8 Jaar geleden. Ik kwam hier op bokt een topic tegen van een meisje die zich zorgen maakte over haar verzorgpony, die had een heel slecht gebit en was mager.. Toen ik las dat de pony te koop bleek te staan, stuurde ik direct een pb'tje. Gelukkig op tijd, want het topic werd verwijderd. Al snel zijn we (_AAASCHAAA_ en ik) gaan kijken en we wisten het direct; Zij moest met ons mee.
De volgende dag hebben we haar opgehaald. Noortje, een 16 jarige shetlandmerrie met een flinke onderbeet. Direct was ze zo lief en zó eigenwijs.
Daphne__ @ [VVDD] Zo blij!
Het ging steeds beter met haar. Haar gebit werd flink onder handen genomen, ze at goed en uiteindelijk hebben we nog een poging gedaan met haar te gaan mennen. Beetje wandelen en langelijnen vond ze geweldig, maar die sulky was nou niet echt een feest.. Noortje was beleerd onder het zadel en had jaren voor de sulky gelopen, maar echt werken werd ze niet gelukkig meer van. Dus daar zijn we niet mee verder gegaan. Wandelen met haar was veel leuker en vond ze zelf ook geweldig.
Al snel kreeg Noortje een eigen vriendinnetje, Maysie. En wat waren ze gek op elkaar. Ze hebben altijd samen gestaan.
Noortje was altijd een zorgenkindje.. Ze viel snel af, dus we waren altijd bezig met haar op gewicht houden. Haar gebit onderhouden. Ze kwam moeilijk door haar vacht, dus werd ze geschoren en stond ze onder dekens. Zo hielden we haar gezond en gelukkig.
Noortje was echt een ontzettend lieve pony. Ze begroete áltijd, met een soort knor. Was er altijd voor in om te wandelen, ging mee naar het verzorgingshuis waar onze Oma zat.. Iedereen was gek op haar.
Maaar Noortje was ook vaak stout.. Ze was soms tijden gewoon NIET in de wei te houden. Hoeveel draden we ook spanden, hoeveel voer ze ook IN de wei had. Noortje had altijd reden om te ontsnappen en het lukte haar ook gewoon altijd. Ze was gek op verse groente, zeker wanneer ze die zelf had geplukt in de groentetuin..
En toen begon het lastiger te worden haar op gewicht te houden.. Ze was nogsteeds de lieve ondeugende Noortje, maar ondanks dat haar buik er gevuld uit zag, vlees kwam er steeds lastiger op. Er zijn 2 dierenartsen bij geweest, eentje met een tandarts.. Uit de onderzoeken kwam niks, we hebben haar ontwormd, en afgesproken de SP nog meer op te hogen dan normaal en dan te kijken of ze aan zou komen. Maar de dierenarts/tandarts was bang dat ze op was.. 3 Keer per dag gaven we haar SP, grote hoeveelheden en even dachten we dat het beter ging.. Maar de grote verbetering waar we zo op hoopten kwam niet. We begonnen ons zorgen te maken over de winter, moesten we haar laten gaan, voor ze echt slecht zou worden..
Eergisteren was ze zo als altijd. Haar begroeting, ze at haar voer.. Laat op de avond is de eigenaar van de wei nog langs gelopen en was ze gewoon aan het grazen. De volgende dag ziet hij haar heel vroeg in de ochtend in de wei liggen.
Noortje bleek toen al te zijn overleden. Haar voer was op en ze lag op haar vaste plekje..
Wat een telefoontje.. Ondanks alles, was dit zo onverwacht Ze heeft wss een hartstilstand gehad.
Lieve Noortje, bedankt voor je liefde, je streken... Je vrienden Bodyguard, Maysie en Melvern missen je. En wij missen je. 8 Jaar lang hebben we ons best gedaan om je gezond en gelukkig te houden.. Voor jou moest alles net even anders. Die ene muesli die je graag at, ontelbare zakken SP, dat ene hooi wat net wat lekkerder was dan het andere.. We hadden onze handen vol aan jou, maar wat zouden we dat nog graag minstens 20 jaar langer gedaan hebben Maar helaas, na 8 jaar is het over.. Geen 40 zoals we graag gezien hadden, maar 21.