Geplaatst 
Goodbyes
Are not forever,
Are not the end,
It simply means
I'll miss you
Untill we meet again...
Het begon allemaal afgelopen woensdag 2 januari.
Ik werd gebeld door de stal eigenaar, flower is niet fit ik heb de dierenarts gebeld die komt eraan.
snel pakte ik mij spullen eten,drinken en ben als een gek naar haar toe gereden..
Bij aankomst lag ze op de grond en kwam ze niet meer overeind, de dierenarts belde ze moet staan! ze mag niet gaan liggen, toen ze eenmaal stond heb ik haar over gepakt van de stal eigenaar en heb een beetje met haar gelopen zodat ze niet zou gaan liggen,dit was erg moeilijk aangezien ze zich steeds wilde laten vallen. De dierenarts was snel ter plekken en bevestigde mijn gevoel .. koliek en niet zoon beetje ook , we hebben haar darm verslappers gegeven, pijnstillers en heeft ze nog een soort maagspoeling gehad met een bepaalde olie door haar neus...
Ze leek even op te knappen maar wou zich meteen weer laten vallen. de dierenarts twijfelde geen moment en vertelde mij dat ze met spoed naar de kliniek moest.
Dit was een hele shock voor mij ik heb nog nooit een paard naar de kliniek moeten brengen,
afijn gelukkig was de staleigenaar vrij en die heeft heel lief flower en mij naar de kliniek gereden in emmeloord. Eenmaal aangekomen stond er een heel team klaar , ze werd geschoren bij haar buik om een echo te maken van haar darmen, daar zag hij dat er 2 lussen opgezet waren en amper bewogen, meteen werd ze aan infuus zet en was het even afwachten wat ze ging doen, we gingen weg en wachtten de telefoontjes af. Diezelfde avond werd ik gebeld dat het niet goed ging en ik moest beslissen of opereren of inslapen ik twijfelde geen seconde en liet haar opereren,je wilt toch alles doen voor je maatje hoe ik het ga betalen zie ik dan wel .....
De operatie was na wat complicaties goed gegaan ze had een hele verstopping in haar dunne darm van spoelwormen die zich vast zette in haar darmen die heeft hij eruit gehaald en doorgespoeld..en het was nu afwachten wat ze ging doen de aankomende dagen werden heel spannend...
dag 2
ik werd gebeld, flower is de nacht redelijk goed doorgekomen, wel had ze nog steeds een hele hoge hartslag en hoge temperatuur ook was er nog een hoog ontstekingswaarde te zien maar ze was net geopereerd dus wie weet komt het nog goed. we zijn deze dag nog even langs geweest een bekend gezicht doet haar vast goed. ik wist dat ze aan infuus en alles stond maar toch schrik je van het beeld dat je ziet, je kleine meisje zo ziek zien is wat je niemand wenst...
de arts zei tegen me,als morgen haar darmen het niet gaan doen moet je toch echt een keus maken dus met andere worden, er zijn geen opties meer over je hebt alles gedaan wat je kon. Ik wou haar zeker nog die kans geven zolang de artsen nog een lichtpuntje zagen en ze niet teveel pijn had.
ze zou die dag nog slobber krijgen om haar darmen wat te activeren.
dag 3
Ik ging aan het werk, had een backup geregeld voor als het fout ging en hield mijn telefoon dicht bij voor het geval dat... het was 10.05 ik werd gebeld door de kliniek er was een klein licht puntje haar darmen hadden weer wat beweging maar helaas had ze wat buikvocht. de arts dacht aan buikvlies ontsteking en heeft het vocht afgetapt om te kijken wat het was, bij een buikvlies ontsteking is er een heel hoog gehalte in eiwitten maar bij flower waren er eigenlijk weinig eiwitten te zien ... weer werd er gevraagd of ik door wou gaan, met dat kleine licht puntje had ik wel hoop dat het miss beter zou worden dus ik wou het nog even afwachten, toen was het 11.00 ik werd gebeld flower is ineens heel erg verslechterd en is uit haarzelf zojuist overleden, Ik heb geen woorden meer kunnen zeggen aan de telefoon hij vertelde wat er gebeurd was ik bedankte hem en hing op. gelukkig wisten mijn collega's wat er aan de hand was en heeft toen mijn vader gebeld en mijn backup zodat ik weg kon.
mijn vader was er met een half uurtje waarna we nog 1 uur moesten rijden, ik zag er heel erg tegen op om haar te zien maar wilde wel afscheid nemen.
Het is goed zo jij hebt zo hard gestreden, ik ben ongelofelijk trots op je meisje, ik heb alles gedaan voor je wat mogelijk was ik moet je nu zo erg missen, jou leven was veel te kort je mocht maar 8 maanden worden... ik zal elke dag aan je denken doe je mama de groeten? rust zacht meisje
`
23-04-18 ~~ 04-01-19
