Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-23 11:08

Re: Meer mensen met ARFID?

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-23 11:08

Ik zal dat van die smoothies dan ook even meenemen in gesprekken met m’n psycholoog en diëtist.
Ik wil niet teveel gaan veranderen in 1x, dat trek ik niet qua energie.

**Geplaatst**: 27-01-23 11:35

Re: Meer mensen met ARFID?

Geplaatst: 27-01-23 11:35

Soepen en smoothies zou ik dan weer niet durven, niet vanwege de structuur of iets erin, maar omdat ik de smaak dan te goed proef.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-23 11:42

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-23 11:42

veerledec schreef:
Soepen en smoothies zou ik dan weer niet durven, niet vanwege de structuur of iets erin, maar omdat ik de smaak dan te goed proef.

Ja daar heb je ook een punt.

Vaak helpt het voor mij om het te combineren met iets dat veilig is zodat het niet zo opvalt.

Als voorbeeld. Sinds vorig jaar ben ik begonnen met rijst leren eten. Maar dan deed ik kip in een bakje met rijst erbij. En dan at ik de kip waar dan ‘toevallig’ rijst aan vastzat.

**Geplaatst**: 27-01-23 15:32

Geplaatst: 27-01-23 15:32

alice0cullen schreef:
Voor mij zal niet al niet werken, patat eet ik best, maar ook daar zit voor mij al verschil tussen bevoren patat en verse bijvoorbeeld.

Voor mij is het ook niet echt een angststoornis, meer dat ik echt walging heb van textuur of smaak. De angst zit hem voor mij meer in hoe andere mensen reageren als ik iets echt niet eet. Veel mensen nemen dat als een belediging. Maar zelfs al zou Gordon ramsay zelf een steak voorzetten, hoef ik het nog niet.

Afid is in classificatie ook gewoon een echte eetstoornis en geen angststoornis. Maar er zijn dan ook veel meer eetstoornissen als anorexia en boulimia. Dat zijn de meest bekende.
Ik heb nog nooit behandeling kunnen krijgen voor Arfid specifiek, de exposure zou voor mij bijvoorbeeld echt niet werken. Maargoed ik ben door mij ASS en ADHD diagnoses, en nog een hele lijst andere sowieso te complex voor behandeling .

Het dikgedrukte stukje was ook mijn probleem; maar dat was nou net wat altijd mijn dagen zo beheerste. Het weinig gevarieerd eten heeft bij mij niet echt voor zware lichamelijke problemen gezorgd, maar alle opmerkingen van mensen er omheen, en daardoor het samen eten willen vermijden des te meer. Dat was voor mij ook de reden om behandeling te willen, de kopzorgen er omheen. Niet het feit dat ik zelf weinig lustte. Voor mij kwam het dus wel erg in de buurt van een angststoornis, hoewel ik dus zelf twee aspecten had, de angst nieuwe dingen te proberen (en dus dat totaal vermijden), en het sociale aspect. Ik weet inderdaad dat er veel verschillende eetstoornissen zijn, maar het eten zelf was/is bij mij niet mijn hoofdprobleem.

Voor de duidelijkheid - ik heb dus wel behandeling gehad in de vorm van CGT, en dat heeft wel iets gedaan, maar zeker niet 100%. Het was ook niet begeleid door een deskundige op ARFID-gebied, ik weet niet of dat nog verschil zou maken. Ik heb in ieder geval wel geleerd er wat meer open over te zijn en dat is eigenlijk wel fijn. Maar ik lust nog steeds weinig.

