Maartje1990 schreef:Ik zie daar dus wel een verschil in. Uiteraard afhankelijk wie t is. Als Mn hond dood gaat. Of de vader van de buren is dat wat anders. Maaf mijn hond/paard/kat/rat of whatever of mijn moeder/vader/broer/vrouw/kind etc. .... ja ik weet wel waar ik meer verdriet om heb hoor := en ik vind het zéér bijzonder als mensen dieren en dierbaren mensen gelijk hebben.
Dan ben ik zéér bijzonder. :+
Gelukkig zijn er dan volgens jouw definitie dus een heleboel mensen zeer bijzonder, en beseffen de meesten daarvan ook heel goed dat iedereen eigenlijk zijn relaties op zijn eigen, bijzondere manier invult (zelfs de mensen die zichzelf al normaal zien ;)).
Ik vind het juist bijzonder als mensen voor anderen menen te kunnen bepalen dat een overleden mens erger is dan een overleden paard, dat een overleden kat erger is dan een overleden vis of dat een overleden vader erger is dan een overleden oma. Dan heb je zo'n simpel wereldbeeld, alsof alle relaties hetzelfde zijn, en alsof iedereen dezelfde hierarchie in dierbaarheid heeft ('een dode zus is erger dan een dode vriendin, en een dode tante is erger dan een dode hond). Of je hebt gewoon enorm veel geluk dat je leven precies in de hokjes past die je daarvoor klaar had gezet. Ik zou dat alleen niet op anderen gaan rondprojecteren, want dat vind ik dan weer zéér bijzonder, en eigenlijk ook behoorlijk kwetsend voor iedereen die anders en ook gewoon zichzelf is.