Van Power paard tot aller beste bescherm engeltje, Tjaja

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Caily
Berichten: 12511
Geregistreerd: 02-09-07
Woonplaats: Noord Nederland

Van Power paard tot aller beste bescherm engeltje, Tjaja

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-10-20 03:36

In het najaar van 2017 ontmoette ik jou voor het eerst. Toen nog bij de eigenaren die je sinds 2003 gehad hebben. Je was bij hun zowel fokmerrie als rijpaard geweest, maar genoot nu van een mooi pensioen als knappe 24-jarige dame. Je was hun eerste Tinker, daarna volgden er meer en ontstond Stoeterij van Loo. Precies de reden waarom ik bij jullie kwam kijken. Ik had een paar maanden eerder een kleindochter van jou gekocht, mijn lieve power merrie Phoebe. Van wie Phoebe de power had? Dat kon de fokker niet zo gauw bedenken, want beiden ouders waren niet zo vlot, maar vooral heel lief. Totdat er werd gedacht aan oma, jij dus, Tjaja was altijd net zo stoer en pittig als mijn Phoebe. Toen nog niets vermoedend vertrok ik 's avonds met een grote glimlach richting huis. Zo gaaf om Phoebe haar moeder, jouw oudste dochter Noeka, Phoebe haar vader en zelfs haar oma ontmoet te hebben...

Februari 2019 zag ik een oproepje voorbij komen waar jij en Noeka aangeboden werden. Door omstandigheden konden jouw eigenaren jullie niet meer houden. Vanwege jouw leeftijd en blessure van Noeka waren jullie niet makkelijk om een goede plek voor te vinden, en ik zat met het tegenover gestelde probleem: Phoebe haar kudde genootjes stonden beide te koop, maar ik wilde geen rijpaard erbij, en ook geen pony voor gezelschap, dus had het lastig een geschikt maatje (of het liefste twee) voor Phoebe te vinden. Al snel was besloten: Noeka en Tjaja zouden naar hier komen. De drie generaties zouden verenigd worden en hier samen een kudde gaan vormen.



Ik had van jullie vorige eigenaresse begrepen dat de verzorging, welke in de maanden daarvoor door derden was gedaan, niet zo top was geweest als in de vele jaren daarvoor. Daarom was zo snel mogelijk verhuizen het beste. Ik heb toen op maandag 11 maart 2019 de gok genomen om jullie door een onbekende op te laten halen in het verre limburg en de reis naar groningen te laten maken terwijl ik aan het werk was. Tegen de tijd dat jullie hier aan kwamen, was ik ook thuis om jullie te ontvangen. Gelukkig waren jullie erg braaf onderweg en werd ik goed op de hoogte gehouden! Het was wel even schrikken toen jullie er eenmaal waren, van de prachtige paarden die ik in 2017 had gezien was ongeveer de helft maar over, pffff... Maar dat zou helemaal goed komen, ik zou er alles aan doen om jullie weer net zo mooi te laten worden als jullie tot nu toe altijd geweest waren!

Na een paar daagjes wennen op de paddock mochten jullie naar de kudde op de wei. Ik had een vriendin gevraagd mij te helpen omdat we een stukje langs de weg moesten en ik niet zo goed wist hoe jullie waren. Logisch was dat ik haar jou in handen drukte, je was immers de oudste, en ik zelf de jongste dame, jouw dochter mee nam. Had ik me toch even mooi vergist. Terwijl Noeka als een wel ervaren 15 jarige dame naast mij sjokte, showde, snurkte en dribbelde jij alsof je met je 26 jaar nog even moest bewijzen dat je toch echt wel net zo imposant als een hengst was. Haha, heerlijk dier, precies door dit soort acties bleek hoe erg jij een paard naar mijn hart was, geweldig.