Kip met rijst en dan steeds meer rijst was voor mij trouwens ook de truc :))

Teveel veranderen in 1 keer is inderdaad niet zo handig denk ik, lijkt me dan heel overweldigend ook? Mijn lijst met nee-items was ook zo heerlijk lang. :Y)

Ik las op de vorige pagina ook iets over waarom weinig groenten, maar bij mij heeft dat ook vooral te maken met de structuren die iedere keer anders zijn, en bij groente vaak ook de bittere of waterige smaak. En soms gewoon omdat het een gedoe is om het goed te kunnen eten. Ik vind mandarijnen en minneola's bijvoorbeeld heel lekker, maar die schil ik dus. Ik pel ze niet, maar snij met een kartelmes de schil en het witte eraf. Daarna snij ik de partjes eruit als een soort boekje. Die witte velletjes zijn echt zo vreselijk. Maar dat kost tijd en daar heb ik dan ook gewoon niet altijd zin in

Voor de mensen die ook wel van ARFID-humor houden. Dit Insta-account is wel mooi. Zal ze hier niet posten om het topic niet te verstoren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-23 15:57

Re: Meer mensen met ARFID?

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-23 15:57

Oh ik ga echt heel goed op van die memes :')

**Geplaatst**: 27-01-23 16:07

Geplaatst: 27-01-23 16:07

OMG..... Die memes....
Die vertellen echt mijn gevoel....

In tegenstelling tot degene hier die te weinig eten ben ik juist te zwaar..

Mijn safe en daardoor comfortfood is friet (die ik dan weer wel in zo ongeveer elke variant lust)

**Geplaatst**: 27-01-23 16:11

Geplaatst: 27-01-23 16:11

Allereerst, wat fijn om met lotgenoten over dit soort zaken te kunnen praten.
Ik heb dus ook ARFID, veel dingen herken ik, maar niet alles. Ik heb ook het gevoel dat het minder mijn leven beheerst als bij jullie? Of misschien heb ik dat wel helemaal mis

Ik ben in ieder geval niet gevoelig voor het zich van voedsel

Je kan naast mij prima gele paprika's eten, zolang ik het maar niet hoef te eten... Of ruiken

Ik zal straks uitgebreider reageren over in hoeverre het mijn leven beheerst, wat ik doe om het onder controle te houden en hoe ik er mee om ga, maar ik ben bang dat het dan meteen een lang verhaal wordt omdat ik mijn gedachten nu niet zo goed kan ordenen, dus dat volgt later

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-23 17:15

Re: Meer mensen met ARFID?

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-23 17:15

Ik denk dat het bij mij steeds meer m’n leven ging beheersen naarmate ik ouder werd.
Al kind had je geen fancy etentjes, bruiloften, bedrijfsfeestjes etc die je steeds met je neus op de feiten drukt. Dan was je ‘gewoon’ een lastige eter en kreeg je een broodje als je bij een vriendinnetje ging spelen. En ik at als kind wel meer dan nu. Want als kind werd me gewoon avondeten voorgeschoteld terwijl ik nu ik volwassen ben bepaalde gerechten kan vermijden. Al geef ik wel nog credits aan m’n man. Die lieverd probeert dan toch steeds iets voor me te koken zodat ik toch iets varieer.
(Ikzelf kook niet omdat het me verdrietig maakte als ik een halfuur aan een maaltijd had gewerkt om het dan na 1 hap weg te gooien. Dus toen ben ik dat ook gaan vermijden eigenlijk)

Maar ben benieuwd naar je verhaal straks!

**Geplaatst**: 27-01-23 17:22

Re: Meer mensen met ARFID?

Geplaatst: 27-01-23 17:22

Zakelijke lunches zijn het ergste bij mij als het gaat om sociale druk. Koud eten is sowieso lastiger, maar van die fancy broodjes lust ik dus eigenlijk alleen maar broodje ham. En dat moet er dan maar net zijn.

**Geplaatst**: 27-01-23 17:36

Geplaatst: 27-01-23 17:36

veerledec schreef:
Zakelijke lunches zijn het ergste bij mij als het gaat om sociale druk. Koud eten is sowieso lastiger, maar van die fancy broodjes lust ik dus eigenlijk alleen maar broodje ham. En dat moet er dan maar net zijn.

Heel herkenbaar, hier alleen broodjes met kaas, en als er dan tomaat, komkommer of sla op zit, is het hele broodje geïnfecteerd en hoef ik het dus niet meer.

