehaald zou voor mij echt een No brainer zijn: direct terug, al zou hij de sterren van de hemel lopen.
Veiligheid staat mijns inziens altijd voorop. Als ik zo tussen de regels door lees heb je een manege of geef je in ieder geval lessen met eigen paarden/pony’s. Staat de veiligheid van jouw klanten dan niet voorop (en jouw/bedrijfs reputatie)?
Dressage001 schreef:Een pony die nu al meerdere malen gericht heeft uitgehaald zou voor mij echt een No brainer zijn: direct terug, al zou hij de sterren van de hemel lopen.
Veiligheid staat mijns inziens altijd voorop. Als ik zo tussen de regels door lees heb je een manege of geef je in ieder geval lessen met eigen paarden/pony’s. Staat de veiligheid van jouw klanten dan niet voorop (en jouw/bedrijfs reputatie)?
Edit: en een dier dat uithaalt, heb je van te voren niet kunnen ‘testen’ en wijst een keuring ook niet uit. Dit is gedrag, als een paard een stalgebrek heeft mag hij ook binnen een bepaalde tijd terug naar de verkoper. Maar ik vrees wel dat hoe langer je wacht hoe minder je in je recht staat tav terugbrengen.
Gooiske schreef:Sommige pony's zijn heel braaf en mak op een leeftijd van 4 jaar, dus dat kan best, maar of ze ook meteen al geschikt zijn voor dit werk is punt 2, ik weet niet hoe lang de lessen van ts duren, maar meteen een uur aan het werk zetten lijkt me voor zo'n jonge pony niet goed, en ook niet dagelijks.
TS is tekortgeschoten in haar onderzoeksplicht naar de pony, door hem zo maar te laten brengen.
Denk dat je de pony dan ook niet terug kan brengen indien de verkoper de pony niet terug wil nemen.
En dat je juridisch gezien niet in het gelijk word gesteld, omdat je gezien je bedrijfsmatig bezig bent en ook nog een paraveterinaire achtergrond hebt je beter had moeten weten.
Het kan best zijn dat de pony door andere huisvesting en voermanagement en verhuizing flink van slag is, en dit dier bij de verkoper dit gedrag totaal niet heeft laten zien en dat de pony je uittest, hoe ver kan ik gaan. (misschien uittesten wel geprobeerd bij verkoper maar die dit meteen heeft aangepakt, waardoor hij het niet meer deed of durfde?)
Je hebt de pony net 10 dagen, en persoonlijk ben ik van mening dat wanneer je zelf van mening bent dat de pony een conditiescore van tussen de -1 en -2 heeft, je hier geen zadel op gaat doen.
Vind dat je al behoorlijk veel van hem hebt gevraagd, hoe lang longeer of rijd je hem?
Het dier is daar weliswaar ook gereden maar hoe vaak en hoe lang?
Als ik de foto bekijk waar de anderen het over hadden, ben ik van mening dat de pony geen schoudervrijheid heeft en dat de ruiter te groot is, de neusriem lijkt aan de strakke kant, kan me voorstellen dat hij hier gevoelig op reageert, en wanneer hij niet gewend is zo vaak aan het werk te zijn hij overbelast word in zowel werk als in zijn jong koppie.
Neemt niet weg dat hij daarom zo mag uithalen, maar denk dat dit toch onvrede is, zo van laat me met rust, of zoals eerder genoemd uittesten.
Paarden kunnen slaan , bijten of schoppen als ze het niet eens zijn...paardentaal.
Heb je hem ook al ontwormt?
Geef hem wat tijd om bij te komen, denk dat je hem moet behandelen vanaf stap 1, en langzaam opbouwen, kort erbij pakken, veel praten tegen hem tijdens het werk.
Gini schreef:Wordt het bericht van FloortjeM door sommigen wel volledig gelezen voordat er kritiek op geleverd wordt? In haar conclusie staat onder meer ook ditCitaat:1) je komt met de verkoper tot enige overeenstemming over ontbinding, waarbij de pony terug gaat.
imaudy schreef:Saskia9 schreef:Maar anjali, je snapt toch wel dat ook een advocaat niet iets recht kan breien wat eigenlijk gewoon krom is?
Maw, een advocaat kan iets betekenen binnen de regels van de wet. Die kan niet ineens in voordeel van cliënt buiten de lijntjes gaan kleuren hoor.
Moet eerlijk zeggen dat ik het ook wel anders heb gehoord. TS heeft wel gezegd wat ze wil. Als ze bij bezichtiging had kunnen zien dat de pony trapte en ze had hem toch meegenomen dan had ze sowieso geen poot om op de staan. Want dan accepteerde ze wat ze zag. Dat valt dan onder onderzoekplicht. We weten dus niet wat hij had laten zien bij een normale bezichtiging.
FloortjeM schreef:imaudy schreef:
Moet eerlijk zeggen dat ik het ook wel anders heb gehoord. TS heeft wel gezegd wat ze wil. Als ze bij bezichtiging had kunnen zien dat de pony trapte en ze had hem toch meegenomen dan had ze sowieso geen poot om op de staan. Want dan accepteerde ze wat ze zag. Dat valt dan onder onderzoekplicht. We weten dus niet wat hij had laten zien bij een normale bezichtiging.
