Bokt.nl

Muga schreef:

M'n schoonvader gaat vandaag naar duinigt... Hij vindt dat hij als beste weet hoe het werkt allemaal. Ik vind het zo leuk dat ik door alle informatie hier het regelmatig 'beter' weet...

ruitje schreef:

En als laatste Ivar, die laat zien dat verdriet en blijdschap enorm dicht bij elkaar liggen.

De vorige koers, op de vorige pagina, was Ivar echt enorm zenuwachtig. Vandaar nu besloten hem echt een leerkoers te willen geven. Opdracht was gewoon om hem mee te laten lopen en hem te leren koersen.
Hij ging mega snel van start, en ligt meteen 2e paard.
De baan was echt vreselijk zwaar en vies en in deze koers stonden enkele paarden die deze koers als voorbereidende koers hebben gebruikt voor de Derby. Dat is een beetje alsof je met je dikke shetlander Totilas bent tegengekomen in de B. Op 1.20 besluit de rijder mee te gaan op de rug naar voren, maar dat paard neemt meteen de kop over waardoor je ook een stuk het slechtste plekje hebt van de koers. Hij loopt echt een prima koers, komt niet meer 5 maar de rijder rijd er ook niet echt meer aan( waar we alleen maar blij mee waren, gezien Ivar vooral vertrouwen moet krijgen ) . We hadden zelf het idee dat deze koers heel erg goed voor hem is geweest, omdat hij positiewisselingen heeft gehad en daardoor veel heeft geleerd over hoe te koersen.
[ Video ]

21 juli

De volgende koers van Ivar, dit keer start hij rustiger. Waren we erg blij mee.
Ivar ligt als laatste paard aan de buitenkant. Met 1 minuut schuift het veld in elkaar. Ivar word heet en niet te sturen, hij gaat telgangen( je ziet hem telgangend uit beeld verdwijnen) en…
Stort zo stuurloos de baan af. De bocht van de drafbaan is een stuk hoger dan de grasbaan en op de grasbaan staan betonnen palen met een hek.
Ik heb gerend, vanaf de tribune. Als een gek. En ik zag zowel Ivar als de rijder niet meer. Alle mogelijke scenarios vliegen in die ene minuut door je hoofd en ik kan je zeggen dat was geen leuke minuut.
Toen ik aankwam zat de pikeur op zijn hoofd( vandaar dat ik die beiden niet meer zag), was allereerst zo blij dat de pikeur nog kon staan. Maar daarna zag ik meteen het bloed uit Ivar zijn neus stromen. Andere mensen waren bezig de kar en het tuig los te maken( er was serieus alleen een noodbuikriem stuk, de rest is allemaal nog heel, hoe dat kan na een val van 1,5 meter door een hek heen: engeltjes op schouders enzo ) . Uiteindelijk was alles los en hebben we Ivar omhoog gekregen. Direct de dierenarts erbij en die gaf aan dat ze bloed in zijn longen hoorde. Dat hadden we zelf ook al wel geconcludeerd met hoeveel bloed er uit zijn neus kwam lopen.

Vreselijk vond ik het, ik word weer emotioneel als ik er aan denk. Het zijn de momenten dat ik wil stoppen met paardensport, of misschien niet eens met paardensport, maar met paarden in het algemeen. De emoties die je voelt binnen 10 minuten, het is niet te beschrijven hoeveel zoiets je kan raken.

Wij, waren dus heel erg bang dat Ivar een ‘longbloeier’ zou zijn. In onze sport komt dit soms voor, een paard wat prima lijkt te functioneren op gewone snelheid, maar waarbij zijn longen de hele hoge snelheid niet trekken. Tot op heden hebben wij die nog nooit gehad( is ook niet dat dit veel voorkomt gelukkig ) . De rijder echter, was er van overtuigd dat dit niet het geval was, zeker gezien het moment in de koers en Ivar zijn eerdere koersen.