Geïnfecteerd is sowieso een perfect woord om situaties met Arfid te omschrijven

**Geplaatst**: 27-01-23 17:36

Geplaatst: 27-01-23 17:36

M_D_H schreef:
Allereerst, wat fijn om met lotgenoten over dit soort zaken te kunnen praten.
Ik heb dus ook ARFID, veel dingen herken ik, maar niet alles. Ik heb ook het gevoel dat het minder mijn leven beheerst als bij jullie? Of misschien heb ik dat wel helemaal mis Ik ben in ieder geval niet gevoelig voor het zich van voedsel
Je kan naast mij prima gele paprika's eten, zolang ik het maar niet hoef te eten... Of ruiken

Ik zal straks uitgebreider reageren over in hoeverre het mijn leven beheerst, wat ik doe om het onder controle te houden en hoe ik er mee om ga, maar ik ben bang dat het dan meteen een lang verhaal wordt omdat ik mijn gedachten nu niet zo goed kan ordenen, dus dat volgt later

Ik heb er ook geen moeite mee om anderen het is zien eten (behalve dan slakken, dat vind ik wel zo walgelijk :')

).

Ik vind zakelijke lunches ook niet chill omdat er altijd sla en tomaat of dat soort oliebol op zit.

Ik zeg altijd dat ik ook behoefte heb aan wat frisse lucht of zo en dan kan ik het er gauw af kieperen hahaha.

**Geplaatst**: 27-01-23 17:40

Geplaatst: 27-01-23 17:40

Sokje_6 schreef:
M_D_H schreef:
Allereerst, wat fijn om met lotgenoten over dit soort zaken te kunnen praten.
Ik heb dus ook ARFID, veel dingen herken ik, maar niet alles. Ik heb ook het gevoel dat het minder mijn leven beheerst als bij jullie? Of misschien heb ik dat wel helemaal mis Ik ben in ieder geval niet gevoelig voor het zich van voedsel
Je kan naast mij prima gele paprika's eten, zolang ik het maar niet hoef te eten... Of ruiken

Ik zal straks uitgebreider reageren over in hoeverre het mijn leven beheerst, wat ik doe om het onder controle te houden en hoe ik er mee om ga, maar ik ben bang dat het dan meteen een lang verhaal wordt omdat ik mijn gedachten nu niet zo goed kan ordenen, dus dat volgt later

Ik heb er ook geen moeite mee om anderen het is zien eten (behalve dan slakken, dat vind ik wel zo walgelijk ).

Ik vind zakelijke lunches ook niet chill omdat er altijd sla en tomaat of dat soort oliebol op zit. Ik zeg altijd dat ik ook behoefte heb aan wat frisse lucht of zo en dan kan ik het er gauw af kieperen hahaha.

Ja dat werkt bij mij dus niet, die smaak zit er dan toch in of zo en dan ga ik al over mijn nek.
Of het is zompig geworden van de vocht van de groente

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-23 17:43

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-23 17:43

Gelukkig heb ik geen zakelijke lunches

Wel pas een etentje met collega’s. Heb er geprobeerd onderuit te komen maar uit schuldgevoel toch gegaan. Gelukkig was het een restaurant dat ik kende.
En bij het eindejaarsfeest ben ik net voor het eetgedeelte naar huis gegaan met een smoesje

Op het bedrijfsfeestje van m’n man wist ik al dat er niks voor mij zou zijn dus vooraf roomservice besteld want het jaar daarvoor hadden ze dus niks voor me en ben ik nog naar de snackbar gegaan.
Eigenlijk bizar hoe we ons zo in bochten wringen toch

**Geplaatst**: 27-01-23 17:52

Geplaatst: 27-01-23 17:52

Ik heb dus géén Arfid, maar ergens op een feestje iets eten doe ik ook weinig.
Dat heeft heel andere oorzaken: ik ben allergisch voor vrijwel alle fruit, en voor veel rauwe groenten. En ik hou níet van het meeste ongezond eten (en zeker niet te vaak), ik eet geen vlees en fancy broodjes en kant & klare meuk.. neuh

Wat ik er mee wil zeggen is dat je met een beetje inventiviteit nog best gezond kan eten. Ik hoop dat het jullie ook lukt!