In dezelfde week als het besluit viel om jullie naar hier te laten komen, werd ook besloten dat er een knappe Tinker heer hier zou komen. Niet omdat ik ambitie had als fokker, maar het kwam toevallig zo uit. Al langer was de wens er om Phoebe door deze man te laten dekken, en Noeka zou ook zeker geschikt zijn als date voor hem. Haar blessure had ze als fokmerrie gelukkig geen last van, en was ook niet erfelijk. Maar wat zouden we doen met jou? Volgens jouw vorige eigenaar was jij altijd die ene merrie waar alle veulens als een magneet op af gingen, jij was die oermoeder die fluitend dracht en bevalling door ging, de perfecte mamma. Kon ik het maken om straks jouw dochter en kleindochter met veulen te hebben, en jij er een beetje als vijfde wiel bij? En waarom? Een cijfertje op papier wat zei dat je al 26 was? Wat nog wel discutabel was omdat je geïmporteerd was? En we verder eigenlijk niet echt wat aan je merkten? Vreemden schatte Noeka vaak ouder. Samen met 4 onafhankelijke dierenartsen, jouw vorige eigenaren en mijn eigen gevoel, besloten we een poging met je te wagen. Laat de natuur het maar beslissen...

In de maanden die volgden knapte je qua gewicht gelukkig goed op, je werd weer de mooie dame die je was. Je kwam steeds meer tot rust op de nieuwe plek en vond het allemaal maar wat gezellig. Ik heb je leren kusjes geven en wilde je de jambette leren, waar jij geweldig eigen draai aan gaf. Wat was je een geweldige verrijking van mijn kudde, met je heerlijke eigenzinnigheid.



Het ging zelfs zo goed dat ik op jouw rug durfde te klimmen. Natuurlijk geen fikse ritten zoals met Phoebe, maar fijne staprondjes (met stiekem af en toe draf en galop, omdat jij - eeh wij - dat zo leuk vonden) om de boel soepel te houden. De eerste keer op jouw rug zal ik nooit vergeten. Niet omdat je raar deed hoor, nee zeker niet, braaf was je altijd. Ook al liep je in stap ruim 6,0km/h, niets aan trekkend van jouw dochter en kleindochter die met 4,5km/h een heel eind achter je sjokte. Nee, ik zal jouw prachtige oortjes nooit vergeten. Je had misschien geen lange manen of mega staart, jij had de allermooiste oortjes die ik ooit van boven heb gezien. Een wit en een zwart ooitje, ook wel lucky ears genoemd. Prachtig breed en rond met een spits puntje. En zolang er iemand op jouw rug zat, stonden ze naar voren. Je vond het prachtig dat je ook mee op avontuur mocht! Geweldige herinneringen om nooit te vergeten, wat een heerlijke momentjes van geluk waren dat, zittend op jouw rug, met uitzicht op de prachtige oortjes.



Lucky ears, ja, dat waren het zeker. De eerste dekking met natuurlijk dekken lukte helaas niet. Maar de dierenarts zag ook onmiddellijk waarom. Een eenvoudig op te lossen probleempje wat veel voor kwam en geen consequenties had. Het enige was, het was beter om te dekken middels KI. En dat ging met onze Ashlan niet. Zodoende kozen we ervoor Finnegan voor jou te gebruiken. Een prachtige hengst die mij emotioneel inmiddels best wat waard was. En deze verandering van hengst pakte goed uit. Gelijk de eerste poging was jij drachtig! Een dubbel gevoel, enerzijds zo blij, maar oei, had ik hier goed aan gedaan? Maar keer op keer nam jij mijn twijfel weg. Wat nou 26, 6 zul je bedoelen! Nee, Tjaja voelde zich absoluut niet oud en deed nog volledig mee.



