Geplaatst 31 oktober, Michael kreeg plotseling koliekverschijnselen. Direct de DA gebeld, en de dikke darm lag niet op de plek. Wel gespoten, kleine kans dat het beter zou worden, maar als er weer terug pijn was of koliekverschijnselen zou het beter zijn om hem te laten gaan.
In de middag liep hij nog redelijk goed rond, oogjes stonden helder, maar helaas, in de avond kreeg hij weer echt pijn. Dus de beslissing genomen om hem te laten gaan, het was goed zo. Niet meer laten lijden, en dan kon hij weer bij zijn grote vriendin Neon zijn, sinds zij dit voorjaar onverwachts overleed was Michael ook niet meer dezelfde Michael, die vrolijke clown, die hij altijd was.
Hij is heel rustig uiteindelijk ingeslapen omringd door de mensen die hem lief hebben.
En nu, nu is het stil op stal. Niet meer het hoge blije hinnikje. Niet meer een pony die altijd ondeugende dingen uithaalt. 25 jaar heb ik hem in mijn leven gehad, en ben dankbaar voor alles wat hij gegeven heeft.
Als 4-jarige uitgebracht in de wedstrijdsport. Het eerste jaar was hij onverslaanbaar. In 1995 haalde hij zijn eerste nederlandse kampioenschap binnen, in 1997 deed hij dit nogmaals. Verder heeft hij talloze NCB, NKB en hippiade-titels achter zijn naam gezet. Hij heeft mij ontzettend veel geleerd, want makkelijk was hij niet om te rijden, iedere wedstrijd haalde hij zijn trucendoos open en probeerde hij weer een andere truc uit. Hij genoot van iedere wedstrijd. Wat was hij boos toen hij niet meer mee mocht omdat hij met pensioen ging!
Toen hij 21 was heeft hij zijn laatste wedstrijd gelopen, en deed nog vrolijk in de top mee op nationaal nivo.
Daarna ging hij een andere carriere tegemoet, eentje waar hij ook veel lol in had, veulens opvoeden, samen met Neon. Neon was zijn grootste vriendin, en Neon vertrouwde haar veulens ook aan hem toe.
Afgelopen voorjaar ging het mis met Neon, hoogdrachtig verloor ze zeer plotseling het leven. Michael was zijn vriendin kwijt, en is nooit meer de oude geworden. Nu is hij weer samen met zijn grote vriendin, en mag hij weer op haar veulen passen.
Reedhill's Mister Michael
19-05-1988 ~ 31-10-2016
Dag lieverd, zeg je hallo namens mij tegen Neon?
In de middag liep hij nog redelijk goed rond, oogjes stonden helder, maar helaas, in de avond kreeg hij weer echt pijn. Dus de beslissing genomen om hem te laten gaan, het was goed zo. Niet meer laten lijden, en dan kon hij weer bij zijn grote vriendin Neon zijn, sinds zij dit voorjaar onverwachts overleed was Michael ook niet meer dezelfde Michael, die vrolijke clown, die hij altijd was.
Hij is heel rustig uiteindelijk ingeslapen omringd door de mensen die hem lief hebben.
En nu, nu is het stil op stal. Niet meer het hoge blije hinnikje. Niet meer een pony die altijd ondeugende dingen uithaalt. 25 jaar heb ik hem in mijn leven gehad, en ben dankbaar voor alles wat hij gegeven heeft.
Als 4-jarige uitgebracht in de wedstrijdsport. Het eerste jaar was hij onverslaanbaar. In 1995 haalde hij zijn eerste nederlandse kampioenschap binnen, in 1997 deed hij dit nogmaals. Verder heeft hij talloze NCB, NKB en hippiade-titels achter zijn naam gezet. Hij heeft mij ontzettend veel geleerd, want makkelijk was hij niet om te rijden, iedere wedstrijd haalde hij zijn trucendoos open en probeerde hij weer een andere truc uit. Hij genoot van iedere wedstrijd. Wat was hij boos toen hij niet meer mee mocht omdat hij met pensioen ging!
Toen hij 21 was heeft hij zijn laatste wedstrijd gelopen, en deed nog vrolijk in de top mee op nationaal nivo.
Daarna ging hij een andere carriere tegemoet, eentje waar hij ook veel lol in had, veulens opvoeden, samen met Neon. Neon was zijn grootste vriendin, en Neon vertrouwde haar veulens ook aan hem toe.
Afgelopen voorjaar ging het mis met Neon, hoogdrachtig verloor ze zeer plotseling het leven. Michael was zijn vriendin kwijt, en is nooit meer de oude geworden. Nu is hij weer samen met zijn grote vriendin, en mag hij weer op haar veulen passen.
Reedhill's Mister Michael
19-05-1988 ~ 31-10-2016
Dag lieverd, zeg je hallo namens mij tegen Neon?
Wat een naar bericht. Vreselijk om hem los te moeten laten na al die jaren van samenzijn. Wat een prachtige combinatie vormden jullie.
veel sterkte... wat zwaar om op zo een korte tijd je 2 prachtige paarden te verliezen