**Geplaatst**: 27-01-23 18:08

Geplaatst: 27-01-23 18:08

Oke, mijn verhaal:

Ik ben altijd een enorm slechte eter geweest, als kind was eten met mij al een enorme worsteling en mijn ouders hebben meermaals met de handen in het haar gezeten. Ik kreeg altijd buikpijn van eten en uiteindelijk zelfs buikpijn voor wij überhaupt met eten begonnen

Wat bij mij enorm hielp, en nog steeds helpt, is appelmoes

Sommige hebben een vast eten waar je op kan terug vallen, ik had dat zelf vroeger niet echt
Er waren periodes en dat at ik alleen kip, om vervolgens na maanden kip in eens helemaal afschuwelijk te vinden en het niet meer te willen eten.
Of ik at alleen wit brood met hagelslag, om in eens een kronkel in mijn hoofd te krijgen en helemaal geen brood meer te eten

Ik was vroeger echt heel hopeloos :')

Bij mij zit het vooral in de structuur van het eten, zo heeft broccoli van dat haar achtige structuur, dat krijg ik dus echt niet weg... Tenzij het helemaal tot moes verpulvert is in bijvoorbeeld soep, vind ik het nog niet echt lekker, maar vind ik het minder erg om te eten.

Banaan is bij mij echt de geur, als iemand naast mij een banaan eet ga ik over mijn nek, maar in de blender met aardbeien en sinassappelsap verwerkt tot een smoothie, dan kan ik het redelijk hebben (al moet het dan niet naar banaan smaken of ruiken :')

)

Wat ik wel merk: Bij mijn ouders moesten wij het bord leeg eten (is helemaal logisch en sta ik ook volledig achter) maar dit triggerde mijn ARFID heel erg, daardoor kreeg ik juist veel stress, werd mijn angst steeds erger, kreeg ik buikpijn en begon ik in het ergste geval zelfs over te geven.
Nu ik op mijzelf woon kan ik er voor kiezen om mijn eten aan mijn man af te staan en voor iets anders te kiezen.
Dit heeft er voor gezorgd dat ik meer durf te experimenteren

Ik heb mijn man de belofte gemaakt 1 keer in de week iets te proberen. Als ik het niet lekker vind eet hij het op en eet ik "veilig" voedsel

Hierdoor heb ik mijn eetpatroon wel al een stuk gevarieerder gemaakt, maar het kost wel tijd.

Fruit verwerk ik 9 van de tien keer in een smoothie, vers fruit vind ik door de verschillende smaken en structuren heel lastig om weg te krijgen, helemaal kapot geblenderd met veel veilig fruit (aardbeien, mango) durf ik het wel te drinken

Groente eet ik merendeel met appelmoes, dan krijg ik het wel weg, maar sommige groente zullen nooit lukken (tomaat, komkommer, broccoli) andere groentes alleen als het vers is (sperzieboontjes, uit een pot zijn ze zo zuur terwijl vers zijn ze beter van smaak) en het moet in ieder geval zo ver gekookt zijn dat ze heel zacht zijn

Als we uit eten gaan, doen we dat alleen bij restaurants waar ik de menukaart van heb gezien en als er veilig voedsel op staat

Ik heb vorig jaar echt een enorme stap gemaakt door een keer een verrassingsmenu te doen met mijn ouders en man, maar ik mocht wel een heleboel restricties aangeven, dus dat was wel fijn

(En dood eng, ik heb de helft van de avond lopen stressen en panieken aan tafel, pas na het dessert kwam ik echt tot rust, het was heel heftig maar ik was naderhand enorm trots op mijzelf)

Ik eet alleen bij mensen als ik weet dat wij gaan bestellen, als ik mag koken of als wij een Amerikaans idee van een diner doen (waarbij iedereen iets mee neemt) zodat ik in ieder geval veilig voedsel mee kan nemen. De enige mensen die voor mij mogen koken zijn mijn ouders, mijn man, mijn zwager en schoonzus en een bevriend stel, omdat zij weten wat ik wel kan hebben en wat niet en hier rekening mee houden.

