Hoi Kaat,
ik wilde je nog even een GROOT compliment maken voor wat je gisteren schreef:
"Eigenlijk wil ik hier weg, terug naar huis. Ik ervaar sinds het vertrek van mijn vriend veel stress en voel me vooral 'onbeschermd'. Dit is echter technisch gezien een deel van mijn problematiek - de verlatingsangst, het afhankelijk zijn van een ander om mijn emoties somewhat te stabiliseren."
+:)+
Dat soort inzichten zetten de zoden aan de dijk.
Jezelf leren beschermen, je eigen emoties stabiliseren - dat valt te leren. (Al zijn we als mensen sociale wezens en hebben we elkaar nodig, complete afhankelijkheid van 1 persoon, wat iemand erg kwetsbaar maakt, kan vermeden worden.)
En schitterend dat er met je meegedacht wordt, en je 'technisch opgenomen kan blijven' maar feitelijk naar huis zou kunnen.
Mbt bovenstaand citaat een interessant experiment (... zoals een vriend van mij laatst zei over de telefoon : dat dat zo ongeveer is hoe ik het leven zie _/-\o_ )
en mbt een bepaald persoon wellicht ook handig. Al vind ik per se niet dat hij jouw therapie mag beïnvloeden, maar als je bijna de hele dag op je kamer bent is naar huis ook wel weer een afwisseling.
[o]
Je suis Charlie - comme tout le monde.
(...en BAH wat is dit onderschrift actueel. )