Ivar heeft een keelplaat, een ‘plastic dakpan’ die aan de keelriem zit. Als je namelijk een heel erg heet paard hebt, in het veld vol paarden en je gaat er aan trekken, dan trek je zijn hoofd naar zijn luchtpijp toe en dan ‘trek je hem dicht.’ . Als je dus een drukke draver hebt( zoals Ivar is ) , heb je dat onderhangen, zodat je geen ongelukken krijgt in de koers. De rijder echter was er van overtuigd dat die plaat verkeerd was geschoten doordat hij te los zat, en daardoor juist tegen Ivar zijn keel heeft gedrukt. Hierdoor moest de rijder, toen het veld ineenschoof aan Ivar trekken en trok die dus eigenlijk Ivar juist dicht. Waarschijnlijk raakte Ivar in paniek, kreeg minder lucht en werd daardoor stuurloos.
Ik vind het heel erg naar om dit te omschrijven, omdat dit ons in al die jaren nog nooit is overkomen, maar ook ongelukken horen bij onze sport en ik wil mijn sport neerzetten zoals hij is. Dus ja, voor het eerst jaren, hadden wij ook echt een gigantische rotdag. Ook vond ik het extra naar dat dit juist bij Ivar moest gebeuren, een paard waarbij we zo aan het werken waren aan het vertrouwen.

Daarna volgenden onzekere weken. Ivar hebben we laten scopen, we zijn steeds in overleg geweest met de dierenarts. Het bleef namelijk een beetje een kip/ei verhaal. Werd Ivar heet, is hij daardoor dichtgetrokken en bloedde hij. Of voelde Ivar dat hij ging bloeden, werd hij daardoor heet en is hij dichtgetrokken. Je moet dat gaan ‘testen’ op snelheid en dat is geen prettig idee natuurlijk. Ookal zegt de dierenarts dat het kan. Dan ga je eerst thuis voorzichtig werken, maar dan komt ook het moment dat je juist thuis een keer goed volgas wil werken, om te zien of het in de praktijk echt zo zou moeten zijn en dat het dus gewoon een stom ongeluk was.
Ivar werke goed, en dus hebben we hem ingeschreven voor zijn volgende koers. We waren allemaal nerveus. Was het echt een ongeluk door een fout in de aanspanning? Opdracht aan de rijder: meerijden en verder zie je maar waar je uitkomt, we zijn al blij als gewoon blijkt dat hij een koers kan uitlopen. We doen hem een vaste kap op, zodat hij helemaal doof is, geen proppen. Want we willen vooral dat hij rustig is, en sprinten het laatste stuk komen we waarschijnlijk toch niet aan toe.
Ivar heeft nummer 3( het riempje om het bordje vast te zetten brak vlak voor de start) Hij ligt vrij snel vierde paard.
[ Video ]


Ik geloof niet, dat ik ooit zo hard gehuild hebt terwijl een paard won. En het gaat mij zo niet om het winnen, het feit dat hij zo liep, dat hij gezond is, dat hij nog durft te koersen. Wat een respect heb ik voor dit dier. Ongekend.
De rijder gaf aan dat Ivar tot 1.25 op het filmpje gigantisch twijfelachtig liep, hij pakte even links vast, even rechts, maar was geen moment echt aan het bit. Op 1.25 begon hij het bit aan 2 kanten vast te pakken en op 1.35 ging hij pas lopen. Ik vind het lastig om het in te schatten, maar ik denk dat Ivar eerst die bocht voorbij moest zijn, of een stukje koers gehad moest hebben weer voordat hij vertrouwen kreeg. Het is toch frappant dat hij pas vanaf het stuk na het ongeluk ervoor wil gaan en gaat vechten in de koers.

Ik hoop dat ik door deze openheid niet een beeld neerzet van mijn sport, dat dit dagelijkse gang van zaken is, dit is echt een mega dom ongeluk geweest, maar ook dit hoort erbij en ik vind dat als je een volgtopic maakt, dat je alles moet delen.

Hieronder nog wat foto's, waarop ook meteen te zien is dat we de nieuwste versie van de keelplaat hebben aangeschaft, deze is zoveel langer dat hij niet meer verkeerd kan schieten.


[ [url=m/vCWaxO.jpg]Afbeelding[/url] ]

[ [url=m/08kjTj.jpg]Afbeelding[/url] ]

[ [url=m/aPc8sp.jpg]Afbeelding[/url] ]


[ [url=m/8RSxE7.jpg]Afbeelding[/url] ]


PS: Ivar was door alle gokkers het minst gespeeld, als je 1 euro had ingezet kreeg je 80 euro terug

FriesWytske schreef:

Zou magnesium of iets dergelijks hem niet helpen om net dat scherpe randje eraf te halen. Zodat hij zeg maar wel zijn felheid behoud. Maar toch net iets beter te controleren is door jullie