Het is ontzettend vermoeiend en heel hard werken, maar je leert er mee omgaan

Voor feestjes scheelt het enorm dat ik wel van kaas hou, de meeste feestjes serveren toch nog altijd iets van kaas

De bruiloft van mijn neef met zijn vrouw was wel heel heftig, omdat zij echt niet wilde vertellen wat zij zouden serveren, tot mijn man mij gerust stelde en zei dat als ik het niet lekker zou vinden, ik het gewoon kon laten staan en wij tussen diner en feest dan gewoon even naar de mac zouden rijden

Mijn man is sowieso hier heel nuchter in, zegt altijd: Probeer het, bevalt het niet, is er altijd nog de friettent. Hoeven wij trouwens niet vaak te doen, want ik pak liever een rijstwafel oid :')

Wij hadden voor covid heel vaak zakelijke lunches en diners, gelukkig vaak bij een restaurant waar ik wel iets kon eten, maar vaak zat ook dat ik alleen stokbrood met kruidenboter als optie had, gelukkig hou ik daar wel heel erg van, dus dat scheelt dan weer

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-23 18:15

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-23 18:15

Dat van dat je een periode iets heel vaak eet en ineens lukt het niet meer herken ik ook. Dan eet ik wekenlang non-stop roze koeken en daarna komt het (eigenlijk heel logisch) je strot uit.

Wel fijn dat je dan de steun hebt van je man. Dat hij er zo nuchter instaat.

Citaat:
Bij mij zit het vooral in de structuur van het eten, zo heeft broccoli van dat haar achtige structuur, dat krijg ik dus echt niet weg... Tenzij het helemaal tot moes verpulvert is in bijvoorbeeld soep, vind ik het nog niet echt lekker, maar vind ik het minder erg om te eten.

Ohh echt precies dit. Broccoli staat bij mij op nummer 1.
3x raden wat ik maandag ga meenemen naar therapie

**Geplaatst**: 27-01-23 18:19

Geplaatst: 27-01-23 18:19

Ik lees hier even mee.

Hier een kind(8 jaar) waarvan ik vrijwel zeker ben dat hij arfid heeft.
Hij drinkt gelukkig wel smoothies.

**Geplaatst**: 27-01-23 18:28

Geplaatst: 27-01-23 18:28

Selina schreef:
Dat van dat je een periode iets heel vaak eet en ineens lukt het niet meer herken ik ook. Dan eet ik wekenlang non-stop roze koeken en daarna komt het (eigenlijk heel logisch) je strot uit.

Wel fijn dat je dan de steun hebt van je man. Dat hij er zo nuchter instaat.

Citaat:
Bij mij zit het vooral in de structuur van het eten, zo heeft broccoli van dat haar achtige structuur, dat krijg ik dus echt niet weg... Tenzij het helemaal tot moes verpulvert is in bijvoorbeeld soep, vind ik het nog niet echt lekker, maar vind ik het minder erg om te eten.

Ohh echt precies dit. Broccoli staat bij mij op nummer 1.
3x raden wat ik maandag ga meenemen naar therapie

En het ligt altijd in een gestoomde versie op je bord in een restaurant, waarom ligt het altijd in een gestoomde versie op je bord in een restaurant? Ik wil die zooi niet op mijn bord, ik wil niet dat het het eten aanraakt wat ik wel lust en eigenlijk wil ik er niet eens naar kijken.

**Geplaatst**: 27-01-23 19:24

Geplaatst: 27-01-23 19:24

M_D_H schreef:
Ja dat werkt bij mij dus niet, die smaak zit er dan toch in of zo en dan ga ik al over mijn nek.
Of het is zompig geworden van de vocht van de groente

Onder sociale druk kan ik dit wel, dan ben ik al blij als ik iets lust. Maar zonder die druk zou ik dat idd ook echt niet eten als er tomaat, kaas, augurk of één of andere saus of zo op heeft gegeten.

Voor onze wekelijkse lunchvergadering kocht de plaatselijke lunchzaak speciaal voor mij hagelslag; zit je dan als volwassen vrouw met een goedbetaalde baan met je broodjes hagelslag. Maar goed, ik ken m'n collega's lang genoeg om daar dan weer geen last meer te hebben van de druk.

