Liedje dat nu in mijn hoofd zit als ik aan jou denk mijn liefste liefste Thinka.
Waar het jaar op 1 januari zo heerlijk begon met een rit op jou draaide dat op 2 januari al richting mijn grootste angst. Door een gekke uitbarsting van jou liep je opeens op drie benen. Direct wist ik dat het wel eens heel heel erg mis kon zijn. De dierenarts die ik liet komen gaf me nog wat hoop en je ging voor een week rust met metacam. Helaas bleef je ondanks de metacam heel kreupel en heb ik wederom de dierenarts gebeld en besloten foto's of scan te laten maken. Woensdag en donderdag ochtend leek je op de harde bodem een stuk beter te lopen en begon ik te hopen op herstel. Donderdag middag kwam de dierenarts met rongtenapparaat maar na onderzoek vond dacht zij aan een blessure in je pees, helaas had zij het scanapparaat niet bij zich maar gelukkig kon haar collega nog wel naar ons toe komen. Tijdens het eerste scannen betrok het gezicht van de dierenarts al behoorlijk en de diagnose was dan ook een die ik eigenlijk niet wilde horen. Je pees was doorgescheurd en kon met een jaar rust misschien herstellen zodat je als weidepaard en misschien recreatiepaard nog mee kon. Gezien jouw karakter was rust op stal geen optie en daarnaast viel je steeds vaker als je stond te slapen bijna of helemaal om. Je wilde niet lang liggen en dat misschien omdat je ook ergens in je lijf niet lekker zat of pijn had. Ik kon niet anders dan besluiten je te laten gaan. Tot je laatste adem ben ik bij je gebleven als dank voor alles wat je mij gegeven hebt de afgelopen jaren. lieve thinka, bedankt voor alles, voor de momenten die moeilijk waren in mijn leven waar jij me doorheen sleepte zoals mijn depressie en de kanker. Dank je wel voor al je kusjes, lachjes, voetjes en heerlijke ritten. Dank je voor alles wat je me geleerd hebt in omgang met paarden. Liefste thinka ik zal je nooit vergeten, ik draag je voor altijd in mijn hart en niemand zal ooit jouw plaats innemen. Je hebt nu geen pijn meer en zo is het goed..........
Heel erg veel sterkte met het verlies, je hebt een heel mooi eerbetoon aan hem en wat hij je gegeven heeft geschreven. Ik merk zelf bij de dood van mijn paarden dat ik heel veel heb aan het koesteren en het dankbaar zijn van en voor al die ervaringen en herinneringen. Veel sterkte meis.
Pff.. verschrikkelijk. Dappere keuze, als ik je verhaal zo lees denk ik dat je voor Thinka de juiste keuze hebt gemaakt.
Heel veel sterkte
Lightielight
Berichten: 756
Geregistreerd: 31-10-06
Geplaatst: 09-01-15 11:38
Dat is de schaduwzijde van het houden van dieren... je moet ze ook ooit laten gaan..... Probeer vooral aan de fijne momenten te denken (hoe moeilijk dat ook is, ik spreek uit ervaring, zoals zo velen hier)....heeel veel sterkte.......
Jeetje om een gekke uitbarsting van plezier zulke grote gevolgen, geniet van de mooie herrineringen en ik wens je alle sterkte met het verlies van Thinka....
Chezshir77
Berichten: 2607
Geregistreerd: 22-06-10
Geplaatst: 09-01-15 13:23
Ach nee toch Sterk van je dat je deze beslissing hebt genomen, ik weet helaas hoe het is. Sterkte met het verwerken!!
Zij was er toen je haar nodig had en nu was jij er voor haar, wel met een verdrietige afloop maar ook een beslissing die alleen maar respect brengt. Een dier pijn laten lijden omdat je geen afscheid kunt nemen is egoistisch en dit is het " mooiste" wat je nog voor haar kon doen. Maar dat maakt de pijn van het verlies niet minder, heel veel sterkte.