Om bij het begin te beginnen: ik ben hier niemands advocaat, ik vertel hoe ik er tegenaan kijk. En als iedere advocaat hetzelfde dacht als ik, hadden we geen rechters meer nodig. Uiteraard zijn er ook argumenten voor het tegenovergestelde standpunt, te weten dat de verkoper wist dat ze iets aanbood dat niet, of niet helemaal of totaal niet aansloot bij wat de ts zocht. Maar dat standpunt komt er in de basis toch weer op neer dat de verkoper de koper tegen zichzelf zou moeten beschermen en zo hebben we het recht nu eenmaal niet ingericht. Bij producten die mensen niet goed kunnen overzien, kan dat anders zijn (denk bijvoorbeeld aan complexe financieel producten), maar met een paard hebben we gekozen mensen zelf te laten beslissen. Dan kan je die bal bij tegenvallende resultaten niet bij de verkoper terug leggen.
En dat laat onverlet dat als de verkoper dit gedrag van de pony kende (en dat weten we dus niet, want die zegt begrijpelijkerwijs 'bij mij deed-ie dit noooooooit'), dat een onverantwoordelijke streek is en dat je je dan als verkoper zou moeten schamen, omdat je een pony die je echt absoluut niet in de buurt van kleine kindjes moet laten, wel indirect in die omgeving brengt en het een kwestie van tijd is tot daar heftige ongelukken mee gebeuren.
karuna schreef:Helaas, ik herken een dergelijke situatie. Alleen was ik wel naar de pony gaan kijken en was er bij de oude eigenaar niks aan de hand.
Gezien mijn ervaring zou ik zo snel mogelijk kijken of je het beestje terug kan krijgen naar de oude baas.
Alleen eenmaal bij mij was het eigenlijk binnen een week een levensgevaarlijke situatie en volledig onhandelbaar. De oude eigenaar wilde haar echter niet meer terug nemen wat wel was afgesproken. En dan zit je met een situatie waar eigenlijk iedereen ongelukkig van werd inclusief de pony zelf. Wij hebben toen zitten twijfelen wat te doen, inslapen of kijken of er nog iemand iets aandurfde met haar.
Er was een handelaar die het aandurfde. Ze vertoonde het gedrag ook wat ze bij ons deed dus die was gewaarschuwd. Een zeer ervaren persoon. Alleen deze heeft na een week of twee het besluit genomen om haar te laten inslapen wegens echt niet meer verantwoord naar mens en dier. Het was daar nog erger geworden dan bij ons.
Van een lieve relaxte kleine merrie die goed in de groep lag was ze bij mij binnen een week veranderd in een dier dat mijn oude tinkerruin volledig in elkaar mepte. Ze was bedoeld als zijn weimaatje maar hij was doodsbang voor haar en had ondanks haar mini maatje en zijn grote gewicht al aardig wat schade.
Paar dagen later begon ze mij verrot te slaan, zomaar vanuit het ogenschijnlijk niks. De wei in en uit ging nog. Borstelen of hoeven krabben was al een levensgevaarlijke onderneming omdat ze gericht trapte om zoveel mogelijk schade aan te richten. Na drie keer gemeen door haar geraakt te zijn was dat voor mij de druppel.
De handelaar heeft dat zelf ondervonden maar ook dat ze aan de hand lopend geen problemen gaf, echter eenmaal bij hem was ook dat niet meer mogelijk. Daarna ging uitmesten al niet meer en weer een paar dagen later was ook voeren een reden om bewust de mens aan te vliegen. En een diertje dat een stal niet meer uit kan maar ook niet meer veilig gevoerd kan worden of een schone stal kan krijgen heeft geen paardwaardig bestaan meer.
Wat de oorzaak is geweest weten we niet, maar zo doortobben was ook voor haar niet prettig meer. Ik ben er zo veel later nog steeds zuur over dat de vorige eigenaar haar niet meer wilde terugnemen. Dit was overigens ook een mini apaloosa.
olijf schreef:FloortjeM schreef:
Om bij het begin te beginnen: ik ben hier niemands advocaat, ik vertel hoe ik er tegenaan kijk. En als iedere advocaat hetzelfde dacht als ik, hadden we geen rechters meer nodig. Uiteraard zijn er ook argumenten voor het tegenovergestelde standpunt, te weten dat de verkoper wist dat ze iets aanbood dat niet, of niet helemaal of totaal niet aansloot bij wat de ts zocht. Maar dat standpunt komt er in de basis toch weer op neer dat de verkoper de koper tegen zichzelf zou moeten beschermen en zo hebben we het recht nu eenmaal niet ingericht. Bij producten die mensen niet goed kunnen overzien, kan dat anders zijn (denk bijvoorbeeld aan complexe financieel producten), maar met een paard hebben we gekozen mensen zelf te laten beslissen. Dan kan je die bal bij tegenvallende resultaten niet bij de verkoper terug leggen.