De dracht fietste jij dan ook soepeltjes door. Ik geef toe, op het einde zag ik dat alles net even iets minder makkelijk en vlot ging. Maarja, je was ook mega dik, en er zijn maar weinig hoogdrachtige paarden die net zo fit en vlot zijn als wanneer ze in de sport lopen. Dus echt zorgen maken deed ik niet. Gewoon goed voeren, veel TLC, en dan zouden er straks 3 geweldige merries met veulens door mijn wei wandelen. Stiekem was ik heel benieuwd wat jullie voor ons aan het bakken waren. Voor jouw veulen had ik eigenlijk maar een wens: ik wilde jouw oortjes. Heel leuk dat Finn valkbont was, maar die kans was zo klein, het was niet realistisch daarop te hopen. En dat hoefde ook niet, als die oortjes er maar waren.... (los van dat alles goed zou gaan natuurlijk!)

[ img ]

Als eerste was Phoebe aan de beurt. Op 15 mei 2020 werd jij over groot oma van een prachtige merrieveulen. Vanaf het eerste moment was je lief voor Loulou, ze zag jou als haar tante en vond je een geweldige afleiding op haar mamma.

Toen werd het juni, 19 juni 2020. Eerder dat jaar had ik besloten Ashlan een ander thuis te gunnen. Hij kon hier niet in de kudde lopen zoals hij gewend was, want ik wilde jou niet nog eens laten dekken. Het ging nu erg makkelijk allemaal, maar het zou wel echt eenmalig zijn. Ik wilde nog vele jaren van je genieten, dus een fok-pensioen en actief staprondjes pensioen was het plan voor de toekomst. Maar onverwachts kwam de hengst van mijn dromen te koop ([ITP] De grootste bonte hunk is terug! Collin vd Gorterstraat), en vanavond zou hij eindelijk aankomen vanuit Polen!

Volgens de verkopers zou hij rond 20 uur 's avonds arriveren, ik had er zelf een hard hoofd in en dacht dat het later zou worden, tussen 22 en 00 uur ergens. Samen met een vriendin en onze/jouw verzorgster heb ik die avond in de wei gezeten, terwijl jij samen met jouw ((achter)klein)dochters om ons heen scharrelde. Nog even naar jouw uier gekeken, want je was al over tijd. Maar zoals het er nu uit zag zou het nog wel een paar dagen duren. Ook qua gedrag was het niet anders dan anders, gewoon lekker met de rest mee.

Rond 21:30 ging de vriendin op huis aan en ben ik samen met jouw verzorgster in de schuur jullie dagelijkse bak slobber gaan klaar maken. Ze zou gezellig bij ons blijven wachten tot Collin arriveerde.

Toen we een klein half uurtje later weer bij de wei kwamen en riepen kwam, net als altijd, Phoebe als eerste aan gerend. Daarna volgde Noeka. Huh? Normaal was jij toch eerder, waar was jij? Omdat het al schemerig werd kon ik niet de gehele wei overzien, misschien liep je helemaal achteraan en was je er zo? Eerst de andere dames hun bakken gegeven, en toen toch maar even op zoek naar jou. Verzorgster en ik keken elkaar aan, het zou toch niet he? Maar nee, dat kon niet, het alarm was immers nog niet af gegaan. Net toen ik dat dacht/zei, ging mijn telefoon. Ja hoor, alarm... oliebol... even doorlopen!

En daar lag je, en nee, je was niet alleen, achter jou lag een prachtige jongste kind. En wat voor een. Ik heb op film dat ik ontdekte wat jij en Finn voor ons gebakken hadden. Tot op de dag van vandaag kan ik met ongeloof terug kijken naar dat moment, en naar het levende bewijs hier in de wei. Ik zag een wit hoofd, 1 donker oor, en 1 wit oor! Wauw, echt waar? Nog een keer kijken. Het was echt zo, bij jouw zesde en laatste veulen gaf je die eindelijk oortjes door. En dat was niet het enige. Na het verder los maken van het vlies kon ik de kleur zien. Dit was geen zwartbont. Was het bruinbont? Nee, ook niet. Het was valkbont! Even een lampje aan hoor, maar ja, het was echt zo. Nee... dat kon niet... oh Tjaja, was een geweldig cadeau. Ondertussen stond jij maar eens op om te kijken wat voor moois je op de wereld had gezet. Toen kon ik ook het geslacht bekijken; een merrie!!! Whaaaa, dit was te perfect. Van te voren was al besloten, (gave) merrieveulens konden blijven, maar vanwege inteelt zouden hengstjes weg moeten. Ik kon het niet geloven... zoveel geluk in een veulen.

