missfcdb schreef:Meid dat komt echt van zelf als ze dadelijk weer in je droom verschijnd dan.
Kom je zelf ook tot rust.
En ik weet zeker dat ze nog een keer komt hoe jij hebt gedroomd ze is er zelf nog niet klaar voor om afscheid te nemen.
het komt wel goed wacht het rustig af en dan zul je zien dat het goed komt en wees vooral niet bang.
Tuhan schreef:ik geloof je verhaal ook.
mijn paard is nu 7 jaar overleden. toen hij net een paar weken overleden was heb ik hem "gezien". ik was aan het fietsen en een schim galopeerde mee, ik herkende hem er echt in. ik liet het ook niet los en huilde veel. mijn moeder heeft mij meegenomen die foto's kan lezen. toen zij mij dingen vertelde die ze niet kon weten over hem, toen pas kon ik het loslaten omdat ik wist da het goed was. geregeld heb ik wel dromen over dat hij bij mijn nieuwe paard in de wei staat.
sterkte ieder geval als je erover wilt praten kun je altijd pb-en
missfcdb schreef:Claudia__ met je gevoel.
en laten zien dat je echt contact wilt somigen mense die zijn bang en dringen het weg ik vindt het goed en leuk om te horen dat jij je daarvoor wilt open stellen maar kijk wel uit dat je jezelf niet voor anderen openstelt die niet zo vriendelijk zijn.
ik wens veel succes met het zoeken naar contact
missfcdb schreef:xsimone das echt mooi.
Claudia__ komt goed je wilt het heel graag je moet gewoon denken aan alles wat je mee hebt gemaakt met je ponny/ paard en dan komt het van zelf.
jillie1994 schreef:Gister in mijn kamer maakte ik het helemaal donker en stak een kaarsje op.
Ik begon te praten, bedoeld voor Viva.
Hoe fantastisch ze altijd was, hoeveel ik van haar hield etc etc.
Toen kwam er opeens een gevoel dat ze bij me was.
Opeens rolden de tranen over mijn wangen.
Ik weet het zeker, ze was bij me.
Zo heb ik nog een kwartier tegen haar gepraat, en ik weet zeker dat ik dit vaker ga doen.
En ik meen dit echt serieus, ze was bij me, ik zweer het....ze was bij me Y;(
Claudia__ schreef:jillie1994 schreef:Gister in mijn kamer maakte ik het helemaal donker en stak een kaarsje op.
Ik begon te praten, bedoeld voor Viva.
Hoe fantastisch ze altijd was, hoeveel ik van haar hield etc etc.
Toen kwam er opeens een gevoel dat ze bij me was.
Opeens rolden de tranen over mijn wangen.
Ik weet het zeker, ze was bij me.
Zo heb ik nog een kwartier tegen haar gepraat, en ik weet zeker dat ik dit vaker ga doen.
En ik meen dit echt serieus, ze was bij me, ik zweer het....ze was bij me Y;(
Dat lijkt me heel erg mooi om mee te maken.
alwinlove123 schreef:Het paard wat ik rij gaat nu aleen met haar hoofd uit de stal te steken een beginned verschijnsel van mij andere 2 overleden paarden ook altijd deden maar die gingen dan ook letterlijk half uit de stal staan
en nog iets als ik naar de manege ga dan kijk ik in de 2 lege stallen want heb altijd het gevoel dat ze nog bij me zijn
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 bezoekers