Sterkte met het overlijden van Bronko. Het is altijd schrikken en heel naar om je paard zo te moeten vinden.
Ik had er wel voor getekend als Hercule zo was gegaan en ik hem zo zou hebben gevonden want ik denk ook dat het heel snel gegaan is en ze gewoon overleden is. Dat kun je zelf ook zien, of je kuilen vind (rollen van de pijn) of je paard er redelijk netjes bij lag (dus niet liggen rollen van de pijn en helemaal onder het zand zit e.a aanwijzingen).
Lieve TS geloof me, het kan echt heel erg anders, een paard dat joekelt van de pijn en niet weet waar te zoeken, paard dat bij je wilt blijven maar geen keuze heeft net als het baasje en geƫuthanaseerd moet worden. Dat is zo'n nare rotte film op je netvlies.
Jij hebt het verdriet van je geliefde paardje dat echt oud is geworden en rustig een natuurlijke dood is gestorven. Verdrietig zijn is heel normaal, net als huilen en rouwen. Hij leeft voor altijd in je hart! Y;(