En had ik al gezegd hoe trots ik op je was? Even stiekem in de schemering een beschut plekje opzoeken om te bevallen. Natuurlijk, ik had het kunnen weten, daar was je Tjaja voor. Dat fiks jij wel even, zonder dat iemand het door heeft. Zo'n soepele bevalling tekende ik voor, zo'n goed moeder instinct ook, en ook nog eens enorm vriendelijk blijven naar de mensen op je heen. Zelfs toen we jouw kleintje op moesten pakken en verplaatsen naar een veiligere plek om te leren lopen, want jouw beschutten plekje lag helaas iets te dicht langs het zandgat, 3 meter steil omlaag aan de andere kant van de omheining was wel iets te spannend.

19 juni 2020, de meest bijzondere nacht van mijn leven, ik dacht dat mijn grootste cadeau die hengst uit Polen was, waar ik al meer dan 10 jaar verliefd op was. Maar nee, jij wist het te overtreffen door mij te verrassen met een valkbonte merrieveulen mét lucky ears. En wat was ik dankbaar dat de bevalling helemaal goed was gegaan.



Zoals me was verteld, bleek jij inderdaad een geweldige mamma te zijn. Waar Phoebe als prille moeder soms iets te bezorgd was liet jij kleine Liv erg vrij om de wereld te ontdekken. En dat vond ze geweldig! Liv was altijd in voor avontuur, en vooral de wezens op 2 benen vond ze erg leuk! Wat een heerlijk veulen, de verpakking was erg mooi, maar vanbinnen was ze nog veel specialer, niet in woorden te omschrijven.

Een maand later beviel ook jouw dochter Noeka van een prachtig gezond veulen. Mijn droom was compleet, 3 geweldige (generaties) merries, met elk een prachtig veulen. Wat een rijkdom. Nooit een moment spijt gehad om jullie naar het hoge noorden te laten komen.

Maar er moesten ook keuzes gemaakt worden, 7 paarden (3 merries, 3 veulens, 1 hengst) was voor mij op de lange termijn veel te veel. Noeka had een hengstveulen aan de voet, dus dat was een makkelijke keuze. Maar ook 6 kon niet. Met een knoop in mijn buik besloot ik dat Noeka als haar veulen oud genoeg was mocht verhuizen naar goede vrienden. Zij kenden Noeka inmiddels erg goed en het was voor hun een droom haar over te mogen nemen. En heel eerlijk, hoe prachtig black beauty Noeka ook is, jouw jongste dochter Liv had mijn hart.

Maar wat met jou? Ik kon jou en Noeka toch niet uit elkaar halen? Na 16 jaar, Noeka haar hele leven? Mijn hart brak alleen al bij die gedachte. Maar jou nog een keer laten verhuizen? Jij had het hier zo naar je zin. Ik wist het niet en besloot de keuze even te parkeren. Voorlopig waren de veulens nog jong, dus zou er niemand verhuizen. Het kon wachten.

Begin augustus kwam er een einde aan mijn roze wolk. Ik vond jou enorm kreupel in de wei. oliebol. Hoe dat ineens? Oke, in draf was je wel wat stijf, maar in stap danste je door de wei, en nu kon je amper lopen. Nadat ik mn tranen had weg geveegd heb ik gelukkig je diezelfde avond nog van de pijn af kunnen helpen dankzij goede pijnstilling. Maar je onderbeen was ook dik, het klopte niet. Mijn eerste gevoel zei, de pezen zijn niet goed. Maar jouw vorige eigenaren dachten aan artrose, wat ook niet helemaal gek klonk. Hoe dan ook, op jouw leeftijd en met veulen aan de voet vond ik kliniek bezoeken of boxrust niet eerlijk. Ik zou je in de weide voldoende rust bieden en zo lang als nodig pijnstilling. En verder heel hard duimen dat het goed kwam.

