Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Vlinder123 schreef:
Wat op dit moment erg lastig is is dat het voor mij erg duidelijk is dat het zo genoeg is geweest maar dat ik merk dat mijn omgeving dat nog helemaal niet klaar voor is.
Dit zit al ZO lang bij mij in mijn hoofd en ik ben echt nog nooit gelukkig geweest, ik weet niet hoe dat voelt. Ik heb wel momenten gehad dat ik blij was (even of een paar uur) maar ik ben nog nooit gelukkig geweest. Dus als mensen zeggen probeer die therapie daar kun je gelukkig van worden, ja, dan zou ik hem zo doen. Maar ik ben nog nooit gelukkig geweest. Dat begrijpen mensen die wel gelukkig kunnen zijn niet net als dat ik mensen die gelukkig kunnen zijn niet kan begrijpen. Ik heb geen wil om te leven. En ik heb ook geen hoop meer dat die nog gaat komen.
Maar goed er is ook weer vanalles gebeurd. Als ik tot januari vol houd, en daar gaan ze me bij helpen!, dan gaan ze ook achter mijn besluit staan (als ik dan niet plotseling wel gelukkig ben geworden wat natuurlijk nog mooier zou zijn). Maar het gaat wel enorm moeilijk worden en heel erg zwaar.
Vlinder123 schreef:Ik denk wel dat ze me in de categorie depressief scharen maar vorig jaar was het veeeeeeel erger toen ik mij lichamelijk wel beter voelde. Daarom durf ik nu ook niet meer terug naar een gezond lichaam. Bang om weer zo enorm depressief te worden. Nu is het veel vlakker allemaal,daar kan ik beter mee om gaan.