Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli
Independence schreef:Dank voor al jullie reacties! Ik ben ook echt wel een beetje trots op de stappen die ik heb gezet :)
Citaat:Qua depressie en PTSS: in mijn geval was de depressie al aanwezig voordat ik verkracht ben. Het is zeker zo dat het elkaar misschien in stand houdt, maar rond mijn twaalfde ontwikkelde ik al een negatief zelfbeeld, eetproblemen, somberheid en rond mijn veertiende had ik al eens geprobeerd om een zooitje paracetamols op te eten (flink ziek van geweest, niet dood aan gegaan :') )
Citaat:Pas daarna kwam de PTSS. Nu ik daar veel stappen in heb gezet merk ik wel meer somberheid ook over het feit dat dit mij is overkomen. Plus een nog veel slechter zelfbeeld en de angst voor de maatschappij.
Maar goed, ik heb binnenkort weer een evaluatie en dan wil ik bespreken wat er nog mogelijk is naast de gewone praattherapie. Misschien valt er nog wat te sleutelen aan mijn medicatie en misschien weten zij iets qua PMT oid.
Robijntjah schreef:Ik weet niet in welke omgeving je zit TS maar ik heb een kleine stal aan huis en indien je zou willen zou je hier op bepaalde dagen best een paar uur rond mogen hangen.
Independence schreef:Sorry, soms duurt het lang voor ik weer reageer. Ik wil het graag duidelijk opschrijven maar mijn hoofd is nogal een warboel :(
Het contact met HA en therapeut is weer wat verminderd. Ik heb aangegeven me wat rustiger te voelen en heb beloofd dat ik de feestdagen wel door kom. Ik voel me enorm tot last als ze iedere dag contact opnemen.
So far so good, ik leef nog maar zit weer in oude patronen. Corona- en kerstkilo's, ik voel me mega obees en dat resulteert in weinig eten en veel compenseren.
Citaat:Dit gedoe rondom eten is een rode draad in mijn leven, maar eigenlijk weet niemand ervan. Ik voel me eenzaam hierin en machteloos, want de afgelopen dagen ging ik van maaltijd naar braken naar 1000 rondjes door het huis naar slapeloze nachten door het laxeren.
Citaat:Eerst kreeg ik therapie voor mijn depressie, maar toem vertelde ik over het trauma en nu gaat het vooral daarover. En ik ben bang dat dat ook gebeurd als ik dit vertel (plus niemand gelooft mij want ik ben echt veel te dik). Ik wil niet meer depressief zijn. Dat is mijn grootste wens en pas daarna komt de rest.
:(:) Je bent zeer beslist geen slecht mens als je bang bent iemand tot last te zijn!Citaat:Als het goed is belt mijn therapeut me op nieuwjaarsdag nog even. Dat vind ik moeilijk, want het is haar vrije dag. Maar daarna is het weekend en ze wil niet dat er zoveel tijd tussen zit. Ik hou me maar vast aan de gedachte dat ze gewoon wordt betaald, dan voel ik me iets minder tot last
Independence schreef:Dankjewel pateeke, ik vind je bericht erg verhelderend. Dat alles zo in elkaar verweven is, logisch maar ook super irritant.
Independence schreef:Helaas heb ik me deze week voor het eerst in lange tijd gesneden. Oké, ik heb de neiging om het niet te serieus te nemen -het is maar oppervlakkig- maar het confronteert wel weer even met hoe ziek ik ben in mijn hoofd. Ik schaam me rot. Én ik moet het natuurlijk ook opbiechten tegen mijn psycholoog 8)7
Independence schreef:Goed nieuws: ik krijg waarschijnlijk een contract voor onbepaalde tijd op mijn werk! Ik zit op het max aan tijdelijke contracten, maar ze willen me graag houden *\o/* daar ben ik oprecht blij om, ook omdat mijn werk me in ieder geval financiële zekerheid geeft om mijn paard te betalen.
Gebruikers op dit forum: Bo_Y, Clmr, IASCrawler, Kever, nijnthju, SennaS, Vecar en 41 bezoekers