Gelukkig bleek Tjaja nog steeds Tjaja, en Tjaja was onverwoestbaar. Dus binnen een weekje kon je van de pijnstilling af en liep je weer op eigen kracht door de wei, vrolijk met 2 keer per dag een bak slobber, en geregeld niet 1, maar 3 veulens om je heen. Maar in mijn achterhoofd hield ik er rekening mee dat jouw bonustijd was aangebroken, mijn gevoel zei dat vroeg of laat de kreupelheid weer zou gaan toeslaan. We besloten je geen verhuizing meer aan te doen. Ik hoopte nog heel lang van je te gaan genieten hier in de wei, samen met Liv, Phoebe en Loulou. Of Noeka nou hier zou blijven of niet, op een dag zou ze toch zonder jou verder moeten, en jij was al 11 toen Noeka werd geboren en bleef of jullie vertrouwde plekje. Dus hoe mijn hart ook huilde, dit was de beste oplossing. Er werd afgesproken dat Noeka en haar veulen (welke met Noeka mee zou verhuizen), pas hier weg zouden gaan als Liv zonder jou zou kunnen, mocht jouw bonustijd dan op zijn voor de winter, hoefde we jou die stress in ieder geval niet aan te doen.

Helaas besloot het lot anders. In september Noeka kreeg een vervelende sinus ontsteking en moest naar de kliniek om geholpen te worden. Voor haar was er geen andere optie om te overleven, en met zogend veulen aan de voet ging ze extra snel achteruit. Van het een op het andere moment miste er een merrie en veulen in mijn mooie kudde. Gelukkig leek jij er een stuk minder moeite mee te hebben dan ik had verwacht, je deed gewoon je ding en genoot van de jonge Liv en Loulou om je heen.

Voor mij was het even flink slikken, maar als jullie beide maar beter werden, we waren veel te gek op jullie om al afscheid te nemen. Gelukkig slaagde de operatie/behandeling van Noeka. Omdat zij meer dan een week op de kliniek moest blijven om na te spoelen, besloten we dat het beter was als zij en haar veulen Boogie daarna gelijk door gingen naar hun nieuwe plekje. Dan hadden we de stress maar een keer, zeker voor Noeka haar herstel was dit het beste, niet in de laatste plaats omdat ze op haar nieuwe plekje betere faciliteiten hiervoor hadden.

[ img ]

Begin oktober ging het met jou weer minder. Ik voelde aan je been, ja, die was weer wat dik. De dierenarts kwam en bevestigde een pees probleem, dit was geen artrose. De behandeling zou minimaal een maand volledige boxrust zijn met stappen aan de hand, meerdere keren per week laser therapie. Ik zag het allemaal niet voor me. Jij was een buiten paard, Liv had nog nooit een box gezien. En dan? Intensieve revalidatie voor wat? Ja, ik wilde met heel mijn hart dat je 40 werd, maar je moet realistisch zijn, 27 is oud, veel paarden halen de 30 niet. Dus wat zou het je opleveren? Een paar maanden extra? Een paar jaren? Misschien zou de behandeling niet aanslaan en koste het alleen maar? Ik vond het niet eerlijk om je dit aan te doen. Ik besloot je pijnstilling te gaan geven tot het echt niet meer ging, hopend op een wonder, of op zijn minst dat Liv nog een maandje bij mamma kon zijn. We konden je nog niet missen Tja, na de zorgen om Noeka was ik net een beetje gewend aan mijn geweldige kudde van 4 prachtige merries.