Wel laatst het kerstdiner van werk afgezegd, dat was in een sterrenrestaurant. Nou, daar staan dus sowieso maar drie dingen op de kaart en dat wordt m echt niet

.

**Geplaatst**: 27-01-23 23:02

Re: Meer mensen met ARFID?

Geplaatst: 27-01-23 23:02

Ik vind het super dapper van je dat je broccoli mee neemt Selina!

Op tomaten heb ik maar 1 ding te zeggen.
Afbeelding

**Geplaatst**: 27-01-23 23:17

Geplaatst: 27-01-23 23:17

Mijn dochter van bijna 2 heeft mogelijk Arfid. Al sinds geboorte problemen met voeding. Uiteindelijk bleek pas na een jaar dat oorzaak waarschijnlijk reflux is geweest. Maar helaas door het vele spugen een negatieve associatie met eten gekregen. Lopen momenteel bij het eetteam van het ziekenhuis. Maken momenteel hele kleine stapjes vooruit in vorm van bv een lik geven aan fruit

Maar het is slopend en geloof dat het al volwassenen helemaal niet fijn is om te hebben. Eten wordt als zo normaal beschouwd terwijl dat het niet is.

**Geplaatst**: 28-01-23 01:12

Re: Meer mensen met ARFID?

Geplaatst: 28-01-23 01:12

Tomatensoep of tomatensaus lust ik dan weer wel, maar zeker geen verse tomaten of stukjes.

Heftig Moiraliann. Dat zuigreflex-verhaal speelt niet bij haar?

**Geplaatst**: 28-01-23 09:03

Geplaatst: 28-01-23 09:03

Wat interessant om te lezen. Ik heb geen ARFID maar ben wel een moeilijke eter, altijd al geweest. Mijn dochter ook helaas. Ik heb het gelukkig niet zo extreem als de verhalen die ik hier lees maar mijn eetpatroon is wel beperkt. Daarom slik ik dagelijks supplementen om alles aan te vullen. Sindsdien voel ik mij veel beter. Mijn lichaam kreeg gewoon te weinig vitamines en mineralen binnen. Nu laat ik het gewoon los. Ik lust wat ik lust en meer niet. Ik ga niet tegen mijn zin in proberen dingen te eten of te leren eten. Dan kijken mensen maar raar, maakt me niet uit.

**Geplaatst**: 28-01-23 10:12

Geplaatst: 28-01-23 10:12

Ik heb zelf geen ARFID, of vrienden met ARFID. Wel een eetstoornis, en ARFID fascineert me.

Hoe helpen niet-ARFIDers jullie het beste

?

Is er voedsel wat algemeen bekend staat als veilig voedsel waarvan het wel handig zou zijn als dat beschikbaar is op een feestje/receptie?

Hoe doen jullie het met langere tijd op vakantie gaan met mensen die geen ARFID hebben? Zeg, langer dan 3 dagen. Want drie dagen wil ik best McDonalds eten als avondeten als een vriend(in) ARFID heeft en de Mac als safe food heeft, maar een week of langer zou ik wel moeilijk vinden -O-

.... Nemen jullie houdbaar voedsel mee dat niet gekoeld hoeft te worden?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-01-23 10:20

Geplaatst door de TopicStarter : 28-01-23 10:20

Op vakantie heb je of een all inclusive resort waar ieder natuurlijk z’n eigen eten kan kiezen. Of je hebt een keukentje en dan kook je ‘gewoon’ 2 maaltijden. En restaurants kiezen waar dan voor mij ook iets op de kaart staat. Vaak iets met een tosti, kipsate of pizza.

Bij vrienden eet ik eigenlijk nooit iets. Ik wil niet dat ze speciaal voor mij iets gaan halen dus iedereen weet al dat ze me alleen drinken hoeven aan te bieden en verder red ik mezelf wel.

Bij feesten zou het wel fijn zijn als er altijd iets van friet is. De luxe feestjes hebben vaak geen friet en dat vind ik wel jammer.