En dat laat onverlet dat als de verkoper dit gedrag van de pony kende (en dat weten we dus niet, want die zegt begrijpelijkerwijs 'bij mij deed-ie dit noooooooit'), dat een onverantwoordelijke streek is en dat je je dan als verkoper zou moeten schamen, omdat je een pony die je echt absoluut niet in de buurt van kleine kindjes moet laten, wel indirect in die omgeving brengt en het een kwestie van tijd is tot daar heftige ongelukken mee gebeuren.
Maar het is eigenlijk extra in TS haar nadeel dat ze bedrijfsmatig heeft gekocht van een particulier?
Als ze als particulier van een handelaar had gekocht had ze dan sterker gestaan?
Uiteindelijk heeft ze duidelijk aangegeven wat ze zoekt/zocht.
Pas een zaak gevolgd van vrouw die super bang was en dus een heel braaf paard zocht.
Twee keer wezen proefrijden, duidelijk ook aangegeven dat ze erg bang was en paard was toen braaf.
Eenmaal op andere stal helaas niet meer braaf ook niet met een ervaren ruiter.
En daar valt ook vanalles voor te zeggen (nieuwe stal/ander voer enz), maar die werd wel in het gelijk gesteld door de rechter en paard moest terug.
Vind het zo dun die lijntjes. Vandaar mijn vraag over particulier en via bedrijf aankopen? Maakt dat veel verschil? Hierboven allemaal niet mijn mening, maar ben gewoon benieuwd.
olijf schreef:Maar het is eigenlijk extra in TS haar nadeel dat ze bedrijfsmatig heeft gekocht van een particulier?
Als ze als particulier van een handelaar had gekocht had ze dan sterker gestaan?
Uiteindelijk heeft ze duidelijk aangegeven wat ze zoekt/zocht.
Pas een zaak gevolgd van vrouw die super bang was en dus een heel braaf paard zocht.
Twee keer wezen proefrijden, duidelijk ook aangegeven dat ze erg bang was en paard was toen braaf.
Eenmaal op andere stal helaas niet meer braaf ook niet met een ervaren ruiter.
En daar valt ook vanalles voor te zeggen (nieuwe stal/ander voer enz), maar die werd wel in het gelijk gesteld door de rechter en paard moest terug.
Vind het zo dun die lijntjes. Vandaar mijn vraag over particulier en via bedrijf aankopen? Maakt dat veel verschil? Hierboven allemaal niet mijn mening, maar ben gewoon benieuwd.
FloortjeM schreef:de clou van die consumentenbescherming is natuurlijk wel dat mensen die minder ervaren en deskundig zijn, wat bescherming krijgen, dus als je als zakelijke speler koopt, kan je op minder bescherming, ook in de informele sfeer, hoeft te rekenen.
In de casus die je aangeeft, is bepaald gedrag wel uitdrukkelijk overeengekomen. Iemand biedt een braaf paard aan, jij gaat kijken, benadrukt dat het braaf zijn een essentieel onderdeel van de koopovereenkomst is, de verkoper bevestigt dat, jij onderzoekt het door twee keer te gaan proefrijden, waarbij de stellingen van de verkoper bevestigd worden. Dan hoef je niet nog nader onderzoek te doen. En blijkt het paard uiteindelijk toch totaal niet braaf, dan heb je wel iets in handen.
het onderscheid tussen zakelijk en particulier is in de wet heel scherp en als het om bewijslastverdeling gaat, horen rechters dat onderscheid ook scherp te maken, maar in de praktijk zie ik vaak dat rechters in paardenzaken wel punten op een glijdende schaal bekijken. Want ben je een particulier als je een andere baan hebt, maar wel vijf of tien keer per jaar een paard koopt en weer verkoopt en er altijd drie hebt staan, ben je particulier als je je geld verdient in de paarden, maar niet perse als handelaar (maar wel de deskundigheid hebt dus), ben je een onwetende particulier als je al dertig jaar paarden hebt gehad, of als je een leven lang hebt gewerkt in de paarden, maar nu voor je hobby nog eens een paard koopt? Uiteraard is het 'beoogd doel' een duidelijke grens, maar veel mensen kopen een jong beest ook met het idee 'ik investeer erin, maar als ik er ooit afscheid van wil nemen, is er een goede kans dat hij zijn geld wel weer opbrengt'. De vraag naar iemands motieven (had je de bedoeling er geld mee te gaan verdienen), is niet altijd even duidelijk te beantwoorden.
Maar zo raken we wel ver af van de vraag van de ts. Hoe is het nu met de pony en hoe loopt het overleg met de verkoper?
lailapri schreef:Bedankt iedereen voor de adviezen. Ik heb er nog eens goed overna gedacht. Ik heb foto's gekeken van andere dieren van de oude eigenaar en tot de conclusie gekomen dat hij mag blijven. Tenzij hij heel braaf wordt is het waarschijnlijk tijdelijk maar dan heb ik het zelf in de hand dat hij mooi op gewicht komt en zo nodig medische zorg krijgt. Om zijn voedingstoestend goed voor jullie in beeld te krijgen zou ik hem moeten scheren maar dat doe ik liever niet. Ik hoop dat ik tegen de tijd dat zijn vachtje weer strak is hij al een stuk beter in conditie is.