Ik heb onze vaste fotografe (bokker PeerAppel) gevraagd of ze wilde komen. Ik had nog een puntje op onze bucketlist die ik niet wilde uitgummen. Net als jouw kleindochter en dochter wilde ik ook van jouw foto's op het strand. Gelukkig had ze snel tijd, en hebben we jou in de trailer mee genomen. Je vond het geweldig, mee op avontuur, dat wat je het liefste deed. En dan is er even niks meer te merken van jouw leeftijd, ik had die avond meer spierpijn in mijn arm dan wanneer ik met een hengst op stap ging, en dat terwijl je geen stap verkeerd hebt gezet. Geweldige powermerrie.

[ img ]

Ik heb jouw vorige eigenaren bericht, het zou wel eens sneller kunnen gaan dan ik zou willen, ze moesten afscheid komen nemen. Een enorme baksteen in mijn maag, te zien hoe ze jou voor de laatste keer zagen, een knuffel gaven. Er is zoveel van jou gehouden Tjaja, er wordt zoveel van je gehouden.

Het moment dat het niet meer ging kwam genadeloos snel. Een week geleden stond je in de wei en ik kwam met jouw dagelijkse bak slobber. Net als anders hinnikte je hard naar me toen je me zag. Normaal kwam je er dan gelijk aan. Maar nu niet, je bleef staan waar je stond en hinnikte nog een keer. Phoebe en Loulou waren al bijna bij de voer stations. Liv was in de war, ze wilde naar mij, maar ook bij jou blijven. Ik wist dat het mis was, heel erg mis. Jouw bonustijd was op. Gejankt als een klein kind heb ik, denkend aan jouw prachtige jongste dochter, amper 4 maanden oud. Straks had ze geen mamma meer, Phoebe haar verstandige wederhelft, en de enige merrie die Loulou wel wat opvoeding gaf. Wat moesten we zonder jou Tjaja?

[ img ]

Maar het was niet eerlijk meer. Jij verdient geen pijn, geen beperkingen, jij verdient de vrijheid. Met een hele hoge dosis pijnstilling heb ik je het weekend pijnvrij kunnen houden. De dierenarts gevraagd maandag je jouw vrijheid terug te geven. Thuis, vertrouwd in de wei in het bijzijn van onze prachtige kudde. Liv wist het, Phoebe wist het, en Loulou voelde het maar snapte er niks van.

Rust zacht lieve Tjaja. Wat had ik jou graag 20 jaar eerder ontmoet. Paard naar mijn hart, zo stoer, zo'n bikkel. Paard wat me altijd liet lachen, paard met dezelfde leeftijd als ik zelf had. En vooral, met de aller, allermooiste oortjes. De 1,5 jaar met jou waren geweldig. Je hebt me jouw allermooiste cadeau gegeven, mooier dan ik ooit had durven dromen. Lieve kleine Liv is net zo'n bikkel als jij bent, en ze heeft het aller mooiste bescherm engeltje wat er bestaat.

[ img ]
Laatst bijgewerkt door Ymor op 25-10-20 07:17, in het totaal 2 keer bewerkt
Reden: Hartje en sterretje uit titel verwijderd

Anoniem

Re: Van Power paard tot aller beste bescherm engeltje, Tjaja ♡☆

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-20 03:47

Sterkte met het verlies :knuffel:


gerlindie
Berichten: 4619
Geregistreerd: 10-08-10

Re: Van Power paard tot aller beste bescherm engeltje, Tjaja ♡☆

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-20 07:01

Oh, ik herinner me je topic nog met de drie drachtige tinkerdames.
Bizar dat het er nu weer drie zijn, naar dan in een compleet andere samenstelling...

Veel sterkte!

"I can see a hat, I can see a cat, I can see a man with a baseball bat"

Sanet
Berichten: 7845
Geregistreerd: 10-10-04
Woonplaats: Fryslan!

