Geplaatst 
Nooit gedacht de eerste 10 jaar een topic hier te moeten maken, want ze had nog minstens 10 jaar bij ons moeten zijn.
Helaas liep het allemaal anders.....
Maandagochtend 25 april, ik zag op de camera dat ze onrustig was, niet lekker. Het leek net als vorig jaar te zijn, toen had ze ook rond deze periode last van het veulen die verkeerd ging liggen.
De DA kwam erbij, en inderdaad, veulen had het hoofdje in de bekken liggen, samen met 1 voorbeentje. Als de DA het veulen wat terug duwde leek ze minder last te hebben. Buscopan en pijnstilling, en dan was het wachten tot het veulen beter ging liggen. Het leek nog niets beter te gaan, dus laat in de middag weer de DA erbij, ditmaal kwam een andere. Op het moment dat ik hem belde ging het net heel slecht met haar, ze begon te zweten, en echt last te krijgen.
Ook nu weer dezelfde conclusie, veulen lag te wringen, dus weer pijnstilling, maar klinisch was ze oke.
Nadat de DA weg was (16:30) werd ze niet rustiger, ze bleef meer last houden dan ze eerder op de dag had. Pijnstilling leek minder in te werken.
Rond 20:30 werd ze eindelijk rustiger, voor ons een opluchting. Tegen 21:00 ging ze liggen, ze was dan ook uitgeput. Ze stond echter niet meer op.....Vlak nadat ze ging liggen blies ze haar laatste adem uit.
Met spoed is de DA weer gebeld, want het veulen leefde nog. De DA die er 's morgens was kwam, hij was er binnen 3 minuten. Hij vroeg of we het zeker wisten, er was maar 10% kans. Maar hier hoefden we niet over na te denken, kans is kans, dus doen, en Neon was 326 dagen drachtig, veulen zou levensvatbaar zijn.
Uiteindelijk heeft het ook niet meer mogen baten, ook het veulen was net overleden. Een groot palomino veulen. Het geslacht weten we niet, dat wilden we niet meer weten.
Omdat ze door 2 dierenartsen klinisch OK bevonden was, snapte hij het niet, en is hij verder gaan zoeken, ze lag toch open.
Mijn lieve Neon bleek buikvliesontsteking te hebben, en had dus ook geen schijn van kans. De buikvliesontsteking zat voor de baarmoeder, en die zorgde er waarschijnlijk voor dat de baarmoeder naar achteren gedrukt werd, waardoor het veulen in de bekken kwam te liggen.
Neons spirit leeft voort in haar fantastische nakomelingen. En zelf mag ze nu samen met haar veulen weer bij Dotje zijn.
Helaas liep het allemaal anders.....
Maandagochtend 25 april, ik zag op de camera dat ze onrustig was, niet lekker. Het leek net als vorig jaar te zijn, toen had ze ook rond deze periode last van het veulen die verkeerd ging liggen.
De DA kwam erbij, en inderdaad, veulen had het hoofdje in de bekken liggen, samen met 1 voorbeentje. Als de DA het veulen wat terug duwde leek ze minder last te hebben. Buscopan en pijnstilling, en dan was het wachten tot het veulen beter ging liggen. Het leek nog niets beter te gaan, dus laat in de middag weer de DA erbij, ditmaal kwam een andere. Op het moment dat ik hem belde ging het net heel slecht met haar, ze begon te zweten, en echt last te krijgen.
Ook nu weer dezelfde conclusie, veulen lag te wringen, dus weer pijnstilling, maar klinisch was ze oke.
Nadat de DA weg was (16:30) werd ze niet rustiger, ze bleef meer last houden dan ze eerder op de dag had. Pijnstilling leek minder in te werken.
Rond 20:30 werd ze eindelijk rustiger, voor ons een opluchting. Tegen 21:00 ging ze liggen, ze was dan ook uitgeput. Ze stond echter niet meer op.....Vlak nadat ze ging liggen blies ze haar laatste adem uit.
Met spoed is de DA weer gebeld, want het veulen leefde nog. De DA die er 's morgens was kwam, hij was er binnen 3 minuten. Hij vroeg of we het zeker wisten, er was maar 10% kans. Maar hier hoefden we niet over na te denken, kans is kans, dus doen, en Neon was 326 dagen drachtig, veulen zou levensvatbaar zijn.
Uiteindelijk heeft het ook niet meer mogen baten, ook het veulen was net overleden. Een groot palomino veulen. Het geslacht weten we niet, dat wilden we niet meer weten.
Omdat ze door 2 dierenartsen klinisch OK bevonden was, snapte hij het niet, en is hij verder gaan zoeken, ze lag toch open.
Mijn lieve Neon bleek buikvliesontsteking te hebben, en had dus ook geen schijn van kans. De buikvliesontsteking zat voor de baarmoeder, en die zorgde er waarschijnlijk voor dat de baarmoeder naar achteren gedrukt werd, waardoor het veulen in de bekken kwam te liggen.
Neons spirit leeft voort in haar fantastische nakomelingen. En zelf mag ze nu samen met haar veulen weer bij Dotje zijn.
Dag lieverd, we missen je.
Het is zo oneerlijk, jullie hadden nog zoveel langer van haar moeten genieten! Sterkte met alles! 