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-20 07:12

Wat een belevenissen met deze geweldige karakter merrie.
Heel veel sterkte met haar verlies, maar met zo’n sterk karakter, is ze nooit echt ver weg..

Syb (1997) ZZ-Zwaar+6!
Lyr
(2011) Z1+8! (+ veulen 2024)
Thyra (2022)
#FriezenGek 27#

miereneter
Berichten: 2476
Geregistreerd: 25-05-17

Re: Van Power paard tot aller beste bescherm engeltje, Tjaja

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-20 08:07

Je hebt het mooi opgeschreven. Wat een mooi en droevig verhaal. Bijzonder dat ze je op die hoge leeftijd nog dat cadeautje van een merrieveulen heeft gegeven. Veel sterkte met het gemis.

Homo sapiens non urinat in ventum.

anoukwendy
Berichten: 4484
Geregistreerd: 01-01-10
Woonplaats: Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-20 08:32

Jeetje zeg! Echt super mooi geschreven! Heel heel veel sterkte met dit grote verlies :knuffel:

Neon
Berichten: 4906
Geregistreerd: 03-07-06

Re: Van Power paard tot aller beste bescherm engeltje, Tjaja

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-20 09:23

Mooi geschreven... sterkte met het verlies van jouw lieve stoere Tinker

Saskia9
Berichten: 12295
Geregistreerd: 18-09-03
Woonplaats: Sprang Capelle

Re: Van Power paard tot aller beste bescherm engeltje, Tjaja

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-20 09:37

Heel veel sterkte met dit verlies :(:)

Karaat_the_newforest op Instagram

Cerosa
Berichten: 765
Geregistreerd: 04-03-12
Woonplaats: Noord-Holland

Re: Van Power paard tot aller beste bescherm engeltje, Tjaja

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-20 09:46

Je hebt er een prachtig topic van gemaakt, de liefde straalt aan alle kanten. Heel veel sterkte met het verlies, hopelijk vindt je wat troost in haar prachtige dochter.

Caily
Berichten: 12511
Geregistreerd: 02-09-07
Woonplaats: Noord Nederland

Re: Van Power paard tot aller beste bescherm engeltje, Tjaja

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-10-20 18:17

Dank jullie wel allemaal. Ze wordt enorm gemist, ondanks dat Liv het fantastisch goed doet zonder mamma.

Zamero
Berichten: 2326
Geregistreerd: 04-09-03
Woonplaats: Katwijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-20 19:06

Wat prachtig geschreven heel veel sterkte met het verlies van je prachtige merrie :knuffel:

*Geniet van alles zolang het nog kan*
*Want zeg nou zelf zou jij er iets van willen missen*

BigOne
Berichten: 38036
Geregistreerd: 03-08-09

Re: Van Power paard tot aller beste bescherm engeltje, Tjaja

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-20 19:18

Wat een prachtig eerbetoon aan haar en ze heeft je iets prachtigs nagelaten. Wanneer je over een paar jaar tussen die oortjes doorkijkt loopt ze in gedachten met je mee .

We live in a time where intelligent people are being silenced so that stupid people won’t be offended.

ellepel
Berichten: 47257
Geregistreerd: 24-02-04
Woonplaats: assen

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-10-20 20:30

wat sneu he dat zoiets gebeurd. maar ze heeft het getroffen bij jou en je hebt een stukje van haar nog rondlopen .
sterkte :(:)

Chasey
Berichten: 10696
Geregistreerd: 27-10-10
Woonplaats: Meddo

Re: Van Power paard tot aller beste bescherm engeltje, Tjaja

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-10-20 22:16

Heel veel sterkte

Iris_Luna
Berichten: 210
Geregistreerd: 09-08-13

Re: Van Power paard tot aller beste bescherm engeltje, Tjaja

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-10-20 16:48

Ach jeetje..... heel veel sterkte van jouw powerdame
Wat heb jij haar een mooie tijd en enorm veel liefde gegeven!

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 bezoekers